KopalniaWiedzy.pl

Emocjonalne stany mózgu mogą się dość długo utrzymywać, wpływając na zapamiętywanie kolejnych, neutralnych, zdarzeń - odkryli naukowcy z Uniwersytetu Nowojorskiego. Prof. Lila Davachi przypomina, że emocjonalne doświadczenia są zapamiętywane lepiej od neutralnych. Eksperymenty jej zespołu pokazały, że podobnie dzieje się z niemocjonalnymi zdarzeniami następującymi po emocjonalnych. Amerykanie pokazywali badanym serię wywołujących emocje zdjęć. Ok. 10-30 min później ochotnicy oglądali serię neutralnych fotografii. Inna grupa przyglądała się zdjęciom w odwrotnej kolejności (najpierw pokazywano im te neutralne). Naukowcy monitorowali reakcję skórno-galwaniczną oraz aktywność mózgu (fMRI). Po 6 godzinach wszyscy przeszli testy pamięciowe. Okazało się, że osoby, które najpierw oglądały fotografie wywołujące emocje, pamiętały neutralne sceny lepiej niż ludzie, którzy zapoznawali się z nimi na początku. Wyjaśnienie tego uchwyciły skany z funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Pokazały one bowiem, że stany mózgu związane z emocjonalnymi doświadczeniami utrzymywały się przez 20-30 min, wpływając na przetwarzanie i zapamiętywanie kolejnych (nieemocjonalnych) doświadczeń. « powrót do artykułu

Colo to pierwszy goryl urodzony w niewoli i najstarszy goryl na świecie. Dwudziestego drugiego grudnia samica skończyła 60 lat. Imię Colo pochodzi od miejsca urodzenia - Columbus, Ohio. Jej rodzicami byli Millie Christina i Baron Macombo. Colo reprezentuje krytycznie zagrożony gatunek - jest gorylem nizinnym. Gdy w 1956 r. przyszła na świat w Columbus Zoo, niewiele wiedziano o ciąży goryli. Samica urodziła się kilka tygodni wcześniej niż się spodziewano. Opiekun znalazł Colo na podłodze wybiegu. Samiczka nadal znajdowała się w worku owodniowym. Niestety, matka ją odrzuciła. Pod czułą opieką pracowników zoo Colo wyrosła na zdrowego goryla. W 1958 r. skojarzono ją z samcem Bongo, który był jej partnerem przez 25 lat. Colo miała z nim troje dzieci: 2 córki i 1 syna. Koniec końców doczekała się 16 wnuków, 12 praprawnuków i 3 prapraprawnuków. Choć Colo nadal ma kontakt z innymi gorylami, opiekunowie zadbali o specjalne potrzeby dietetyczne i społeczne seniorki. Jak opowiada Audra Meinely, ma ona własną zagrodę, bo czuje się lepiej, spędzając czas z dala od większych grup. Podobnie jak starzejący się ludzie, gorylica ma problemy z zapaleniem stawów. Podawane jej suplementy zapobiegają sztywności, a zmiana urządzenia wybiegu ułatwia codzienne funkcjonowanie. Specjalne urządzenia mają zachęcić małpę do wykorzystywania palców. Zapalenie stawów dotyczy głównie dłoni i stóp, wymyśliliśmy więc sposoby na aktywizację palców kończyn. Zmieniliśmy też serwowanie posiłków, tak by, jedząc, musiała pogimnastykować palce. Z wiekiem Colo stała się bardziej wybredna, jeśli chodzi o jedzenie. Uwielbia pomidory, ale nie lubi cukinii, truskawek, pomarańczy, melonów czy truskawek. Dbając o jej kondycję, opiekunowie pamiętają np. o probiotykach, dużych ilościach nawadniającej sałaty lodowej i drożdżach piwowarskich z witaminami z grupy B. Po doświadczeniach z Colo w Columbus Zoo wdrożono program gorylich surogatek. Dzięki temu porzucone młode wychowują inne goryle. Należący do Planu Przeżycia Gatunków ogród współpracuje z placówkami z całego świata. Pozwala to utrzymać zdrowe populacje zwierząt z odpowiednią różnorodnością genetyczną. « powrót do artykułu

Przyjaźń wargacza azjatyckiego (Semicossyphus reticulatus) Yoriko i Hiroyukiego Arakawy trwa już ćwierć wieku. Para spotyka się w zatoce Tateyma w prefekturze Chiba. Było po temu sporo okazji, bo nurek opiekuje się podwodnym chramem shintoistycznym i pokazuje go wycieczkom. Wargacz zjawia się na zawołanie - wystarczy postukać młotkiem w metal. Hiroyuki dokumentuje przyjaźń z rybą na Facebooku. Yoriko pojawia się właściwie na każdym zdjęciu zrobionym w chramie. Nietypowy związek stał się atrakcją turystyczną. Niektórzy ludzie chcą nurkować tylko po to, by popatrzeć na zabawę i karesy tych dwojga. « powrót do artykułu

Bakterie wrażliwe na antybiotyki mogą przeżyć, jeśli w ich otoczeniu znajduje się dostatecznie dużo komórek bakteryjnych, w których zachodzi ekspresja czynnika dezaktywującego lek. Autorzy publikacji z pisma PLoS Biology nagrali film, na którym widać oznakowane białkiem zielonej fluorescencji gronkowce, w których zachodzi ekspresja genu oporności na antybiotyk chloramfenikol. Obok nich znajdują się pozbawione tego genu dwoinki zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae). W medium zawierającym antybiotyk zielone komórki rosną i się dzielą, a czarne nie. Po jakimś czasie okazuje się, że ciemne komórki również zaczynają się namnażać i w pewnym momencie radzą sobie nawet lepiej od zielonych. Robin Sorg, mikrobiolog z Uniwersytetu w Groningen, wyjaśnia, że dzieje się tak, bo oporne bakterie wychwytują chloramfenikol i go dezaktywują. W pewnym momencie stężenie antybiotyku w pożywce spada poniżej krytycznego poziomu i nieoporne komórki zaczynają rosnąć. Holendrzy, którzy współpracowali z kolegami z San Diego, podkreślają, że nigdy czegoś podobnego nie widzieli. Komórki odporne na penicylinę mogą uwalniać beta-laktamazy, czyli enzymy rozkładające antybiotyk. W tym przypadku antybiotyk jest jednak dezaktywowany wewnątrz opornych komórek. Międzynarodowy zespół dokonał odkrycia dzięki mikroskopii poklatkowej. Później potwierdzono to za pomocą modelowania komputerowego i na myszach z zapaleniem płuc. U myszy stwierdziliśmy, że wrażliwe dwoinki zapalenia płuc przeżywają leczenie chloramfenikolem, jeśli zwierzęta są jednocześnie zakażane opornymi bakteriami. Co ważne, wykluczono poziomy transfer genów oporności. Sorg podkreśla, że wyniki zespołu wyjaśniają zjawisko, które zawsze zastanawiało lekarzy w szpitalach. Chodzi o izolowanie wrażliwych bakterii od pacjentów, których nie udało się wyleczyć antybiotykami. Naukowcy podkreślają, że należy zwrócić uwagę na fakt, że wrażliwe komórki z eksperymentu przestały się dzielić, tymczasem wiele mechanizmów działania antybiotyków bazuje na komórkach dzielących się, a przynajmniej na komórkach z aktywnym metabolizmem. « powrót do artykułu

Microsoft postanowił zadbać o... sen użytkowników swojego systemu operacyjnego. Wkrótce do Windows 10 trafi specjalny mechanizm, który będzie odfiltrowywał niebieskie światło emitowane przez monitory i wyświetlacze. Powinno to pomóc osobom, które siedzą przed komputerem w nocy, gdyż niebieskie spektrum światła przekonuje mózg, że wciąż mamy dzień. Dlatego też wiele osób ma problemy ze snem gdy korzystają z komputera w nocy. Niektórzy producenci smartfonów i wyświetlaczy już dodali do swoich urządzeń możliwość zmniejszenia ilości emitowanego niebieskiego światła. Teraz podobne rozwiązanie trafi do Windows 10. O dodaniu nowej funkcji dowiadujemy się z wycieków najnowszej edycji systemu Microsoftu. Prawdopodobnie trafi ona do rąk użytkowników już w przyszłym roku. Na razie Microsoft wstrzymał udostępnianie nowych wersji Windows 10, gdyż pracuje nad Universal Update Platform. To nowy sposób dostarczania poprawek dla systemów operacyjnych. Z najnowszego wycieku nt. Windows 10 dowiadujemy się, że trafi tam opcja "Ustawienia światła niebieskiego", w której za pomocą suwaka ustalimy temperaturę kolorów ekranu. Możliwe też będzie ustawienie zmniejszenia emisji o określonych godzinach lub zsynchronizowanie jej z zachodami słońca. « powrót do artykułu

Tesla postanowiła ściśle przestrzegać prawa drogowego i zablokuje możliwość przekraczania dozwolonej prędkości w swoich samochodach jadących z uruchomioną funkcją Autopilot. W wielu krajach świata kierowcom mogą bezkarnie przekroczyć dopuszczalną prędkość o kilka kilometrów na godzinę. Dlatego też dotychczas Tesla pozwalała kierowcom korzystającym z Autopilota na samodzielne ustawienie automatu tak, by jechał on nieco szybciej niż pozwalają przepisy. Jednak wkrótce to się skończy. Tesla potwierdza, że pracuje nad poprawką, dzięki której Autopilot będzie ściśle przestrzegał ograniczeń prędkości. Wydaje się, że nic już nie uchroni nas przed przyszłością, w której po drogach będą poruszały się autonomiczne samochody. Nie tylko tesla, ale też np. Ford czy BMW prowadzą zaawansowane prace nad tego typu pojazdami i niewykluczone, że - o ile okażą się one bezpieczniejsze od samochodów prowadzonych przez człowieka - za jakiś czas zarejestrować można będzie wyłącznie samochód autonomiczny. Te z ludzkim kierowcą nie zostaną dopuszczone do ruchu. Jednak zanim się to stanie upłynie jeszcze trochę czasu, a producenci takich pojazdów będą musieli udowodnić, że radzą sobie one na drogach. Tesla ma zamiar dostarzyć taki dowód już w bieżącym roku. Koncern zapowiada bowiem, że w ciągu najbliższych kilkunastu miesięcy jego samochód samodzielnie odbędzie podróż pomiędzy Nowym Jorkiem a Los Angeles. « powrót do artykułu

Amsterdam testuje kurtki dla żebrzących z opcją płatności zbliżeniowej. Tutejsza agencja reklamowa N = 5 stworzyła kurtki z wszytym czytnikiem kart oraz ekranikiem LCD, który wyświetla instrukcję obsługi. W ten sposób można komuś przekazać 1 EUR. Ludzie mają przy sobie coraz mniej gotówki. Poza tym, jeśli dasz bezdomnemu pieniądze, nie wiesz, na co je przeznaczy. Kurtka rozwiązuje te problemy. Ustalona drobna suma trafia na konto, którym zarządza schronisko dla bezdomnych. W Holandii w wielu takich ośrodkach trzeba zapłacić 5 euro za noc. Resztę datków można przeznaczyć na inne cele, np. kursy zawodowe czy przyszły czynsz. Możemy zaoferować bezdomnym coś więcej niż ciepłe Święta. Dajemy im perspektywy - podsumowuje Jan Jesse Bakker, projektant kurtki. « powrót do artykułu

Niektórzy miłośnicy obcych cywilizacji postanowili, że ludzkość już wystarczająco długo naczekała się na kontakt, i sami postanowili wysłać wiadomość do obcych. W San Francisco powołano do życia organizację o nazwie METI (Messaging Extra Terrestrial Intelligence), której celem jest wysyłanie sygnałów w stronę planet pozasłonecznych. Pierwsze wiadomości zostaną wysałane przed końcem 2018 roku w kierunku planety okrążającej Proximę Centauri. To najbliższa nam gwiazda, położona w odległości nieco ponad 4 lat świetlnych od Ziemi. Kolejne sygnały zostaną wysłane w stronę bardziej odległych planet. Inicjatywa METI to pierwsza podjęta przez ludzkość próba wysyłania silnych, powtarzalnych wiadomości w przestrzeń kosmiczną. W stronę niektórych gwiazd sygnały będą wysyłane całymi miesiącami lub latami. Oczywiście pod warunkiem, że twórcom METI uda się pozyskać finansowanie. Organizacja będzie potrzebowała około miliona dolarów rocznie na działalność. Z pieniędzy tych zostanie m.in. opłacona budowa lub dzierżawa potężnego nadajnika. Na czele METI stanął Douglas Vakoch, były dyrektor Interstellar Message Composition w SETI. Organizacja chce m.in. opracować idealny sposób na powiedzenie komicznego "Witamy". Wciąż bowiem nie wiemy, jak można komunikować się z ewentualnymi cywilizacjami pozaziemskimi. « powrót do artykułu

Komórki nowotworowe przemieszczają się inaczej od komórek zdrowych. Naukowcy podkreślają, że nowotwory są tak zabójcze m.in. przez zdolność do przemieszczania i tworzenia guzów wtórnych. Im skuteczniej lekarze potrafią zatrzymać je w jednym miejscu i chronić inne narządy, tym mniejsza śmiertelność. By poprawić rokowania pacjenta, terapeutyczne zapobieganie nieprawidłowym ruchom przerzutujących komórek nowotworowych można by połączyć z chemioterapią - opowiada dr Ryan Petrie z Drexel University. Zespół Petrie'ego wykazał, że komórki włókniakomięsaka nie wykonują ruchów typowych dla pokonujących trójwymiarowe środowisko prawidłowych komórek tkanki łącznej (pierwotnych fibroblastów). Jądra komórkowe są duże i sztywne, dlatego trudno je przecisnąć przez trójwymiarowe struktury. Okazuje się, że gdy zdrowe komórki napotkają taką strukturę (macierz), przełączają się na typ ruchu, który przesuwając jądro jak tłok w silniku, tworzy wewnątrz komórki różnicę ciśnień. Amerykanie stwierdzili, że komórki włókniakomięsaka nie działają w ten sposób i zamiast tego trawią sobie przejście za pomocą enzymów (proteaz). Koniec końców wykazano, że hamowanie aktywności enzymów podczas migracji spolaryzowanych komórek nowotworowych odtwarza mechanizm "jądrowego tłoka". Naukowcy badali przemieszczanie się komórek w szczurzych ogonach i kolagenie ze skóry bydła. Wyniki z Journal of Cell Biology mają znaczenie nie tylko dla zwalczania komórek nowotworowych. Wspomaganie ruchu fibroblastów w specyficznych tkankach 3D, np. skórze właściwej i chrząstce, może pomóc w leczeniu trudno gojących się ran. Wykrycie różnic w mechanizmach przemieszczania to jedno, zaś ustalenie przyczyny istnienia różnicy to drugie. Kolejnym krokiem będzie [zatem] dokładne ustalenie, czemu komórki nowotworowe i prawidłowe inaczej pokonują to samo środowisko. Przypuszczamy, że szlaki sygnałowe wskażą substancje najlepiej nadające się na leki sprzyjające ruchowi lub hamujące ruch komórek. « powrót do artykułu

Lekarze z Royal Marsden Hospital potwierdzili diagnozę postawioną 230 lat temu przez twórcę naukowej chirurgii - Johna Huntera. W 1786 r. Hunter zdiagnozował u pacjenta guz twardy jak kość. Autorzy publikacji z British Medical Journal przeanalizowali próbki pobrane od chorego i zapiski szkockiego chirurga (i jedne, i drugie są przechowywane w muzeum jego imienia - Hunterian Museum). Zespołowi z Royal Marsden Hospital zależy nie tylko na weryfikacji diagnozy, ale i na ustaleniu, jak dany typ nowotworu zmieniał się z czasem. Zaczęło się od dość luźnych badań, ale ostatecznie kunszt Johna Huntera wywarł na nas duże wrażenie - podkreśla dr Christina Messiou. W 1776 r. Hunter został chirurgiem króla Jerzego III Hanowerskiego. Wniósł ważny wkład do patologii. Napisał również "Traktat o chorobach wenerycznych", w którym jako pierwszy odróżnił rzeżączkę i kiłę. Jego imponujące zbiory przyrodniczo-medyczne trafiły do wspomnianego wcześniej Hunterian Museum. Wśród nich znajduje się notatka nt. mężczyzny w nieokreślonym wieku, który zgłosił się do St George's Hospital w listopadzie 1786 r. z dużym obrzękiem dolnej części uda. Wydawało się, że to zgrubienie kości, które szybko narastało. W pewnym momencie było ono tak duże, że zaburzało ruch stawu, pozostawiając kończynę bezużyteczną. Podczas badania ustalono, że [...] to rodzaj guza pochodzącego z samej kości. Wg Huntera, zmiana otaczała dolną część kości udowej. Chirurg amputował mężczyźnie nogę. Niestety, mimo początkowej poprawy chory zmarł 7 tygodni po operacji. Umiejscowienie guza i historia kliniczna są typowe dla kostniakomięsaka. W styczniu 2016 r. Brytyjczycy przeprowadzili badania obrazowe usuniętego materiału i potwierdzili diagnozę. Pacjent zmarł w wyniku przerzutów do płuc, opłucnej i kości. Duża objętość nowej kości i wygląd pierwotnego guza są charakterystyczne dla kostniakomięsaka - opowiada Messiou, która z ciekawości postanowiła zasięgnąć opinii kolegów ze szpitala. Wykonane wspólnie badania obrazowe pokazały, że miała rację. Uważam, że diagnoza Huntera była imponująca, podobnie zresztą jak fakt, że zajmował się pacjentem zgodnie z standardami podobnymi do współczesnych. W najbliższej przyszłości naukowcy chcą porównać więcej próbek Huntera ze współczesnymi guzami (porównania mają być mikroskopowe i genetyczne). To studium ewolucji nowotworu przez ponad 200 lat i jeśli mamy być szczerzy, nie wiemy, czego się spodziewać. Interesująco będzie zobaczyć, czy z ewentualnymi różnicami w obrębie guzów historycznych i współczesnych uda się połączyć czynniki ryzyka związane z trybem życia. « powrót do artykułu

Najszybsze zwierzę lądowe, gepard, znajduje się na skraju wyginięcia. Z najdokładniejszych dotychczas szacunków liczby tych zwierząt dowiadujemy się, że na świecie pozostało jedynie 7100 gepardów. Ludzie usunęli te drapieżniki z 91% ich historycznego zasięgu. Najbardziej ucierpiała populacja azjatycka, gdzie na wolności pozostaje zaledwie 50 zwierząt żyjących w na odizolowanym obszarze Iranu. Prowadzący badania eksperci z Zoological Society of London, Panthera i Wildliwe Conservation Society uważają, że gepardy powinny zostać przesunięte w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych z kategorii "narażony" do "zagrożony". Zwykle gatunki znajdujące się w tej kategorii są objęte lepszą ochroną. Przeprowadziliśmy najdokładniejsze z dotychczasowych badań nad sytuacją geparda. [...] Wykazały one, że duże zapotrzebowanie na terytorium, w połączeniu z licznymi zagrożeniami, na jakie narażony jest gatunek, powodują, że jest on znacznie bardziej wrażliwy na wyginięcie, niż dotychczas sądzono, mówi doktor Sarah Durand, główna autorka badań. Gepardy są zabijane przez ludzi, mają trudności ze zdobyciem pożywienia, gdyż ludzie zabijają roślinożerców, na których polują gepardy, muszą radzić sobie z utratą habitatów, kwitnie też czarnorynkowy handel tymi zwierzętami oraz ich ciałami. Co gorsza, jako że gepardy mają bardzo duże terytorium, to aż 77% zasięgu występowania gepardów nie jest obecnie w żaden sposób chronionych, przez co szybko tracą one swój habitat. Na przykład w Zimbabwe populacja gepardów spadła z 1200 do 170 w ciągu zaledwie 16 lat. « powrót do artykułu

Archeolodzy z University of Birmingham prawdopodobnie odkryli nowe grobowce w Qubbet el-Hawa. Egipskie Ministerstwo Starożytności informuje o zdobyciu przez uczonych przekonującego dowodu. Dowód ten to dwumetrowej wysokości ściana znajdująca się poniżej obecnej ścieżki dla turystów. Ściana prawdopodobnie stanowiła wsparcie dla znanych grobowców z pierwszego górnego tarasu. Pochowano tam m.in. Harchufa i Hekaiba, namiestników Elefantyny. Ścianę zbudowano jednak tak, by zabezpieczała całe wzgórze, wraz z położonymi poniżej grobami dostępnymi ze ścieżki wiodącej na drugi taras. Odkrycie całkowicie zmienia nasze rozumienie krajobrazu cmentarnego tej okolicy z okresów Starego Państwa i Pierwszego Okresu Przejściowego (2278-2184 p. Ch.). Nie sądzę, by ktokolwiek obecnie był w stanie stwierdzić, kto jest pochowany w tamtych grobach - mówi doktorant Carl Graves, który bierze udział w wykopaliskach. Przedstawiciele egipskiego rządu zapewnili, że kwestią czasu pozostaje odkrycie nowych grobowców w Qubbet el-Hawa. Poinformowali też, że wspomnianą ścianę udało się datować dzięki fragmentom ceramiki użytej w zaprawie. Znaleziono tam m.in. fragmenty mis wykonanych w stylu typowym dla rządów Pepiego II (NeferKaRe) z VI Dynastii « powrót do artykułu

Federalna Agencja Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła niezwykle obiecujący lek, który ratuje życie najmłodszych. Nusinersen to lek na rdzeniowy zanik mięśni (SMA). Dzieci z najcięższą postacią tej choroby zwykle umierają przed 2. rokiem życia. Firmy Ionis i Biogen opracowały środek, który po kilku latach testów daje obiecujące wyniki. Spośród 20 dzieci z SMA, które przystąpiły do II fazy testów klinicznych w latach 2014-2015 dzisiaj żyje i samodzielnie oddycha 13. Maję one 2-3 lat. Zwykle aż połowa dzieci z badaną postacią SMA umiera lub przestaje samodzielnie oddychać przed 1. rokiem życia. Co więcej, autopsje dzieci, które zmarły pomimo podawania nusinersenu wykazały, że lek rzeczywiście zwiększenie ilości prawidłowo zbudowanych białek SMN z organizmie. Białka te chronią neurony ruchowe przed degradacją. Już wyniki II fazy testów napawały olbrzymim optymizmem, ale zostały one przyćmione przez fazę III, w której wzięło udział jeszcze więcej pacjentów. Przedstawiciele Ionisa i Biogenu oznajmili, że u pacjentów przyjmujących Spinrazę (pod taką nazwą handlową będzie sprzedawany nusirensen) wykazali "wysoce istotną statystycznie znaczącą poprawę" czynności ruchowych. W związku z bardzo dobrymi wynikami testów FDA i Europejska Agencja Leków rozpoczęły szybką ścieżkę zatwierdzenia leków. Przed trzema dniami Spiranza została zatwierdzona przez FDA. « powrót do artykułu

Wszystkiego dobrego. Rodzinnych, ciepłych świąt w gronie najbliższych. Szczęścia, radości i wielu wymarzonych prezentów. Ania, Jacek i Mariusz « powrót do artykułu

W powszechnej opinii piramidy to po prostu monumentalne grobowce. O tym, że nie są to jedynie milczący świadkowie historii starożytnego Egiptu, opowiada w rozmowie z PAP egiptolog dr Joanna Popielska-Grzybowska. Badaczka zajmuje się hieroglificznymi zaklęciami - Tekstami Piramid, które są wykute w kilkunastu piramidach sprzed ponad 4 tys. lat. Teksty Piramid - tak określa się zbiór napisów hieroglificznych wykutych we wnętrzach piramid, w których pogrzebano władców Egiptu od XXIV do XXII stulecia p.n.e. Budowle znajdują się w Sakkarze - nekropolii położonej kilkadziesiąt kilometrów na południe od słynnych piramid w Gizie. Zdaniem badaczy, są to teksty skomponowane dla króla. Miały służyć faraonowi jako przewodnik w drodze do zaświatów i życia wiecznego. Piramidy w Gizie, w tym piramida Cheopsa (Chufu), są o kilkaset lat starsze. Ale są zupełnie nieme - w ich komorach i korytarzach nie ma żadnych hieroglifów, oprócz pojedynczych, związanych z działalnością budowniczych. Do dzisiaj jest dla nas zagadką, co przyczyniło się do tego, że nagle teksty hieroglificzne zaczęły gęsto pokrywać wewnętrzne ściany piramid - opowiada dr Popielska-Grzybowska z Akademii im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Różnicę widać na pierwszy rzut oka. W piramidach z okresu IV dynastii (w tym Cheopsa) ściany składają się z reguły z precyzyjnie wypolerowanych bloków wapiennych. Natomiast w tych wybudowanych począwszy od czasów ostatniego władcy V dynastii - Unisa, hieroglify w pionowych kolumnach wypełniały nie tylko komory grobowe, ale i dużą część korytarzy. Wnętrze hieroglifów wypełniano niebieską masą szklaną, ale na skutek utlenienia jej kolor zmienił się na zielony. Dodatkowo sufit komór pokrywano niebieską farbą imitującą niebo i przedstawieniami złotych, pięcioramiennych gwiazd. Skąd taka nagła zmiana? Być może sprawcą "zamieszania" był właśnie faraon Unis. To postać bardzo tajemnicza w historii starożytnego Egiptu. Prawdopodobnie był obcokrajowcem. A skoro nie pochodził znad Nilu, być może potrzebował dodatkowego wsparcia w wyboistej drodze w zaświaty. Dlatego kazał wykuć święte teksty w trwałym kamieniu - sugeruje egiptolog. Być może wcześniej teksty te były składane w grobowcu w postaci papirusów, dlatego nie zachowały się do naszych czasów. Z całą pewnością zbiór Tekstów Piramid nie powstał z dnia na dzień dla jednego władcy - mówi badaczka. Egipcjanie co prawda uważali swoich władców za bogów stąpających po Ziemi, ale byli też ludźmi praktycznymi. W ich czasach wierzono - jak to określa dr Popielska-Grzybowska - w "uzupełniające się paradoksy". Dlatego imię boga stwórcy - Atuma - można przetłumaczyć zarówno jako "wszystko" i "nic", "wszechświat" i "nicość, inercję sprzed stworzenia", "kompletny" i "(jeszcze) nieistniejący". Pojawienie się tekstów w piramidach to przypieczętowanie tego, co było faraonowi gwarantowane - kwituje badaczka. Wykute teksty nie powtarzają się dokładnie w każdej z piramid, ich wybór zawsze się różni. Dlatego badaczom trudno jest wyróżnić jeden zwarty korpus. Nie zmienia to faktu, że gdyby je spisać w formie książkowej, zajęłyby nie mniej miejsca niż np. Biblia. Naukowcy nie są zgodni, jaką funkcję pełniły Teksty Piramid. Panuje jednak konsensus co do tego, że miały pomóc zmarłemu władcy w osiągnięciu życia wiecznego w zaświatach. Część badaczy uważa, że były odczytywane w czasie ceremonii pogrzebowych przez kapłanów. Nie jest jednak jasne, w którym miejscu mieliby oni te recytacje rozpoczynać: od wejścia do piramidy, a może od komory grobowej? Zdaniem innych ekspertów czytanie na głos nie było potrzebne - fakt, że były wykute na ścianie piramidy, miał powodować, że działały, gdy tylko faraon ich potrzebował - faraon sam mógł korzystać z ich mocy odczytując je w razie konieczności uzyskania zamierzonego, realnego efektu. Te religijne teksty i ich odczytywanie tworzyły rzeczywistość; kreowały - tak zapewne uważali starożytni mieszkańcy Egiptu. Naukowcy podzielili teksty na kilka grup tematycznych. Jedną z ciekawszych są zaklęcia, mające na celu odpędzenie potworów zagrażających podróży króla w zaświatach. "Padnij na swój bok!" - to jedna z formuł skierowanych do węży, które chcą ukąsić króla. Starożytni Egipcjanie byli przekonani, że węże trafiły nad Nil z innych krain Bliskiego Wschodu. Dlatego, co ciekawe, zaklęcia, które były skierowane przeciwko nim lub raczej mające je nakłonić do powrotu +do domu+, spisano hieroglifami. Jednocześnie fonetycznie utrwalono przekazy w innych językach semickich - wierząc, że zwierzęta te zrozumieją polecenia kierowane do nich tylko w języku z kraju, z którego pochodziły - opowiada egiptolog. Z czasem fragmenty Tekstów Piramid zaczęły się pojawiać na sarkofagach możnowładców. Zdaniem wielu badaczy wskazuje to na zjawisko, które możne określić "demokratyzacją" w dostępie do świętych formuł, umożliwiających osiągnięcie życia wiecznego. Ale nie jest to jedyna możliwość interpretacji egipskich źródeł - uważa dr Popielska-Grzybowska. Do dzisiaj nie znamy wszystkich tekstów zamieszczonych w piramidach, nie wszystkie zostały opublikowane i naukowo opracowane. Nadal więc czekają nas niespodzianki. Doprawdy jeszcze wiele do zrobienia przed nami - podsumowuje egiptolog. W przyszłym roku ukaże się książka dr Joanny Popielskiej-Grzybowskiej zatytułowania "I am Life – linguistic view of the creator in the Ancient Egyptian Pyramid Texts" (Jestem życiem - językowy obraz stwórcy w staroegipskich Tekstach Piramid), która - jak zapowiada badaczka - zaprezentuje przekaz zaklęć w nowym świetle. « powrót do artykułu

Być może w końcu udało się opracować szczepionkę chroniącą przed Ebolą. Z pisma The Lancet dowiadujemy sie, że opracowano dane z dużego testu przeprowadzonego w 2015 roku w Gwinei. W testach wzięło udział 11 841 osób, a szczepionkę rVSV-ZEBOV podano 5837 z nich. Okazało się, że w ciągu 10 i więcej dni później nie zachorowała żadna z zaszczepionych osób. Wśród osób niezaszczepionych doszło w tym czasie do 23 zachorowań. Wyniki te uzyskaliśmy zbyt późno, by pomóc tym, którzy zmarli podczas ostatniej epidemii Eboli w Zachodniej Afryce. Jednak pokazują one, że nie będziemy bezbronni podczas kolejnej epidemii - mówi główna autorka badań doktor Marie-Paule Kieny, zastępca dyrektora generalnego WHO ds. systemów zdrowia i innowacji. Testy szczepionki produkcji Merck Sharp & Dohme (MSD) prowadzone były w nadbrzeżnym regionie Basse-Guinee, gdzie wciąż pojawiały się nowe przypadki zachorowań. W ich czasie wykorzystano technikę szczepienia w kręgu osób, które miały kontakt z chorym. Gdy zdiagnozowano u jakiejś osoby chorobę, identyfikowano wszystkich, którzy mieli z nią kontakt w ciągu ostatnich 3 tygodni oraz niektóre osoby, mające pośredni kontakt z chorym. W tak zidentyfikowanym kręgu szczepionkę podawano losowo wybranym dorosłym. Otrzymywali ją albo natychmiast albo po 3 tygodniach. Gdy wstępne wyniki wykazały, że szczepionka jest skuteczna, zaczęto podawać ją też dzieciom powyżej 6. roku życia. rVSV-ZEBOV nie tylko chroniła zaszczepionych, ale - pośrednio, również niezaszczepionych, zwiększając odporność całej grupy. Zjawiska tego dokładnie jednak nie mierzono, gdyż nie to było przedmiotem eksperymentu. W ramach oceny bezpieczeństwa leku, osoby po szczepieniu były obserwowane przez 30 minut, a następnie przez kolejnych 12 tygodni pracownicy służby zdrowia regularnie odwiedzali je w domach. Około połowa skarżyła się na umiarkowane dolegliwości, jak bóle głowy, zmęczenie i bóle mięśni. Ustępowały one samoczynnie po kilku dniach. W dwóch przypadkach zanotowano poważne efekty uboczne, gorączkę oraz wstrząs anafilaktyczny. Jeden dodatkowy przypadek, objawy podobne do grypy, zakwalifikowano jako prawdopodobnie wywołany przez szczepionkę. Wszyscy troje pacjenci wyzdrowieli. W styczniu bieżącego roku fundacja GAVI przekazała Merckowi 5 milionów dolarów na dalsze badania nad szczepionką. W ramach umowy Merck zobowiązał się, że - o ile szczepionka zostanie zaaprobowana i rekomendowana przez WHO - przygotuje w razie sytuacji alarmowej 300 000 dawek oraz do że postara się o formalne dopuszczenie szczepionki do użytku jeszcze przed końcem 2017 roku. Ponadto na wniosek producenta szczepionka została objęta prowadzoną przez WHO procedurą Emergency Use and Assessment Listing, dzięki której eksperymentalne środki i procedury medyczne mogą być użyte jeszcze przed ich formalnym zatwierdzeniem. « powrót do artykułu

W czwartek (22 grudnia) Pekin wprowadził pierwszy w tym roku czerwony alarm smogowy. Smog ma pokrywać stolicę Chin i okolice przez 5 dni. Na oficjalnej witrynie magistratu napisano, że od 20 w piątek na drogi wolno wyjeżdżać tylko połowie prywatnych samochodów (stosuje się parzysto-nieparzysty system numerów tablic rejestracyjnych). Zamknięte zostają place budowy, a niektóre fabryki i przedsiębiorstwa ograniczą produkcję. Zakłady oraz instytucje publiczne mogą dostosować godziny pracy lub poprosić załogę, by pracowała zdalnie. Podobnie mają się sprawy z przedszkolami i szkołami. Czerwony alert to najwyższy stopień zagrożenia w 4-poziomowym systemie ostrzegania. Ogłasza się go, gdy smog ma się utrzymać przez ponad 72 godziny. Po wprowadzeniu w 2013 r. systemu ostrzegania o zanieczyszczeniu powietrza Pekin ogłosił 1. czerwony alarm w grudniu zeszłego roku. « powrót do artykułu

Każdy zjadany przez nas posiłek to dla Ziemi koszt 10 kg utraconego poziomu próchnicznego - przestrzega Julian Cribb, autor książki "Surviving the 21st Century". Przemawiając w połowie grudnia na międzynarodowej konferencji gleboznawców w Queenstown na Nowej Zelandii, Cribb wyliczał, że zapewnienie jednego posiłku zaledwie jednej osobie to koszt w postaci 10 kg warstwy próchnicznej, 800 l wody, 1,3 l diesla, 0,3 g pestycydu i 3,5 kg dwutlenku węgla. Kiedy się to pomnoży przez 7-10 mld osób na świecie i weźmie pod uwagę, że każdy zjada ok. 1000 posiłków rocznie, widać, czemu jedzenie szybko staje się wyzwaniem naszych czasów. Cribb dodaje, że ludzka szczęka i żuchwa to najbardziej destrukcyjne współczesne narzędzia. Rujnują one glebę i wodę, prowadzą do wycinki lasów, opróżniania oceanów z ryb i niszczenia dzikiej przyrody na niespotykaną dotąd skalę. Mało kto zdaje sobie z tego jednak sprawę, bo długi przemysłowy łańcuch pokarmowy maskuje prawdę. Pisarz opowiada, że do lat 60. XXI w. ludzkość musi podwoić produkcję spożywczą. Nie będzie to jednak łatwe ze względu na kurczące się zasoby. Rocznie tracimy bowiem 75 mld ton gleby, a problem będzie się pogarszać. Naukowcy szacują, że w ostatnim 40-leciu straciliśmy 1/3 gleb świata. Ponadto aż 4 mld ludzi co najmniej przez miesiąc w roku zmagają się z ostrym niedoborem wody. Wg ONZ-etu, do lat 30. XXI w. zapotrzebowanie na wodę przewyższy dostawy aż o 40%. Cribb dodaje, że ani rządy, ani konsumenci nie zdają sobie sprawy, że wszystkie problemy pojawiają się naraz i są wzmacniane przez zmianę klimatu. Łącznie stanowią zagrożenie dla światowego bezpieczeństwa żywieniowego i wreszcie - pokoju. Autor "Surviving the 21st Century" przekonuje, że w nachodzących dekadach staniemy się świadkami rozkwitu lokalnej produkcji żywności: uprawy nowych roślin, recyklingu wody i składników odżywczych, rolnictwa miejskiego i niskoemisyjnego, a także wykorzystania aktywności mikrobiologicznej gleby. Wspomina też o akwaponice, hodowli alg oraz projektowaniu nowych pokarmów i diet. Z powodu zaburzenia klimatu - fal gorąca, susz, powodzi i pożarów - produkcja żywności będzie się musiała przenieść do pomieszczeń. Jeśli najważniejsze rządy sprzeniewierzą się poczynionym zobowiązaniom, globalne temperatury o 2,5-5 stopni Celsjusza przekroczą [maksymalne] temperatury tolerowane przez tradycyjne rolnictwo. Ponieważ wody i nawozów będzie brakować, rolnictwo stanie się domeną prowadzących recykling miast. Kto się na to nie zdecyduje, może głodować. Cribb wieszczy, że odpowiednie przygotowanie stworzy wiele nowych gałęzi przemysłu i miejsc pracy. Najlepiej zorientowani i przystosowani staną się liderami "ery jedzenia". Wg niego, przeniesienie produkcji rolnej do miast pozwoli odwrócić szóste wymieranie i przywrócić naturze 24 mln km2 planety. Miałoby się to odbywać pod kierownictwem farmerów i miejscowych plemion. « powrót do artykułu

Dorastając, niektóre młode dinozaury traciły zęby. Po narodzinach żywiły się mięsem, by po utracie zębów w dorosłości używać do skubania roślin dziobów. Jak wyjaśniają autorzy publikacji z pisma Current Biology, Limusaurus inextricabilis żył ok. 150 mln lat temu na terenie dzisiejszych Chin. Pierwsze jego sfosylizowane szczątki odkryto zaledwie dekadę temu. Początkowo sądziliśmy, że w formacji Wucaiwan odkryliśmy dwa różne ceratozaury - jedno zwierzę z zębami, a drugie bez - i zaczęliśmy je nawet osobno opisywać - opowiada Shuo Wang z Capital Normal University w Pekinie. Później paleontolodzy spostrzegli, że za wyjątkiem zębów dinozaury wyglądały bardzo podobnie. Badania wykazały, że podobieństwo nie jest dziełem przypadku i z wiekiem gady traciły po prostu zęby, by stać się bezzębnymi dorosłymi z dziobami. Komentując doniesienia kolegów po fachu, dr Stephen Brusatte z Uniwersytetu w Edynburgu zaznacza, że dotąd niczego takiego nie odkryto u żadnego kopalnego kręgowca, a jedynym współczesnym lądowym kręgowcem, który robi coś podobnego, jest dziobak [za młodu dziobak ma jedną parę zębów przedtrzonowych i dwie pary trzonowców w szczęce, a także trzy pary trzonowców w żuchwie; traci je jednak przed lub wkrótce po opuszczeniu nory, w której się urodził]. « powrót do artykułu

Naukowcy z Uniwersytetu w Binghamton stworzyli na kartce papieru ogniwo zasilane przez bakterie. Kartkę taką można wykorzystać w jednorazowej elektronice. Technika wytwarzania skraca czas i koszt produkcji. Papierotronika została ostatnio dostrzeżona jako prosty i tani sposób zasilania czujników diagnostycznych point-of-care [do badań prowadzonych w miejscu opieki nad pacjentem/przyłóżkowych - red.] - podkreśla prof. Seokheun "Sean" Choi. By utworzyć katodę, Choi i doktorant Yang Gao umieścili na połowie bibułki chromatograficznej pod cienką warstwą wosku pasek z azotanu srebra. Na drugiej połówce utworzyli zbiorniczek z przewodzącym polimerem (spełniał on funkcje anody). Po odpowiednim złożeniu dodaje się parę kropel cieczy z bakteriami. Bateria jest zasilana dzięki oddychaniu komórkowemu mikroorganizmów. Potrzeba warstw, które pomieszczą poszczególne elementy: anodę, katodę i PEM (polimerową błonę protonowymienną). Bateria wymaga ręcznego złożenia, dlatego do potencjalnych problemów należą nieprawidłowe ułożenie warstw papieru czy pozioma nieciągłość, co ostatecznie upośledza generowanie mocy. Za pomocą różnych metod składania można znacznie poprawić osiągi (moc i natężenie generowanego prądu). Z sześciu baterii, w zależności od konfiguracji, udawało się uzyskać 31,51 mikrowata i 125,53 mikroampera lub 44,85 mikrowata i 105,89 mikroampera. Zasilenie 40-watowej żarówki wymagałoby więc użycia milionów baterii, jednak w sytuacjach takich jak katastrofy naturalne największa rolę odgrywają łatwość obsługi i przenoszenia. Ponadto baterie zapewniają wystarczającą ilość energii, by napędzić bioczujniki monitorujące np. poziom glukozy czy wykrywające patogeny. Mikroorganizmy mogą generować prąd elektryczny z każdego biodegradowalnego źródła. Na przykład ze ścieków, które są łatwo dostępne. Myślę, że taki typ papierowej biobaterii może stać się w przyszłości źródłem zasilania dla papierotroniki - mówi Choi. « powrót do artykułu

Badanie paznokcia kciuka jednego z marynarzy obaliło mity dotyczące końca zaginionej wyprawy sir Johna Franklina. W 1845 r. słynny badacz Arktyki wyruszył na statkach Erebus i Terror z zamiarem przepłynięcia z Morza Baffina do Morza Beringa. Niestety, nic nie poszło zgodnie z planem. W latach 1848–59 poszukiwaniem ekspedycji zajmowało się ponad 40 wypraw. Przyczyniły się one do poznania kanadyjskiej Arktyki. Długo sądzono, że przyczyną zgonu podróżników było zatrucie ołowiem, jednak próbki paznokcia kciuka Johna Hartnella, członka załogi HMS Terror, pokazały, że to nieprawda. Kanadyjscy naukowcy, którzy pracowali pod przewodnictwem dr Jennie Christensen, założycielki firmy Trich Analytics, przeprowadzili m.in. analizę stabilnych izotopów czy spektrometrię mas z jonizacją w plazmie sprzężonej indukcyjnie z analizatorem kwadrupolowym i przystawką do odparowania laserowego (ang. laser ablation inductively coupled plasma mass spectrometry, LA-ICP-MS). Okazało się, że u Hartnella występował chroniczny niedobór cynku, co prawdopodobnie doprowadziło do immunosupresji, a ostatecznie do gruźlicy i zgonu. Cynk odgrywa ważną rolę w metabolizmie witaminy A. Niedobory cynku i witaminy A skutkują zaś upośledzeniem działania układu odpornościowego i mniejszą zdolnością do zwalczania infekcji, w tym wspomnianej gruźlicy. Co ważne, niedożywienie i niedobór Zn mogą powodować podobne zachowania jak przy zatruciu ołowiem (o dziwnych poczynaniach członków załogi wspominali Inuici). Zespół z Uniwersytetów Saskatchewan, University of Victoria, Uniwersytetu w Ottawie oraz Canadian Light Source ustalił natomiast, że do ostatnich tygodni życia stężenia Pb w organizmie Hartnella mieściły się w zdrowej normie. Proces wygłodzenia i wyczerpania gruźlicą skutkował gwałtownym uwolnieniem do krwi ołowiu nagromadzonego wcześniej w kościach. Poziomy ołowiu były wysokie i narastające tylko pod koniec życia [...]. To wyjaśnia, czemu wcześniej badacze wykrywali w tkankach miękkich duże stężenia tego pierwiastka. [Niestety] mylnie dochodzili oni do wniosku, że to wynik świeżej ekspozycji - opowiada Christensen. Prof. Chris O. Hunt z Journal of Archaeological Science: Reports, w którym ukazał się artykuł Kanadyjczyków, chwali ich za rozwiązanie 170-letniej zagadki. Wg niego, naukowcy poruszali się na styku archeologii i kryminalistyki. Jody Spence z University of Victoria wykorzystała LA-ICP-MS do zbadania ekspozycji na metale. Hing Man (Laurie) Chan z Uniwersytetu Saskatchewan zastosował zaś analizę stabilnych izotopów do określenia źródeł białka w diecie Hartnella. Dane z synchrotronu pozwoliły nam ustalić, czy metale z paznokcia kciuka pochodziły z diety, czy ze źródeł środowiskowych, takich jak pył węglowy na statku. W ten sposób mogliśmy walidować ilościowe analizy laserowe Jennie - dodaje Joyce McBeth, koleżanka Chana z uczelni. Wrak HMS Erebus znaleźli na początku września 2014 r. przedstawiciele agendy rządowej Parks Canada (udało się to dzięki nowemu nabytkowi - zdalnie sterowanemu pojazdowi podwodnemu, ROV). Dwunastego września 2016 r. powiadomiono zaś o odkryciu wraku drugiego statku Franklina - HMS Terror. Znajdował się on pośrodku Terror Bay, u południowo-zachodnich wybrzeży Wyspy Króla Williama. « powrót do artykułu

Ryzyko zawału serca jest u pacjentów z wirusem HIV niemal 2-krotnie wyższe niż w populacji generalnej. Faktyczne ryzyko zawału u pacjentów z HIV było o ok. 50% wyższe niż przewidywane za pomocą kalkulatora ryzyka, wykorzystywanego przez lekarzy dla populacji generalnej - podkreśla dr Matthew Feinstein ze Szkoły Medycznej Feinberga Northwestern University. Wyższe ok. 1,5-2-krotnie ryzyko zawału występuje nawet u ludzi, u których wirus jest niewykrywalny we krwi z powodu zażywania leków antyretrowirusowych. Szacuje się, że w USA HIV ma 1,2 mln osób, a liczba zakażonych na świecie sięga 35-40 mln. Naukowcy analizowali dane ok. 20 tys. zakażonych HIV (byli oni leczeni w 5 ośrodkach w USA). Autorzy publikacji z JAMA Cardiology porównywali ryzyko wyliczone przez kalkulator dla populacji generalnej z prawdziwym odsetkiem zawałów w kohorcie. Główną przyczyną wyższego ryzyka jest sam wirus. Nawet jeśli testy nie wykazują wirusa we krwi, mamy do czynienia z chronicznym stanem zapalnym i replikacją wirusa. Stan zapalny z kolei powoduje tworzenie blaszek miażdżycowych, co często kończy się zawałem albo udarem. Zespół podkreśla, że tworzenie blaszek zachodzi u pacjentów z HIV 10-15 lat wcześniej niż w niezarażonej populacji. Stan zapalny wydaje się napędzać przyspieszone starzenie i wyższe ryzyko chorób serca. Te stają się zaś coraz częstsze, bo chorzy coraz dłużej żyją. Feinstein dodaje, że z myślą o pacjentach zakażonych HIV należy opracować nowy algorytm. Jego współpracownicy próbowali zrobić to już teraz, ale 20-tys. próba okazała się za mała. Wystarczy zresztą przypomnieć, że narzędzie do przewidywania ryzyka zawału w populacji generalnej powstało dzięki ponad 200-tys. próbie. Bez względu na wiek, płeć czy rasę, w przypadku osób zainfekowanych HIV ryzyka [zawału i udaru] są wyższe. Obecny kalkulator okazał się najmniej dokładny w przypadku HIV-dodatnich Afroamerykanów, a najskuteczniejszy u białych mężczyzn. Najnowsze studium Feinsteina bazuje na jego wcześniejszych badaniach (wyniki opublikowano w listopadzie), które pokazały, że u pacjentów z HIV po zawale w mięśniu sercowym zachodzi silniejsze bliznowacenie. Na razie nie wiadomo, czemu się tak dzieje. Na Northwestern Medicine prowadzone są testy kliniczne, które mają pokazać, jak dobrze leki powszechnie stosowane w zapobieganiu i leczeniu chorób serca, np. statyny, sprawdzają się w populacji z HIV. « powrót do artykułu

Aż 46% z miliona najpopularniejszych witryn internetowych jest narażonych na atak. Z analiz firmy Menlo Security wynika, że witryny te np. korzystają z przestarzałego oprogramowania, które zawiera luki pozwalające na przeprowadzenie ataku phishingowego. Część z tych witryn padła ofiarą ataku w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Największym problemem wśród badanych witryn jest korzystanie z dziurawego oprogramowania. Na przykład 69 000 z nich wykorzystywała nginix 1.8.0. To wersja z 2015 roku, która zawiera dziury pozwalające na przeprowadzenie ataku DoS. Kolejnym popularnym dziurawym programem jest microsoftowy IIS (Internet Information Services) w wersji 7.5. Pochodzi on z... 2009 roku i zidentyfikowano w nim liczne dziury, dzięki którym napastnik może przeprowadzić atak DoS, wykonać szkodliwy kod, ukraść dane czy zaatakować podsystem pamięci. Kolejnymi wśród popularnych dziurawych programów są przestarzałe wersje PHP i Apache'a. Łącznie są one używane na niemal 160 000 witryn i są to edycje pochodzące z lat 2010-2015. Osobną kategorią zbadanych witryn są te, na których znaleziono szkodliwe oprogramowanie. Co interesujące, nie tylko witryny porno i związane z branżą hazardową są zarażone. Szkodliwy kod znaleziono też na wielu stronach firmowych, informacyjnych czy z branży turystycznej. Pomimo tego, że niemal połowa witryn zawiera dziury, nie oznacza to, że internauci je odwiedzający z pewnością padną ofiarą ataku. Jednak niebezpieczeństwo podczas odwiedzania takich witryn jest zdecydowanie większe, gdyż same witryny mogą z łatwością paść ofiarami cyberprzestępców, którzy mogą je zainfekować i próbować z ich pośrednictwem atakować komputery internautów. « powrót do artykułu

Naukowcy z Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) wykonują we współpracy z Instytutem Kolejnictwa (IK) kompleksową ocenę jakości i bezpieczeństwa szyn kolejowych. Ścisła współpraca obu instytucji w zakresie badań materiałowych zaowocowała wytworzeniem kompetencji unikatowych w skali kraju. Naukowcy z Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ), dysponujący unikatowym w skali kraju laboratorium badań materiałowych, realizują wspólnie z Instytutem Kolejnictwa (IK) badania jakości wytopów stali na potrzeby przemysłu kolejowego. W Świerku wykonano badania odporności na kruche pękanie oraz prędkości rozwoju pęknięć zmęczeniowych stali szynowej. Testy prowadzone w naszym instytucie to badania zmęczeniowe, czyli takie, w których próbki materiałów poddawane są cyklicznym, zmiennym obciążeniom. W laboratorium dobieramy parametry tak, aby możliwie najwierniej odzwierciedlały rzeczywiste warunki pracy materiału – tłumaczy dr inż. Łukasz Kurpaska, Kierownik Laboratorium Badań Materiałowych NCBJ. Ze względu na to, że kryteria wytrzymałościowe materiałów i badania służące ich określeniu w przemyśle jądrowym są jednymi z najbardziej restrykcyjnych, możemy nasze kompetencje wykorzystywać także na potrzeby innych gałęzi gospodarki. Badania odporności na kruche pękanie i prędkości rozwoju pęknięć zmęczeniowych polegają na wytworzeniu w próbkach szczelin zmęczeniowych (które mogą powstawać w realnych warunkach eksploatacji szyn) oraz analizie mechanizmów ich propagacji i pękania. Proces ten jest niezwykle czasochłonny, a analiza jednej serii standardowych próbek pomiarowych trwa zazwyczaj kilka miesięcy. Badania takie są jednak kluczowe w kwestii zapewnienia bezpieczeństwa, szczególnie wtedy, gdy dana część będzie przez wiele lat eksploatowana. Wieloletnia owocna współpraca z Instytutem Kolejnictwa pozwoliła na wytworzenie unikalnych w skali kraju kompetencji – podkreśla prof. dr hab. Jacek Jagielski, Dyrektor Departamentu Fizyki Materiałów NCBJ. LBM właśnie poszerzyło swoje uprawnienia o nowe akredytacje i aktualnie może prowadzić badania mechaniczne w oparciu o amerykańskie normy typu ASTM. To najjaskrawszy dowód naszych wysokich kompetencji, kwalifikacji i doświadczenia w zakresie badania materiałów dla przemysłu. Należy podkreślić że LBM/NCBJ jako jedyny w kraju może się pochwalić tak szerokim zakresem akredytacji w dziedzinie badań mechaniki pękania materiałów. Prace są prowadzone wg norm ASTM E399–09, ISO 12108, BS 6835–1:1998 i PN-EN ISO 12737:2011, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami badawczymi. « powrót do artykułu

ARM wzmacnia swoją pozycję na rynku HPC (High Performance Computing). Firma przejęła właśnie kalifornijskie przedsiębiorstwo Allinea Software, które specjalizuje się w wytwarzaniu narzędzi dla HPC. Allinea Software zajmuje się w budowie oprogramowania analitycznego, które maksymalizuje wydajność programów przeznaczonych dla HPC. Firma twierdzi, że jej programy są używane na 20 z 25 najpotężniejszych superkomputerów na świecie, a klientami firmy są amerykański Departament Energii, NASA, liczne uniwersytety, centra superkomputerowe oraz firmy prywatne. Programy Allinea pozwalają deweloperom oprogramowania na pracę z systemami składającymi się z tysięcy i setek tysięcy rdzeni. Wśród oferowanych programów znajduje się zestaw Allinea Forge, w skład którego wchodzą m.in. debugger Allinea DDT, oprogramowanie do pomiaru wydajności ALLinea MAP czy narzędzie analityczne dla właścicieli, użytkowników i administratorów maszyn HPC, Allinea Performance Reports. W miarę jak rośnie złożoność systemów, twórcy programów dla HPC muszą mierzyć sie znowymi wyzwaniami, które wymagają od nich posiadania narzędzi pozwalających na ciągłe wprowadzanie innowacji. Allinea oferuje unikatowe rozwiązania pozwalające na debugowanie i analizowanie systemów o wielu węzłach. Dzięki jej przejęciu możliwości te będą dostępne dla całego ekosystemu ARM oraz dla innych architektur obecnych w systemach HPC - stwierdził menedżer z ARM, Javier Orensanz. Przejęcie Allinei to kolejny w ostatnich miesiącach krok ARM-a na rynku HPC. Niedawno przedstawiciele ARM zaprezentowali udoskonalającą przetwarzanie wektorowe architekturę Scalable Vector Extension (SVE) dla ARMv8-A. a Fujitsu ogłosiła, że będzie pracowała nad procesoram ARM dla superkomputera Post-K, którego wydajność ma być mierzona w eksaflopach. « powrót do artykułu