KopalniaWiedzy.pl

Uzyskane dzięki inżynierii genetycznej włókna spidroiny, białka pajęczej nici, stanowią świetne podłoże do hodowli kardiomiocytów. Jak podkreślają autorzy raportu z pisma PLoS ONE, trudno znaleźć odpowiedni substrat do hodowli, który jest nietoksyczny i elastyczny, a ponadto nie ulega odrzuceniu przez organizm ani nie utrudnia wzrostu komórek. Zespół prof. Konstantina Agladzego z Moskiewskiego Instytutu Fizyki i Technologii hoduje z kardiomiocytów w pełni funkcjonalne tkanki serca, które są w stanie kurczyć się i przewodzić fale wzbudzenia. Wcześniej Rosjanie posługiwali się sztucznymi nanowłóknami polimerów, teraz jednak zdecydowali się wykorzystać elektroprzędzioną spidroinę. Cząsteczka spidroiny przypomina fibroinę, główny składnik budulcowy naturalnych włókien jedwabiu pajęczyny, ale pierwsze z wymienionych białek jest bardziej wytrzymałe. Zwykle spidroinę stosuje się jako matrycę do hodowli implantów kości, ścięgien czy chrząstki. Ekipa Agladzego postanowiła sprawdzić, czy podłoże spidroinowe pozyskiwane od genetycznie zmodyfikowanych drożdży przyda się do hodowli kardiomiocytów. Akademicy zaszczepili matryce włókien spidroiny izolowanymi kardiomiocytami noworodków szczurów. W ramach studium monitorowano za pomocą mikroskopu i fluorescencyjnych barwników wzrost komórek, ich kurczliwość oraz zdolność przewodzenia impulsów elektrycznych. Okazało się, że w ciągu 3-5 dni komórki tworzyły warstwę zdolną do synchronicznego kurczenia i przewodzenia impulsów elektrycznych. Komórki tkanki serca przywierają do podłoża z rekombinowanej spidroiny. Rosną, tworząc warstwy i są w pełni funkcjonalne [...] - podsumowuje Agladze. « powrót do artykułu

Na Louisiana State University powstał materiał, który może znacząco wpłynąć na rynek urządzeń klimatyzacyjnych i chłodniczych. Zespół kierowany przez profesora Shane'a Stadlera opracował technologię, dzięki której przyszłe generacje lodówek będą pracowały ciszej, zużyją mniej energii i będą bardziej przyjazne środowisku niż obecnie stosowane technologie wykorzystujące sprężony gaz. Wynalazek grupy Stadlera może mieć też duży wpływ na przemysł energetyczny. Nowa technologie wykorzystuje pole magnetyczne, które porządkuje materiał w temperaturze pokojowej. Prowadzi to do zwiększenia temperatury tego materiału powyżej temperatury otoczenia. Nadmiarowe ciepło jest usuwane za pomocą wody lub powietrza, schładzając wspomniany materiał do temperatury pokojowej. Wówczas wystarczy wyłączyć pole magnetyczne, materiał staje się nieuporządkowany, a jego temperatura spada poniżej temperatury otoczenia i uzyskujemy efekt chłodzący. Proces chłodzenia za pomocą ciała stałego jest znacznie bardziej efektywny niż współczesne metody wykorzystujące sprężony gaz. Od dawna badamy takie systemy i mieliśmy to szczęście, że odkryliśmy system, który za pomocą zmian wywołanych polem magnetycznym wpływa na temperaturę. To właśnie takie zmiany zachodzące w temperaturze pokojowej czynią ten materiał dobrym kandydatem do budowy urządzeń chłodzących przyszłości - mówi profesor Stadler. Nad tego typu materiałami od lat pracują laboratoria Departamentu Energii, General Electric i innych wielkich firm. Technologia opracowana przez doktora Stadlera rozwiązuje problemy, które napotkali na swojej drodze wielcy gracze - cieszy się Andrew Maas, dyrektor uniwersyteckiego Office of Innovation and Technology Commercialization. Uniwersytet już złożył wniosek patentowy na nową technologię. Wynalazkiem już zainteresował się lokalny przemysł, który chce współpracować z uczelnią przy jego badaniach i ewentualnej przyszłej komercjalizacji. « powrót do artykułu

Ludzkie norowirusy mogą zakażać psy. Badania Sarah Caddy, weterynarz małych zwierząt i doktorantki z Uniwersytetu w Cambridge, pokazują, że u niektórych psów w odpowiedzi na ludzkie norowirusy rozwija się odpowiedź immunologiczna. To silna sugestia, że te psy mogą się nimi zarazić. Potwierdziliśmy także, że ludzki norowirus może się wiązać z komórkami psiego przewodu pokarmowego, a to pierwszy krok konieczny do zainfekowania komórek. Naukowcy prowadzili eksperymenty z kapsydami norowirusów, czyli białkowymi płaszczami wiążącymi się z komórkami gospodarza (ponieważ nie zawierają one materiału genetycznego, nie są w stanie zarażać). Mimo pierwotnych ustaleń, nie wiadomo, jaką ewentualnie skalę miałby problem zakażania i transmisji norowirusów od psów. Psy były bowiem podatne, ale naukowcom nie udało się znaleźć norowirusów w próbkach kału (także czworonogów z biegunką). Odkryto je w próbkach surowicy tylko ok. 1/7 z 325 testowanych zwierząt. Nie wiadomo, czy ludzki norowirus może u psów wywoływać kliniczne objawy. Trudno też powiedzieć, czy psy uwalniają wystarczająco dużo wirusów, by zainfekować ludzi; należy jednak pamiętać, że badania szacują, że by zakazić człowieka, wystarczy zaledwie 18 cząstek wirusa. Ponadto trzeba ustalić, czy psy odgrywają jakąś rolę w wybuchach epidemii wirusowych zakażeń przewodu pokarmowego. Jedne z największych epidemii występują bowiem w miejscach, gdzie psów nie ma, np. na statkach wycieczkowych czy w szpitalach. Dopóki nie dysponujemy bardziej rozstrzygającymi danymi, w okresie, gdy albo człowiek, albo pies mają nieżyt żołądka i jelit, dobrze jest wdrożyć rozsądne praktyki higieniczne. « powrót do artykułu

