thikim

Za bardzo nie ma co dywagować, heh. Było 8 zostało 5. Jeden podobno utonął... Ludzkość zna sporo historii jak się żyje kiedy jest głód i empirycznie jest to sprawdzone jak ludzie zachowują się gdy są głodni.

Oblubienicą Jezusa jest Kościół. Tyle jeśli chodzi o inne źródła pisane i to wcześniejsze bo pochodzące z II w. Tego nie musi potwierdzać żaden dodatkowy fragment, to potwierdzają już Dzieje Apostolskie (Pryska i Akwila). Zresztą we fragmencie Ewangelii św. Łukasza: Zatem jedna siedziała i słuchała Jezusa co prowadzi do relacji nauczyciel - uczeń. Tak więc nie trzeba szukać rewelacji w rodzaju że kobieta może być uczniem.

Problem z prądem ładowania można obejść poprzez specjalną konstrukcję baterii i ładowarki. Wcale nie musi być kabelek do USB chociaż USB 3.1 dopuszcza obciążenie do 100 W czyli znaczące skrócenie czasu ładowania. Co do konstrukcji ładowarki i baterii to nie ma przeszkód aby obudowa baterii była metalowa i odkryta w postaci dwóch elektrod. Wystarczy dodać dodatkowy cienki pin na sterowania i żadnych zwarć nie będzie przy noszeniu w kieszeni.

Najpierw była Łajka (możliwe że inne zwierzęta które zmarły ale to bez znaczenia) - czy według Ciebie miała IQ w sam raz? IQ do podróży jest zbędne, wystarczy przeciętne. Od lat pojazdem steruje komputer + zespoły z zewnątrz. Astronauta jest ostatni do sterowania i podejmowania decyzji. W sumie jest biernym obserwatorem. Kto wie, może do takiej wieloletniej podróży wręcz wskazane jest wziąć osobę o niskim IQ? Tu nie chodzi zresztą o jakiś niesamowity wybór, tylko o dwie rzeczy: - spośród tysięcy chętnych (bo tylu deklarowało) wybrać te kilka osób dających jakieś gwarancje że nie umrą z byle jakiego powodu np. stresu, samotności itd. - zapewnić szansę na przeżycie na Marsie (czyli najpierw lepiej byłoby tam wysłać jakiś rodzaj zaopatrzenia, jakieś źródła energii, atomowe jak w sondach i solarne), aparaturę do otrzymywania wody, kilka łazików, itd. Zanim to jednak nastąpi dobrze byłoby rozbudować ISS. Najlepiej zaś byłoby do tego zaprząc komercję, cały problem jak.

Kiedyś byli wielcy ludzie: choćby Aleksander Wielki. Dzisiaj bycie wielkim jest zabronione ustawowo. Kolumb, Magellan - oni właśnie czegoś takiego dokonali. Wyruszyli w nieznaną niebezpieczną podróż -szalenie ryzykowną dla zdrowia. Pierwszy człowiek na Marsie zapisze się na trwałe w historii. Ale to by oznaczało że zostałby wielkim. Czy ludzie to są aż tacy debile że nawet jak są świadomi ryzyka zdrowotnego to im musimy zabronić takich działań? Lepiej niech umrze na raka na Ziemi, ale przynajmniej wielki nie będzie. Jednocześnie wojny są dozwolone jak najbardziej mimo dużo większego ryzyka gwałtownej śmierci. Jak byłem mały czytałem bajkę o mieście które miało się obronić. Znalazł się starzec który im poradził żeby zakopali ochotnika w murach miasta. Znalazł się ochotnik, gdy już zasypywali mu głowę kazał przestać mówiąc : miasto gdzie są tacy mężni obrońcy nie upadnie. Jakże nisko upadła mężność całych krajów dziś.

