Jarek Duda

Co konkretnie uważasz że można realistycznie zrobić żeby politycy mówili głośno o nauce? Jaki ma ona szans z emocjonalnymi tematami jak wojna, aborcja, imigranci, etc.? Ja jedyną szansę widzę w tym jak napisałem - po pierwsze spróbować się zorganizować jako m.in. akademicy, studenci, popularyzatorzy, R&D, entuzjaści, etc. ... Żeby mieć realną siłą, trzeba użyć mechanizmów demokracji wewnątrz takiej grupy - żeby potencjalne decyzje rzeczywiście reprezentowały wolę grupy. Co konkretnie można by w ten sposób zrobić? Np. wspólnie wybrać z 10 sensownych kompetentnych osób na potencjalnych ministrów (najlepiej bezpartyjnych) - w miarę możliwości zorganizować im medialną minikampanię połączoną z dyskusją o przyszłości Polskiej nauki ... a ze 2 tygodnie przed wyborami publicznie pytać partie czy będą respektować tak demokratycznie wybraną listę - dla dobrych relacji ze środowiskiem naukowo-akademickim.

Jedna różnica to mentalność - w USA np. nastka opowiada bajki i dostaje miliardy ... a w Polsce jak ktoś wychodzi z inicjatywą to dalej często jest whac-a-mole. Są obiecujące pomysły, ale ich realizacja graniczy z cudem. Do tego u nas temat nauki prawie nie istnieje w publicznej dyskusji - media w kółko kilka emocjonalnych tematów, partie to samo - czy któraś wspomina o Polskiej nauce w programie? M.in. przez to finansowo nie mamy szans konkurować, zatrzymywać dobrych ludzi. Szkolimy studentów, doktorantów którzy prosto idą do raczej niepolskich korporacji.

Sory za brak odpowiedzi, ale widząc tylko krytykę daję sobie spokój (no i siedziałem nad ulepszeniem komputerów kwantowych: https://www.dropbox.com/s/yj3x5zmxrxjg8g3/two-way quantum computers.pdf ). Tylko jeszcze tutaj krótko podsumuję - na świecie padają kolejne demokracje, m.in. ponieważ instytucje które mają być ponadpartyjne okazują się niewystarczająco odporne. Czy da się przed tym bronić? Jak? Przede wszystkim można próbować wzmacniać, bronić stare i organizować się dla budowania wzmacniających nowych ponadpartyjnych demokratycznych jednostek, mechanizmów. Jakich? Może np. organizacja grup zawodowych, społecznych i demokratycznie w ramach nich wybór powiedzmy 10 kompetentnych odpowiadających osób w rządzie z którymi chętnie by współpracowali. Zorganizowanie minikampanii z dyskusją o przyszłości dziedziny takim osobom, a tuż przed wyborami publiczne zapytania do partii czy będą respektować takie listy. A może lepsza apatia, przyznanie że demokracja to przeżytek, bez której np. Chiny sobie świetnie radzą ...

Przygotowałem właśnie osobny artykuł wprowadzający do 2WQC ulepszenia standardowych o CPT analog state preparation: https://www.dropbox.com/s/yj3x5zmxrxjg8g3/two-way quantum computers.pdf Porównanie z dość podobnym Shorem:

Oczywiście polityka to bagno, pełne niedoskonałości ... ale to nie znaczy że nie ma sensu nawet próbować coś poprawiać, raczej wręcz przeciwnie. Widzę coś co wygląda na wygenerowane przez jakiś ChatGPT odnośnie nauki - może mógłbyś podsumować w kilku zdaniach jakie konkretnie działania oddolne uważasz że miałyby sens? W międzyczasie trochę się rozwinęło na http://www.racjonalista.pl/forum.php/s,908783 - może coś przekleję:

Rozumiem że nie kolega (którego proszę o nieprzeszkadzanie), ale gdyby komuś innemu nie podobała się obecna sytuacja i chciał przedyskutować potencjalne pomysły jak można by spróbować trochę ją poprawić, to rozwinąłem trochę powyższe i zacząłem wątek tutaj: http://www.racjonalista.pl/forum.php/s,908783

Rozumiem że koledze w pełni podobają się wybory polityków, na pewno dyskusja z głosowaniem wśród akademików i osób zainteresowanych nauką kogo aktywnie wesprzeć (pokazując że istniejemy) nie mogłaby poprawić ich idealnych decyzji. Polska mentalność - jest beznadziejnie, nic nie można zrobić, tylko biadolić ... politycy lubią to.