Mozazaury, olbrzymie wężowate gady, które żyły w późnej kredzie, rodziły na otwartych wodach, a nie blisko brzegu. Można to było ustalić dzięki egzemplarzom, odkrytym ostatnio w należącym do Uniwersytetu Yale Muzeum Historii Naturalnej George'a Peabody'ego. Autorzy publikacji z pisma Palaeontology cieszą się, że udało się znaleźć odpowiedź na pytanie, które od dawna dręczyło naukowców. Choć mozazaury należą do najlepiej zbadanych grup mezozoicznych kręgowców, danych na temat miejsca przychodzenia na świat i ekologii młodych jest jednak niewiele - podkreśla Daniel Field. Zespół Fielda opisał najmłodsze egzemplarze mozazaura, jakie kiedykolwiek udało się znaleźć. Badacz natrafił na skamieniałości w rozległych zbiorach muzeum Peabody'ego. Okazy zebrano ponad 100 lat temu. Wcześniej sądzono [jednak], że to prehistoryczne morskie ptaki. Field i Aaron LeBlanc, doktorant z University of Toronto, Mississauga, zauważyli, że cechy zębów i szczęki odpowiadają tym występującym wyłącznie u mozazaurów. Poza tym fosylia znaleziono w osadach z otwartego oceanu. Jedyną ptasią cechą okazów były niewielkie rozmiary. Wbrew klasycznym teoriom, odkrycia te sugerują, że mozazaury nie składały jaj na plażach, a młode nie zamieszkiwały zacisznych przybrzeżnych szkółek - podsumowuje LeBlanc. « powrót do artykułu

Wraz z publikacją OS X 10.10.3 i iOS-a 8.3 Apple załatało dziurę, która pozwalała napastnikowi na zdalne zrestartowanie wcześniejszych wersji obu systemów. Atak można było przeprowadzić za pomocą pojedynczego pakietu IP. Dziura została odkryta przez Kaspersky Labs. Eksperci nazwali ją Darwin Nuke, gdyż błąd znaleziono w opensource'owym jądrze Darwin. Użytkownicy komputerów Mac oraz iPadów czy iPhone'ów powinni jak najszybciej zaktualizować swój system operacyjny. Co prawda luka nie daje napastnikowi dostępu do urządzenia, jednak z łatwością może on wykonać atak DoS wysyłając bez przerwy odpowiednio spreparowane pakiety i powodując ciągły restart OS-u. Obecnie nie wiadomo czy cyberprzestępcy kiedykolwiek wykorzystali wspomnianą dziurę. Nie wiadomo też, czy występuje ona w wersjach wcześniejszych od OS X Yosemite oraz iOS 8. « powrót do artykułu

W związku z suszą na Tajwanie firma TSMC – największy na świecie producent układów scalonych – rozważa korzystanie z samochodów-cystern celem zapewnienia dostaw wody swoim fabrykom w Hsinchu, Taichung i Tainan. Już w ubiegłym dziesięcioleciu susze zmusiły TSMC do rozpoczęcia recyclingu wykorzystywanej przez siebie wody. Obecnie w fabrykach koncernu aż 87% wody jest ponownie wykorzystywane w procesie produkcyjnym. Jednak to może nie wystarczyć. Jeśli w związku z suszą tajwański rząd jeszcze bardziej zwiększy racjonowanie wody. TSMC będzie potrzebowało dodatkowych 540 metrów sześciennych wody dziennie. Obecnie tajwańskie fabryki TSMC zużywają 90 000 m3 wody każdego dnia. Tajwan doświadcza obecnie najniższych opadów od 1947 roku, czyli od czasu, gdy zaczęto wykonywać regularne pomiary. Rządowa Agencja Zasobów Wodnych przewiduje, że w ciągu najbliższych 3 miesięcy sytuacja może się pogorszyć. Stawia to w trudnej sytuacji miejscowy przemysł półprzewodnikowy, który do produkcji potrzebuje nieprzerwanych dostaw wody. Susza dotknęła nie tylko TSMC. Awaryjne rozwiązanie wprowadza też UMC (United Microelectronic Corp.), które również ma zamiar kupować wodę od firm trzecich. Przedsiębiorstwo już od początku roku tworzy zapasy wody. Nie dość, że poddaje recyklinkowi ponad 85% zużywanej przez siebie wody, to od kilku miesięcy stara się zachować 3% wody na gorsze czasy. « powrót do artykułu

Geolodzy zdobyli dowody wskazujące, że Przesmyk Panamski uformował się 13-15 milionów lat temu. Dotychczas sądzono, że liczy on sobie zaledwie 3 miliony lat. Powstanie Przesmyku i połączenie się obu Ameryk przyniosło istotne zmiany w biologii kontynentów, rozkładzie prądów oceanicznych i zmieniło klimat całego globu. Zespół Camilo Montesa z Universidad de Los Andes, byłego dyrektora Panama Geology Project na Smithsonian Tropical Research Institute, przeanalizował cyrkon z dawnych mórz i łożysk rzecznych Ameryki Południowej. Na tej podstawie uczeni stwierdzili, że Ameryki połączyły się znacznie wcześniej, niż sądzono. Utworzenie się pomostu lądowego pozwoliło na ruch zwierząt, zamknęło połączenie pomiędzy Pacyfikiem a Atlantykiem, spowodowało pojawienie się Prądu Zatokowego, co z kolei skutkowało ogrzaniem się Europy Północnej i uformowaniem wielkich pokryw lodowych w Ameryce Północnej. Warstwy młodsze niż 13-15 milionów lat zawierają dużo cyrkonu typowego dla uformowania się Przesmyku Panamskiego. Starsze warstwy go nie zawierają. Sądzimy, że cyrkon został przyniesiony przez rzeki płynące przez Przesmyk, gdy połączył się on z Ameryką Południową o 10 milionów lat wcześniej niż poprzednio ustalona data - stwierdził Montes omawiając wyniki swoich badań. Carlos Jaramillo, członek zespołu badawczego Montesa, mówi, że teraz trzeba jeszcze wyjaśnić co, jeśli nie powstanie Przesmyku Panamskiego, doprowadziło do wielkich zmian klimatycznych, jakie miały miejsce przed 3 milionami lat. « powrót do artykułu

