Przed końcem wieku połączymy nasze mózgi z chmurą obliczeniową?

[Jajcenty 196]

20 godzin temu, ex nihilo napisał:

A bardziej ogólnie - nadmiar wiedzy często przeszkadza, szczegónie, kiedy trzeba szybko wykombinować coś niestandardowego

Dość kontrowersyjne stwierdzenie. Na pewno utrudnia wyjście poza schemat, bo dostarcza znanych rozwiązań. Co co egzaminów na farcie, to mnie zdziwiłeś. Ja miałem dokładnie odwrotnie, jak szedłem na egzamin pewny siebie to zawsze była to katastrofa. Co zgadza się z badaniami psychologicznymi - idiota nie wie że jest idiotą i nie da się przekonać, że jest inaczej, czego dowody mamy tu na KW w dużych ilościach

Dobre przygotowanie uświadamia granice wiedzy i rozmiary niewiedzy I to z powodu tej drugiej trzęsiemy zadem w obawie przed ośmieszeniem.

 

5 godzin temu, wilk napisał:

faktyczne wgrywanie wiedzy i wspomnień”

No to ma wielki walor rozrywkowy. Total recall coraz bliżej.

[ex nihilo 100]

6 hours ago, Jajcenty said:

jak szedłem na egzamin pewny siebie

Nie w tym rzecz. Po prostu egzaminy i różne inne takie (bo nie tylko szkółek to dotyczy) traktowałem na pełnym luzie, co będzie to będzie. Na stopniach mi nie zależało, na kwitach zresztą też, a jak coś robiłem, to "przecież nie muszę tego robić, mogę co innego".
Czyli było to coś jak brydż w dobrym towarzystwie Siadam do stołu po to żeby wygrać, ale jak przegram nic stasznego się nie stanie.
Inna sprawa, że ja się nie potrafię uczyć - zakuwać itd. Jak mnie nie wciąga, to nie wchodzi. Musi albo interesować, albo do czegoś konkretnego, co interesuje, byc potrzebne. Egzamin to nie konkret w takim sensie. A w szkółkach różnych było tak, że z reguły 90+% mojej wiedzy czy umiejętności było poza programem i spoza szkoły.
W sumie egzaminy itp. traktowałem przede wszystkim jako trening i sprawdzian umiejętności radzenia sobie w sytuacjach, kiedy teoretycznie jestem na przegranej pozycji. I to w życiu znacznie bardziej mi się przydało niż cała szkolna wiedza, a "szkolnych" papierów nigdy nie użyłem, do niczego mi nie były przydatne.
A granice swojej wiedzy oczywiście znam... tym bardzej, że nawet to, co się w tych granicach mieści, jest niepewne.

 

6 hours ago, Jajcenty said:

I to z powodu tej drugiej trzęsiemy zadem w obawie przed ośmieszeniem.

Nie mam takich odczuć. Wisi mi to.

Napisalem o sobie, bo tak mi wygodnie, ale sprawa jest oczywiście bardziej ogólna - nadmiar wiedzy łatwo blokuje znalezienie rozwiązań, zwłaszcza niestandardowych. Szuka się gotowców, albo wchodzi w nieistotne dla sprawy szczegóły, zamiast myśleć. Oczywiście, to sprawa statystyki, ale nie jest przypadkiem, że student Feynman niewiele wiedział, kiedy w czasie wykładu pytał psora: "a co będzie, jeśli to będą nie dwie szczeliny, a trzy, albo dwadzieścia, albo nieskończona ilość". Czy przyszło by mu to głowy, gdyby miał wiedzę psora? A może raczej by dręczył te dwie szczeliny do upadłego... Nie są to pojedyncze przypadki.
 

[Jajcenty 196]

4 godziny temu, ex nihilo napisał:

Nie mam takich odczuć. Wisi mi to.

Jakoś słabo Ci wierzę   Mogę na imprezie tańczyć nago na stole przykrywając abażurem co wstydliwsze kawałki ciała - ten żart się nigdy nie starzeje i zawsze jest świetny - ale głupotę to niechętnie ujawniam.

