Błędne koło postrzegania i zachowania utrudnia odchudzanie

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Im cięższy ktoś jest, tym bardziej mózg przeszacowuje odległości. Badania wykazały, że dla kogoś, kto waży ok. 150 kg, obiekt znajduje się 2-krotnie dalej niż dla osoby ważącej circa 60 kg. Spostrzeżenia te odnoszą się także do oceny nachylenia powierzchni.

Psycholodzy sądzą, że zjawisko to wiąże się z mechanizmem przetrwania z ewolucyjnej przeszłości, który pozwala błyskawicznie ocenić sytuację bez zastanawiania się nad nią. Niestety, współcześnie może on utrudniać osobie z nadwagą podjęcie decyzji o zwiększeniu aktywności fizycznej.

Wysiłek i [osiągane] wyniki wpływają na percepcję, [dlatego] ludzie, którzy ważą więcej od innych, postrzegają dystanse jako dłuższe, a nachylenie jako większe; generalnie idea jest taka, że jeśli musisz nosić ten większy ciężar, wpływa to także na twoje postrzeganie świata. [Co ważne], nie da się tego kontrolować, to fenomen niezależny od woli - wyjaśnia dr Jessica Witt z Uniwersytetu Stanowego Kolorado, która wygłosiła wykład na ten temat na dorocznej konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Postępów w Nauce w Waszyngtonie. Nie widzimy rzeczywistego świata, postrzegamy go w kategoriach naszej zdolności do działania.

Amerykanka podkreśla, że otyłość/nadwaga wiąże się z błędnym kołem percepcji i zachowania. Testy wskazują na to, że otyłe osoby postrzegają odległości jako co najmniej 10% większe niż osoby z przeciętną wagą.

Sześćdziesięciu sześciu ochotników zwerbowano podczas robienia zakupów w Walmarcie. Poproszono ich o ocenę nachylenia i odległości od pachołka ustawionego na drodze 25 m od nich, a także o grę w wirtualnego tenisa, wbicie piłki golfowej do dołka i ćwiczenie bejsbola. Witt podkreśla, że osoba ważąca 330 funtów (ok. 150 kg) uważała, że pachołek znajduje się w odległości 30 m, a dla osoby ważącej 59 kg 25-m odcinek kurczył się do zaledwie 15 m. Okazało się także, że nachylenie było w dużym stopniu przeszacowywane przez ludzi z całego zakresu wzrostu i wagi.

Zespół z Kolorado zauważył, że wyniki osiągane w zadaniach zmieniały się po zastosowaniu iluzji optycznych. Gdy pod wpływem złudzenia Ebbinghausa, zwanego też kołami Titchenera, dołki golfowe zaczynały się wydawać mniejsze (dołek otaczano większymi kołami), wskaźnik trafień spadał, a gdy były postrzegane jako większe (dołek otaczano kołami mniejszymi od niego), rósł. Na postrzeganie prędkości wirtualnej piłki w tenisie oddziaływała zaś wielkość rakiety; przy większej piłka wydawała się przemieszczać wolniej, przy mniejszej szybciej.

Choć studium, które zostało już zaakceptowane do publikacji, nie bada mechanizmu stojącego za zaobserwowanym zjawiskiem, wiadomo, że występuje on także u innych gatunków, np. afrykańskich słoni, które przemierzają olbrzymie odległości, byle tylko uniknąć wspinania się na wzniesienia.

« powrót do artykułu

[TrzyGrosze 67]

Badania wykazały, że dla kogoś, kto waży ok. 150 kg, obiekt znajduje się 2-krotnie dalej niż dla osoby ważącej circa 60 kg. (...) osoba ważąca 330 funtów (ok. 150 kg) uważała, że pachołek znajduje się w odległości 30 m, a dla osoby ważącej 59 kg 25-m odcinek kurczył się do zaledwie 15 m.

Bardzo ciekawe!

Tym bardziej, że różnice są znaczne.

Hmm, może mózg nie liczy metrów, tylko szacuje energię potrzebną do pokonania dystansu

[Gość Astro]

Hmm, może mózg nie liczy metrów, tylko szacuje energię potrzebną do pokonania dystansu

 

Bardzo słuszna uwaga, w której niemo zawarte jest rozumienie energii (zdolności do wykonania pracy), pracy, jako wielkości skalarnej wynikającej z iloczynu skalarnego siły i przemieszczenie oraz faktu, że ciężar jest siłą. Podejrzewam, że skoro:

Im cięższy ktoś jest, tym bardziej mózg przeszacowuje odległości

to na Księżycu statystyczny amerykański (czyli z nadwagą, oczywiście ziemską ) mózg niedoszacowuje odległości.

