Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Jarek Duda

Użytkownicy
  • Liczba zawartości

    1452
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    77

Zawartość dodana przez Jarek Duda

  1. Symetria czasu/CPT jest w sercu teorii których używamy we wszystkich skalach - to coś więcej niż zgadywanka: - mechaniki Lagranżowskie od QFT do GR/OTW - z symetrycznym sformułowaniem przez optymalizację działania jak równanie Einsteina: warunek równowagi między przeszłością a przyszłością, - mechanika kwantowa jest unitarna: z ewolucją symetryczną w czasie - dla funkcji falowej wszechświata: gdzie nie ma otoczenia koniecznego dla kolapsu, - w szczególnej teorii względności kierunek czasu jest subiektywny: zmienia się z prędkością obserwatora, - w ogólnej teorii względności czas to równoważny wymiar, np. zamieniający się z przestrzennym pod horyzontem czarnej dziury, - mamy równoważne sformułowanie mechaniki kwantowe przez Feynmanowskie zespoły po trajektoriach: obiekty symetryczne czasowo. Przestając akceptować tą symetrię, wali się praktycznie cała fizyka teoretyczna .. https://en.wikipedia.org/wiki/CPT_symmetry#Derivation_of_the_CPT_theorem
  2. Owszem zakładamy tutaj niezachowanie energii - że jest ono możliwe. Z drugiej strony QFT przewiduje energię próżni ponad sto rzędów za dużą (10^100) - po prostu nie wiemy: bawimy się w zgadywankę, wymyślamy założenia, modele - ale daleko do czegoś pewnego.
  3. Znowu brak argumentów merytorycznych - kończę i pozdrawiam.
  4. Załóżmy dla uproszczenia że ta szklanka rozbija się w próżni bez grawitacji - symetria mówi że gdybyśmy nadali wszystkim kawałkom dokładnie przeciwny pęd i moment pędu, złożyłyby się w tą szklankę. Ale znamy dużo prostsze sposoby zrobienia szklanki: korzystając z łańcuchów przyczynowo-skutkowych zapoczątkowanych w naszym wielkim wybuchu - z utworzeniem ziemi, piasku, wytopieniem z niego szklanki. Symetria CPT mówi że teoretycznie analogiczne łańcuchy przyczynowo-skutkowe można by wykonać w przeciwnym kierunku czasowym, tylko jest to trudne do realizacji z perspektywy rozwiązania w którym żyjemy. Będę odpowiadał na argumenty merytoryczne na temat - pozostałe ignoruję.
  5. Pominę kwestie językowe żeby jednak skupić się na części merytorycznej, też nic od Ciebie nie oczekuję. Co do "intuicyjnej lokalności", jak już wiele razy pisałem - narzuca ona asymetrię czasową: że przyczynowość działa tylko w przyszłość. Natomiast mechanika Lagranżowska jednak ma symetrię czasową/CPT, np. z równoważnym sformułowaniem przez optymalizację działania - przykładowo w OTW prowadząc do równania Einsteina jak: wewnętrzna krzywizna czasoprzestrzeni jest proporcjonalna do tensora energii-pędu jest ono czasowo-symetryczne: nie narzuca kierunku przyczynowości, tylko mówi o warunkach równowagi np. między przeszłością a przyszłością - jak w 4D galarecie: tzw. "block universe" Einsteina. Jeszcze raz: jest drobna różnica między standardowym "lokalnym realizmem" narzucającym asymetrię czasową - prowadząc do paradoksów jak łamanie nierówności Bella, a czasowo-symetrycznym czasoprzestrzennym "4D lokalnym realizmem" - nie narzucającym kierunku przyczynowości: jak w optymalizacji działania np. w równaniu Einsteina, czy w zespołach po trajektoriach - jak Feynmanowskie równoważne z QM. Może trochę rozwinę dlaczego uważam że "4D lokalny realizm" naprawia "kwantowe" paradoksy jak łamanie nierówności Bella. Podstawowa kwestia jest w tym że mamy tutaj dwa różne modele probabilistyczne: 