Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Jarek Duda

Użytkownicy
  • Liczba zawartości

    1600
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    85

Zawartość dodana przez Jarek Duda

  1. Ciężko gadać jak ktoś nawet nie próbuje zrozumieć eksperymentu ... np. w schemacie pod rysunkiem. 1. Jak w DCQE - w dowolnym momencie po ich użyciu w Shorze. 2. Przykład niezmierzenia to obrót polaryzatora o 45 stopni w pytaniu czy polaryzacja jest pozioma czy pionowa. Ale ogólnie Peter Shor odpisał na tym stacku że te zmienne trzeba "uncompute" przed wyrzuceniem - usunąć zależności żeby ich pomiar nie powodował dalszej restrykcji zespołu.
  2. Polecam DCQE w wersji Walborna https://journals.aps.org/pra/abstract/10.1103/PhysRevA.65.033818 Wytłumaczenie: https://web.archive.org/web/20150516123842/http:/grad.physics.sunysb.edu:80/~amarch/ Kręcąc polaryzatorem w górnym ramieniu, kasujesz lub nie informację o ścieżce, zmieniając statystykę w dolnym ramieniu. Ale Shor jest oczywiście znacznie lepszy - DCQE na sterydach: podajesz wejście do problemu w jednym ramieniu, czytasz dla niego odpowiedź w drugim ... niby pomocnicze zmienne są niepotrzebne, ale jeśli je wyrzucisz to ktoś mierząc je później może popsuć twoje obliczenia teraz (trzeba "uncompute") ...
  3. Przez przybliżenie ~średniopolowe "stosszahlansatz" (przejście z konkretnych konfiguracji do ich statystyk, średnich) możemy wprowadzić właściwą entropię i dowodzić jej wzrost dla czasowo-symetrycznych modeli (np. https://en.wikipedia.org/wiki/H-theorem , Kac ring) ... ale dalej po zastosowaniu wcześniej symetrii czasowej, tym przybliżeniem możemy też dowodzić wzrost entropii w przeciwnym kierunku. Po prostu jest tendencja wzrostu entropii, która jest czasowo symetryczna - mając jakiś powód niskiej entropii, np. jako kolaps grawitacyjny dla Wiekiego Wybuchu, ma on tendencję wzrostu entropii - w naszym kierunku, ale zakładając że to było Wielkie Odbicie też w przeciwnym. Może wróćmy do tych klasycznych kulek w połączonych pojemnikach. Tutaj oryginalnie nie ma rozkładów, entropii tylko jedna klasyczne ewolucja. Możemy wprowadzić entropię przybliżając układ np. opisywanym przez jeden parametr 'p' - ile procentowo jest w lewym zbiorniku. Po tym przybliżeniu dostajemy tendencję wzrostu entropii do np. p=1/2. Ale startując np. od p=0 (wszystkie w prawym), wykonując klasyczną ewolucję dostajemy tendencję wzrostu entropii zarówno w przyszłość, jak i przeszłość. ps. Niedawna powiązana dyskusja: https://www.scienceforums.net/topic/122738-what-does-it-mean-that-physics-it-timecpt-symmetric/
  4. Np. w dynamice gazu jako klasyczne kulki, rozwiązując to deterministycznie tam jest jedno rozwiązanie - nie ma prawdopodobieństw, więc entropia jest zero. Żeby miała ona sens, musimy dokonać przybliżenia typu średnio-polowego, uśrednienia, "stosszahlansatz", np. model który widzi tylko że "p" procentowo kulek jest w lewym z dwóch naczyń połączonych. W tym przybliżeniu łatwo możemy udowodnić wzrost entropii, np. czym więcej cząstek w jednym naczyniu, tym łatwiej przepływają do drugiego etc. Ale bez tego przybliżenia (do obrazu efektywnego, statystycznego) nie ma entropii, jej wzrostu ... natomiast jest np. zasada powracania Poincare - że po skończonym czasie wrócimy dowolnie blisko do oryginalnej konfiguracji. Przejście do termodynamiki w której rośnie entropia wymaga uśrednienia - przybliżenia średniopolowego "stosszahlansatz" - bez tego naszego przybliżenia nie ma sensu mówić o entropii, zachowanie może być np. cykliczne. Co do powierzchni jeziora, owszem uspokoi się: przez lepkość - której nie ma w teorii pola np. elektromagnetycznego.