 

Edycja: brawo TrzyGrosze!

Edytowane 19 lutego 2016 przez Astro

[TrzyGrosze 67]

uwaga, w której niemo zawarte jest rozumienie energii (zdolności do wykonania pracy), pracy, jako wielkości skalarnej wynikającej z iloczynu skalarnego siły i przemieszczenie oraz faktu, że ciężar jest siłą.

I mój mózg też tak oblicza???

Nie podejrzewałem o to drania!

[Gość Astro]

 

 

Nie podejrzewałem o to drania!

 

Robi takie rzeczy, o których największym "fizjologom" pod Słońcem się nie śniło – całkiem sprawnie różniczkuje i całkuje.

[pogo 102]

Podejrzewam, że na księżycu to zacznie działać dopiero po kilku miesiącach przyzwyczajenia...

[Gość Astro]

Wydaje mi się, że po przyzwyczajeniu będzie po staremu, czyli odległość dla fata (względem slima) znów będzie przeszacowana.

[ex nihilo 222]

Hmm, może mózg nie liczy metrów, tylko szacuje energię potrzebną do pokonania dystansu

 

Może nawet nie tyle energię, co opłacalność działania.

Ale tak czy tak pojawia się problem w przypadku niebezpieczeństwa - gruby nie dosyć, że wolniej się rusza, to, jakby z tego testu wynikało, opóźni reakcję. No i lew pewnie chętniej pogoni grubego, bo żarła więcej i do tego wolniej ucieka. Skompensować by to mógł ew. jakiś "współczynnik strachu" statystycznie różny dla chudych i grubych. Ciekawe czy coś takiego jest.

Edytowane 21 lutego 2016 przez ex nihilo

[TrzyGrosze 67]

Wydaje mi się, że po przyzwyczajeniu będzie po staremu, czyli odległość dla fata (względem slima) znów będzie przeszacowana.

Tylko odchyłka powinna być mniejsza (mniejsza grawitacja, więc mniej energii zaoszczędzonej slima i nadstraconej fata).

Może nawet nie tyle energię, co opłacalność działania.

Ale tak czy tak pojawia się problem w przypadku niebezpieczeństwa - gruby nie dosyć, że wolniej się rusza, to, jakby z tego testu wynikało, OPÓŹNI REAKCJĘ.

Ta opóźniona reakcja, to też oszczędność energii. Przecież przed lwem i tak nie ucieknie, ale przynajmniej się nie zmęczy. Edytowane 21 lutego 2016 przez TrzyGrosze

[Jajcenty 314]

 

 

Przecież przed lwem i tak nie ucieknie, ale przynajmniej się nie zmęczy

Wystarczy, że będzie szybszy od innych grubasów. W takich momentach zawsze dziwi mnie sukces ewolucyjny leniwców.

[TrzyGrosze 67]

zawsze dziwi mnie sukces ewolucyjny leniwców.

Mimikra. Wygląda to to jak gnijący kawał badyla a porządny drapieżnik przecież drzew nie jada.

[Afordancja 57]

 

 

Może nawet nie tyle energię, co opłacalność działania.

 

Ciekawe czy wyniki by się zmieniły jak by na końcu był talerz z "golonkiem" ?  

[ex nihilo 222]

Teraz golonki są do kitu - za mało w nich tłustego, czyli opłacalność taka sobie. To mówię ja, chudy

[Jajcenty 314]

 

 

Teraz golonki są do kitu - za mało w nich tłustego

A propos  mózgu, tłuszczu i zdolności szacowania. Odkąd jestem na nisko tłuszczowej (bez golonki, karczku, pizzy) mój mózg nieomylnie wykrywa tłuszcz. W Biedronce ślinię się na widok przeróżnych mielonek (tkanka łączna i łój) a i w tajemnicy zdarza mi się pieszczotliwie poklepywać pasztet po 2,5 za kilogram. 

[metabet 2]

Ciekawy jestem, czy współcześnie wpływa to również na statystyki wypadków drogowych?