[ex nihilo 100]

15 hours ago, Jajcenty said:

Jakoś słabo Ci wierzę

Obowiązku nie ma
Ale, jako częściowe wyjaśnienie - ma to związek m.in. z ZA. Nie mam potrzeby należenia do jakiejkolwiek grupy, a tym bardziej zajmowania jakiegoś miejsca w hierarchii (1). No i ogólnie jestem niezłym dziwolągiem, żyjącym na własnych zasadach (2), o czym informuję (bezpośrednio lub pośrednio) otoczenie, kiedy je zmieniam. Po pierwszym większym lub mniejszym szoku otoczenie się przyzwyczaja albo selekcjonuje i jest ok. A jak ktoś ma ochotę się śmiać, to niech się śmije, wisi mi to z powodów (1) i (2). To tak w uproszczeniu.

I - znowu - bardziej ogólnie:
- po pierwsze: głupota jest pojęciem mocno względnym. Kamień nigdy nie zrozumie muchy, mucha myszy, a mysz ludzia. Z punktu widzenia myszy to, co robi ludź, może być totalną głupotą, np. karmienie i głaskanie kota;
- po drugie, brak wiedzy (np. egzamin) nie jest równoznaczny z głupotą. Łeb to nie encyklopedia, łeb ma przetwarzać informacje, a nie je magazynować w ilościach większych niż jest to konieczne. "Zakuć, zdać", to nonsens, na szczęście trochę łagodzony trzecim "z" - zapomnieć. I wbrew pozorom,  większość psorstwa lepiej punktuje myślenie niż pamięć. Opisywałem tu kiedyś swoją maturę, z matmy szczególnie. Dostałem 5 (jednogłośnie), chociaż formalnie nie załapywałem się nawet na 3 (dwa zadania rozwiązane tylko częściowo: metoda, pierwsze równanie i przewidywany wynik). Przesądziło jedno zadanie, które rozwiązałem w sposób, jakiego nikt się nie spodziewał, bardzo prosty zresztą (pierwszy napisany robal był rozwiązaniem i nie wszystkie dane były mi potrzebne). Ale. żeby to zrobić, musiałem "pochwalić się" totalną niewiedzą - ponieważ nie wiedziałem, czy istnieje jedno twierdzenie (a na maturze trzeba było na coś się powołać), czy rzecz jest na zasadzie "abo tak", na wszelki wypadek musiałem potrzebne twierdzenie ułożyć i udowodnić. Co zabawne - jako jedyny z tych, którzy to zadanie wybrali, miałem prawidłowe rozwiązanie. Ci, którzy mieli wiedzę i poszli "normalną" drogą, z wykorzystaniem wszystkich danych itd., pogubili się w piętrowych przkształceniach niezbyt skomplikowanych, ale łatwych do spieprzenia robali. Zjadły ich nerwy - wiedzieli, że wiedzą, czyli muszą zdać. Ja bylem na luzie, wiedziałem, że nie wiem. Zdam to zdam, a jak nie to następnym razem, czyli wszystko co mi się uda, to moje. Zresztą też z innych powodów, bardziej ogólnych, zdać nie musiałem, nie było pośpiechu. Bez bicia przyznam, że byłem mocno zaskoczony wynikiem - po egzaminie do chałupy wracałem pogwizdując sobie "Już za rok matura" Matmą się wtedy bawiłem, ale tematami całkiem innymi od tych szkolnych. W szkole zresztą w ogóle raczej rzadko się pojawiałem, tyle żeby na jakieś tróje się pozałapywać, wliczajac w wynik haki za seryjne bumelki.
- po trzecie: lęk przed ośmieszeniem się jest jednym z najgorszych, najbardziej paraliżujących lęków. Znam kogoś, kto na tym przegrał zycie. Duże zdolności i możliwości, a do tego ciągły lęk "bo się za mnie śmiać będą". Efekt - totalna katastrofa...
 

 

[radar 50]

Czyli jednak się mylisz ex nihilo, miałeś wiedzę

13 godzin temu, ex nihilo napisał:

Matmą się wtedy bawiłem, ale tematami całkiem innymi od tych szkolnych.