  5. Zasada maksymalizacji entropii jak najbardziej wyjaśnia - prowadząc do dominujących parametrów statystycznych dosłownie z kombinatoryki. https://en.wikipedia.org/wiki/Principle_of_maximum_entropy Np. ilość kombinacji w postaci binomial(n,pn) ~ exp(n h(p)) mówi że najbezpieczniej wybrać maksymalizujące entropię p=1/2, ponieważ odpowiadający zbiór możliwości asymptotycznie kombinatorycznie dominuje pozostałe wybory p - rosnące w liczebności znacznie wolniej. Rozpad kaonów jest zgodny z CPT - jego diagramy Feynmana można poddać tej symetrii, dostając analogiczną syntezę kaonów. Symetria T jest łamana w drugiej zasadzie termodynamiki - opisującej statystykę - konkretnego rozwiązania w którym żyjemy, a nie fundamentalnych równań które nim rządzą. Jak fundamentalnie symetryczna powierzchnia jeziora może stracić tą symetrię wrzucając kamień - na poziomie rozwiązania.
  6. Ale to jest praktycznie to samo - wychodzimy z entropii Boltzmanna https://en.wikipedia.org/wiki/Boltzmann's_entropy_formula S = k log W gdzie W to jest kombinatoryczna ilość możliwości, jej asymptotyczne zachowanie jest dane np. entropią Shannona ... ogólnie funkcjami używanymi w fizyce statystycznej.
  7. Entropia Shannona to suma/całka z Pr(x) lg(1/Pr(x)), jest asymptotycznym zachowanie entropii typu Boltzmanna log(Omega). Nie znam entropii która byłaby zmieniana przez którąś z tych symetrii CPT (?), też uwzględniając zależności od gęstości energii. Termodynamika jest zachowaniem asymptotycznym statystyk, zgodnie z zasadą maksymalizacji niewiedzy (Jaynes) - statystycznie faworyzując parametry maksymalizujące entropię. Np. nic nie wiedząc o sekwencji zer i jedynek, najbezpieczniej założyć że jest ich mniej więcej po pół p=1/2, ponieważ: binomial(n,pn) ~ exp(n h(p)) gdzie h jest entropią Shannona, maksymalizowana dla p=1/2. W ostatnim chodzi o obiekt który błądzi cały czas, poznajesz jego pozycję w jednym momencie 0 - czy w ten sposób więcej wiesz o jego pozycji w czasie +T czy -T?
  8. Czy któraś z symetrii C, P, lub T zmienia entropię? Raczej nie - z perspektywy termodynamiki wszystko jedno czy T czy CPT. Wyobraź sobie że znasz tylko pozycję błądzącego obiektu w czasie 0. Co możesz o niej powiedzieć w czasie +T a co w -T? Jak bardzo różni się Twoja informacja o tych dwóch sytuacjach? Wolisz np. klasyczne cząstki w połączonych pojemnikach? https://en.wikipedia.org/wiki/Poincaré_recurrence_theorem Gdzie jest dla nich asymetria?