1) standardowy, intuicyjny: prawdopodobieństwo alternatywy rozłącznych zdarzeń jest równe sumie ich prawdopodobieństw, 2) reguła Borna (rho ~ psi^2): prawdopodobieństwo alternatywy rozłącznych zdarzeń jest proporcjonalne do kwadratu sumy ich amplitud. Nierówności typu Bella wyprowadzamy używając 1), natomiast mechanika kwantowa pozwala działać w 2) - czasem łamiąc takie nierówności wynikłe z innego modelu. Pytanie sprowadza się do tego jak dostać reguły Borna - zakładając symetrię czasową rho ~ psi^2 samo wychodzi: jedno psi jest z przeszłości (zespołu po trajektoriach/propagatorze), drugie z przyszłości - np. w TSVF: https://en.wikipedia.org/wiki/Two-state_vector_formalism Najprostszy zespół po trajektoriach - jednorodny (MERW: https://en.wikipedia.org/wiki/Maximal_entropy_random_walk ) już też to ma - na przykładzie nieskończonej studni [0,1]: zwykła dyfuzja powie rozkład jednorodny rho = 1 , mechanika kwantowa powie rho ~ sin^2 ... rozkład jednorodny po trajektoriach w przeszłość lub przyszłość powie rho ~ sin, po pełnych trajektoriach powie poprawnie rho ~ sin^2: mnożąc amplitudy z tych jednokierunkowych: Mając reguły Borna (np. z symetrii czasowej), możemy łamać nierówności Bella - najlepiej zobaczyć to na chyba najprostszej tego typu (Mermina): "rzucając 3 monetami, przynajmniej 2 dają tą samą wartość" - dla binarnych zmiennych ABC: Pr(A=B) + Pr(A=C) + Pr(B=C) >= 1 Podczas gdy wydaje się absolutnie oczywista, mechanika kwantowa pozwala ją łamać ( https://arxiv.org/pdf/1212.5214 ). Zakładając same reguły Borna jak w MERW (szczegóły - strona 9 z https://arxiv.org/pdf/0910.2724 ) też możemy ją łamać:
  6. W przeciwieństwie do OTW, skala mikro ma olbrzymią ewidencję eksperymentalną z prawie wszystkich stron, bezpośredni wpływ na to co mierzymy - kwestia zebrania tego wszystkiego do kupy. Natomiast w OTW, kosmologii dużo gorzej z ewidencją - mamy głównie ekstrapolację: widząc kamień przewidujemy górę. Ale poprawia się się np. dzięki obserwacji fal grawitacyjnych - pewność będzie rosła, ale konieczna jest cierpliwość i ostrożność. Mówiąc że wierzysz w OTW, znaczy że też wierzysz w formalizm Lagranżowski - który sam w sobie ma dużo założeń, jak używanie pochodnych wymagających lokalności, np dla wewnętrznej krzywizny z OTW. No i przecież wyraźnie rozdzieliłem lokalność od realizmu w tym co zacytowałeś ... podkreślając że lokalność mechanik Lagranżowskich jest ciut inna niż ta intuicyjna lokalność: tylko pierwsza z nich jest czasowo/CPT symetryczna.
  7. Astro, cieszę się że nie masz pewności - w przeciwieństwie do "przyziemnych" teorii, od OTW w górę trzeba zachowywać niezwykłą ostrożność - żeby szukać obiektywnej prawdy nie narzucając swojej pychy, pewnie jeszcze przez wieki zanim będziemy rzeczywiście mogli być pewni. Natomiast jest dużo założeń które mają na tyle dobrą ewidencję eksperymentalną, że wydaje się że możemy ich bezpiecznie używać. Na przykład mechanika Lagranżowska - skutecznie używana od QFT do GR/OTW. Wszystkie mają skończoną prędkość propagacji - lokalność, też nie zależą od subiektywnego obserwatora - realizm. Jednak ich lokalność jest ciut inna niż intuicyjna (ta sprzeczna z Bellem) - posiada symetrię czasową: nie narzuca kauzalności tylko w jednym kierunku, ale np. ma równoważne czasowo-symetryczne sformułowanie przez optymalizację działania. thinkim, dla mnie zasada zachowania energii to jest coś dobrze zweryfikowanego - potrzeba baardzo silnych argumentów żeby mieć pewność że może być łamana.