Podejrzewam też, że nie rozwiązałbyś tego zadania, jak i nie ułożył twierdzenia i go nie udowodnił gdybyś nie umiał np. dodawać czy mnożyć, nie znałbyś równań i ich przekształceń.

Miałeś wiedzę, może niekoniecznie tą, którą standardowo wymagano do rozwiązania zadania, ale miałeś. Dążę do tego, że

13 godzin temu, ex nihilo napisał:

po drugie, brak wiedzy (np. egzamin) nie jest równoznaczny z głupotą.

Z mądrością (w sensie funkcjonowania w danym środowisku) raczej często też nie. Statystycznie rzecz biorąc, to ciężko.

13 godzin temu, ex nihilo napisał:

po pierwsze: głupota jest pojęciem mocno względnym. Kamień nigdy nie zrozumie muchy,

Nie mnie jednak patrz punkt 2. Mysz nie zrozumie ludzia, nie bo ludziowi brak wiedzy tylko dlatego, że jest x razy inteligentniejszy i posiada wiedzę.

 

Wracając jednak do tematu dyskusji, to kolejne zagadnienie:

13 godzin temu, ex nihilo napisał:

Duże zdolności i możliwości, a do tego ciągły lęk "bo się za mnie śmiać będą". Efekt - totalna katastrofa...

Czy te nanoroboty wpłyną na naszą osobowość?

Edited April 20 by radar

[darekp 28]

1 godzinę temu, radar napisał:

Czyli jednak się mylisz ex nihilo, miałeś wiedzę

Formalnie rzecz biorąc, miał wiedzę dotyczącą podstaw, on te podstawy znał, a przede wszystkim lepiej je "czuł" niż inni. Z drugiej strony, skoro Nihilo nie odczuwa potrzeby nazywania tej wiedzy wiedzą, to może nie warto o niej tak mówić, w końcu "wiedza'", "talent", "mądrość", "inteligencja" to pojęcia nieostre, nie definiujemy ich w sposób ścisły, używamy dość intuicyjnie wtedy kiedy czujemy potrzebę użycia... 

Edited April 20 by darekp

[Jajcenty 196]

15 godzin temu, ex nihilo napisał:

Ale, jako częściowe wyjaśnienie - ma to związek m.in. z ZA.

Zupełnie się na tym nie znam, ale ostatnia rzecz o jaką bym Cię posądził, to upośledzenie.  Nie będzie ulgowego traktowania, musisz się lepiej postarać

.

 

[radar 50]

Formalnie rzecz biorąc nie możemy też tego nazywać niewiedzą lub brakiem wiedzy.

Nie chodzi nam przecież o kontemplowanie jego jestestwa, ale raczej określenie czy inteligencja może istnieć (to chyba za ostre określenie, ale niech będzie) bez wiedzy?

Co innego pomysłowość, innowacyjność, kreatywność, o której wspominał. Są ludzie z tymi cechami, którzy wiedzy nie mają, czy jednak ich "odkrycia" częściej prowadzą do przełomowych wynalazków czy raczej do "płaskoziemców" i kolejnych odsłon perpetuum mobile?

Nawet wspomniany Feynman czy Bohr, czy ich "studencka ciekawość" była poparta wiedzą czy nie?

Edited April 20 by radar

[ex nihilo 100]

8 hours ago, Jajcenty said:

upośledzenie

Czy ZA jest upośledzeniem? No nie wiem, może być, ale nie musi. ZA bym porównał do terenowej zmoty, a normalsów do "segmentów" w mieście czy na autostradzie Zmota nie lubi miast i autostrad, a "segmenty" błota i kamieni. I tyle. W swoim właściwym środowisku jedno i drugie sprawdza się dobrze.