Autonomiczne samochody będą miały wiele zalet. Powinny zmniejszyć liczbę wypadków i zużycie paliwa. Jednak z ich rozpowszechnieniem się powinniśmy spodziewać się również zwiększenia liczby przypadków... choroby lokomocyjnej. Michale Sivak i Brandon Schoettle z Instytutu Badań nad Transportem University of Michigan zapytali 3200 dorosłych osób z USA, Indii, Chin, Japonii, Australii i Wielkiej Brytanii, jakim czynnościom by się oddawały gdyby nie musiały kierować samochodem. Okazało się, że znaczna część respondentów ma zamiar czytać, wysyłać SMS-y, oglądać telewizję, grać w gry komputerowe lub pracować. Wszystkie te czynności zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby lokomocyjnej. Ponad 30% Amerykanów, ponad połowa mieszkańców Indii, 40% Chińczyków i od 26 do 30% respondentów pozostałych krajów ma zamiar angażować się w tego typu czynności. A to oznacza, że od 6-12% osób podróżujących autonomicznymi samochodami będzie narażonych na średnie bądź poważne objawy choroby lokomocyjnej. Choroba lokomocyjna będzie poważniejszym problemem w samochodach autonomicznych niż jest w samochodach kierowanych przez człowieka. Stanie się tak dlatego, że trzy główne zjawiska wywołujące chorobę lokomocyjną – rozbieżność pomiędzy sygnałami z błędnika a doznaniami wzrokowymi, niemożność oceny kierunku ruchu oraz brak kontroli nad kierunkiem ruchu – będą wzmożone w pojazdach autonomicznych. Na częstotliwość i uciążliwość objawów wpływ ma to, jaką czynnością zastąpimy kierowanie pojazdem - mówi Sivak. Takie czynności jak obserwowanie drogi, spanie czy rozmowa przez telefon nie prowadzą do choroby lokomocyjnej. Sivak i Schoettle podpowiadają przemysłowi motoryzacyjnemu rozwiązania, które mogą zmniejszać prawdopodobieństwo wystąpienia choroby lokomocyjnej w autonomicznych samochodach. Koncerny samochodowe powinny maksymalizować pole widzenia montując jak największe szyby, montować przezroczyste wyświetlacze tak, by osoby oglądające filmy czy pracujące musiały patrzeć w kierunku, w którym samochód się porusza, należy też wyeliminować obrotowe fotele, ograniczyć ruchy głowy oraz zainstalować fotele pozwalające na podróż w pozycji poziomej. « powrót do artykułu

Na stanowisku Tenahaha w dolinie Cotahuasi w Peru odkryto dziesiątki wypełnionych mumiami pochówków. Dotąd archeolodzy przeprowadzili wykopaliska 7 z nich. W sumie znajduje się tam co najmniej 171 ciał (do 40 na 1 grobowiec). Grobowce są zlokalizowane na wzgórzach. Nim zaszło stężenie pośmiertne, kolana zmarłych podciągano na wysokość ramion, a ręce układano wzdłuż klatki piersiowej. Później ciała wiązano i owijano warstwami tkaniny. Poddani mumifikacji byli w bardzo różnym wieku; znaleziono zarówno noworodki, jak i starszych dorosłych. Część najmłodszych pochowano w słojach. Wydaje się, że były to osoby mieszkające w okolicznych wioskach. Niestety, mumie są w kiepskiej kondycji. Niektóre zostały uszkodzone przez wodę i gryzonie, inne zniszczono celowo, a kości rozrzucono. W jednym z grobowców naukowcy znaleźli ponad 400 elementów, w tym zęby, dłonie i stopy. Choć szczątki wielu osób rozczłonkowano, inne pozostały nietknięte. Ludzi przenoszono między grobami, ale niekiedy pozostawiano ich razem, oddzielając nawet pewne grupy i jednostki za pomocą ziemi lub skał. Część artefaktów zniszczono, inne przetrwały w nienaruszonym stanie - opowiada Justin Jennings, kurator z Królewskiego Muzeum Ontario. Jennigs dodaje, że w Andach śmierć to proces. Nie jest tak, że kogoś się grzebie i na tym koniec. Rozkład i przemieszczanie się mumii mogły pomagać we wzmacnianiu poczucia równości i wspólnoty. To jednak nadal nie wyjaśnia, czemu część szczątków zostawiono w spokoju. Datowanie i badanie ceramiki wskazują, że stanowisko wykorzystywano między circa 800 a 1000 r. n.e. Część stanowiska została później odbudowana przez Inków. Na stanowisku znaleziono niewiele dowodów wskazujących na przemoc, a na ceramice widniały m.in. uśmiechnięte twarze. Wygląda więc na to, że w burzliwych dla Peru czasach Tenahaha była neutralnym gruntem, gdzie ludzie mogli się spotykać, grzebać swoich zmarłych i ucztować. Wykopaliska na stanowisku prowadzono w latach 2004-07. Brało w nich udział ponad 30 osób z Peru, Kanady, Szwecji i USA. « powrót do artykułu

Intel i Cray otrzymały od Departamentu Energii zamówienie na dwa potężne superkomputery. Wydajność jednej z maszyn ma wynieść aż 180 petaflopsów. To sporo ponad połowa mocy 500 działających dzisiaj największych suprekomputerów (309 PFLOPS). Obecnie najpotężniejszym superkomputerem na świecie jest chiński Tianhe-2. Jego maksymalna moc obliczeniowa to 33,9 PFLOPS, a moc szczytowa – 54,9 PFLOPS. Superkomputer Aurora ma stanąć w Argonne National Laboratory do roku 2018. Maszyna zostanie zbudowana zgodnie z najnowszą architekturą Craya, o nazwie Shasta. Będzie używana do badań nad biopaliwami, akumulatorami, kontrolą rozprzestrzeniania się chorób, energią odnawialną oraz usprawnieniem systemów transportowych. DoE przeznaczył na Aurorę 200 milionów dolarów. Drugi z superkomputerów, Theta, ma być gotowy z 2016 roku. Jego moc ma wynieść 8,5 petaflopsa, a do pracy ma potrzebować jedynie 1,7 MW. Obecnie amerykański superkomputer Mira (5. miejsce na TOP500) o mocy 8,6 PLOPS potrzebuje do pracy 3,9 MW. Oba superkomputery będą korzystały z procesorów Intel Xeon i Intel Xeon Phi. Aurora zostanie dodatkowo wyposażona w nowy system pamięci nieulotnej oraz zaawansowany system plików o nazwie Lustre. « powrót do artykułu