  8. OTW to jest bardzo odległa ekstrapolacja tego co możemy potwierdzić eksperymentalnie - nie mam pychy twierdzić że wiem że jest prawdziwa lub nieprawdziwa. Ale skoro wierzysz w OTW, czy nie ma ona lokalnego realizmu? Ma, ale trochę inny niż ten intuicyjny - mianowicie z symetrią czasową, nieprawdaż? Np. OTW, przynajmniej w teorii, pozwala na wormhole - co jeśli wkleja się on w sposób nieorientowalny jak w butelce Kleina - tak że przechodząc przez niego przeszły i przyszły stożek światła zostają zamienione?
  9. Astro, może to się zmieni, ale jak na razie wszystkie próby bezpośredniej obserwacji ciemnej materii zakończyły się niepowodzeniem: https://en.wikipedia.org/wiki/Dark_matter#Detection_of_dark_matter_particles Aktualnie jest wnioskiem z modeli, stwierdzeniem że czegoś brakuje w naszym zrozumieniu - do bezpośredniej obserwacji mamy tylko zgadywanie czego nie rozumiemy. Co do symetrii czasu/CPT, sprzeciwiłeś się że powinniśmy się ją uwzględnić w problematycznym "lokalnym realizmie" - w takim razie proszę rozwiń.
  10. mankomaniak, w fizyce jest wiele poziomów wiarygodności - najlepszy jest bezpośredni eksperyment, dużo dalej wniosek z modelu - zwykle po drodze ukrywający setki założeń, szczególnie w kosmologii ... na samym końcu jest subiektywna opinia pojedynczego eksperta - gdyby pwn zapytało o ten artykuł np. prof. Kutscherę z UJ, jego treść byłaby raczej absolutnie inna. Artykuł pwn który wskazujesz jest przykładem tego ostatniego. Chcesz ciut bardziej obiektywne źródła to idź do angielskiej Wikipedii - tysiące specjalistów z całego świata pilnuje żeby w miarę obiektywnie reprezentować aktualny konsensus ... co jest dalej dalekie do stwierdzenie że to co tam jest napisane jest prawdą - do czego potrzebujesz eksperymentów, najlepiej bezpośrednich ... które już dla ciemnej materii uparcie dają brak obserwacji, a dla ciemnej energii chyba jeszcze żadnego nie było (?), a przynajmniej żadnego udanego. Rozumiem że w przeciwieństwie do chyba większości fizyków, nie akceptujesz symetrii CPT - masz może jakiś argument na jej łamanie? Osobiście nie akceptuję wszystkich równań, ale symetria czasowa/CPT jest kluczowa dla skutecznych modeli których używamy i nie znam realnego argumentu przeciw. Standardowym jest druga zasada termodynamiki - ale termodynamika to nie poziom fundamentalny, tylko efektywny: konkretnego rozwiązania w którym żyjemy. Jak symetria powierzchni jeziora jest złamana na poziomie rozwiązania np. rzucając kamień. U nas tym "kamieniem" był wielki wybuch - wszystko było zlokalizowane: niska entropia - powodują gradient entropii (drugą zasadę) ... i zaczynając związki przyczynowo-skutkowe prowadzące do nas.