  9. Gdybyś udowodnił wzrost entropii dla czasowo lub CPT symetrycznego modelu, używając ten dowód po zastosowaniu symetrii dostajesz spadek entropii - sprzeczność. Dla udowodnienia fundamentalnego wzrostu entropii trzeba by znaleźć łamanie CPT ... pytanie czy jest taka potrzeba? Ja jej zupełnie nie widzę: entropia jest własnością statystyczną, funkcją stanu np. gęstości (uśrednienia). Wiemy że Wielki Wybuch miał niską entropię - ponieważ nasza druga zasada termodynamiki, albo ponieważ wszystko było zlokalizowane co oznacza niską entropią. W CPT symetrycznej fizyce wystarczy CPT symetryczna tendencja wzrostu entropii: działająca w obu kierunkach czasowych - np. od zdarzeń o niskiej entropii jak Wielki Wybuch. Jesteśmy nastawieni na czasowo-asymetryczną termodynamikę, ale można ją zrobić symetryczną (np. MERW). Wiedząc że cząstka w danym momencie jest w danym punkcie, nasza informacja o jej pozycji słabnie - zarówno późniejszej, jak i wcześniejszej - symetrycznie. Standardowe błądzenie losowe nie jest symetryczne w czasie i jest sprzeczne z przewidywaniami mechaniki kwantowej jak lokalizacja Andersona. Jeśli je naprawimy do maksymalizującego entropię i czasowo-symetrycznego MERW: zespołu po trajektoriach, ta rozbieżność znika: rozkład stacjonarny takiego błądzenia jest dokładnie jak w kwantowym stanie podstawowym: https://en.wikipedia.org/wiki/Maximal_entropy_random_walk
  10. Zakładając że mechanika kwantowa jest poprawna, Shor powinien działać, aczkolwiek eksperymentalnie został zweryfikowany tylko dla śmiesznie małych liczb. DCQE jest dobrze zweryfikowane np. https://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.84.1 , https://journals.aps.org/pra/abstract/10.1103/PhysRevA.65.033818 . Shor ma pewne prawdopodobieństwo dostarczenia istotnej informacji - pomiar pomocniczych zmiennych (później) mógłby zredukować je do zera.
  11. Podczas gdy nijak się to ma do "powrotu do przeszłości" (jak???), przyjmuje się symetrię CPT fizyki: dla dowolnego diagramu Feynmana, wymieniając cząstki na antycząstki i zmieniając kierunek przestrzeni oraz czasu, dostajemy odpowiadający diagram: https://en.wikipedia.org/wiki/Antiparticle#Feynman–Stueckelberg_interpretation Teoretycznie dowolny scenariusz powinniśmy być w stanie rozbić na zespół diagramów Feynmana, poddając każdy takiej symetrii dostajemy CPT analog scenariusza ... robiąc to dla historii Wszechświata, jej CPT analog też powinien być poprawnym rozwiązaniem fizyki - z malejącą entropią zamiast rosnącej (jest ona cechą statystyczną - rozwiązania nie fundamentalną - równań). Tę symetrię dobrze widać np. w popularnej wśród fizyków macierzy rozpraszania https://en.wikipedia.org/wiki/S-matrix#Interaction_picture , czyli podstawie analizy rozważanych zderzeń cząstek: S_fi = lim_{t_f -> infinity} lim_{t_i -> - infininty} <Phi_f | U(t_f, t_i) | Phi_i > gdzie U to unitarny propagator między dwoma czasami, mamy dwie amplitudy ponieważ są dwa kierunki czasowe - traktowane w ten sam sposób.
  12. No tak, ludzie machają rękami gdy zapytać o DCQE ... wtedy pytam się o Shora jako DCQE na sterydach ... i następuje cisza. Zaczynamy od zespołu wszystkich 2^n możliwości |a>. Wejście problemu podajesz w "classical function", późniejszy pomiar wartości zawęża ten zespół z 2^n do dających tą samą wartość "classical function". Tak zawężony zespół jest periodyczny, znalezienie jego okresu transformatą Fouriera pomaga rozwiązać postawiony problem - przeanalizuj sobie przyczynowość. Nawet gorzej, ta "classical function" wymagała pomocniczych qubitów - jeśli ktoś zmierzyłby je w przyszłości, to też by zawężył zespół - uszkadzając obliczenia w przeszłości. https://physics.stackexchange.com/questions/369590/shors-algorithm-why-doesnt-the-final-collapse-of-the-auxiliary-qubits-crippl
  13. Intuicje są przydatne, ale te zbudowane na działających modelach, zrozumieniu np. dlaczego mechanika kwantowa działa, czym są jej dwie amplitudy do pomnożenia w regule Borna, https://en.wikipedia.org/wiki/S-matrix#Interaction_picture : S_fi = lim_{t_f -> infinity} lim_{t_i -> - infininty} <Phi_f | U(t_f, t_i) | Phi_i > Natomiast bycie zafiksowanym na intuicjach biologicznych - wbrew temu co krzyczy fizyka/matematyka, doprowadziło do obecnej magicznej wizji na fizykę: "shut up and calculate", "if you think you understand quantum mechanics then you don't understand quantum mechanics".