Widzę tylko typowe Polskie biadolenie że jest beznadziejnie i nic się nie da z tym zrobić ... oczywiście Nauka Polska powinna być ponadczasowa - nieprzyporządkowana żadnej partii, ale żeby jednak spróbować ją zrobić częścią przedwyborczej dyskusji publicznej - w przeciwnym razie politycy wiedzą że mogą temat ignorować, więc lepiej nie będzie. Przykładowy pomysł: wytypować sensownego kandydata na potencjalnego przyszłego ministra (Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rozwoju) i jako społeczność np. akademicy + popularyzatorzy, zaproponować pomoc w (jego) przedwyborczej minikampanii - publicznej dyskusji o przyszłości Polskiej Nauki, rozwoju, szkolnictwa ... Taka minikampania mogłaby rzeczywiście pomóc tej sensownej osobie w osiągnięciu pozycji ministra w jakiejś przyszłości, równocześnie pokazując politykom że uwzględnienie takich tematów i środowisk może im pomóc politycznie, że może nie powinni nas ignorować jak teraz. Jeśli pomysł się podoba, to warto byłoby zgadać akademików i popularyzatorów m.in. dla wybrania naszego kandydata ... jak to zrobić? Kto to mógłby być? Np. założyć osobne forum dyskusyjne, napisać do popularyzatorów prośbę o wzięcie udziału i rozreklamowanie głównie miedzy akademikami. Najpierw okres na wysyłanie kandydatur i dyskusję, potem głosowanie między chętnymi, po czym akcja publicznych dyskusji firmowanych takimi politykami ... forum by zostało do kontynuacji dyskusji i wspierania sensownych polityków w przyszłości, organizowania takich akcji.

Pomysł na kolejną konsekwencję: two-way quantum computers (2WQC) - rozszerzające standardowe 1WQC ( https://en.wikipedia.org/wiki/Measurement-based_quantum_computer ) o CPT analog state preparation, potencjalnie pozwalając na rozwiązywanie problemów NP. Stymulowana emisja-absorpcja są swoimi analogami CPT, jedno pozwala na state preparation (wymuszenie stanu początkowego) - więc drugie powinno pozwalać na CPT analog state preparation: wymuszenie stanu końcowego. Przykładowe zastosowanie: przygotować zespół 2^n wejść, liczymy dla nich alternatywy z instancji 3-SAT ... po czym takim CPT analogiem state preparation wymuszamy "true" na wyjściu tych wszystkich alternatyw - ograniczając zespół do spełniających 3-SAT.

Oglądałem dzisiaj poniższy film Dawida Myśliwca o kolejnym skandalu z punktacją czasopism, z pomysłami na naprawienie których nikt z rządzących nie posłucha ... obok np. milionów z nauki dla barmana ... Polska ma olbrzymi potencjał naukowy, który jest strasznie marnowany, np. za pieniądze podatników kształcimy doktorów m.in. fizyki - którzy idą prosto do zagranicznych korporacji. Trwa kampania wyborcza, ale żadna z partii nawet nie porusza takich spraw - co znaczy że temat będzie ignorowany przez kolejną kadencję. Chciałem zaproponować dyskusję z pomysłami jak to zmienić, np. spróbować uczynić Polską naukę częścią dyskusji przedwyborczych, o pomysłach/możliwościach jak poprawić sytuację?