  11. Nie wskazuję konkretnego modelu - uważam że zdecydowanie za wcześnie na szczegóły ... tylko ogólną (subiektywną) filozofię: wszechświat to stała ilość energii - która zapada się grawitacyjnie, w pewnym momencie prawie do punktu - który z zachowania energii zaczyna kolejny wielki wybuch i rozszerzenie - w którym w końcu wygrywa grawitacja prowadząc do kolejnego zapadnięcia ... i tak dalej cyklicznie w nieskończoność. Ogólnie intuicyjny sposób myślenia "ewoluujące 3D" z wielkim wybuchem na początku jest myśleniem narzucającym asymetrię czasu ... podczas gdy fundamentalne modele których skutecznie używamy są czasowo/CPT symetryczne (jak cykliczny wszechświat): mechaniki Lagranżowskie (od QFT do ogólnej teorii względności), ewolucja unitarna, zespoły po trajektoriach: np. Feynmanowskie równoważne z QM. Ta narzucona intuicyjna asymetria czasu jest w "lokalnym realizmie" który prowadzi do paradoksów jak łamanie nierówności Bella. Zastępując go czasowo symetrycznym czasoprzestrzennym "4D lokalnym realizmem": z trajektoriami jako podstawowe obiekty, te paradoksy znikają. Dobrze to widać już w jednorodnym rozkładzie po trajektoriach ( https://en.wikipedia.org/wiki/Maximal_entropy_random_walk ) - który już prowadzi do "kwantowych" własności jak lokalizacja Andersona, reguła Borna, czy wynikłe łamanie nierówności Bella: https://arxiv.org/pdf/0910.2724
  12. W przeciwieństwie do hipotezy że na początku naszego wielkiego wybuchu rzeczywiście rozpoczął się czas, modele cykliczne pozwalają uniknąć sprzeczności z podstawowymi dobrze zweryfikowanymi eksperymentalnie zasadami: jak zasada zachowania energii, symetria CPT, czy ograniczenie przyczynowości do prędkości świata. Fizyka może szukać wewnętrznie spójnych teorii, przede wszystkim zgodnych z tym co zostało wiarygodnie zweryfikowane eksperymentalnie - ale jeśli pytasz się o genezę, tutaj raczej nigdy nie będzie podstaw dla jakiejś wiarygodnej odpowiedzi (nawet jeśli pwn napisałoby inaczej czy sam bóg by się we śnie objawił) - pozostaje rozważanie hipotez: przed wszystkim czy nasz wszechświat pojawił się z niczego w punkcie który łamie większość zasad znanej fizyki, czy może po prostu istniał i będzie istniał wiecznie: cyklicznie zapadając się i rozszerzając w wyniku grawitacji ...
  13. Potwierdzeń istnienia cząstek mamy wiele w otaczającej nas materii. Pole Higgsa też trudno kwestionować, m.in. też jest kluczowe w modelach cząstek jako solitony topologiczne (dla kwantowania ładunku - w miejsce prawa Gaussa użyć tw. Gaussa-Bonneta: całka z krzywizny pola po zamkniętym obszarze to ładunek topologiczny w środku (liczba całkowita) - interpretując krzywiznę bardziej fundamentalnego pola jako pole EM dostajemy równania Maxwella z wbudowanym kwantowaniem ładunku - model Fabera, slajdy) - dzięki temu że potencjał Higgsa ma minimum (stan próżni) o nietrywialnej topologii, są możliwe oddziaływania dalekozasięgowe (EM jako bozony Goldstonea) - potencjał aktywuje się żeby uniknąć nieskończonej energii pola ładunku: pozwala tam zdeformować EM w inne oddziaływania, nadając cząstce energię spoczynkową (masę). Natomiast prawa zachowania energii, pędu są trochę świętością mechaniki Lagranżowskiej - bezpośrednią konsekwencją symetrii z tw. Noether. Tutaj potrzeba baaaardzo silnych argumentów żeby je naginać - te kosmologiczne raczej do silnych nie należą. Natomiast natury ciemnej materii/energii można szukać w szumie termicznym tych pól dodatkowych oddziaływań jak Higgsa - elektromagnetyczne stopnie swobody mają obecnie szum 2.7K promieniowania tła. Przez czas życia wszechświata powinny się stermalizować stopnie swobody pól pozostałych oddziaływań (grawitacyje, słabe, silne) też do około 2.7K - istotnie wpływając na energię wszechświata, w sposób trudny do bezpośredniej obserwacji. ps. O widzę Johna Cramera - głośno o nim było odnośnie przesyłania informacji wstecz w czasie: https://www.theregister.co.uk/2007/06/14/time_travel_mad_scientist/ Z bloga Sabine: " Quoted in the Physics World article are George Ellis, who enthusiastically notes that the idea is “no more fanciful than many other ideas being explored in theoretical physics at present,” and Lee Smolin, according to whom it’s “speculative, but in the best way.” "
  14. Przechodzisz do innego problemu o którym wspominałem - hipotezy początku czasu, sprzecznej np. z symetrią CPT czy zachowaniem energii. Dlatego osobiście preferuję hipotezę rozwiązującą m.in. te problemy (wymagając żeby nasz wszechświat ostatecznie się zapadł) - cyklicznego wszechświata w którym stała energia periodycznie się zapada i ponownie wybucha: https://en.wikipedia.org/wiki/Cyclic_model
  15. W przeciwieństwie do wielu wymyślonych modeli kosmologicznych, przykładami potwierdzonych podstawowych zasad fizyki są: 1) całkowita energia przy założeniu stałej gęstości = gęstość energii razy objętość 2) całkowita energia jest zachowana - jeśli gdzieś przybywa, to gdzie indziej musi ubyć. Z którą z tych zasad się nie zgadzasz i dlaczego? Jeśli zgadzasz się z obydwiema, to założenie że gęstość nie zmienia się z czasem, w połączeniu z rozszerzaniem się wszechświata, oznacza że całkowita energia wszechświata rośnie - nieprawdaż? Jeśli tak to z zachowania energii potrzebujemy skądś ją brać - skąd?