Hmm, ale wybuch to słowo potoczne. Chcesz definiować słowo potoczne naukowo? Można, wszystko można, tylko po co? Zresztą ciężko wymagać od artykułu będącego cytowaniem jakiegoś inne artykułu aby miał cechy pracy naukowej. Jeśli chodzi o kontrolę procesów w moim czy Twoim mózgu - nigdy nie twierdziłem że kontrolujemy je jakoś mocno. Ale co to ma do rzeczy? Nie zawsze do działania jest potrzebna kontrola. To dalej nie zmienia tego czym jest kontrola. Na pewno na Słońcu nie ma żadnej kontroli. Jest proces znoszenia się i osiągania równowagi przez kilka sił ale to nie jest żaden kontrolowany proces. ESP w Twoim aucie ma cel zapisany przez kogoś. To tylko techniczny sposób realizacji czyjegoś celu w sposób automatyczny w tym przypadku załóżmy jakiegoś konstruktora. I kontrola wedle programu który jest zapisem jego woli. Jeśli masz na myśli ten cytat: To musisz przyznać że cytujesz dość niedokładnie: Materiały wybuchowe to nie słowo tożsame do wybuchu. Itd.

Nie Astroboy, trzeba nie tyle spokojnie czytać co ze zrozumieniem. Zatem pomogę Ci: Tak więc każdy rozbłysk słoneczny może określić mianem wybuchu ponieważ dochodzi do uwolnienia dużej ilości energii. To naprawdę nie ma znaczenia jakie siły stoją za wybuchem bo mogą być różne. Mogą być chemiczne, mogą być jądrowe, to nie ma znaczenia, może być nawet anihilacja tradycyjna czy też pola magnetycznego. To dalej jest wybuch jeśli doszło do gwałtownego uwolnienia dużych ilości energii. Jak meteor uderzy w ziemię to wywołuje eksplozję mimo że nie ma tam energii chemicznej, jest tylko kinetyczna. Wybuch to nie tylko jak próbujesz dowieść - głównie egzotermiczna reakcja chemiczna. Jest to każde gwałtowne wydzielenie dużych ilości energii. I rozbłysk słoneczny spełnia to jak najbardziej. Czepiłeś się po prostu autora artykułu bez powodu a teraz usiłujesz jakoś z tego wyjść z twarzą. Powtórzę, bez powodu się czepiłeś, jak najbardziej można użyć słowa wybuch i spełnia to wszystkie warunki wybuchu, może poza Twoimi. Jeśli zaś chodzi o moje zdanie na temat wybuchu dotyczącego broni jądrowej na Słońcu to mam tyle odwagi żeby się przyznać do błędu. Owszem anihilacja to nie wybuch termojądrowy, niemniej energia pola magnetycznego bierze się pośrednio z reakcji termojądrowej. Co do kontroli to pozostawiam to bez komentarza. Takim sposobem myślenia to można napisać że wybuch termojądrowy jest także kontrolowany - przez prawa zachowania energii. Czy rozumiesz słowo kontrolowany? Oznacza porównanie przebiegu jakiegoś zjawiska z czyimś zamiarem i ew. korektę przebiegu do zamiaru. Tylko i wyłącznie. A nie jak lansujesz kontrolowany = niewybuchowy.

W sposób kontrolowany? Przez kogo niby? No właśnie rzucasz mi linkiem. A pod nim jak byk pisze: Rozumiem że to według Ciebie oznacza kontrolowany? I słowo wybuch według Ciebie nie pasuje. Ciekawe, istotnie. Jednocześnie polecam definicję wybuchu http://pl.wikipedia.org/wiki/Wybuch

Eksplozja, czy wybuch dotyczy także broni jądrowej i termojądrowej czyli tego co na Słońcu zaszło, chociaż nie w takiej formie. Pytanie o ile km strumień minął Ziemię. A może chodzi tylko o fundusze. Mimo to projektanci głównych linii energetycznych powinni uwzględniać takie zjawiska i stosować ulepszone konstrukcje.

A 25 lat temu w StarTrek testowano warp 10. Czy jak się ukaże artykuł że NASA testuje warp to też mcezar napiszesz że wieje nudą bo było już w StarTreku? Trzeba chyba odróżniać świat wirtualny albo fantastyki od tego rzeczywistego.

Hmm, aby być ścisłym - zjawiska kwantowe oczywiście zachodzą, jak i wszędzie. Ale nie mają one wpływu na to o co pytałem.