"Cofnięcie CPT" jest tylko w naszej głowie - korzystając z tego że twierdzenie CPT mówi że fizyka działa tak samo przed i po poddaniu tej symetrii, więc dla zrozumienia warto spojrzeć na sytuację z obu perspektyw: oryginalnej i poddanej CPT. Twierdzenie CPT mówi że jeśli przygotujemy jakąś sytuację poddaną symetrii CPT, to zachowanie będzie jak CPT z oryginalnego. Przy "laser cooling" użyłem słowa "sugeruje" - drobne przestrojenie lasera zmienia na heating, odwracając znak zmiany entropii - pewnie można to skompensować ale jednak jest to daleko nieintuicyjne. Użyłem tego tylko jako przykładu - pytając o problem z termodynamiką w dyskutowanym eksperymencie, którego dalej nie widzę. Po poddaniu sytuacji symetrii CPT (jedna nasza perspektywa), laser powoduje wzbudzenie atomów celu - zwiększa prawdopodobieństwo ich ekscytacji ... co jest równoważne ze zwiększeniem prawdopodobieństwa deekscytacji tych atomów przed CPT (druga nasza perspektywa). Ta rozmowa rzeczywiście do niczego nie prowadzi - rozpocząłem ten wątek dla przeprowadzania eksperymentu, jeśli uważasz że nie ma sensu to po prostu zignoruj. Pozdrawiam

Mamy fizykę z https://en.wikipedia.org/wiki/CPT_symmetry Jeśli ono jest prawdziwe też w skali makro, to wyobrażając sobie transformację CPT jakiegoś układu, powinniśmy dostać transformację CPT jego działania - tutaj CPT(laser) powodujący wzbudzenie CPT(celu), co po cofnięciu CPT oznacza laser powodujący deekscytację celu. Druga zasada termodynamiki sugeruje niemożliwość istnienia "laser cooling" jako CPT analog "laser heating" z wzrostem entropii ... a tu niespodzianka: https://en.wikipedia.org/wiki/Laser_cooling Natomiast w przeciwieństwie do powyższego, nie widzę jak hipotetyczna "stymulowana absorpcja" (jako CPT analog "stymulowanej emisji") miałaby tutaj jakiś problem? Wzbudzony cel (lampa) ma dalej izotropową radiację (wzrost entropii) ... tylko dochodziłby jakiś drobny ułamek dodatkowe kierunkowej deekscytacji - w czym problem?

Poddaj to ustawienie symetrii CPT - zakładając że ta symetria działa w skali makro, odwróciłoby to trajektorie fotonów - laser powodowałby wzbudzenie celu (lampy) ... czyli wracając z CPT, oznaczałoby to że laser powoduje deekscytację celu. Może ta symetria nie działa w skali makro - trzeba to sprawdzić eksperymentalnie.

Próbowałem zorganizować dyskutowany test symetrii CPT w synchrotronie, ale jest to daleko nietrywialne (np. wiggler na X, nie FEL). Więc pojawia się pytanie czy inne konstrukcje lasera mogą mieć podobną asymetrię czasową - zwykłe raczej nie ... ale, znajomy zasugerował laser pierścieniowy ( https://en.wikipedia.org/wiki/Ring_laser ), który używa czegoś w stylu diody dla fotonów ( https://en.wikipedia.org/wiki/Optical_isolator ), żeby wymusić podróżowanie fotonów w jednym kierunku. Poddając poniższe ustawienie symetrii CPT, odwróciłoby to kierunki podróży fotonów, czyli laser powodowałby wzbudzenie poniższego celu (lampa). Wracając z CPT do oryginalnego ustawienia, czyż powyższe zdanie nie oznacza że laser powoduje deekscytację celu? (jako dodatek do izotropowego świecenia) Jakby ktoś miał dostęp do takiego lasera i chciałby nawiązać współpracę dla przeprowadzenia takiego testu symetrii CPT (chyba pierwszy czyli raczej dobrze publikowalny nawet przy negatywnym wyniku, zainspirowałoby kolejne), to bardzo proszę o kontakt.