Wbrew temu, co dotąd sądzono, ciało migdałowate jest nie tyle wykrywaczem zagrożenia, co istotności. Obrazując tę strukturę u dzieci za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI), psycholodzy z Uniwersytetu Illinois wykryli, że to ona odpowiada za zmienność reakcji na przedstawicieli płci przeciwnej: awersję w wieku 4-7 lat oraz wzrost zainteresowania w okresie pokwitania. Amerykanie ocenili postawy 93 dzieci wobec rówieśników tej samej i przeciwnej płci. Funkcjonalnemu rezonansowi magnetycznemu poddano 52 osoby. Wiemy, że w zakresie ważności granic międzypłciowych zachodzą u dzieci rozwojowe zmiany. Zdajemy też sobie sprawę z istnienia tzw. fenomenu cooties [wyimaginowanej choroby dziecięcej, biorącej się od całowania lub dotykania osoby płci przeciwnej]. Dzieci w tym wieku silnie preferują towarzystwo osób tej samej płci - wyjaśnia prof. Eva Telzer. Tylko najmłodsze dzieci w naszej próbie prezentowały odchylenie behawioralne ze względu na płeć, oceniając rówieśników tej samej płci jako mających więcej cech pozytywnych (i mniej negatywnych) niż rówieśnicy płci przeciwnej. Myślimy, że to amygdala sygnalizuje znaczenie cooties na tym etapie rozwoju. O ile w wieku 4-7 lat ciało migdałowate silniej reaguje na twarze osób płci przeciwnej, o tyle w wieku 10-12 lat nie obserwuje się już różnic w aktywacji amygdala w odpowiedzi na twarze rówieśników tej samej i przeciwnej płci. Gdy rozpoczyna się pokwitanie, płeć na nowo staje się istotna [...], co znajduje odzwierciedlenie w reakcji mózgu. « powrót do artykułu

DARPA (Agencja Badawcza Zaawansowanych Systemów Obronnych) ogłosiła kolejny futurystyczny projekt. Tym razem w ramach 4-letniego programu BRASS (Building Resource Adaptive Software Systems) prowadzone będą badania, których celem jest opracowanie podstaw pozwalających na stworzenie oprogramowania, które byłoby przydatne i funkcjonalne przez co najmniej 100 lat. W ramach BRASS będą poszukiwane rozwiązania dotyczące projektowania i implementacji długoterminowych systemów programistycznych, które będą zdolne do dynamicznego dostosowywania się do zmian zasobów od których zależą oraz środowiska, w którym działają. Konieczny będzie rozwój nowych abstraktów lingwistycznych, metod formalnych oraz zależnych od zasobów metod analizy programowej, dzięki czemu możliwe będzie określanie zmian, jakie muszą przechodzić programy. Niezbędny jest też rozwój systemów monitorujących te zmiany w środowisku cyfrowym. Projekt BRASS ma doprowadzić do znaczącego udoskonalenia oprogramowania, jego stabilności, wiarygodności oraz ułatwić jego utrzymanie - czytamy na witrynie DARPA. Technologia bez przerwy ewoluuje, jednak bardzo często zmiany, jakie trzeba przeprowadzić w bibliotekach, formatach danych, protokołach, sposobach wprowadzania danych, modelach oprogramowania negatywnie wpływają na zachowanie się aplikacji. Niemożność płynnego dostosowania oprogramowania do nowych warunków pracy naraża na szwank bezpieczeństwo, a w dłuższym terminie niesie ze sobą ryzyko utraty dostępu do ważnych danych, gdyż oprogramowanie zdolne do pracy z nimi staje się przestarzałe - mówi Suresh Jagannathan, odpowiedzialny za projekt BRASS. Specjaliści z DARPA chcą stworzyć nowy model rozwoju oprogramowania. Ma on pozwolić na tworzenie takich programów, które będą adaptowały się do nowych warunków, będą pracowały stabilnie, nie utracą dostępu do danych, a wszystko to bez potrzeby wprowadzania w nich dużych zmian przez człowieka. « powrót do artykułu

Naukowcy z Uniwersytetu Kansas odkryli 6 drobnocząsteczkowych inhibitorów onkoproteiny HuR, która wiąże się z RNA i sprzyja wzrostowi guzów. To pierwsze opisane drobnocząsteczkowe inhibitory HuR, które kompletnie zaburzają wiązanie HuR-RNA i uwalnianie RNA, blokując działanie HuR jako białka sprzyjającego rozwojowi nowotworu - opowiada prof. Liang Xu. Uzyskane wyniki dają nadzieje na leczenie całej gamy nowotworów. HuR wykrywano bowiem w dużych ilościach w niemal wszystkich typach testowanych nowotworów, m.in. w rakach okrężnicy, prostaty, piersi, mózgu, jajników, trzustki i płuc. Inhibitory HuR mogą być użyteczne w wielu rodzajach nowotworów. Ponieważ HuR ma swój udział w wielu szlakach komórek macierzystych, spodziewamy się, że inhibitory HuR będą aktywnie hamować nowotworowe komórki macierzyste [...]. Xu podkreśla, że choć HuR jest badane od lat, dotąd nie odkryto żadnych jego bezpośrednich inhibitorów. Po udowodnieniu, że takowe istnieją, podobną strategię będzie można przetestować na innych białkach wiążących się z RNA. Pierwotne związki opisane na łamach ACS Chemical Biology będą dalej optymalizowane i rozwijane jako nowa klasa leków przeciwnowotworowych. Stosując wysoko wydajne metody przesiewowe (ang. High Throughput Screening, HTS), Amerykanie oceniali ok. 6 tys. związków z dwóch źródeł: 1) KU Chemical Methodologies and Library Development Center i 2) FDA (Food and Drug Administration). Potencjał najbardziej obiecujących potwierdzono za pomocą wzmacnianego luminescencyjnego zbliżeniowego testu homogenicznego (ang. Amplified Luminescent Proximity Homogeneous Assay) czy powierzchniowego rezonansu plazmonowego. Jak wyjaśniają akademicy, onkogen wytwarza RNA, na podstawie którego produkowane jest później białko wywołujące nowotwór albo sprawiające, że komórki nowotworowe trudniej zabić. To problem, który próbujemy przezwyciężyć za pomocą medycyny precyzyjnej. Miejsce wiązania HuR z RNA wygląda jak długa, wąska szczelina, a nie jak dobrze zdefiniowana kieszeń, widywana w innych podatnych na działanie leków białkach. HuR wiąże się z RNA ściśle, jak dłoń. Proteina chwyta linę, czyli RNA, w miejscu zwanym ARE. Chcieliśmy znaleźć cząsteczkę, która współzawodnicząc o ARE, doprowadzi do wypuszczenia liny z dłoni. Po 3,5 roku prac się udało... « powrót do artykułu