Czepiłem się ponieważ wielokrotnie w dyskusji powyżej traktowano horyzont jak osobliwość i jak zrozumiesz całość wypowiedzi to zrozumiesz że chcę podkreślić że horyzont nie załamuje znanych praw jak to co chwila jest sugerowane, gdyby ktoś jeszcze nie rozumiał. Owszem, zauważyłem że podkreśliłeś to już parę razy. Czepiłem się także zjawisk kwantowych bo wielokrotnie powyżej głównie pogo powoływał się na nieznane zjawiska kwantowe. Pytasz to odpowiadam. Wyjaśniłem czy dalej będziesz coś insynuował? Przy okazji dzięki za ponowione tłumaczenie różnic między podrzucaniem i napędzaniem oraz tego że problem nie dotyczy w tej chwili aspektu technicznego jak dostarczyć jakąś tam energię.

pogo nic mi nie wiadomo o zjawiskach kwantowych (poza promieniowaniem Hawkinga) zachodzących przy horyzoncie zdarzeń. Promieniowanie Hawkinga jeśli już o nim pisać zachodzi na skutek zbiegu dwóch zjawisk w jednym miejscu: - fluktuacji kwantowych, które są wszędzie (fizyka kwantowa) - horyzontu zdarzeń uniemożliwiającego ucieczkę (OTW i STW). Więc jest to po prostu złożenie dwóch znanych zjawisk, ale prawa nimi rządzące nie gryzą się ze sobą jak to ma miejsce w osobliwości. I żadne nieznane zjawiska kwantowe nie zachodzą przy horyzoncie zdarzeń. Co innego osobliwość której nie rozumiemy, ale nią się nie zajmujemy. Jeżeli rzeczywiście przy horyzoncie zdarzeń mamy zakrzywienie czasoprzestrzeni takie że każda droga prowadzi do osobliwości to uciec się nie da. Więc pytanie sprowadza się do tego tak naprawdę.