W uproszczeniu ZA to trochę wór, do którego wrzuca się różne dziwadła, które łączy właściwie tylko jedno: brak lub niedziałający moduł socjalizacji. W dawnych czasach zwykle lądowało to wszystko w socjopatii, ale to nie to samo - w ZA nie ma agresji wobec społeczeństwa, jest obojętność, poczucie odrębności. Są aspergerowcy, którym to przeszkadza, chcą być "jak inni", a są też tacy, którym z tym dobrze i nawet ręcami i nogyma bronią się przed socjalizacją, kiedy społeczeństwo (czy grupa) próbuje ich zassać.

Trudno o ZA pisać ogólnie, bo możliwych kombinacji jest od cholery.
Przykład: dzisiaj jest święto. Religijne, ale to bez znaczenia. Mogłoby być państwowe, przywatne (urodziny, imieniny, cokolwiek) czy dowolne inne. Nie czuję tego, nie wiem, co to jest "święto". Dla mnie to dzień jak każdy inny, tylę że nie mogę wziąć piły i pociąć drewna, które wczoraj przywiozłem, tym bardziej, że mieszkam koło kościoła, a może i jeszcze bardziej, że z księdzem jestem zaprzyjaźniony Żadnych świąt nie obchodzę, tych prywatnych też, i na ile tylko mi się to udaje (na ogół skutecznie), unikam bywania u kogoś na świętach. Bo nie czuję tematu. Nie potrafię odklepywać życzeń "z okazji" (ani bezpośrednio, ani w żaden inny sposób) i też nie lubię jak ktoś do mnie z życzeniami startuje - to dla mnie jakaś dziwaczna szopka, nie wiem nawet jak to określić. Sytuacja całkowicie sztuczna i bezsensowna. Podobnie z innymi elementami świąt, jakichkolwiek. I różnymi innymi "czarami", rytuałami, konwenansami, "bo tak trzeba" i "bo wszyscy tak robią".
Inny: modne/niemodne (nie tylko ciuchy), dress code, garnitur, krawat, inne takie... ścianki, sranki, cielebryty... "musisz to mieć"... Q. mać, porąbało ich, czy jaka cholera? No ale jak chcą, to ich sprawa, nie moja. Nie czuję tego, wisi  mi to. Szkoda tylko, że "musisz to mieć" i reszta społecznych bzdur wytwarza gigantyczną entropię... A poza tym, ogólnie nie mam zaufania do "krawaciarzy" Tak samo jak do fotek ze stocka. Garnituru nigdy nie miałem... a krawat tylko na gumce
Żeby nie przedłużać, bo książkę można: itd., itp., etc.
W sumie: brak modułu socjalizacji powoduje, że wektor ZA ma inne składowe niż normalsów. Niewiele jest składowych wspólnych, przez co jedni na drugich patrzą często jak na świrów i dziwolągów. Sprawą z tym brakiem modułu powiązaną jest odmienność emocjonalna ZA. Wielu emocji związanych ze strukturą społeczą ZA nie odczuwają, a to z kolei powoduje, że często trudno im odczytać czyjeś naturalne emocje, które nierzadko są maskowane przez emocje społeczne, konwenanse, itp., itd. ZA w tym się gubią. I odwrotnie, bo ludzie przyzwyczajeni do emocji maskowanych, w bezpośrednim przekazie ZA szukają ukrytych podtekstów, których zwykle nie ma.
Świat ZA jest zwykle bardziej zracjonalizowany i "ściślacki". Do tego aspergerowcy lubią upraszczać sobie codzienność ("rytuały") - bywam tylko w kilku sklepach (co jakiś czas jest w tym zmiana) i kupuję zawsze to samo (też zmiany, zwykle losowe, bo czegoś akurat nie ma, to coś innego, i tak już zostaje). Reszta tego, co na półkach, mnie nie obchodzi. Średni czas zakupów - ok. 5 minut, czyli o jakieś 5 za dużo
Itd.
Upośledzenie? W niektórych sprawach pewnie tak, a w innych często przewaga   Jak z tą zmotą i "segmentami"...