  16. mankomaniak, jak napisałem - nie wiem i uważam że zdecydowanie za wcześniej na pychę żeby tutaj mówić coś pewnego. Trudno mi dyskutować z prawdą objawioną - wskaż konkretny eksperyment np. potwierdzający stałość gęstości ciemnej energii to chętnie się przyjrzę. Qion, siła Casimira w praktyce raczej działa na mikroskopowych odległościach ... co ciekawe ma też hydrodynamiczny analog:
  17. Pod tym artykułem PWN jest autor: Stanisław Bajtlik - przedstawiający swoją opinię, wskazując ulubioną teorię: kwintesencji. Tutaj jest więcej hipotetycznych teorii: https://en.wikipedia.org/wiki/Dark_energy#Theories_of_dark_energy - zapytać się kogoś innego to pewnie wskaże inną. Natomiast proszę wskaż mi tą która została potwierdzona eksperymentalnie? Eksperyment to główna różnica między nauką a religią. Niestety jesteśmy bardzo daleko do tego - wcześniej zostają tylko subiektywne indywidualne opinie, mniej lub bardziej zgodne z innymi zasadami jak zachowania energii.
  18. To nie jest prawda objawiona tylko założenie - może prawdziwe, może nie - w każdym razie mówi że całkowita energia wszechświata rośnie z jego objętością, nie podając źródła tej dodatkowej energii - w tej postaci będąc sprzeczna z dość fundamentalną zasadą zachowania energii. To że "pisze w książce" jest wystarczającym argumentem w religii, natomiast w nauce jesteśmy bardziej ostrożni - czy jest konkretny eksperyment pokazujący stałość tej gęstości? Raczej nie - nawet ciemnej materii jeszcze nie udało się bezpośrednio zaobserwować. W kosmologii mamy tylko modele bazujące na olbrzymiej ilości założeń - jest ona bardzo odległa od pewności. ps. A ta prawda objawiona była w której teorii? Tutaj są przykładowe: https://en.wikipedia.org/wiki/Dark_energy#Theories_of_dark_energy z komentarzem np.:
  19. A skąd ta pewność? Jeszcze bardziej przekonanie że wszechświat jest układam otwartym - dlaczego nie widać efektów interakcji np. termodynamicznej z tym hipotetycznym czymś na zewnątrz? Nie wiemy co to jest ciemna energia, możemy sobie gdybać różne rzeczy - założenie o stałej gęstości jest wbrew zachowaniu energii: oznacza że całkowita energia (pomnożona przez objętość) będzie rosła z rozszerzaniem się wszechświata, też będzie rósł procentowy wkład ciemnej energii do energii wszechświata. Po prostu nie wiem i twierdzę że inni też nie mają podstaw na przekonanie że wiedzą.
  20. Jasne można zdefiniować "na dzisiaj", tylko mówię że raczej nie jest już uznawana jako stałą - np. miliardy lat temu raczej była inna.