Matematycznie, "czas płynący w jedną stronę" klasycznie rozwiązuje się Euler-Lagrange (dla OTW trochę nie ma sensu), kwantowo np. Schrodinger, Dirac ... wszystkie lokalne, realistyczne - powinny spełniać nierówności Bella, a natura na to bzdura. Matematycznie "czas płynący w dwie strony" klasycznie rozwiązuje się zasadą minimalizacji działania - czterowymiarową optymalizacją, kwantowo zespołem Feynmanowskim po takich historiach Wszechświata - z czasoprzestrzenią jako CPT symetryczna 4D galareta, z "4D lokalnością" - zupełnie inną niż ta w tw. Bella. Mówi się że takie sformułowania są równoważne - w sensie że matematycznie można między nimi transformować, ale rozwiązania oryginalnie znalezione przez każde z nich mają istotnie różne własności - np. tylko z tych drugich mogą łamać nierówności Bella.

Są dwie podstawowe filozofie czasu - prezentyzm: ewoluujące 3D, oraz eternalism/Einstein block universe - życie w pełnej 4D czasoprzestrzeni. https://en.wikipedia.org/wiki/Philosophical_presentism https://en.wikipedia.org/wiki/Eternalism_(philosophy_of_time) Podczas gdy intuicyjnie używamy pierwszej, z perspektywy współczesnej fizyki raczej tylko druga ma sens - np. OTW, czy łamanie Bella. W niej wormhole, pętle czasowe, etc. są jak najbardziej dozwolone - np. klasycznie: historia Wszechświata została już wybrana minimalizując działanie, zapewniając zgodność potencjalnym paradoksom czasowym: https://en.wikipedia.org/wiki/Novikov_self-consistency_principle , czyli gdyby zbudować np. komputer z pętlą czasową, fizyka od zawsze znałaby rozwiązanie problemu o który byśmy pytali takim hipotetycznym komputerem. Natomiast kwantowo zamiast jednej historii Wszechświata minimalizującej działanie, mamy ich zespół Feynmanowski.

Nauka od religii różni się właśnie szukaniem wyjaśnień ... no i np. robiąc dyfuzję poprawnie: zgodnie z zasadą maksymalizacji entropii (konieczną dla fizyki statystycznej), dostajemy rozkład stacjonarny dokładnie jak QM, z regułą Borna, łamaniem Bella ... https://en.wikipedia.org/wiki/Maximal_entropy_random_walk https://community.wolfram.com/groups/-/m/t/2924355 Jak najbardziej jest, eksperyment przeprowadzony w przeróżnych konfiguracjach: https://en.wikipedia.org/wiki/Delayed-choice_quantum_eraser Np. polecam Walborna: https://web.archive.org/web/20150516123842/http:/grad.physics.sunysb.edu:80/~amarch/ Ogólnie bardzo polecam studia z fizyki - czytanie książek popularnonaukowych to nie jest to samo, bez matematyki się nie obejdzie. Pozdrawiam

Żeby skutecznie rozwijać naukę, trzeba w nią po prostu wierzyć (może równolegle do innych wierzeń) - próbować przesuwać granicę zrozumienia aż po hipotetyczną Teorię Wszystkiego - już w pełni opisującą, matematyzującą naturę. Może ona nie istnieje, ale wychodząc z takiego założenia na pewno jej nie znajdziemy (jak kreacjonizm) - szansa sukcesu wymaga odpowiedniego nastawienia.

Owszem, w przeciwieństwie do np. teologów, jako fizyk wierzę że naturą rządzi fizyka, ale też że mechanika kwantowa jest tutaj absolutnie kluczowa i nigdy nie twierdziłem inaczej - m.in. jest głównym argumentem dla symetrii CPT (z QFT)/T - przykładowo w ewolucji unitarnej, eksperymencie Wheelera, delayed choice quantum erasure ... algorytmie Shora ... regule Borna prowadzącej do łamania nierówności typu Bella (np. świeży zaproszony: https://community.wolfram.com/groups/-/m/t/2924355 ).

