radar

Jak tam, udało się wysłać jakieś zapytanie?

Ciekawe na ile jest to związane ze "świadomością ekologiczną", a ile z pokoleniową pamięcią o powojennym głodzie, biedzie, braku towarów w sklepach i reglamentacją, przymusowym naprawianiem posiadanej odzieży, a nie wg. mody, nie mówiąc o luksusie posiadania samochodu i kosztach jego posiadania (wtedy i obecnie)? Moja teściowa z podkarpackiej wsi, rocznik lata '50te, buty miała tylko do kościoła.

No nie do końca. Chodzi o upakowanie jak najwięcej tej masy na tym wagoniku, a nie "cokolwiek". W końcu tona piór jest lżejsza niż tona stali.. czy tam wagon piór O ile do pewnego h łatwiej jest walczyć o h, o tyle jak h się kończy to łatwiej (taniej) jest walczyć o m.

Ale "zalać" nie wystarczy. Trzeba jeszcze mieć zbiornik górny i ponieść koszty jego budowy. W sumie teraz pisząc to pomyślałem, że jakby tak mieć obok rzekę o wystarczająco dużym przepływie to i górny zbiornik niepotrzebny, bo rzeka mogła by pełnić rolę górnego zbiornika. Ale to nie tam Nieistotne czy nazwiemy to KERS czy nie chodzi o mgh. Te szczytowo-pompowe wydają się najtańsze, ale mają 2 wady. Potrzebują odpowiednich warunków geograficznych (co można jakoś niwelować kopiąc "dołki" jak w Turowie, ale i tak potrzeba sporo wody, która zamarza itp). Natomiast to druga wada jest powodem kombinowania z dźwigami czy wagonami. I ta wada to nie h a właśnie m. Woda to niecałe 1000 kg/m3, podczas gdy beton 1700, stal 7700, ołów 11000 a rtęć ponad 13000. Stąd te kombinacje. Czyli "najtaniej" byłoby mieć elektrownie szczytowo-pompową z płynną rtęcią Jako pomysłowy Dobromir również myślałem nad takimi rzeczami i jeśli chodzi o ciała stałe to chyba nie ma dobrych rozwiązań. Dźwigi mają mały zasięg, wydajność (liczba podnoszonych elementów w czasie) i wysokość, wagony potrzebują dużej, rozbudowanej infrastruktury (koszty jak wskazałeś powyżej), taśmociągi (podnoszące/opuszczające np. kulki stalowe) tracą już na różnicy h pomiędzy dnem górnego zbiornika przy generacji a górą tego zbiornika przy kumulowaniu energii (nie da się "pompować" kulek od dołu ) Nie zmienia to faktu, że tak trzeba żyć... Jest robota, będzie co opublikować, wynajmie się lokomotywy z państwowej firmy "za pełną stawkę godzinową", a za 2-3 lata wszystko sobie zardzewieje. I co się wtedy zrobi?

Otóż to Za to w publikacji już coś pisze. Zwykłe challenge-response, ale z bardziej energooszczędnym algorytmem, nadającym się pod IoT bardziej niz AES. Taki trochę odpowiednik pestki RFID przy domofonie. "Tajny" klucz szyfrujący na obu urządzeniach musi być i tyle. Nie mniej jednak, w urządzeniach i tak nie szybko się to pojawi, bo bez zmiany firmware nici. Także jakbyś chciał zabezpieczyć swój router to np. wgrywasz firmware OpenWRT, odpowiednią bibliotekę, np. google-authenticator-libpam, instalujesz google authenticator na telefonie i masz. W innym przypadku lipa. Także taka to "nowość", że żadna, ale algorytm ponoć lepszy.

No, muszę przyznać, że fajnie to działa... ... a szczególnie ta część, co robi teges i zabezpiecza !!!!!!!!???????!!!!!!!!! https://newsreleases.sandia.gov/two-factor-authentication-just-got-easier/

Ale bzdury. Ewidentnie widać, że te kobiety to siostry. Postać po środku to ich matka. Córka po prawej usidliła bogatego pantoflarza, więc teściowa już wyjmuje zięciowi klucz z kieszeni żeby się wprowadzić, a ta po lewej jest mamiona przez biednego grajka, więc trzeba go przepędzić mieczem. Róg na jej szyi symbolizuje potrzebę powtarzania wszystkiego po kilka razy ich ojcu. przywołania ich ojca, którego jak zwykle nie ma kiedy trzeba porozmawiać z córkami. Dekoracja kufra to wspaniałe przywołanie ponadczasowych wartości wyznawanych przez matki w celu zapewnienia przyszłości córkom. I nie uważam, żeby moja teoria była gorsza od powyższej v2: A może jednak to jedna i ta sama dziewczyna? Gdy kręci się koło niej mistrel to trzeba jej pogrozić, kiedy usidla (nieszczęsnego) panicza to dostanie posag symbolizowany przez klucz. Róg bez zmian

https://www.cbc.ca/radio/asithappens/radioactive-rhino-horns-1.7599955

Ironia nawet Ci wyszła. Zmierzałem do tego, choć prawdopodobieństwo tego jest raczej niskie, że gdyby takie napromieniowanie doprowadziło niechcący np. do bezpłodności to warto by przyjąć zasadę, że łatwiej jednak przetrwać gatunkowi płodnemu, który pada czasami ofiarą kłusowników, ale w jakiś inny sposób próbuje się go mimo wszystko chronić, niż bezpłodnemu (czy z innymi wadami genetycznymi)

2 pytania, po pierwsze czy 6 miesięcy to nie za mało żeby ocenić wpływ promieniotwórczości na zdrowie tych zwierząt? Co jeśli zachodzą jednak np. niekorzystne mutacje w DNA co przekażą potomstwu? Drugie, co z granicami lądowymi? Tam chyba nie wszędzie jest skaner? Nie mniej jednak ciekawy pomysł.

Jak to "kilka"!?! Co to ma znaczyć? :)

Techniczne Jakie ograniczenia na energię miał Kret? Zakładając sypki/półsypki grunt zakładaliście pewnie, że kanał nad Kretem będzie się zasypywał. Nie było ryzyka urwania taśmy albo tego, że będzie ona powstrzymywać Kreta przed zagłębianiem? Jak to wyglądało w testach?

Trudno, nie wytrzymałem i napisałem nieproszony Chaotycznie, ale jak się wrzuci do czata to pewnie poukłada, a inni coś dopiszą. Wstęp Jaka jest Wasza historia, jak to się stało, że zajęliście się kosmosem/technologiami kosmicznymi? W jaki sposób staliście się projektantami/wykonawcami Kreta? Ile osób brało udział w projekcie? Czy i jaka była konkurencja? Czy najpierw wybrano projekt urządzenia zaproponowany przez wykonawców czy najpierw wykonawców, a potem opracowano projekt? Techniczne Czy rozważaliście inne konstrukcje Kreta czy "od razu" było wiadomo jak ma wyglądać? Ile trwała budowa i ile razy zaczynaliście "od początku"? Jakie były dokładne wymagania/ograniczenia co do masy, objętości, konstrukcji, inne? Ile było miejsca na elektronikę i czujniki w środku? Jak i gdzie testowaliście? Ile czasu trwa integracja takiego sprzętu z pozostałymi komponentami misji? Gdzie i jak się to testuje? Jakie trzeba posiadać zaplecze techniczne i merytoryczne oraz jakie wymagania są stawiane takim projektom (zaplecze merytoryczne, techniczne)? I ile to kosztuje? Na pewno brane było pod uwagę również trafienie na twardszy grunt, skały. Z jaką siłą Kret miał wbijać się w podłoże i jak twarde podłoże miał być w stanie pokonać? Z jaką siłą uderzał tłok? Na jaką głębokość Kret mógłby wbić się w różnych typach Ziemskiej gleby? Na jaką głębokość udało się finalnie wbić Kreta? Jaka była minimalna głębokość, na której udało by się robić poprawne pomiary? Czy Kretem można było sterować w jakikolwiek inny sposób niż przez inicjowanie wbijania? Zastanawiam się co by było jakby się wbijał, ale np. zaczął skręcać i "szedł" poziomo? Lessons learnt Czy udało się poznać "wszystkie" przyczyny niepowodzenia? Czy również w ramach symulacji komputerowych, prób na Ziemi itp? Czy wiedząc to co wiecie teraz zmienilibyście całkiem konstrukcję czy jedynie zmodyfikowali obecne rozwiązanie? Jak? Co byście zmienili w procedurach testowania? Czy oprócz dociskania ramieniem do gruntu były rozważane inne opcje rozwiązania problemu? Czy była rozpatrywana opcja np. wyciągnięcia Kreta i próba wbicia go gdzieś obok i czy byłaby w ogóle taka możliwość? Czy była rozważana opcja wykopania "dołka" za pomocą łopatki sondy i dokopania się do bardziej spoistego gruntu i wtedy podjęcia próby wbijania? Czy łopatka na insight dalej działa i można by wrócić do prób w razie potrzeby? Dlaczego NASA zrezygnowała z kolejnych prób? Czy macie/mieliście swoją kopię Kreta na Ziemi do sprawdzenia swoich pomysłów? Dowiedzieliście się, że coś nie idzie zgodnie z planem. Jakie są procedury NASA w takim przypadku, podobnie jak w filmie "Apollo 13" sprowadzili Was do jednego pokoju i siedzieliście nad kuwetą z piaskiem, łopatką i modelem Kreta, czy może w Polsce przed monitorami próbując zasymulować różne pomysły na przyczynę i rozwiązanie problemu, czy może jeszcze inaczej? A może w ramach projektu musieliście sami przygotować te procedury jeszcze przed startem? Na luźno Misja mimo, że nie załogowa, to pewnie jest stres i miesiące pracy. Jak się do tego przygotować mentalnie? Ile zarwanych nocy, kubków kawy i płaczu dzieci to kosztowało? Czy trzeba mieć wysokie ubezpieczenie robiąc sprzęt dla NASA do misji kosmicznej? Nie do końca udany projekt na pewno nie jest miłym przeżyciem, czy udało się Wam z tym uporać i walczycie dalej? Czy planujecie udział w kolejnych misjach, czy i co budujecie teraz? Co byście doradzili uczniom szkół podstawowych przed wyborem szkoły średniej, uczniom szkół średnich przed wyborem kierunku i uczelni? Czego trzeba się uczyć, gdzie studiować oraz gdzie pracować aby móc brać udział w tak interesujących projektach?

Że w pytania? Mam ze 20 od razu. Dlatego zaproponowałem

Podobny problem miał nasz Kret. Ciekawe wyzwanie mając na uwadze ograniczenia masy i objętości na taki sprzęt do misji. @Mariusz Błoński, może zorganizujecie jakieś AMA z konstruktorami Kreta?