Eksperci z IBM-a pobili rekord gęstości zapisu na taśmie magnetycznej. Na 1 calu kwadratowym zapisali 123 miliardy bitów nieskompresowanych danych. To oznacza, że na mieszczącym się w dłoni standardowym kartridżu można zapisać 220 TB informacji. Postępy czynione w pracach nad komputerowymi taśmami magnetycznymi, które powstały przecież w 1952 roku, pokazują, że medium to długo jeszcze nie odejdzie do lamusa. Taśmy są bowiem tanim i wydajnym sposobem przechowywania olbrzymich ilości danych. Rekordową gęstość zapisu osiągnięto dzięki współpracy z FUJIFILM. Japońska firma, wraz z naukowcami IBM-a, opracowała nową zaawansowaną taśmę magnetyczną. Eksperci Błękitnego Giganta stworzyli cały zestaw nowych mechanizmów kontroli precyzji i jakości zapisu. Składały się nań m.in. aktuator głowicy zapisującej czy kontroler prędkości taśmy. Nowy mechanizm pozwala na pozycjonowanie głowicy z precyzją lepszą od 6 nanometrów. Pozwala to na zapisanie aż 181 300 ścieżek na cal, czyli 39-krotnie więcej niż przewiduje obecnie obowiązujący standard LTO6. « powrót do artykułu

Na stanowisku Monte San Giorgio szwajcarscy naukowcy odkryli 2 gatunki triasowych ryb z rodzaju Saurichthys. Zespół z Uniwersytetu w Zurychu współpracował ze specjalistami z Chin i Niemiec. Pierwszy gatunek Saurichthys breviabdominalis zawdzięcza swą nazwę stosunkowo krótkiemu ciału, a drugi - Saurichthys rieppeli - nazwano na cześć Oliviera Rieppela, paleontologa związanego wcześniej z Uniwersytetem w Zurychu. Razem z nowymi znaleziskami znamy aż 6 gatunków Saurichthys z Monte San Giorgio, co sprawia, że to zarówno najliczniejsze, jak i najbardziej zróżnicowane ryby z tego stanowiska ze środkowego triasu. Oba gatunki mierzą 40-60 cm i różnią się od innych przedstawicieli swojego rodzaju czaszką i pokrojem ciała. Różnice wskazują na odmienne style polowania i habitaty w płytkim morzu - podkreśla Heinz Furrer, który uważa, że zdolność do zajmowania wielu wyspecjalizowanych nisz w postaci łowisk i habitatów odpowiada za sukces opisywanych ryb zarówno w basenie Monte San Giorgio, jak i na świecie. « powrót do artykułu

Media donoszą, że rozmowy dotyczące przejęcia Altery przez Intela zakończyły się fiaskiem. W ubiegłym miesiącu pojawiły się nieoficjalne informacje, jakoby Intel miał zamiar kupić tego wielkiego producenta układów FPGA. Intel oferował podobno około 50 dolarów za akcję Altery. Obecnie są one sprzedawane za ponad 43 USD. Jeśli do transakcji by doszło, byłoby to największe przejęcie w historii Intela. « powrót do artykułu

Po raz pierwszy w dysku protoplanetarnym znajdującym się wokół młodej gwiazdy znaleziono złożone molekuły organiczne. Odkrycia dokonano za pomocą Atacama Large Milimeter/submilimeter Array (ALMA). Dzięki temu urządzeniu wiemy, że w dysku otaczającym liczącą zaledwie milion lat gwiazdę MWC 480 znajduje się cyjanek metylu (CH3CN). Znaleziono tam też prostszy cyjanowodór (HCN). Oba związki znajdują się w chłodniejszych zewnętrznych obszarach dysku. Nietrudno zauważyć tutaj analogię do Układu Słonecznego i Pasa Kuipera. Gdy z dysku protoplanetarnego MWC 480 uformują się planety, wówczas komety i meteoryty z zewnętrznych obszarów układu planetarnego mogą wzbogacić planety o związki organiczne. Teraz mamy dowody na to, że takie same związki organiczne istnieją w innych miejscach wszechświata, w obszarach, w których mogą powstać układy planetarne niepodobne do naszego - mówi Karin Öberg z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Szczególnie interesujący jest fakt, że koncentracja CH3CN i HCN we wspomnianym dysku protoplanetarnym jest podobna do ich koncentracji w kometach Układu Słonecznego. Gwiazda MWC 480 ma masę niemal dwukrotnie większą od Słońca. Znajduje się w odległości około 455 lat świetlnych od nas, w gwiazdozbiorze Byka. Jej dysk protoplanetarny jest bardzo młody, wciąż nie zauważono w nim oznak formowania się planet. Astronomowie wiedzą, że zimne chmury międzygwiezdne to wydajne fabryki złożonych molekuł organicznych. Powstają w nim również molekuły z grupy cyjanków. Są one, a w szczególności cyjanek metylu, niezykle ważne, gdyż zawierają wiązania węgiel-azot, które są niezbędne do powstania aminokwasów i, w dalszej kolejności, protein. Dotychczas nie wiedziano jednak, czy molekuły te mogą powstawać w tak zmiennym środowisku jak otoczenie powstających układów planetarnych. Teraz, dzięki ALMA, wiemy, że takie molekuły nie tylko mogą przetrwać, ale powstaje ich tam bardzo dużo. Jakby tego było mało, molekuł tych jest tyle, że można by nimi zapełnić wszystkie ziemskie oceany. To oznacza, że dyski protoplanetarne są niezwykle wydajnymi miejscami formowania się takich molekuł. Skoro jest ich tyle oznacza to, że tempo ich powstawania musi być znacznie większe od tempa ich rozpadu pod wpływem takich czynników jak np. promieniowanie gwiazdy. Molekuły znaleziono w odległości od 4,5 do 15 miliardów kilometrów od gwiazdy. Skalując wielkość tamtejszego układu do Układu Słonecznego dowiadujemy się, że molekuły znajdują się mniej więcej w Pasie Kuipera. Badania egzoplanet dowodzą, że planety skaliste istnieją nie tylko w Układzie Słonecznym. Teraz wiemy, że nie tylko w nim istnieją molekuły organiczne. Po raz kolejny dowiedzieliśmy się, że nie żyjemy w wyjątkowym miejscu. To wspaniała wiadomość z punktu widzenia życia we wszechświecie - mówi Öberg. « powrót do artykułu