No dobrze... ale jaki tego związek z tematem? Ano jest, a właściwie może być po podłączeniu łbów do sieci. Teraz ZA (i podobne) to odmienność, ogonek Gaussa, poźniej to może być norma - każdy we własnym łbowo-sieciowym świecie, przez co moduł socjalizacji stanie się równie zbędny jak te trzy gnaty ogonowe w strukturze d*py Dobrze to czy źle, nie wiem.

PS - trochę o tym ZA się rozpisałem, ale z własnego doświadczenia wiem, że większość (ZA też) w ogóle tematu nie zna, z czego często wynikają różne nieporozumienia.
 

Edited April 21 by ex nihilo

[Jajcenty 196]

@ex nihilo Kurna, jakbym o sobie czytał. I o większości facetów których znam, Z tą różnicą, że ja aktywnie nie lubię świąt. Zapewne z lenistwa i  dlatego, że rujnują zwykłą codzienną procedurę. Rozpoznawanie emocji i podtekstów społecznych, jak to facet mam nierozwinięte, żona często zwraca się do mnie per kowadło, że niby mam wrażliwość kowadła. W sumie nie wiem o co jej chodzi IMHO jesteś normalnym facetem, jedynie miałeś szczęście pozostać niezależnym (wolny zawód?) i nie musiałeś się nauczyć udawać, że rozumiesz innych.

[Afordancja 31]

2 godziny temu, Jajcenty napisał:

, jakbym o sobie czytał. I o większości facetów których znam, Z tą różnicą, że ja aktywnie nie lubię świąt. Zapewne z lenistwa i  dlatego, że rujnują zwykłą codzienną procedurę.

Mogę tylko powiedzieć, ze potwierdzam

jestesmy normalni powiedział bym ze sa dwie normy w tym temacie. (Bo rozklad pewnie jest tak 30 do  70 bym ocenil a 30% nie wrzucił bym w kategorie "odstający od normy"

[3grosze 40]

2 godziny temu, Jajcenty napisał:

Kurna, jakbym o sobie czytał. I o większości facetów których znam,

Do 97% objawów się przyznaję.

 

2 godziny temu, Jajcenty napisał:

żona często zwraca się do mnie per kowadło,

Do mnie było " ty Aspergerze" ( profesjonalnie już wykluczone), ale Ona plastyk i przy tej ilości "bardzo ważnych pi..ół" aby przeżyć, musiałem zaczerpnąć z ZA.

[radar 50]

No właśnie, chyba będę musiał zrobić badania:)

No dobra, to nie jest tak, że nie czuje świąt, czy mam problemy z socjalizacją, z tym , że ja do tego podchodzę "racjonalnie", trzeba to trzeba, ewentualnie savoir vivre wymaga... etc.  i nie mam z tym szczególnego problemu. Problemu nie mam też robiąc coś zupełnie sam, na przekór modom, trendom, czy tłumowi.

Co Ty biedny zrobisz jak połączysz się z tą chmurą?

[radar 50]

Przepraszam za podwójny post, ale przypomniało mi się w temacie chmury... przecież trzeci odcinek Black Mirror w sumie do tego nawiązywał, The Entire History of You

[ex nihilo 100]

Jajcenty & co.

ZA to nie gruźlica, to nie jest zero-jedynkowe. Porównałem to do wektora w nD różnych składowych. Waźny jest wektor w całości. Podobnie zresztą jak w innych przypadkach.

I nie zaraża się tym jak gruźlicą w dowolnym wieku. Zaczyna się to w dzieciństwie, późniejsze zycie może wiele elementów maskować lub modyfikować. Akurat moje dzieciństwo było typowo aspergerowe, chociaż nie był to jakiś przypadek skrajny. Ale byłem wystarczającym dziwolągem, żeby trafić na badania kiedy miałem sześć czy siedem lat. Nie znam wyników, wiem tyle, że nie było zalecenia "zatłuc natychmiast", bo jakoś żyję

