MrVocabulary (WhizzKid)

Rozumiem, że wcześniej odkrywał znane czarny dziury?

Diabolical nie musi oznaczać związanego z diabłem. Ogólnie jednak jest tak, że w jakimś stopniu utożsamiają chrześcijaństwo z kulturą Zachodu, za którą nie wszyscy przepadają. Są to stosunkowo rzadkie przypadki, ale znam niewierzącą osobę, która była świadkiem czegoś takiego. Nazwy wioski nie pamiętam a googlałem na szybkiego, natomiast było o tym rok temu w TVP1 albo TVN i podawali nazwę wioski. Weź też pod uwagę, że podróże turystyczne wiążą się ze zniekształconym obrazem, np. Egipcjanie w hotelu wydawali mi się normalni, natomiast jak wyszedłem na własną rękę na miasto, to wrażenia miałem mieszane.

http://9gag.com/gag/5544380

Trawa jest zieleńsza po drugiej stronie, co nie? W chrześcijaństwie najważniejszym przykazaniem jest współczucie. Jak to wygląda w praktyce, każdy widzi. Naprawdę wierzysz, że buddyści są lepiej od nas rozwinięci w jakiś magiczny sposób? http://chiesa.espresso.repubblica.it/articolo/7058?eng=y http://www.persecutionblog.com/2012/01/buddhists-force-christians-from-village.html Do dzisiaj chrześcijanie bywają mordowani na tle religijnym, ale apologetyczna natura kultury zachodniej sprawia, że nie bardzo się o tym mówi. Jeśli chodzi o masturbację, którą uprawiają nawet mnisi (monastic masturbation), w krajach takich jak Indonezja wymusza to islam. Oprócz newsa sprzed jakiegoś czasu nie umiem Ci zaoferować żadnych źródeł

Powszechnie niby się na to pozwala (czy nawet zaleca), ale są kultury, które to zmodyfikowały.

http://kwejk.pl/obrazek/1455758/stworzenie-swiata.html Tak a propos

Tak, bo się powtarzało i zweryfikowała to znawczyni języków starożytnych (zidentyfikowała). Co więcej, te osoby, które modliły się w kilku, powtarzały te same rzeczy, jeśli miały wspólny język. Ale pani ekspert też była mocno wierząca, więc wiesz

Widziałem glosolalię u 15 osób, ale tego nie ma jak zweryfikować - jak udowodnisz, że nie masz podręcznika do aramejskiego?

Ten grzech jest ponoć najgorszy z najgorszych. Ogólnie nauka KRK mówi, że liczy się moment umierania - wtedy ponoć każdy staje przed Bramami Niebios czy coś w ten deseń i dostaje pytanie na twarz: czy odrzucasz grzech. Niektórzy twierdzą, że skoro Bóg kocha wszystkich (nawet potępionych), to kiedyś zbawi i piekło (które wg Biblii jest brakiem nieba). Moje osobiste przekonania odbiegają nieco od KRK i w mojej interpretacji przykazania to wskazówki (co ciekawe, jako wskazówki są po hebrajsku, a nie nakazy) do tego, aby dobrze odpowiedzieć na to pytanie; ja nie wierzę w punktację. Ale z łatwością znajdziesz teologów, którzy powiedzą, że gadam głupoty. Dla mnie być w piekle = być w bólu, wg mojego katechety z liceum, który nawrócił się po 20 latach uprawiania astrofizyki w Krakowie, piekło jest w jądrze Ziemi.

W chrześcijaństwie - które obecnie należy do najbardziej permisywnych religii, bo u nas się nie zabija za masturbację, a u wielu buddystów wciąż tak - to, o czym mówisz, czyli planowanie nawrócenia, jest grzechem śmiertelnym przeciw Duchowi Świętemu i ogólnie wg wielu jest tą jedyną rzeczą, która wyklucza zbawienie.

Chrześcijaństwo przewiduje ww. byty. W każdym razie kontekst całości był wyraźnie religijny, tj. zgodnie z naukami chrześcijańskimi i sprzecznie z przewidywaniami nauk choćby pogańskich. Znam też dwie osoby, które praktykowały (ponoć skutecznie) wróżbiarstwo i bioenergoterapię, po czym się nawróciły. Ale wracając do samej glosolalii - modlitwy były do Jahwe, więc spójne z tezami KRK itd.

Właśnie o tym cały czas mówię, że to dwie różne rzeczy

Hmm to niezupełnie jest tak, że nie zakłada żadnych empirycznych dowodów, tylko że sprawdzalność religii jest dość wybiórcza. Ja się parę razy przekonałem, że chrześcijaństwo ma rację, ale te dowody nie są przekładalne na inne osoby, np. byłem świadkiem zweryfikowanej naukowo glosolalii i ufam, że osoba, która modliła się po akadyjsku, nie nauczyła się tego z książek (no i że osoba, która studiowała języki starożytne, kompetentnie rozpoznała akadyjski). Ale jakby sama natura wybiórczej sprawdzalności jest z definicji nienaukowa, acz postulowana przez naukę KRK.

Właśnie to, że nauka czegoś nie może wytłumaczyć lub wykazać istnienia czegoś, to naukowa przesłanka za tym, że czegoś obiektywnie nie ma. Dlatego religia to nie nauka, a ateizm to postawa bezreligijności. Religia i nauka są z reguły zgodne co do swojej rozłączności i nieprzystawalności (pomijając wojujących). Ja wierzę w pewien metasystem, w którym religia dotyczy tylko tego, czym nauka w danym momencie nie może.

Spójrz na to: A potem spójrz na mój awatar

Mam ją w postaci ebooka (470 stron) jak coś

Wg Jaynesa - tak. Jest to dość kontrowersyjna teoria z lat '60, ale najnowsze badania zdają się ją potwierdzać. Jeśli czujesz się swobodnie z angielskim, to mogę Ci dać fajne tekst na temat tego, jakie są argumenty za tą teorią i jak to prawdopodobnie ewoluowało (od najprostszych wierzeń do chrześcijaństwa).

No nie wiem, czy to dla mnie ma sens. Nie trzeba udowadniać, że czegoś nie ma. Ja nie jestem katolem, bo nikt mi nie udowodnił, że Boga nie ma, tylko dlatego, że mam przesłanki, że Bóg jest. Ateizm to nie jest wiara w niebyt nadprzyrodzony, tylko postawa negująca byt nadprzyrodzony. To jest postawa filozoficzna, ale to nie jest wiara. Nie wymagasz od naukowców udowadniania, że czegoś nie ma, jeśli nie masz przesłanek. To, że ateiści nie czynią wysiłku sprawdzenia tego, co twierdzą teiści, chyba nie zmienia faktu, że przyjmują oni wartość "zerową". Przynajmniej tak mi się wydaje.

Tylko agnostycki ateizm można podciągnąć pod wiarę =]

Nie, one nie są konkurencyjne, tylko się stosują do innych problemów, jak choćby geometria mentalna człowieka. A zasadność riemmanowskiej chyba jakiś czas temu obalono mierząc promieniowanie mikrofalowe czy coś, i krzywizna przestrzeni im wyszła euklidesowa.

Wiesz co, tak naprawdę, to zależy. Wg większości leksykografów większość z tych słów istniała. Ja się skłaniam ku teorii Jaynesa (który był jednocześnie antropologiem, lingwistą i neurologiem), że słowa, które opisujemy jak ww., nie mogą być tak interpretowane, plus relewantne wydaje mi się zjawisko hiperonimii i hiponimii. Zacznę od tego ostatniego, ale trochę naokoło - jednak nie bez powodu. 1. Zgodnie z podręcznym słownikiem j. łacińskiego, słowo verbum oznacza: słowo, wyraz, wyrażenie, zwrot, przysłowie, czce słowa, gadaninę, frazes, pozór, coś zwodniczego, kłamstwo, czarodziejską formułę, czasownik. Nadmienię, że pięciotomowym słowniku Mariana Plezi wiele z tych zwrotów jest oznaczonych jako potoczne, tak jak u nas się mówi "jednym słowem" czy "można prosić na słówko". Natomiast to by jeszcze miało sens, gdyby przy wyszukiwaniu wyrazów przeze mnie podanych na j. łaciński byłby inne wyniki niż verbum. Dlaczego o tym piszę? Ponieważ wg to nie są dobre tłumaczenia, i wynikają z hiperonimii/hiponimii. Jest to nazwa dwóch zjawisk powszechnych w każdym języku naturalnym. Polega ono na tym, iż występują w zasobie leksykalnym języka słowa o szerszym lub węższym znaczeniu niż inne. Przykładem hiperonimu jest wyraz mebel względem słowa krzesło, krzesło jest natomiast hiponimem słowa mebel. Czasem - co ja postuluję w mojej teorii, co zaznaczam! - są wyrazy, które są swoimi własnymi hiponimami i hiperonimami. Jest tak np. w przypadku słowa dzień, które oznacza (pomijając wiele innych użyć) albo dobę (24 godziny, obrób Ziemi wokół własnej osi) albo... część dnia - czyli średnio 12 godzin doby, które nie jest nocą. Podobnie jest z wyrazem pachieć - oznacza albo mieć zapach, albo śmiedzieć ("Umyj się, bo zacząłeś już pachnieć!"). Zgodzimy się chyba, że "brzydko pachnieć" ma węższe/dokładniejsze znaczenie (= jest hiponimem) od "pachnieć (po prostu)". O ile my możemy rozróżnić znaczenia dnia jako pory dziennej czy doby, to nie mamy dowodów iż język tak rozwinięty jak łacina takie rozróżnienie posiadał w przypadku słowa verbum. Wydaje mi się, że łacińskie verbum jest hiperonimem dla polskich wyrazów, które wypisałem, i oznacza "coś, co zostało powiedziane" (tutaj z kolei j. polski nie ma jednego, zbiorczego, hiperonimicznego terminu). Dlatego takie tłumaczenie jest dla mnie równie śmieszne co tłumaczenie francuskiego le meuble jako "stół, szafa, biurko, ława, ławka, krzesło, fotel, fotel bujany, szafka, półka" zamiast zwyczajnie mebel. To jest istotne w połączeniu z punktem: 2. Chociaż nikt się nie spiera, że słowo pamięć zostało użyte po raz pierwszy w języku greckim (i nie tylko) dość późno, to są słowa jak greckie thumos (obecnie płuca) czy egipskie ka, które do dziś są problematyczne w przekładach na współczesne języki. Problem polega na tym, że thumos nie oznaczało do końca narządu, ale pewien stan psychosomatyczny. Achilles prosi w Iliadzie bogów o wlanie thumos w jego członki; kiedy indziej nie ma thumos, żeby coś zrobić. Kiedy starożytny Grek przebiegł długi dystans, jego thumos było podniecone - ale było też na widok pięknej kobiety albo w sytuacji zagrożenia. Jaynes postuluje, w ramach swojej teorii "Breakdown of the Bicameral Mind", że starożytni nie odróżniali stanu emocjonalnego od stanu fizycznego. Wszystkich przykładów nie przytoczę, lecz nawet dzisiejsze miłosierdzie oznaczało mieć wnętrzności na zewnątrz (dla innych), czyli być współczującym i tego typu zjawisk leksykalnych jest na pęczki we wszystkich językach naturalnych, o których mam jakiekolwiek pojęcie. Co ciekawe, nawet czasownik żyć jest stosunkowo młody - Grecy pytali, czy ciało ma thumos i czy psyche nie wypłynęło z niego. Podobnie z sanskrytu przeszły formy czasownika do angielskiego: bezokolicznik to be jest metaforą i wywodzi się z sanskryckiego bhu, "rosnąć/sprawiać, że coś rośnie", natomiast formy osobowe am oraz is mają wspólne korzenie w wyrazie asmiy "oddychać". Jaynes jednak idzie o wiele dalej: wg niego, symetryczność obszary Brocki i Wernickiego w obu półkulach (jeden głównie odpowiada za słyszenie, drugi za mowę) wynika z tego, iż ludzie zamiast introspekcji słyszeli głosy mówiące im, co mają czynićz prawej półkuli mózgu (tak, jak dzisiejsi schizofrenicy, ale wtedy nie działało to jak schorzenie). I tak, jak dziś skrajni schizofrenicy, ówcześni ludzie robili to, co słyszeli - dowody są na to leksykalne. Nie znam języka, w którym słowo słuchać nie posiada jednocześnie znaczenia "odbierać dźwięki" oraz "być posłusznym" - czy to angielskie Listen to your mother!, czy francuskie Écoute ta maman !, czy łacińskie ob + audire (słuchać tego, który jest przed tobą), które przeszło w angielskie obey. Zauważ, że w starożytnych pismach - w tym w "Iliadzie" - nie ma ani słowa o wyborze! Grecki konflikt tragiczny, wg tej teorii, nie wynikał z tego, że Grecy ulegali marazmowi i werteryzmowi, ale z tego, że ich świadomość nie była na tyle wykształcona w lewej półkuli, aby samodzielnie podejmować trudne decyzje! I co się okazuje? Że egipskie ka tłumaczy się na 20+ różnych znaczeń: mieć ochotę, chcieć, mieć potrzebę, musieć, mieć obowiązek, mieć polecenie, słyszeć, pomyśleć, wyobrazić sobie - ale jeśli przyjąć teorię Jaynesa, to te wszystkie znaczenia skupiają się pod ka jako czymś, co ja nazywam zbiorczym hiperonimem. Jaynes spekuluje, że większość starożytnych cywilizacji upadło, bo z jednej strony ludzie zaczynali mieć świadomość bliższą współczesnej, ale z drugiej - nie umieli sobie z nią poradzić i nie mieli ku temu odpowiedniego aparatu lingwistycznego. Babilon, Akkad, Majowie, Aztekowie - osiągali pewien rozwój cywilizacji i nagle znikali lub rozpadali się jako cywilizacja bez zewnętrznej przyczyny. To dlatego, że religia i nauka były jednością - jedyną formą wyjaśniania działania świata i swojego w nim miejsca. Potem Grecy wynaleźli coś, dzięki czemu Europa wyprzedziła cały świat, nawet zaawansowane technologicznie Chiny - mianowicie obiektywizm, którzy przekształcił się w metodę naukową. Na kontynencie azjatyckim i afrykańskim ta idea jest na większości obszarów wciąż w zalążkach. Więc nie, raczej tych słów nie mieli - i prawdopodobnie byli znacznie, ale to znacznie głupsi od nas wg współczesnych standartów (a na pewno bardziej przesądni, bo przesądy równały się wiedzy). PS. Czy ja wiem, czy jestem specjalistą... chyba dopiero jestem na dobrej drodze, żeby zostać

Może nie zdajesz sobie z tego sprawy, ale z neurologicznego punktu widzenia zdolność introspekcji ma 2-3 tysiące lat. Dopiero wtedy w językach indoeuropejskich i semickich powstały słowa: myśleć, pamięć, przypomnieć, chcieć, mieć ochotę, opinia, a pojęcie wyboru dopiero wtedy nabrało współczesnego znaczenia (jako coś zależnego od Ciebie, a nie przypadku/woli Bogów). Nauka jak i religia, to inżynieria wsteczna i opiera się na metaforach i nowo wprowadzanych pojęciach.

Jeśli wierzący uważają siebie za poszukujących prawda na podstawie: a) pism B) nauk ichniego kościoła c) doświadczeń d) przesłanek filozoficznych to nie widzę różnicy między modyfikowaniem wiary a modyfikowaniem teorii naukowych. I tu i tu są debile, którzy boją się odrzucić starych teorii oraz debile, którzy bezkrytycznie przyjmują każdą nową. Proces teologiczny również jest podporządkowany filozofii.

Nawtykaj swoim rodzicom, że Cię ochrzcili. Dlaczego uważasz za naukowe albo chociaż logiczne stwierdzenie, że długość istnienia wiary ma jakikolwiek związek z jej "prawdziwością"? W jaki sposób powstawanie nowych religii i modyfikowanie starych, jak nasza, jest różne od ewoluujących i konkurencyjnych teorii, które i tak można zastosować w praktyce? Dlaczego za granicę istnienia człowieka przyjąłeś odkrycie ognia, a nie - jak naukowcy - to, co było po Homo erectus i moment powstania sztuki, obrządków i grzebania zmarłych? Co dotego ostatniego to polecam drugi filmik, który wyżej załączyłem, bo jest tam ciągłe odniesienie do głównego nurtu nauki. Co do agnostycyzmu: http://xkcd.com/242/ Przypominam, że większość naukowców to w moim doświadczeniu gnostycy (zarówno teiści i ateiści).

A wg mnie grzech pierworodny nie polegał na sprzeciwieniu się Bogu per se, tylko symbolizuje ułomność natury ludzkiej, co wynika też z różnych potrzeb - dla jednego szczerość to zaleta, dla innego wada. Zawsze znajdzie się jakiś %, który zrobi coś inaczej. Zawsze będą różne teorie naukowe, i zawsze część będzie błędna. To, że pewne rozwiązania są gorsze i lepsze wynika z tego, że jest ich więcej niż 1 i można wybierać i lokalne odstępstwa od moralności są chyba tak samo potrzebne dla rozwoju ludzkości jak fluktuacje kwantowe dla praw fizyki. A Ruscy ortodoksi... biorąc pod uwagę, że tylko kolaborujący przetrwali stalinowskie czystki, to mam o nich takie same (jak nie gorsze) zdanie, jak o całej Rosji. A o Rosji mam takie zdanie: Bardzo ciekawi mnie jednak, ile sensu jest w teoriach takich jak ta: http://www.youtube.com/watch?v=pe6DN1OoxjE ...czy teoria Jaynesa nazwana "bicameral mind".