  14. Na potrzeby np. mechaniki klasycznej, kwantowej, EM, OTW wystarczy ... i łatwiej o intuicję - z którą jest tutaj główny problem: wśród osób niebędących w stanie wyjść poza biologiczną intuicję.
  15. Jak jest w NATURZE? Wiesz? Nie wiem i nigdy nie twierdziłem że wiem - zauważ słowo "model". Mówię tylko że zakładając T/CPT symetryczny model, "dowody" wzrostu entropii można sprowadzić do sprzeczności: dowodząc wzrost też po zastosowaniu symetrii. Oraz że są przykłady takich modeli, jak Kac Ring, dla których można podobnie "udowodnić" wzrost entropii (używając przybliżenie typu średniego pola), podczas gdy dla prawdziwych rozwiązań niekoniecznie tak się dzieje, są też z cykliczną ewolucji entropii.
  16. Empirii na łamanie CPT nie mamy. Na potwierdzenie jest kilka fajnych eksperymentów np. z QM jak Wheelera, delayed choice quantum erasure ( https://www.dropbox.com/s/0zl18yttgnpc52w/causality.pdf?dl=0 ) ... czy algorytm Shora jako jego ekstremalna wersja - rozgałęziamy obliczenia, wejście podajemy na jednej gałęzi, wyjście czytamy na drugie. Co więcej, konieczne są pomocnicze zmienne, które jeśli ktoś by zmierzył w przyszłości, to zniszczyłby obliczenia w przeszłości: https://physics.stackexchange.com/questions/369590/shors-algorithm-why-doesnt-the-final-collapse-of-the-auxiliary-qubits-crippl
  17. CPT jest konieczne tylko do QFT, dla całej reszty wystarczy czasu: mechanika klasyczna, kwantowa, elektrodynamika, OTW. Zakładając symetrię CPT dla QFT, ponoć dowolny scenariusz możemy rozłożyć na diagramy Feynmana - poddając każdy z nich tej symetrii, dostajemy analog CPT całego scenariusza ... np. jako historii Wszechświata. Ale jaskiniowiec będzie się upierał przy fundamentalnej asymetrii - jak to nazwałeś "błądząc we mgle", ponieważ pod nią został zoptymalizowany jego mózg.