Ekspertom z Whitehead Institute i należącego do MIT-u Koch Institute for Integrative Cancer Research udało się zidentyfikować słaby punkt komórek nowotworu mózgu. Okazało się, że przetrwanie części komórek glejaka jest uzależnione od enzymu, który rozkłada aminokwas glicynę. Bez tego enzymu w komórkach gromadzą się toksyczne produkty uboczne procesów metabolicznych i komórki giną. Zablokowanie enzymu może być skuteczną metodą walki z glejakiem. Enzym GLDC przykuł uwagę uczonych, którzy badali wrodzone choroby związane z błędami w metabolizmie. Choroby takie pojawiają się, gdy komórkom brakuje pewnych enzymów. Wiele z tych chorób dotyczy rozwoju mózgu, a najbardziej znaną jest fenyloketonuria. Jest ona spowodowana niemożnością rozkładu fanyloalaniny. Choroba prowadzi do postępującego upośledzenia umysłowego i napadów drgawkowych. Brak GLDC prowadzi do rozwoju nieketonowej hiperglicynemii, w wyniku której w mózgu gromadzi się glicyna prowadząca do opóźnień umysłowych. GLDC jest często bardzo aktywny w niektórych typach komórek glejaka. Naukowcy odkryli teraz, że nadmierna aktywność GLDC ma miejsce tylko w tych komórkach glejaka, w których występuje dużo genu SHMT2. Komórki te są tak uzależnione od GLDC, że giną bez niego. Dalsze badania wykazały, że do największej ekspresji SHMT2 dochodzi w komórkach znajdujących się w obszarach ischemicznych guza, czyli w regionach ubogich w tlen i składniki odżywcze. Zwykle znajdują się one w samym centrum guza. To właśnie duża aktywność SHMT2 pozwala na przetrwanie tym komórkom w nieprzyjaznym środowisku, gdyż gen ten wpływa pośrednio na enzym PKM2, odpowiedzialny m.in. za metabolizm glukozy. Komórki wykazujące dużą aktywność SHMT2 charakteryzuje też mała aktywność PKM2, a w konsekwencji małe zapotrzebowanie na tlen, dzięki czemu są lepiej przystosowane do życia w obszarze ischemicznym - mówi Dohoon Kim, główny autor badań. Jednak wysoko aktywne SHMT2 produkują też glicynę, a komórki muszą się jej pozbyć za pomocą GLDC. Bez GLDC produkty przemiany glicyny zabiją komórkę. Naukowcy szukają teraz leku, który zablokuje działanie GLDC w komórkach nowotworowych i tym samym spowoduje ich śmierć. « powrót do artykułu

Suplementacja oligofruktozą (jedną z frakcji błonnika pokarmowego) zmniejsza przyrost wagi u szczurów na wysokotłuszczowej i wysokocukrowej diecie. Nasze studium pokazuje, że prosta interwencja dietetyczna z prebiotykiem w postaci oligofruktozy [OFS] zmniejsza przyrost wagi. W dłuższej perspektywie czasowej może też pomóc utrzymać niższą wagę - twierdzi dr Keith Sharkey z Hotchkiss Brain Institute (HBI). Jak tłumaczą Kanadyjczycy, mimo stałego dostępu do pokarmu bogatego w tłuszcze i cukry, szczury jedzące oligofruktozę przytyły o ok. 1/3 mniej niż zwierzęta z grupy kontrolnej. Efekt był widoczny bez względu na genetyczne predyspozycje do otyłości (podobne rezultaty uzyskiwano ze szczurami podatnymi na otyłość oraz bardziej opornymi i relatywnie szczuplejszymi). Uderzającym odkryciem było, że obie grupy zwierząt tyły w o wiele mniejszym stopniu niż przedstawiciele grupy kontrolnej - opowiada dr Nina Cluny. W ramach eksperymentu dorosłym samcom szczurów z otyłością wywołaną dietą i opornym na otyłość przez 6 tygodni podawano karmę bogatą w tłuszcz i sacharozę (ang. high-fat/high-sucrose, HFS) lub stosowano dietę HFS uzupełnioną 10% oligofruktozą. Badano skład ciała, spożycie pokarmu, mikroflorę przewodu pokarmowego, zawartość hormonów przewodu pokarmowego w osoczu oraz ekspresję receptorów kanabinoidowych CB1 w zwojach guzkowych nerwu błędnego. Oligofruktoza zmniejszyła wagę, pobór energii i masę tłuszczową obu badanych fenotypów. Ponadto, jak podkreśla Cluny, pod wpływem OFS mikroflora przewodu pokarmowego otyłych zwierząt upodobniła się do mikrobiomu gryzoni szczupłych. O ile suplementacja OFS nie zmieniła stężenia greliny w osoczu ani ekspresji CB1 w zwojach guzkowych, o tyle spowodowała spadki w zakresie glukozozależnego peptydu insulinotropowego (GIP) oraz wzrosty peptydu YY. Sharkey, Cluny i dr Raylene Reimer zaznaczają, że oligofruktoza nie powinna być postrzegana jako alternatywa dla ruchu i diety, które zapewniają dodatkowe korzyści zdrowotne poza spadkiem wagi. Wg nich, należy ją raczej traktować jako jedno z wielu narzędzi do walki z rosnącym problemem otyłości. « powrót do artykułu

Szczegółowa analiza aktywności Państwa Islamskiego (ISIS) na Twitterze ujawnia sposób, w jaki islamiści rządzą podbitymi terytoriami. W marcu organizacja Brookings Institution z Waszyngtonu opublikowała raport, z którego dowiadujemy się, że ISIS i jego zwolennicy założyli na Twitterze ponad 40 000 kont. Większość z nich jest bezużyteczna dla badaczy, mówi Aymenn Al-Tamimi z filadelfijskiego think tanku Middle East Forum, który bada tweety ISIS od kwietnia 2013 roku. Al-Tamimi interesuje się kontami, które są obsługiwane z terytoriów zajętych przez ISIS i które publikują dokumenty dające wgląd w działanie Państwa Islamskiego. Dzięki nim Al-Tamimi trafił na dokumenty dotyczące programu nauczania na Uniwersytecie w Mosulu. Wynika z nich, że islamiści usunęli z programu zajęcia z filozofii, angielskiego, literatury francuskiej czy turystyki. Z innego konta, obsługiwanego przez ISIS z Iraku, dowiadujemy się, że za wyrzucenie śmieci z jadącego samochodu grozi kara w wysokości 5000 dinarów (ok. 17 pln), a za wyrzucanie śmieci na dzikich wysypiskach trzeba zapłacić 25 000 dinarów grzywny. Niektóre wpisy mogą budzić zdziwienie. Na jednym z kont należących do ISIS znalazła się tabela z rozpiską terminów szczepień dzieci. Analizując wpisy Al-Tamimi trafił też na program szkolny w Rakce, nieformalnej stolicy Państwa Islamskiego. Dowiedział się z niego np. że dla nauczycieli zorganizowano kursy szariatu. Z innych postów wynika, że ISIS nie jest w stanie zapewnić wszędzie dostaw energii elektrycznej, że brakuje również leków. Zdaniem Al-Tamimiego wysiłki ISIS na rzecz utworzenia funkcjonujących struktur państwowych pokazują, że organizacja ta jest bardziej zaawansowana niż się sądzi. Wyjaśniają też, dlaczego zdobyła ona przewagę nad innymi organizacjami. Proponowany przez nich model przynosi porządek w miejsce wojny domowej. Dlatego też nie mają oni poważnej lokalnej konkurencji - mówi Al-Tamimi. Zdaniem analityka Zachód powinien się dobrze zastanowić, jeśli chce uzbroić lokalne grupy do walki z ISIS. W Syrii miejscowa ludność nie będzie przychylna lokalnej rebelii jeśli rebelianci nie przyniosą ze sobą jakiejś działającej formy rządu. Nie poskutkują też naloty. Nie możesz ich [iSIS -red.] po prostu stamtąd wyrzucić, musisz zaoferować spokój i porządek. Zrównanie jakichś miejsc z ziemią nie pomoże - mówi Al-Tamimi. J. M. Berger z Brookings Institution przestrzega jednak przed zbytnim poleganiem na mediach społecznościowych. Możemy się z nich wiele nauczyć o ISIS, ale musimy podchodzić do nich ostrożnie. Żadna inna organizacja ekstremistyczna nie wkładała tyle wysiłku w propagandę w mediach społecznościowych. Żadna nie działała w tak skoordynowany sposób. Jednak to, co widzimy w mediach społecznościowych może być fałszywym obrazem, tworzonym po to, by przedstawić ISIS potężniejszą niż naprawdę jest. « powrót do artykułu