  21. Tyle że ta zależność jest linowa wtw mamy jednostajne rozszerzenie, a nie np. przyśpieszające. https://en.wikipedia.org/wiki/Hubble's_law#Time-dependence_of_Hubble_parameter
  22. Przede wszystkim "stała" Hubble'a raczej już nie jest uznawana za stałą - przyjmuje się że rozszerzanie przyśpiesza, co oznacza "stałą" zależną np. od wieku obiektów użytych do pomiaru. Ale w kosmologii raczej jesteśmy daleko od bycia pewnym czegokolwiek. Na przykład przyciąganie grawitacyjne (ściągające Wszechświat) maleje 1/r^2. Przyjmuje się że rozszerzanie jednak przyśpiesza z powodu ciemnej energii - prawo zachowania energii mówi że jej gęstość powinna maleć 1/r^3, czyli w końcu 1/r^2 grawitacja powinna wygrać - ostatecznie prowadząc do zapaści do punktu "Big Crunch". Też zapaść jest konieczna dla możliwości modelu cyklicznego ( https://en.wikipedia.org/wiki/Cyclic_model ), który pozwala uniknąć bardzo problematycznego momentu początku czasu - który mając tylko przyszłość jest np. niezgodny z fundamentalną symetrią: CPT, też z perspektywy równania Einsteina które wymaga wewnętrznej krzywizny - niemającej sensu na "krańcu" rozmaitości. W każdym razie jeszcze duuużo potrzebujemy czasu żeby móc mówić tutaj coś rzeczywiście pewnego.
  23. Ładunek jest dość zlokalizowany, jednak nie idealnie. Wierzę w teorię pola - budującą zlokalizowane konfiguracje: cząstki, oddziaływające przez to pole, też prowadząc do "kwantowych" efektów: - kwantyzacja ładunku, spinu jako np. ładunek topologiczny, - interferencja, kwantyzacja orbit przez wewnętrzny zegar wytwarzający pilot wave, - lokalizacje typu Andersona z maksymalizacji entropii - co widać w maximal entropy random walk, - w czasoprzestrzeni: z czasem jako 4 wymiar, symetryczny - co pozwala np. na eksperyment Wheelera, delayed choice quantum erasure, algorytm Shora, łamanie Bella.
  24. Podsumowując to co chciałem napisać, jakkolwiek określisz obserwację jako oddziaływanie, takie oddziaływanie już się dzieje natychmiast po wyborze - czyli ta wartość jest natychmiast obiektywnie określona. W QFT jest kilka poprawek które nie byłyby potrzebne gdyby elektron był idealnym punktem - np. rozbieżność w ultrafiolecie, czy rozbieżność szeregów perturbacyjnych - ograniczenie na ilość zdarzeń które mogą się zmieścić. Ta ślepa wiara w punktowość powoduje że dalej nie znamy np. konfiguracji pól EM w centrum elektronu - pole elektryczne idealnego punktu miałoby nieskończoną energię. Jak się poszuka ewidencji eksperymentalnej w literaturze, okazuje się że ta wiara jest oparta na dopasowaniu paraboli do 2 punktów 30 lat temu: https://physics.stackexchange.com/questions/397022/experimental-boundaries-for-size-of-electron Ja się głównie uczę z artykułów a nie filmików np. sugerujących że oczy nie widzą fotonów. Ale też mam dość tej konwersacji i zgadzam się że powinniśmy ją skończyć. Pozdrawiam.
  25. Obserwacja jako oddziaływanie ujawniające jakąś cechę ... sory, ale oddziaływania o których mówię ujawniają kluczowe cechy, np. przy kreacji par elektro-pozytron wszystkie naładowane cząstki "widzą" oddziaływaniami który poszedł w lewo, który w prawo ... dla pary elektronów o przeciwnych spinach, one są malutkimi magnesikami (dipolowy moment magnetyczny) o kierunkach zgodnych ze spinem - takie wytworzone pole magnetyczne też oddziałuje z większością cząstek we wszechświecie - zależnie od kierunków spinów. Co do materiałów, żeby się nauczyć matematyki czy fizyki nie wystarczą filmiki popularno-naukowe, polecam wykształcenie akademickie.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...