Boże, Boże ... byle nie nadaremno. Galen rulez ale nie pozytywnie. A teraz co ciekawsze cytaty, chyba tylko galena: To jest jakieś uzasadnienie czy co to jest? Argument? Załamka, to jakieś nowe twierdzenie naukowe? Nie ma takiego. Twierdzić można wiele, ale chociaż minimalnie by wypadało dowieść. Zresztą w poprzednim poście galen twierdził coś przeciwnego: A to próba włożenia mi w usta jakiś zdań które nigdy nie padły. Zatem posłuchaj, nigdzie nie pisałem o stworzeniu materii, tylko i wyłącznie pisałem o przemianie energii w masę na zasadzie równoważności. Jak zamierzasz dyskutować ze zdaniami które sam mi wkładasz w usta to nie ma to sensu. Podsumowując: Pierwsze pytanie: czy możliwy jest ruch po przekroczeniu horyzontu zdarzeń w kierunku od odobliwości. Nie otrzymałem żadnego prosteo dowodu a jedynie stek twierdzeń bez pokrycia w faktach: Odp. galena: Czyli tak. Odp. ksylena wg galena: Czyli nie. Odpowiedzi przeciwne, obie nawet bez próby uzasadnienia. Po prostu tak uważacie, chyba nawet nie wiecie czemu. Nawet tutaj już zdaje się próbowano wplątywać osobliwość w rozwiązanie i mechanikę kwantową jakby miały jakiekolwiek znaczenie dla tego pytania. Drugie pytanie: Co się dzieje z masą czarnej dziury i ciała na nią spadającego. Rozwinę je ponieważ galen na siłę chce stosować OTW w obszarze gdzie w pełni dobrze funkcjonuje STW a te teorie nie są sprzeczne w obszarze STW. Po prostu OTW obejmuje szersze spojrzenie i dla większej ilości przypadków jest słuszna. Napiszę 7 zdań, jedno z drugiego wynikające, jeśli któreś jest fałszywe to napiszcie które: 1. Tworzę układ odniesienia związany z obserwatorem odległym o 1 AU od czarnej dziury o masie M= 10 mas Słońc. To wymaga podkreślenia że interesuje mnie układ związany z obserwatorem a nie czarną dziurą albo ciałem wyrzuconym. 2. Obserwator wyrzuca od siebie w kierunku czarnej dziury ciało o masie 1kg z prędkością 300 m/s. 3. Ciało zbliżając się do czarnej dziury nabiera prędkości relatywistycznych a co za tym idzie i masy relatywistycznej. 4. Po uzyskaniu odpowiedniej prędkości (rzędu 0,95c) względem obserwatora ciało zwiększyło swoją masę o 1kg czyli obserwator obserwuje je jako mające masę 2 kg. zgodnie z tym wzorem (dla galena) http://pl.wikipedia.org/wiki/Masa_relatywistyczna 5. Obserwator widzi czarną dziurę o masie M i zbliżające się do niej ciało o masie 2 kg. 6. Ciało przekroczyło horyzont zdarzeń? Otóż nie, ciało nigdy nie przekroczy horyzontu zdarzeń według obserwatora zewnętrznego. 7. Niemniej ponieważ ciało znajduje się przy czarnej dziurze to przyciąganie działające na obserwatora zewnętrznego jest sumą oddziaływań od czarnej dziury o masie M i ciała o masie 2 kg. O tym że masa relatywistyczna oddziaływuje grawitacyjnie to mam nadzieję nikogo nie muszę przekonywać. Taki foton oddziaływuje grawitacyjnie mimo iż jego masa spoczynkowa wynosi 0 (stąd soczewkowanie grawitacyjne). przy okazji drugie pytanie ma dwie wersje: 6. Ciało nie przekroczyło horyzontu ale poleciało dalej minimalnie go mijając. 7. Obserwator w dalszym ciągu widzi czarną dziurę o masie M i ciało o masie 2 kg. No ale skąd się bierze 2 kg? Przecież jak słusznie zauważył galen materia nie powstaje z niczego. I to jest właściwe pytanie: skąd się wziął dodatkowy kilogram. Odpowiedź jest oczywista - z prędkości i energii kinetycznej. A skąd się ona wzięła? A przy okazji mam trzecie pytanie: Jeśli układ odniesienia zwiążemy z fotonem to co się dzieje z fotonem? Praktycznie nie możemy tego zrobić ale myślowo jak najbardziej. Po pierwsze moja prośba do galena, nie zmieniaj pytań które ja zadaję. Chcesz to zadawaj własne, ale zmiana pytań jakie ja zadaję i odpowiadanie mi na (nie moje) pytania obniża mocno poziom dyskusji. Po drugie nie wkładaj mi w usta własnych twierdzeń. Po trzecie: jak piszesz to uzasadniaj, a nie pisz parę zdań z OTW i STW nie rozróżniając nawet gdzie która ma zastosowanie. BTW. Mam nadzieję że włączy się do dyskusji ktoś kto rozumie OTW i STW (ja nie pretenduję do tego że je rozumiem, ja tylko widzę jak inni bezskutecznie usiłują zrozumieć, cóż chwała za próby) i wyjaśni gdzie tkwi błąd lub jak należy rozumieć te zjawiska. Argumentów w rodzaju, tak bo tak, nie bo nie - nie uznaję. Ja naprawdę nie proszę o jakiś dowód naukowy. Wystarczy zdroworozsądkowo pokazać co z czego wynika i że takie prawa są. OTW to nie jest jakieś zaprzeczenie STW tylko uogólnienie które pozwala także na stosowanie także STW w szerszej klasie zjawisk. I tyle. Galen jak widzę jak pojawi się termin OTW to STW wyrzuca do kosza (czyli tworzy fizykę bez fundamentalnych praw), tymczasem OTW jest po to aby móc stosować między innymi i STW w przypadkach gdy samo STW nie mogłoby być zastosowane. Więc OTW w żaden sposób nie przekreśla STW jak twierdzi galen. Otóż STW to po prostu musisz zastosować, bo OTW zajmuje się innym problemem (trochę jakbyś chciał policzyć całką oznaczoną nie używając dodawania) Żeby nie było to podaję podstawę tzw. silna zasada równoważności:

Przykro mi to pisać galen ale jeśli pięć razy czytając nie zrozumiałeś to przeczytaj jeszcze 10. Tłumaczę dokładniej. Na zjawisko patrzy obserwator zewnętrzny (trzyma sobie odważnik 1 kg i w pewnej chwili rzuca go w stronę czarnej dziury z prędkością 10m/s). Do czarnej dziury zbliża się ciało 1kg masy z prędkością ok. 10 m/s (czyli z punktu widzenia relatywistycznego prędkość żadna). Masa ciała - 1 kg Energia ciała - 10do2*1/2 = 50 J czyli pomijalna. No ale ciało zbliża się do czarnej dziury i pewnie teraz zrozumiesz że ciało przyspiesza pod wpływem przyciągania i jego prędkość rośnie. Otóż zbliżając się do horyzontu ciało osiąga prędkości relatywistyczne czyli załóżmy 0,9c na skutek przyspieszania i to rosnącego. Jak ciało przyspiesza i ma coraz większą prędkość to oczywiście energia kinetyczna rośnie i to bardzo mocno . To w żaden sposób nie oznacza że masa ciała maleje. Przeciwnie, o ile masa spoczynkowa się nie zmienia, o tyle masa ogólnie rośnie na skutek wzrostu energii kinetycznej. Rośnie dla obserwatorów z zewnątrz. Załóżmy dla łatwości obliczeń że dla ciała z prędkością 0,9 c masa wzrośnie dwukrotnie (może wzrośnie 1,543 może 1,133 raza, nie liczę, ale wzrośnie). Zatem mamy 2 kg masy widzianej z perspektywy obserwatora z zewnątrz. Ten dodatkowy kg bierze się z oddziaływania czarna dziura - ciało (bo to czarna dziura działa siłą x przesunięcie) na ciało. Więc pytanie czy w tym czasie masa czarnej dziury spadła o ten 1 kg czy pozostała stała? A może na czarną dziurę spadło 2 kg i masa czarnej dziury wynosi M+2 kg, chociaż leciał do niej tylko 1 kg masy spoczynkowej. Do czarnej dziury trafi zarówno 1 kg masy spoczynkowej jak i energia kinetyczna ciała równoważna masie 1 kg. Łącznie więc do czarnej dziury wpadło 2 kg. Licz jak chcesz uzasadniaj jak chcesz ale masa ciała rośnie i wpada więcej masy do czarnej dziury. Co do Twojej odpowiedzi to jest ona niewłaściwa. Na zasadzie: nie wiem, udam że nic nie ma. Cały czas trzeba podkreślać różnicę pomiędzy horyzontem a osobliwością. To dwie różne sprawy. Ponadto nikt nie udowodnił że informacja w czarnej dziurze ginie ostatecznie. Przypomnę chociażby mądre zdanie z wiki, jak widać to podstawy a nie żadna tam zaawansowana fizyka: Jak pisałem wcześniej z horyzontem nie ma żadnego problemu. Problem jest tylko z osobliwością. A horyzont to jedynie OTW. Jak do czarnej dziury wpada statek kosmiczny to nic się nie dzieje że on znika, statek istnieje dalej, jest tylko poddawany większej sile rozrywającej. Nie wiemy co się dzieje w osobliwości. Ale osobliwość to jedynie obecne spojrzenie na miejsce gdzie nie znamy praw które by to miejsce opisały. Jak będzie kwantowa teoria grawitacji to osobliwość zniknie.

Mogę się zgodzić (bo nie znam odpowiedzi), ale znam konsekwencje tej zgody. Jeżeli ciało opada i stopniowo zyskuje olbrzymią energię i masę. Nic za darmo. Musi ją uzyskiwać kosztem energii czarnej dziury. Czy zatem masa czarnej dziury maleje o taką masę o jaką wzrosła masa tego 1 kg? Więc sytuacja jest taka: zbliża się 1 kg, zanim przekroczy horyzont ma już większą masę - dajmy na to 2 kg. Czy masa czarnej dziury w tym momencie jest mniejsza o 1 kg? Jeśli założymy że rozpędzenie a więc i energia jest kosztem energii czarnej dziury to dochodzimy do paradoksu bo okazuje się że można skierować na czarną dziurę masę tak że ciało ucieknie a czarna dziura traci masę. Gdzie jest błąd? Ja zadaję pytania teoretyczne. Praktyki używam aby pokazać pewne zjawiska łatwiej dla wyobraźni. Ja pytam czy można (pytanie teoretyczne) uzyskuje odpowiedzi że nie można bo jakbym anihilował siebie to za mało energii, ale ja o to nie pytałem). Dlatego walcząc z tym za "mało energii" piszę że jak za mało ze mnie to zanihiluje słonia, wieloryba, gwiazdę. Bo mi nie zależy na odpowiedzi "za mało". Mi zależy na odpowiedzi: można czy nie. Energia skończona czy nieskończona. A jak słusznie ktoś zauważył jak anihilacja nie wystarcza to można linę spuścić ale to nic nie da jeśli energia jest nieskończona. No ale dlaczego miałaby być nieskończona energia? Jeśli do ucieczki potrzeba nieskończonej energii to i spadek powinien takiej dostarczyć a przecież raczej nie możliwe jest że spadające ciało dostarcza czarnej dziurze nieskończonej energii i to jej kosztem jeszcze.