Po dziesięcioleciach bezskutecznej walki z kłusownictwem na horyzoncie pojawiła się iskierka nadziei. Rządy i organizacje pozarządowe w końcu postanowiły zwrócić uwagę na popyt napędzający przestępczość. Podczas konferencji w Botswanie delegacje z 32 krajów wezwały do lepszego zrozumienia sił rynkowych stojących za nielegalnym handlem dzikimi zwierzętami. To olbrzymi postęp, bo jeszcze rok wcześniej nie udało się wypracować żadnej metody zredukowania popytu na takie produkty jak np. rogi nosorożców. Dotychczas w ogóle nie skupiano się na stronie popytowej. Możemy wydać olbrzymie kwoty na walkę z kłusownictwem, jeśli jednak nie zmienimy zachowania klientów, nie uzyskamy żadnych korzyści - mówi Grace Ge Gabriel z International Fund for Animal Welfare (IFAW). Głównym rynkiem dla czarnorynkowego obrotu zwierzętami i produktami zwierzęcymi są Chiny. Co więcej, dochodzi tam do poważnych zmian. Jeszcze do niedawna handel napędzała tzw. tradycyjna chińska medycyna. Obecnie napędza go rosnący rynek dóbr luksusowych. Chińczycy bardzo szybko się bogacą, w Państwie Środka jest coraz liczniejsza klasa średnia. Produkty, które wcześniej używano w medycynie, np. żółć niedźwiedzi, są obecnie stosowane w luksusowym przemyśle kosmetycznym. Tymczasem świadomość Chińczyków jest niezwykle niska. IFAW przeprowadził w Państwie Środka badania i okazało się, że aż 70% respondentów nie wiedziało, iż kość słoninową pozyskuje się z martwych zwierząt. Aż 83% osób, które kupiły produkty z kości słoniowej stwierdziło, że nie kupiłoby ich, gdyby wiedzieli, że by ją pozyskać zabito zwierzęta - mówi Gabriel. Kampanie uświadamiające Chińczykom, jak wielkie cierpienie zwierząt i spustoszenie w przyrodzie wiąże się z ich upodobaniem do niektórych produktów dopiero się rozpoczynają, jednak już wydają się odnosić efekt. Adam Roberts z Born Free USA zwraca uwagę, że rząd Chin każdego roku sprzedaje część kości słoniowej przejętej na czarnym rynku. Ostatnio jednak nabywców znalazło jedynie 80% tego, co próbowano sprzedać. Może to świadczyć o spadającym zapotrzebowaniu na kość słoniową. Zauważono też pierwsze oznaki spadku zapotrzebowania na płetwy rekinów. Prowadzona jest bowiem kampania na rzecz rezygnacji z zupy z tego specjału. Zaangażowało się w nią wielu studentów, którzy namówili licznych restauratorów do wycofania tej pozycji z menu. Najnowsze badania wykazały, że spada połów rekinów. Prowadzone w Chinach działania uświadamiające i spadające zapotrzebowanie na różne produkty mogą cieszyć, gdyż dają nadzieję na ocalenie wielu gatunków. Jednak dla niektórych zwierząt może być już zbyt późno. Liczba nosorożców zmniejsza się w zastraszającym tempie i nie wiadomo, czy zwierzęta te przetrwają kolejne kilkadziesiąt lat. Potrzeba bowiem być może nawet dwóch pokoleń, by popyt na rogi nosorożców spadł na tyle, żeby nie opłacało się na nie polować. « powrót do artykułu

Chiny nawet przez 2 lata będą przechowywać dowody niecywilizowanego zachowania swoich turystów. Poinformował o tym Narodowy Urząd Turystyki Chińskiej Republiki Ludowej, który próbuje walczyć z rujnującą wizerunek państwa falą zawstydzających zdarzeń za granicą. Jak napisano na witrynie internetowej instytucji, obraz Chin został już zszargany. Za złe zachowanie uznaje się pogwałcenie obyczajów, niszczenie publicznej infrastruktury i stanowisk historycznych, zakłócanie działania transportu publicznego, a także korzystanie z hazardu i prostytucji. Narodowy Urząd Turystyki stwierdza, że obywatele źle zachowujący się za granicą powinni dostać nauczkę, ale nie precyzuje, na czym miałaby polegać kara. Tropiąc niewłaściwe zachowanie, władze będą korzystać z doniesień mediów czy lokalnych biur turystycznych. Po tym, jak chińskich turystów przyłapano na suszeniu bielizny w świątyni, kopaniu dzwonu w kapliczce i myciu nóg w publicznej toalecie, władze wydały w lutym podręcznik do etykiety. Uzupełniając obraz sytuacji, warto dodać, że wg danych Światowej Organizacji Turystyki Narodów Zjednoczonych, od 2012 r. to Chińczycy są turystami, którzy najwięcej wydają w czasie zagranicznych podróży. « powrót do artykułu