  18. Żaden hiperdeterminizm, tylko zaakceptowanie symetrii czasu/CPT - że fizyka znalazła rozwiązanie w którym żyjemy w sposób symetryczny, np. poprzez zasadę minimalizacji działania ( https://en.wikipedia.org/wiki/Principle_of_least_action ) - znana od prawie 3 wieków, ale niektórzy jeszcze nie dorośli. Z warunkami brzegowymi np. w minus i plus nieskończoności, jak w macierzy rozpraszania ( https://en.wikipedia.org/wiki/S-matrix#Interaction_picture ), czyli podstawie analizy rozważanych zderzeń cząstek: S_fi = lim_{t_f -> infinity} lim_{t_i -> - infininty} <Phi_f | U(t_f, t_i) | Phi_i > gdzie U to unitarny propagator między nimi, mamy dwie amplitudy ponieważ są dwa kierunki czasowe - traktowane w ten sam sposób. Możemy sobie wmawiać asymetrię po czym łatać problemy magią i machaniem rękami ... ale fizyka na każdym kroku krzyczy że fundamentalnie jest symetryczna. https://www.dropbox.com/s/0zl18yttgnpc52w/causality.pdf
  19. Owszem, ja się nigdy przy niej nie upierałem. Fundamentalna jest symetria czasowa/CPT, w sercu m.in. mechaniki kwantowej czy OTW - zebrane sporo argumentów też Wheeler, delayed choice quantum eraser: https://www.dropbox.com/s/0zl18yttgnpc52w/causality.pdf Fundamentalne symetrie można łamać na poziomie rozwiązania, np. fundamentalnie symetryczna powierzchnia jeziora traci tą symetrię po wrzuceniu kamienia. Takim "kamieniem" dla fizyki wydaje się Wielki Wybuch - o niskiej entropii powodując jej gradient. "Dowodzenie" wzrostu entropii dla czasowo-symetrycznych modeli np. w https://en.wikipedia.org/wiki/H-theorem Boltzmanna można sprowadzić do sprzeczności - "dowodząc" też po zastosowaniu symetrii. Takie "dowody" zawsze zawierają założenie "stosszahlansatz" typu przybliżenie średniopolowe - dzięki któremu można udowodnić wzrost entropii ... podczas gdy oryginalny model może mieć np. cykliczną ewolucję entropii - jak w https://en.wikipedia.org/wiki/Poincaré_recurrence_theorem czy Kac ring: http://www.maths.usyd.edu.au/u/gottwald/preprints/kac-ring.pdf
  20. Pewnie niedokładnie zero, ale jednak minimalna ... no i podobna do entropii naszego Wielkiego Wybuchu - co by znaczyło że podczas gdy obecnie rośnie, przed hipotetycznym Wielkim Kolapsem w przyszłości, entropia musiałaby zacząć spadać - łamiąc drugą zasadę termodynamiki (?) https://physics.stackexchange.com/questions/362936/2nd-law-of-thermodynamics-in-cyclic-universe-model
  21. Standardowa hipoteza że wszechświat zaczął się od idealnego punktu ukrywa paskudne założenia: - ten punkt łamie praktycznie całą fizykę, m.in. symetrię CPT, zachowanie energii, czasoprzestrzeń nie jest rozmaitością - łamiąc założenie OTW, - wymaga szybszej niż światło inflacji. Te problemy znikają jeśli jednak założymy symetrię CPT w tym punkcie, czyli że wcześniej symetrycznie był Wielki Kolaps - możemy mieć zachowanie energii, nie trzeba ekspansji szybszej niż światło ... też możemy naprawić problem nadmiaru materii np. zakładając że liczba barionowa jest zachowana - dodatkową stałą Wszechświata. Tylko pytanie co to znaczy z perspektywy termodynamiki? Entropia zależy od stanu (np. gęstości) w danym momencie, w hipotetycznym Wielkim Odbiciu powinna być minimalna - więc czyż nie powinna rosnąć nie tylko w naszym kierunku czasu, ale i przeciwnym przed Wielkim Odbiciem? Zakładając że nasz Wszechświat się kiedyś zapadnie, jaka powinna być wtedy entropia?
  22. "Multi-shot" brzmi jak "pulsed" (?) ale nie znam się - tylko przesłałem obecnie rekordowe w kategoriach stałego i "pulsed".
  23. 45 tesli ciągłe w 2011: https://en.wikipedia.org/wiki/Bitter_electromagnet 100 tesli w pulsie:: https://nationalmaglab.org/about/around-the-lab/meet-the-magnets/meet-the-100-tesla-pulsed-magnet
  24. Oprócz religii, okazuje się że przekonania polityczne też mogą być kluczowe: https://www.washingtonpost.com/politics/2020/06/24/shift-coronavirus-primarily-red-states-is-complete-its-not-that-simple/
×
×
  • Dodaj nową pozycję...