Nie do końca jest jak piszesz że nie wiadomo. Nie wiadomo o osobliwości, ale czarna dziura to nie tylko osobliwość. Znane prawa załamują się dopiero przy osobliwości. Horyzont zdarzeń jeśli chodzi o grawitację, siły i ruch poprawnie opisuje OTW. Dopiero problem z promieniowaniem Hawkinga wymaga fizyki kwantowej. Tak więc do wyjaśnienia tego o co ja pytam wystarcza jedynie rozumienie fizyki relatywistycznej. Ja się przyznam, nie wszystko w niej rozumiem. I niestety przeważnie napotykam na ludzi którzy tylko mówią że rozumieją całą OTW. Odpowiedź na moje pytanie leży w zakresie OTW, nic więcej nie potrzeba. Dziwnym trafem umknęło Ci że dalej pisałem w tamtym poście o masie spoczynkowej. I co jeszcze gorsza cytowałeś wikipedię ale, nie wiem czy nie wiesz czy coś innego miałeś na myśli: jak byk tam jest napisane że cząstki o zerowej masie spoczynkowej to także materia. A w najszerszej definicji materii wszystkie obiekty fizyczne są materią, to samo źródło co i Ty cytujesz: Przynajmniej się przyznam że także miałem zwrócić uwagę temu co pisał o materii bezmasowej ale przeczytałem ze zrozumieniem definicje materii i uznałem że jedynie należy uściślić że chodzi o masę spoczynkową. ksalem a możesz przybliżyć temat nieskończonej energii potrzebnej do zatrzymania. Może jakiś wzór, prawo a nie tylko nieskończona bo nieskończona. Tak się składa że przeważnie obiekty spadając do czarnej dziury osiągają prędkości bliskie c i skierowane niemal prostopadle do czarnej dziury, czyli takie krążenie po spirali. Zatem tempo spadku nie jest jakieś super olbrzymie, raczej powolne, chociaż to kwestia skali. Więc nie jest tak że pędzi z prędkością światła do osobliwości materia. Raczej powoli sobie opada. I nie muszę wyhamowywać jakiejś superprędkości tylko taką sobie. Więc skąd ta nieskończona energia?? Przypominam że obserwator spadający z materią nie zauważy przekroczenia horyzontu. To nie jest tak że powoli sobie opada a po przekroczeniu horyzontu jak kamień w dół. Dla niego nic się nie zmienia. Zachowuje swój pęd. No i jak już zacząłem to pociągnę inny temat. Opada sobie 1 kg na czarną dziurę, ale że przyspiesza do prawie c to z jednego kg robi się wiele ton, może ktoś powie ile? To o ile rośnie masa czarnej dziury po wpadnięciu do niej 1 kg?? Rozumiecie problem?

Widzę że już mi wrzucane są pytanie których nie zadaję i się sprawa rozmywa. 1. whiteresource zobacz jak cytowałeś mnie i odpowiedz sam sobie i innym czemu nie umiesz cytować. To że ja kogoś zacytowałem to nie znaczy że możesz mi tę wypowiedź przypisywać. 2. ksalem Możesz mi napisać gdzie ja takie pytanie zadałem? Jeszcze raz wersja 100 razy prostsza pytania wraz z opisem. Jest sobie jabłko na ziemi, wydatkuję np. 1 J energii aby podnieść jabłko z prędkością 0.001 m/s na wysokość (nie liczę, bo to nie ma w tej chwili znaczenia) dajmy na to 1 mm. Prędkość ucieczki ok. 11km/s a ja oddaliłem jabłko od Ziemii z prędkością 0.001 m/s. Jak widać nie ma żadnego związku pomiędzy prędkością ucieczki a prędkością z jaką ja sobie mogę podnieść jabłko. Czy gdzieś piszę o nieskończonej energii? Nie. A może pisałem o nieskończonej drodze? Też nie. Więc wracamy do czarnej dziury, jest sobie jabłko w czarnej dziurze. Ja nie chce go przenieść nieskończenie daleko (co wymagałoby nadania prędkości początkowej większej niż c i większej niż prędkość ucieczki). Ja przeciwnie, chcę przenieść jabłko bardzo blisko (ale dalej od osobliwości). To może być 1 mm ale równie dobrze to może być mniej, dowolnie mniej ale więcej niż 0, bo nie chcę go w bezruchu ale przemieścić. Nigdzie nie piszę o nieskończonej energii. Nigdzie nie piszę o nieskończonej drodze. Przeciwnie piszę o małej energii i małej drodze. Więc konkretyzując pytanie: czy mogę, dlaczego tak lub nie?