Znana fizyka ma fundamentalne monopole elektryczne i dipole magnetyczne ... i tylko kolejne potwierdzenia braku monopoli magnetycznych i dipoli elektrycznych. To proszę wskaż mi eksperymentalny test symetrii CPT w skali makro - przygotowanie CPT analogu układu, sprawdzenie czy daje CPT z ewolucji?

Monopole magnetyczne są wbrew wszelkiej fizyce którą znamy, a jednak szukały ich dziesiątki eksperymentów. Z symetrią CPT jest dokładnie na odwrót: jest w sercu QFT, symetria T w EM i OTW ... a jednak nie znam żadnego przeprowadzonego eksperymentu testującego czy dalej działa w skali makro (?) Jeśli działa to transformuje też wszelkie wektory, jak kierunek przyczynowości czy wzrostu entropii. Jeśli nie działa to wypadałoby sprawdzić od jakiej skali przestaje działać, spróbować znaleźć i zrozumieć mechanizm łamania. Żeby to przetestować trzeba zbudować CPT analog jakiegoś układu i sprawdzić czy dostajemy CPT jego działania - FEL jest takim realizowanym przykładem: CPT(FEL) to kwestia wymiany elektronów na pozytrony i odwrócenia trajektorii. ps. Coś usuwa diagram na górze, na wszelki wypadek kopia:

Wręcz przeciwnie - praktyczne QM np. "funkcja falowa atomu" czyli zwykle jednego elektronu, pomija całą resztę - czyli musi być modelem efektywnym: opisującym tylko wiedzę obserwatora. Natomiast hipotetyczna Funkcja Falowa Wszechświata, "The Wave Function of The Universe", to byłaby już jedyna obiektywna (nie-subiektywna), w pełni opisująca ewolucję Wszechświata (wręcz w końcu można by z nią utożsamić) - w sposób unitarny, bez otoczenia - psującego unitarność. Rzeczywiście entropia ma sens raczej tylko w modelach efektywnych, subiektywnych - w mechanice klasycznej jest zero, natomiast dla Funkcji Falowej Wszechświata politycznie poprawnie byłoby powiedzieć np. entropia von Neumana jest stała ( https://en.wikipedia.org/wiki/Von_Neumann_entropy ) - operatora gęstości między takimi historiami wszechświata, które w unitarnej ewolucji już nie oddziałują między sobą. Stwierdzenie że ta entropia jest zero to trochę przejście do mechaniki klasycznej - jednej historii Wszechświata bez kolapsów funkcji falowej. Z drugiej strony niezerowa taka entropia to Many Worlds ... które nie oddziałują ze sobą - więc może rzeczywiście wystarczy rozważyć jeden: ten nasz ... CPT odwraca wszelkie wektory, też gradientu entropii - np. w takiej hipotetycznej rakiecie która przeleciała przez wormhole typu butelka Kleina, entropia rosłaby w przeciwnym kierunku. W "CPT(laser powoduje ekscytację celu) = CPT(laser) powoduje deekscytację celu" (do testu chyba tylko fizyka wie?), cel musiałby być wstępnie wzbudzony (np. lampa) - zwykle deekscytując izotropowo (wzrost entropii), a symetria CPT sugeruje że można dodatkowo wzmocnić deekscytację kierunkową (też wzrost entropii, ale wolniejszy).