Badanie XVIII-wiecznych mumii z krypty kościoła dominikanów w Vácu na Węgrzech pozwoliło ujawnić kilka tajemnic prątków gruźlicy (Mycobacterium tuberculosis). Naukowcom, m.in. z Uniwersytetu w Warwick, zależało na ustaleniu, jak się mają szczepy i wzorce zakażania w szczycie zachorowań na gruźlicę do tego, co widzimy współcześnie. Okazało się, że w mumiach występowało aż 14 genomów M. tuberculosis. Analizy mikrobiologiczne współczesnych próbek wskazują zazwyczaj na pojedynczy szczep prątków na osobę. Dla odmiany w pięciu na osiem badanych przez nas ciał występował więcej niż jeden genotyp, a u jednej osoby zdobyliśmy dowody na trzy różne szczepy - opowiada prof. Mark Pallen ze Szkoły Medycznej Uniwersytetu w Warwick. Stosując podejście metagenomiczne, znaleźliśmy dowody na ścisły związek między szczepami pozyskanymi od matki w średnim wieku i jej dorosłej córki, co sugeruje, że obie zmarły wskutek wyniszczającej infekcji - dodaje Gemma Kay. Wszystkie historyczne genotypy przynależą do tzw. 4. linii (europejsko-amerykańskiej). Analiza bayesowska umiejscowiła najpóźniejszego wspólnego jej przodka w schyłkowym okresie rzymskim. « powrót do artykułu

Podczas publicznego panelu dyskusyjnego, który odbył się niedawno w Waszyngtonie, naukowcy z NASA rozmawiali o możliwości odkrycia pozaziemskiego życia w Układzie Słonecznym. Uważam, że w najbliższej dekadzie znajdziemy mocne przesłanki, a w ciągu najbliższych 10-20 lat będziemy mieli dowód na istnienie życia poza Ziemią - mówi Ellen Stofan, główny naukowiec NASA. Dyskusja specjalistów z NASA miała związek z ostatnimi odkryciami. Okazuje się, że nie tylko na Europie, księżycu Jowisza, może być woda. Prawdopodobnie oceany znajdują się też na innym z księżyców Jowisza, Ganimedesie oraz na księżycu Saturna, Enceladusie. To jednak wierzchołek góry lodowej. Na wielu księżycach i planetach karłowatych prawdopodobnie znajdują się duże ilości wody, a w przypadku niektórych z nich istnieje prawdopodobieństwo powstania tam życia. Znalezienie życia na którymś z księżyców czy planet karłowatych będzie oznaczało, że musimy porzucić hipotezę, jakoby mogło ono istnieć tylko w ekosferze gwiazd. Hipoteza ta zakłada, że do istnienia życia konieczna jest obecność wody w stanie ciekłym, a ta z kolei może istnieć tylko w pewnej odległości od gwiazdy. Tymczasem już teraz wiemy, że ciekła woda istnieje na Europie. Dzieje się tak, gdyż oddziaływanie grawitacyjne Jowisza powoduje powstawanie takiego tarcia, że pod lodową powierzchnią księżyca występuje wystarczająco wysoka temperatura, by woda była w stanie ciekłym. Teraz wiemy, że ekosfera występuje nie tylko wokół gwiazd, ale również wokół wielkich planet. Układ Słoneczny to naprawdę mokre miejsce - stwierdził jeden z naukowców biorących udział w panelu. « powrót do artykułu

Na kambodżańskiej wyspie Cheutal Touch znaleziono martwą samicę delfina krótkogłowego. Jej śmierć oznacza, że w Laosie pozostało jedynie 5 tych słodkowodnych ssaków. Samica ważąca 223 kilogramy i mierząca 2,3 metra długości była jednym z 6 delfinów zamieszkujących rozlewisko na pograniczu laotańsko-kambodżańskim. Miejscowi zauważyli ją przed tygodniem i natychmiast zawiadomili władze. Zwłoki zwierzęcia przetransportowano do miejscowości Kratie, gdzie zostanie wykonana sekcja. Przyczyna śmierci nie jest jeszcze znana, jednak niewykluczone, że padła ze starości. W Laosie pozostało pięć delfinów krótkogłowych. To kolejny sygnał ostrzegawczy. Gatunek ten może wyginąć zarówno w Laosie jak i w całym dorzeczu Mekongu - mówi Thomas Gray z WWF. Delfiny zamieszkujące rzekę Wang Paa Khaa są narażone na szczególne niebezpieczeństwo Rybacy coraz częściej używają tam nielegalnych metod połowu. Zdobywają ryby dzięki materiałom wybuchowym oraz truciznom. Jednak większym zagrożeniem dla delfinów są sieci skrzelowe. Zaplątanie się w nie to główna przyczyna śmierci delfinów. Tymczasem w ostatnich latach rybacy coraz częściej po nie sięgają. W związku z zagrożeniem dla delfinów Kambodża całkowicie zakazała używania takich sieci na terenach ich występowania. Laos natomiast zabrania ich używania jedynie w najgłębszych wodach rozlewiska. Najpoważniejszym zagrożeniem dla delfinów jest jednak planowana budowa elektrowni wodnej Don Sahong w Laosie. Ma ona powstać zaledwie 3 kilometry od miejsca, w którym żyje 5 ostatnich delfinów. Budowa hydroelektrowni będzie wiązała się z użyciem materiałów wybuchowych i przemieszczaniem milionów ton skał i ziemi. Eksplozje mogą uszkodzić delikatny słuch delfinów. Mała liczebność populacji oraz wysoka śmiertelność młodych oznacza, że przyszłość tych rzadkich, pięknych zwierząt stoi pod znakiem zapytania. Jednak wciąż jest dla nich nadzieja. Konieczna jest jednak współpraca obu krajów - mówi Teak Seng z WWF. Naukowcy wiedzą, że historycznie ze wspomnianego rozlewiska korzystało 40-50 delfinów. W połowie lat 90. ich liczba spadła do około 25 sztuk. Zachowanie gatunku przynosi miejscowym znaczne korzyści, gdyż co roku delfiny przyciągają około 20 000 turystów, którzy chcą je zobaczyć. W Mekongu żyje około 85 delfinów krótkogłowych. Większość z nich zamieszkuje Kambodżę. Kluczową kwestią jest współpraca pomiędzy Laosem a Kambodżą. Najwyższy czas, by skończyć z używaniem nielegalnych metod połowu i ograniczyć używanie sieci skrzelowych oraz regulować ruch na rzece. To jedyna szansa, by delfiny przetrwały w Laosie i Mekongu - mówi Seng. « powrót do artykułu