Precyzując promieniowanie Hawkinga zachodzi tylko na granicy horyzontu zdarzeń i jest to pozorna ucieczka zarówno masy jak i energii a rzeczywiste zmniejszenie się czarnej dziury. O żadnej podróży z wnętrza osobliwości nie ma mowy. To nie energia z osobliwości się wydostaje tylko horyzont zdarzeń zmniejsza się aż do zniknięcia osobliwości - to ostatnie to nie wiem czy Hawking w jakiś sposób udowodnił. Jakiej masy? Spoczynkowej czy normalnej? Foton w spoczynku nie istnieje. Podobnie inne bezmasowe cząstki. Że może to oczywiste. Tylko nie zawsze i nie wszędzie.

ad 1. ale jak chce uciekać wolniej więc jakie to ma znaczenie? ad 2. to anihiluj inną materię co wpada do czarnej dziury jak będzie czarna dziura koło gwiazdy to materii spadającej nie zabraknie którą można przechwycić i anihilować przynajmniej w teorii, ale to nie ma znaczenia żadnego, albo energia = nieskończoność, albo energia jest skończona, wtedy jeśli potrzeba więcej energii niż anihilacja thikima żeby się ruszyć o 1 km, to mniej energii trzeba żeby się ruszyć o 1 mm, a jak to za dużo to pamiętaj że delta s -> 0, więc energia także maleje. ad. 3 obserwator z zewnątrz to nie widzi czasu wewnątrz czarnej dziury bo niby jak spojrzy przez horyzont?? Obserwator z zewnątrz może co najwyżej obserwować spadek materii i pojazdu aż do horyzontu zdarzeń, przy czym przekroczenia horyzontu nie zaobserwuje zgodnie z OTW materia i pojazd spowolnią swój ruch przy zbliżaniu się do horyzontu. Ku czerwieni. Ma to pewien związek z soczewkowaniem grawitacyjnym aczkolwiek to nie to samo. Światło nie zwalnia, tylko zmienia swoją długość.

Wiecie, ale chyba nie do końca wiecie gdzie jest problem. Problem ucieczki z czarnej dziury tak naprawdę sprowadza się do problemu czy będąc za horyzontem zdarzeń można chociaż delta s dążące do 0 oddalić się od "osobliwości". Wedle dotychczasowych poglądów jest to nie możliwe. To jest pytanie teoretycznie nie bazujące na ilości paliwa. Jak tak Was to gryzie to wyobraźcie sobie że jest drugi statek dalej poza czarną dziurą i podrzuca temu pierwszemu paliwo. To nie jest istotny problem jak. Istotny jest czy można. Dzisiaj np. żadna teoria nie przeszkadza żeby się rozpędzić statkiem do 0,9 c. Ale nie znamy takiego napędu, praktycznie więc się nie uda. Ale tu jest rozmowa o teorii czy można nie jak. Jeszcze raz powtórzę nie kłopotajcie się ilością paliwa bo pytanie brzmi czy można o choćby grubość włosa oddalić się od osobliwości będąc poza horyzontem zdarzeń. A jak mi powiecie że uważacie że trzeba za dużo paliwa to ja powiem że chociaż o 1 długość atomu. Albo jeszcze inaczej to ujmę. Niemożliwość ucieczki z czarnej dziury tłumaczono zakrzywieniem czasoprzestrzeni tak wielkim że każda droga prowadziła do osobliwości. Wtedy nie da się uciec i nie ważne jaka jest prędkość. Może być nawet i 100 c to nic nie da. Więc dlaczego nie można uciec? Apropo, artykuł jest tak napisany/przetłumaczony że nie wynika w sumie nic z niego.

No właśnie rahl pisze o poruszaniu się w powietrzu, a my tu o przestrzeni kosmicznej. Zupełnie o czym innym. W przestrzeni kosmicznej można użyć kilku silników działających na zasadzie odrzutu. Atmosfera, powietrze nie ma tu nic do rzeczy. Przeczytaj chociaż artykuł jakiś na wikipedii o czarnej dziurze żebyśmy mogli znaleźć wspólny język. Nic się nie załamuje na horyzoncie zdarzeń. Jedyny problem współczesna nauka ma z osobliwością a nie horyzontem zdarzeń. Horyzont zdarzeń jest niezauważalny dla podróżnika. A przy gigantycznej czarnej dziurze jest to zwyczajna prawie próżnia kosmiczna. Tak czy inaczej ponawiam pytanie, dlaczego nie można uciec z czarnej dziury z prędkością np. 1 m/s mając cały czas do dyspozycji napęd w rakiecie. Ba, wedle tego co piszą o czarnej dziurze, po przekroczeniu horyzontu nie tylko nie można uciec ale i nie można zwiększyć odległości od osobliwości wewnątrz czarnej dziury. Jednym z powodów ma być dążenie siły przyciągania do nieskończoności - czy to wogóle jest możliwe? Nieskończona siła? """"" Fizyka w osobliwości czasoprzestrzennej jest nam nieznana, dlatego nie potrafimy powiedzieć nic na temat możliwości zachodzenia w jej wnętrzu zjawisk takich jak fale elektromagnetyczne..."""""" Nie do końca. Fizyka jest nam znana aż za dobrze. Tylko tak się składa że dwie znane nam fizyki kwantowa i względności w takim punkcie po połączeniu dają absurdalne wyniki. Chociaż też nie do końca jeśli założyć że istnieją jednak struny.

Zawsze jednego nie mogłem zrozumieć, dlaczego nie można uciec z czarnej dziury? Prędkość ucieczki z Ziemii - 11,2 km/s. Czy to oznacza że jak będę leciał 1m/s to nie ucieknę? Ależ skąd. Prędkość ucieczki z Ziemii to prędkość początkowa. Ja zaś w swojej hipotetycznej rakiecie cały czas mam włączone silniki i działam siłą i cały czas unoszę się do góry i mogę to robić nawet z prędkością i metra na sekundę. Jedynym warunkiem jest wtedy żeby moja siła >=siła przyciągania. W czarnej dziurze do tej pory przeszkodą miał być horyzont zdarzeń i zakrzywienie czasoprzestrzeni. Jeśli jednak to nie istnieje to można uciekać z czarnej dziury z prędkością nawet i 1m/s. Istotna jest siła przyciągania i moc silników.

Siła wiązania wody z powierzchnią przewyższa siłę ciążenia i siłę wiązania międzycząsteczkowego wody. Woda się pnie. Ale później musielibyśmy włożyć większą siłę aby wodę oderwać od powierzchni hydrofilowej. Trochę jak ze szmatką, woda idzie do góry ale później trzeba szmatkę wyżąć.

Niby co jest OK w pierwszej praktyce? Jak lekarz jest wynajęty na odczyt i dostanie załóżmy 1000 $ to nie powstanie zobowiązanie skutkujące tym samym co kasa za recepty, a dlaczego niby zaproszą tego a nie innego lekarza? Powstanie takie samo zobowiązanie. Jeśli publicznie bym głosił jaki to lek jest wspaniały a prywatnie bym dawał inny to by mi zarzucono kłamstwo. Więc jak publicznie głoszę że lek X jest lepszy to i go przepisuję pacjentom. Każde z tych działań prowadzi do przekupywania lekarza aby sprzedawał lek danej firmy. Idąc zatem do lekarza przestajemy być pacjentem a robimy się klientem przedstawiciela jakiejś firmy. Problemem jest jak wyeliminować to zjawisko. Możliwe że się nie da. Wtedy potrzeba inaczej spojrzeć na problem. Jak to jest że jeden lekarz powie że cebula pomaga a inny że nie i trzeba lekarstw? Skąd pacjent ma znać prawdę jak wokół wszyscy kłamią?