Jeśli CPT jest zawsze spełnione (nie wiemy - warto projektować i przeprowadzać testy eksperymentalne), to m.in. wszystkie zdarzenia byłyby teoretycznie odwracalne. W QM często przyjmuje się że nieunitartność jest wynikiem oddziaływania z otoczeniem - więc jeśli zwiększyć rozważania aż do Funkcji Falowej Wszechświata (bez otoczenia), to miałaby już czysto unitarną ewolucję. Bardziej konkretnie, np. idealizacją pomiaru jest Starn-Gerlach - głównie ustawienie się dipola magnetycznego równolegle lub antyrównolegle w silnym polu magnetycznym. Dipol magnetyczny w polu magnetycznym precesuje ( https://en.wikipedia.org/wiki/Larmor_precession ), chyba że ustawiłby się idealnie równolegle lub antyrównolegle. Taka precesja to z jednej strony nadmiarowa energia kinetyczna, z drugiej utworzenie zmiennego pola EM - które wypromieniowuje energię. Czyli to ustawienie wydaje się być kwestią minimalizacji energii - uwalniając ją w postaci impulsu EM ... teoretycznie jest to proces odwracalny, tylko trudność w odwróceniu tego impulsu EM. Wiemy że jest zachowana w skali diagramów Feynmana o kilku cząstkach, pytanie co się dzieje gdy zwiększamy ich ilość do skali makro? Chyba nie wiemy - dobrze byłoby projektować i przeprowadzać testy eksperymentalne, jak zapytanie się fizyki o "CPT(laser powodu ekscytację celu) = CPT(laser) powoduje deekscytację celu"?

Symetria CPT mówi że przygotowując CPT transformację warunków początkowych, doprowadziłyby one do CPT transformację ewolucji - m.in. odwracając wszelkie wektory w czasie, jak wzrostu entropii czy kierunku przyczynowości. Podczas gdy mikroskopowo to nas nie wzrusza ( https://en.wikipedia.org/wiki/Antiparticle#Feynman–Stueckelberg_interpretation ), makroskopowo jest niezwykle kontrowersyjne, nieintuicyjne - więc nie wykluczam że CPT może być łamana w skali makro, do czasu porządnej ewidencji eksperymentalnej trzeba być otwartym w obie strony. Chyba najlepszy sposób żeby sobie wyobrazić w skali makro szczególnie symetrię T jest ta rakieta przelatująca przez hipotetyczny wormhomle typu butelka Kleina dozwolony przez OTW - oczywiście to nie znaczy że istnieje, tylko że traktując teorię na poważnie trzeba też akceptować jej konsekwencje, a pytanie o istnienie ostatecznie wymaga ewidencji eksperymentalnej - przynajmniej do czasu kiedy będziemy mieć praktycznie pewną teorię wszystkiego. W przykładzie z laserem, np. w takiej rakiecie, trzeba puścić film od tyłu - kluczowa jest kauzalność: że laser powoduje wzbudzenie celu, puszczając od tyłu T(laser) powoduje deekscytację celu. Ten cel musi być wcześniej wzbudzony jak lampa - normalnie deekscytuje izotropowo: we wszystkich kierunkach, ale na takim filmie puszczonym od tyłu silniej deekscytowałby w tym jednym konkretnym kierunku: w stronę T(laser).

Laser potrafi stymulować emisję fotonów, których konsekwencją jest wzbudzenie celu. Jeśli wierzymy w symetrię CPT, to poddając jej powyższy scenariusz dostajemy: CPT(laser) stymuluje absorpcję fotonów, czego konsekwencją jest deekscytacja celu (co wymaga jego wstępnego wzbudzenia). Mając scenariusz z czystym kierunkiem przyczynowości (jak powyżej), poddanie go transformacji CPT odwracałoby ten kierunek przyczynowości. Trudność to skonstruowanie CPT(laser), ale dla FEL to jest prawie to samo - kwestia ustawienia celu po drugiej stronie i wstępnego jego wzbudzenia. Niewykluczone że symetria CPT po prostu działa tylko w skali mikro: diagramów Feynmana o kilku cząstkach - że przechodząc do diagramów Feynmana z ~liczba Avogadro ilością cząstek coś się psuje po drodze (?) Ale to chyba trzeba się pytać fizyki - zaprojektować i przeprowadzić testy jak sugerowany powyżej (szukam pomocy dla jego realizacji), może poszukać takiej hipotetycznej granicznej skali dla której CPT przestaje działać ... OTW teoretycznie pozwala na T(laser) za pomocą dozwolonych przez OTW wormholi typy butelka Kleina - obracających stożek światła "dwa razy bardziej" niż czarna dziura: