Księga Wyjścia 5, 7 - 9 "Nie dawajcie odtąd ludowi, czyli izraelskim niewolnikom słomy, czyli rodzaj zamieszczonej informacji w formie energetycznej, bez nasienia, bez informacji o całości rodzaju zamieszczonej informacji, do wyrabiania cegieł, czyli produkty z rodzajów zamieszczonych informacji w formie energetycznej. Niech sami idą, czyli rodzaj zamieszczonej informacji, ukształtowana funkcjonalnie forma ruchu i zbierają sobie, czyli rodzaj zamieszczonej informacji ukształtowany funkcjonalnie do wyciągania swojej ręki i dłonią chwytania słomy" "Wyznaczcie, czyli faraona polecenie do naganiaczy i nadzorców im też tą samą ilość cegieł, jaką dotychczas wyrabiali, czyli ustaloną do wykonania w pełnej ilości cegieł z dawaniem im słomy, nic z niej nie ujmując, czyli z ustalonego wykonania w pełnej ilości cegieł, bez dawania im słomy; bo są opieszali, czyli ustaloną do wykonania pełnej ilości cegieł z dawaniem im słomy. Zastąpili niesprawiedliwie wyznaczoną im tą samą ilość cegieł bez dawania im słomy i dlatego wołają: Chodźmy, czyli głośna mowa słów do wszystkich i złóżmy ofiarę. Analogicznie do Jezusa Zbawiciela, złożonej ofiary w zastępstwie śmierci każdego z nas. Za w ekosystemie czynienia destrukcji, za którą na pewno poniesie się konsekwencje wiecznej śmierci. Bogu naszemu! Czyli Stwórcy Bogu Ojcu Wszechmogącemu etc... Izraela i wszelkiego stworzenia" "Niech praca tych ludzi, czyli wykonanie ustalonej pracy będzie cięższa, bo zastąpiona wyznaczoną pracą i niech nią będą zajęci, czyli zastąpioną niesprawiedliwie wyznaczoną pracą, a nie będą się zajmować bredniami, czyli kultem stworzonego słońca, którym zajęci byli kapłani boga słońca z On. Zamiast być zajęci pracą, którą faraon ustalił, a później wyznaczył. Wtedy zajęci pracą, nie będą zajmować się kultem stworzonego słońca, czyli rodzaj zamieszczonej informacji w formie energetycznej do czynności swoich. Zamiast Stwórcą Bogiem Ojcem Wszechmogący etc... W ekosystemie kultem stworzonego słońca, uczynili destrukcje - źródło wszelkich dramatów, cierpień i śmierci ekosystemu, za którą na pewno poniesie się konsekwencje wiecznej śmierci (Wj 5, 7-9)

Spisałem sobie przy kawusi porannej to w trochę bardziej sensownej formie: https://polandthoughts.blogspot.com/2025/09/milo-wolff-gabriel-lafreniere-jeff-yee.html

Używanie telefonów komórkowych w toalecie jest powiązane z wyższym ryzykiem występowania hemoroidów, ostrzegają na łamach PLOS One naukowcy z Harvard Medical School, Cleveland Clinic i Beth Israel Deaconess Medical Center. Dotychczas dysponowaliśmy w większości dowodami anegdotycznymi na związek między używaniem smartfonów a hemoroidami. Niewiele badan przeprowadzono na ten temat. Autorzy nowych badań zaangażowali do nich 125 dorosłych, którzy przeszli kolonoskopię. Zapytali ich o używanie smartfonów w toalecie i okazało się, że z telefonów komórkowych podczas siedzenia na sedesie korzystało 66% badanych. Zwykle byli młodsi (mediana wieku 55,4 lat) niż osoby, których smartfonów nie używały (mediana 62,1 lat). Badacze wykorzystali metody statystyczne do uwzględnienia innych czynników ryzyka pojawienia się hemoroidów, takich jak wiek, ilość błonnika w diecie czy aktywność fizyczna. W ten sposób dowiedzieli się, że osoby używające w toalecie smartfonów narażone są na o 46% wyższe ryzyko rozwoju hemoroidów, niż osoby ich nie używające. Niemal 60% wśród tych, którzy brali ze sobą telefon do toalety, robiła to przez większość czasu, a prawie 40% robiła tak 1-2 razy w tygodniu. Osoby używające w toalecie smartfonów spędzały na sedesie znacznie więcej czasu. Aż 37% z nich spędzało w ten sposób jednorazowo ponad 5 minut, podczas gdy wśród osób nie używających smartfonów odsetek ten wynosił 7,1%. Zdaniem badaczy, wykorzystywanie smartfonów wydłuża czas spędzany w toalecie, co potencjalnie zwiększa ciśnienie wywierane na tkanki odbytu, co może prowadzić do hemoroidów. Co ciekawe, w przeciwieństwie do wcześniejszych badań, autorzy obecnych nie zauważyli związków pomiędzy parciem a hemoroidami. « powrót do artykułu

Niekoniecznie się zgodzę, ale faktycznie chyba zbyt pobrnęliśmy (szczególnie w Europie) w grze "w zielone", a gracze zwyczajnie adaptują się do rzeczywistości... Niejednokrotnie pisałem (przykładowo) o ostatnim pokoleniu - nieprzypadkowo. To długi temat, a nie sądzę Darku, by tu właśnie było miejsce na rozpisywanie się; zresztą nie chce mi się, choć uprzedzam, że wizja świata "drill baby, drill..." to czysty debilizm.

Wniosek nie bierze pod uwagę zwyczaju kremacji zwłok jednej części populacji. W dodatku zakłada że przez wieki tylko teren Polski był zamieszkiwany przez inne ludy - co jest dość naciągane.

Jądro wewnętrzne Ziemi, sztywne bogate w żelazo ciało stałe o średnicy 1250 kilometrów powoli rośnie, w miarę jak płynne jądro zewnętrzne ochładza się i krystalizuje. Specjaliści od dawna nie mogą dość do porozumienia, kiedy rozpoczął się ten proces. Jedni uważają, że trwa on od ponad 2 miliardów lat, zdaniem innych to proces stosunkowo niedawny, liczący sobie nie więcej niż pół miliarda lat. Badań nie ułatwia fakt, że nie wystarczy po prostu stwierdzić, kiedy materiał jądra schłodził się na tyle, by skrystalizować. Jeśli założymy, że jądro zbudowane jest z czystego żelaza, to temperatura topnienia żelaza wcale nie musi być punktem odniesienia dla określenia temperatury, w której ono krystalizuje. Tak jak woda może wymagać schłodzenia nawet do -30 stopni Celsjusza zanim spadnie grad, tak i żelazne jądro może potrzebować znacznie niższej temperatury, by krystalizować. Wcześniejsze badania pokazywały, że żelazne jądro musiałoby schłodzić się o 800–1000 stopni Celsjusza poniżej temperatury topnienia zanim skrystalizuje. Jednak symulacje pokazały, że gdyby osiągnęło tak niską temperaturę, doszłoby do gwałtownego wzrostu jądra wewnętrznego i zniknięcia pola magnetycznego Ziemi. Tymczasem badania sejsmiczne oraz badania magnetyzmu skał wykazały, że do takiego wydarzenia nigdy nie doszło. Autorzy nowych badań uważają, że do powstania stałego jądra wystarczyło, by w przeszłości materiał schłodził się zaledwie o 250 stopni Celsjusza poniżej temperatury topnienia. Jak jednak możliwe jest tak niewielkie schłodzenie – pamiętajmy, że musimy uwzględniać tutaj też olbrzymie ciśnienie wewnątrz Ziemi – i ciągłe istnienie stałego jądra wewnętrznego? Naukowcy odpowiedzieli na to pytanie, symulując obecność w jądrze innych pierwiastków, takich jak krzem, siarka, tlen i węgiel. Każdy z nich istnienie w warstwach położonych powyżej, zatem może istnieć też w jądrze. A musimy tutaj opierać się na symulacjach, bo do samego jądra nie jesteśmy w stanie dotrzeć, by zbadać jego skład chemiczny. Naukowcy przeprowadzili komputerową symulację jądra składającego się ze 100 000 atomów, które zostaje poddane ciśnieniu takiemu, jak we wnętrzu Ziemi. Śledzili w jaki sposób, w temperaturze stosunkowo niewiele niższej mogą tworzyć się tam zbitki atomów podobne do kryształów, które dały początek krystalizacji. Badania dały zaskakujący wynik. Okazało się, że krzem i siarka, pierwiastki o których zawsze sądzono, że są obecne w jądrze, spowalniały krystalizację. Innymi słowy, gdyby powszechnie występowały one w jądrze, temperatura musiałaby spaść znacznie bardziej, by zaczęło się tworzyć jądro wewnętrzne. Natomiast obecność węgla przyspieszała krystalizację. Kolejne testy wykazały, że jeśli węgiel stanowi w jądrze 2,4% jego masy, to konieczne byłoby schłodzenie o 420 stopni Celsjusza poniżej temperatury topnienia żelaza. To zbyt dużo. Jeśli jednak węgiel to 3,8% masy jądra, wystarczy temperatura o 266 stopni niższa niż temperatura topnienia. To jedyny zakres, który wyjaśnia zarówno istnienie jądra wewnętrznego, jak i jego obecne rozmiary. Wyniki badań sugerują, że w jądrze Ziemi węgla jest więcej niż przypuszczano i że bez jego odpowiedniego udziału, mogłoby nie dojść do powstania jądra wewnętrznego. Ze szczegółowymi wynikami analizy można zapoznać się w artykule Constraining Earth’s core composition from inner core nucleation. « powrót do artykułu