Drugi raz polazłem sam, kiedy miałem koło 20. Chciałem sprawdzić czy to ja mam tak narąbane, czy może świat. Wyszło na remis mniej więcej, tyle że ja dostałem konkretną diagnozę, a świat tylko ogólną Testowanie było fajne, trwalo cały dzień - po każdym kolejnym teście pani psycholog miała coraz dziwniejszą minę i sięgała głębiej do szuflady po następny... skończyło się na teście przeznaczonym dla niereformowalnej recydywy W sumie zostałem wpakowany do worka "socjopaci i inni tacy", bo ZA zostało zdefiniowane 20 lat później (1994). Przyznać muszę, że pani psycholog byłą naprawdę dobra w swoim fachu - przyszłość praktycznie w całości potwierdziła jej  przewidywania. Oczywiście nie dotyczyło to szczegółów, na które mogą mieć wpływ czynniki losowe, ale  co do reszty... dosłownie "prorok jakiś, czy cóś" Później, po 2000 miałem potwierdzenie ZA od pewnego dosyć znanego psychoterapeuty, z który wdałem się w bardzo interesujący "pojedynek" Ale to osobna historia.

To co wczoraj opisałem, to oczywiście tylko kilka oderwanych elementów, które u normalsów też mogą w różnym stopniu istnieć. Całość jest dużo bardziej skomplikowana.
Wracając do "upośledzenia" - bo ja wiem... coś się traci, coś zyskuje. To co się traci znam tylko z opisów i obserwacji, co zyskuje, z własnego doświadczenia. Czy bym się zamienił z normalsem? Raczej nie. Z ZA (przynajmniej w takiej formie jak u mnie) chyba jest ciekawiej, chociaż dla otoczenia bywa to dosyć trudne. Dla aspergerowca zresztą też, ale jemu na ogół łatwiej, bo obserwuje innych ludzi trochę jak rybki w akwarium i łatwo przechodzi na swoją stronę szyby... Najlepiej dla wszystkich, kiedy po swojej stronie zostaje, ale nie zawsze się to udaje (tunelowanie? ).

Edited April 22 by ex nihilo

[thikim 67]

W dniu 21.04.2019 o 07:20, Jajcenty napisał:

Kurna, jakbym o sobie czytał. I o większości facetów których znam

Bo ex nihilo zmieszał tu cechy ZA z cechami ogólnie przyjętymi za męskie

ZA to oczywiście wór gdzie wiele innych osób też wrzuca ogólnie przyjęte za męskie cechy takie jak słabsza socjalizacja, mniejszy konformizm.

Nie wiem czy i mi by nie zdiagnozowano ZA - gdyby mnie diagnozowano. Ale nie diagnozowano.

Zbyt lekko sobie ze wszystkim radziłem żeby kiedykolwiek dać komukolwiek powód do próby diagnozowania.
Maturę zdałem z rękami w kieszeni - bez stresu - 2 x 5. Była po prostu zbyt łatwa dla mnie na tamtym etapie życia. To samo z dostaniem się na studia. Nie musiałem sięgać po jakieś nietypowe rozwiązania,  po prostu zrobiłem to co robiłem wielokrotnie wcześniej.
Ale z kolei u syna już żona wymusiła diagnozę i coś tam wyszło. Osobiście jednak uważam że dla większości osób diagnozowanych - coś by po prostu wyszło.
 

[ex nihilo 100]

6 hours ago, thikim said:

Bo ex nihilo zmieszał tu cechy ZA z cechami ogólnie przyjętymi za męskie

Znam temat i nie zmieszałem. Samochód ma koła i samolot też.
Tyle że ZA u facetów te cechy może wzmocnić do skrajności. W książce "Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus" jest fajny test. Komplet punktów jest raczej niemożliwy bez ZA.

7 hours ago, thikim said:

Zbyt lekko sobie ze wszystkim radziłem żeby kiedykolwiek dać komukolwiek powód do próby diagnozowania.

To nie ma związku. Też "zbyt łatwo" sobie ze wszystkim radziłem i nadal zresztą radzę. Oprócz paru spraw, które zwykle nie tyle nawet dla mnie były problemem, co dla otoczenia. Dla mnie bardziej "z rykoszetu". 

7 hours ago, thikim said:

ZA to oczywiście wór gdzie wiele innych osób też wrzuca ogólnie przyjęte za męskie cechy takie jak słabsza socjalizacja, mniejszy konformizm.

Nie tylko to, a właściwie nie to. ZA (np. w moim przypadku, ale nie tylko) to przede wszystkim świat ludzi oglądany przez szybkę. Silne poczucie odrębności. Nie lepszości czy gorszości, ale właśnie oddzielenie. Np. faceci są dla mnie (od zawsze) w zasadzie tylko przedmiotami, z którymi nie wchodzę w żadne relacje psychiczne oprócz trzech stanów  - obojętność, jest ok. ("zaprzyjaźnienie"), dać mu w mordę. Żadnych grup kumpelskich, wspólnych wyjść czy wyjazdów itp., itd. Rozmowy tylko albo chwilę o niczym, albo na bardzo konkretne tematy. Czas kontaktu mocno ograniczony. Dzieci nie istnieją (gorzej, że dzieci często mnie lubią, może też przez to, że nie rozmawiam z nimi "jak z dziećmi", bo nie potrafię). Czas kontaktu kilka minut, dłużej zwykle nie wytrzymuję. Dziewczyny to inny temat, ale to biologia. Społeczeństwo jako całość, wszelkie grupy, plemiona, narody, co tam jeszcze... beze mnie, nie czuję tematu. Itd.

Inna sprawa ZA to raczej w ogóle zbyt wielki wór, który chyba powinien zostać podzielony na kilka.

[topiq 2]

W dniu 18.04.2019 o 23:29, Jajcenty napisał:

[...]

No to ma wielki walor rozrywkowy. Total recall coraz bliżej.

I totalna kontrola? Taki "Raport mniejszości" do kwadratu.

Edited April 24 by topiq

[thikim 67]

12 godzin temu, ex nihilo napisał:

Silne poczucie odrębności.

Hmm. Emocją zaleciało. A przecież miała być obojętność

12 godzin temu, ex nihilo napisał:

Też "zbyt łatwo" sobie ze wszystkim radziłem i nadal zresztą radzę

No, opis matury był jakby odmienny

W dniu 21.04.2019 o 04:54, ex nihilo napisał:

Ano jest, a właściwie może być po podłączeniu łbów do sieci. Teraz ZA (i podobne) to odmienność, ogonek Gaussa, poźniej to może być norma - każdy we własnym łbowo-sieciowym świecie, przez co moduł socjalizacji stanie się równie zbędny jak te trzy gnaty ogonowe w strukturze d*py

To nie eliminuje socjalizacji - co najwyżej zmienia jej definicję. Real czy wirtual - w obu socjalizacja się przydaje nawet jeśli wygląda nieco inaczej.
Zresztą kto wie. Może za n lat wyjdzie na jaw że ta nasza przed XXII wieczna socjalizacja była namiastką tego do czego ewolucja dopiero nas kieruje.
Swoją drogą jaką rolę u Ciebie pełni to forum? Socjalizujesz się tu że hej

Edited April 24 by thikim

[ex nihilo 100]

7 hours ago, thikim said:

Hmm. Emocją zaleciało. A przecież miała być obojętność

W ten sposób do sprawy podchodząc, obojętność też jest emocją, tak jak zero jest liczbą
Zresztą ZA nie są przecież całkiem bezemocjonalni. Potrafią się cieszyć czy wkurzać, i nie tylko to. Tyle że ich emocje działają i przejawiają się zwykle trochę inaczej niż u normalsów i trudno im znaleźć porozumienie z otoczeniem na poziomie emocjonalnym, szczególnie w bardziej skomplikowanych sytuacjach, kiedy naturalne emocje są maskowane konwenansami, zwyczajami i innymi takimi sprawami, które normalsi wchłaniają bezwiednie, "przez skórę". Aspery zamiast skóry mają szybkę albo i pancerz. Często łatwiej im znaleźć emocjonalne porozumienie ze zwierzakami
 

7 hours ago, thikim said:

No, opis matury był jakby odmienny

A niby dlaczego? Bardzo łatwo mi to przyszło, rozwiązanie miałem gotowe praktycznie natychmiast, kiedy zadanie zobaczyłem. Nie wiedziałem tylko czy istnieje odpowiednie twierdzenie, a belfry skubane, których podpytać próbowałem, tylko się uśmiechali... Nie to nie, sam se zrobię. I dowód też se zrobię. A co
Miałem naprawdę świetną zabawę. Gdyby to było na zasadzie

On 4/23/2019 at 10:44 PM, thikim said:

po prostu zrobiłem to co robiłem wielokrotnie wcześniej

to by była zwyczajna nuda i rutyna. Nie lubię tego.
Zresztą cała matura to były niezłe jaja.
I szkólki wszystkie też... bez tego bym w nich nie wytrzymał. Zanudził bym się na śmierć.
 

8 hours ago, thikim said:

Swoją drogą jaką rolę u Ciebie pełni to forum? Socjalizujesz się tu że hej

No wiesz... gdybym miał się jakoś szczególnie socjalizować, to raczej nie tu, a gdzieś na FB czy Insta (nie ma mnie na takich). Jestem jeszcze na jednym, bardzo specjalistycznym.
A tak w ogóle to ZA jakiejś tam socjalizacji potrzebuje. Całkiem bez tego nie da się przeżyć w realnym świecie. I też trochę "tak w ogóle" potrzebuje, ale - jak w moim przypadku - tylko trochę i na własnych warunkach.
Inna sprawa, że jest wielu ZA, którzy bardzo by chcieli się zsocjalizować, i to całkiem, ale im się nie udaje.

 

[GodSI 2]

Czy to jest wogóle możliwe z naukowego punktu widzenia połączenie ludzkiego mózgu z chmurą obliczeniową,skoro nawet nie zaczęli prób nad tą technologią,to jak to ma być mozliwe w przyszłości?Problemem jest nie tylko mżóg ale też ciało,jak rozwiążą problem z umieraniem ciała,poza tym jak ludzki mózg  połączą z tą chmurą obliczeniową,na razie to mi wygląda na czyste sci fi niż na naukę!

Edited May 18 by GodSI

[thikim 67]

W dniu 25.04.2019 o 04:13, ex nihilo napisał:

to by była zwyczajna nuda i rutyna. Nie lubię tego.

Ja też tego nie lubię. Ale jak chcę czegoś nierutynowego a przede wszystkim przyjemnego - to idę gdzieś indziej niż na salę egzaminacyjną

Na egzamin się idzie bo zasadniczo się musi, a nie dla przyjemności.

No i też bym nie przesadzał z tą rutyną - przed wejściem pytań nie znałem.

2 godziny temu, GodSI napisał:

Czy to jest wogóle możliwe z naukowego punktu widzenia połączenie ludzkiego mózgu z chmurą obliczeniową

Wiem że piszesz odnośnie połączenia elektroniczno-biologicznego. Ale samo połączenie mózgu z chmurą obliczeniową już istnieje. Jak czytasz to forum to poprzez zmysły jesteś połączony do wielkiej chmury obliczeniowej.

Nikt tego nigdy nie kwalifikował jako ZA ale ja posiadam olbrzymie skupienie na celach, rzeczach i przedmiotach. Wykraczające poza normalność.

To ostatnie było do ex nihilo.

Co do połączenia biologiczno-elektronicznego z mózgiem. To już się dzieje. Więc chyba naturalne jest że jak ze wszystkim oczekujemy postępu.

Edited May 18 by thikim

[thikim 67]

3 godziny temu, GodSI napisał:

Problemem jest nie tylko mżóg ale też ciało,jak rozwiążą problem z umieraniem ciała

Tak samo jak dziś. Jak ciało umiera to trumnę się kupuje

[ex nihilo 100]

2 godziny temu, thikim napisał:

Na egzamin się idzie bo zasadniczo się musi, a nie dla przyjemności.

Eee tam... zawsze lubiłem egzaminy i różne inne takie sprawy. Bawiło mnie to i nadal bawi, kiedy coś takiego mi się zdarza. Coś jak szybki pokerek