GROSZ-ek

Były przekrojowe analizy zmienności mitochondrialnego - "matczynnego" - DNA, dziedziczonego w linii żeńskiej. Były przekrojowe analizy zmienności męskiego chromosonu Y, dziedziczonego w linii męskiej. Ale czy są jakieś analizy przekrojowe typowo ludzkiego chromosonu nr 2, który odróżnia nas od naszych małpich krewniaków?

Hmm, trochę jestem sceptyczny, bo jak patrzę do źródła, to jak dla mnie wzory nie mają kontekstu geometrycznego, ale kwantowo-statystycznego. Inaczej mówiąc, nie mówią wprost, jak wygląda sam foton, ale jak wygląda reakcja otoczenia na jego kształt. Dość okrężna metoda jak na opisanie "dokładnego" kształtu fotonu

Neutrina - jako znacznie słabiej reagujące - rozprzęgły się z materią barionową znacznie wcześniej niż fotony, to ich oczekiwana dzisiejsza temperatura wynosi jedynie 1,9K. A ponieważ są cząstkami masywnymi, to ich energia kinetyczna musi odpowiadać tej temperaturze 1,9K - czyli poruszają się bardzo powoli. Dodatkowo zaś są fermionami podlegającymi statystyce Fermiego-Diraca, więc ich fale kwantowe muszą chyba zajmować całkiem spory obszar wyłącznego wykluczenia. Ciekawym byłoby przeczytać jakąś pracę naukową modelującą taki obłok neutrinowy o temperaturze 1,9K w centrum i wyższych temperaturach na zewnątrz wraz z jego pozostałymi parametrami, także z uwzględnieniem efektów OTW i rotacji układów odniesienia...

Problem jest z tym "rozpłynięciem" się neandertalczyków w etnosie homo sapiens. Z jednej strony faktycznie mamy niewielką część genów neandertalczyków, ale jednocześnie nie mamy ich genów w mitochondrialnym DNA, ani w na płciowym chromosomie Y. Inaczej mówiąc, ludzie są genetycznie bardzo "czyści", a krzyżówki z innymi gatunkami są z jakiegoś nieznanego powodu eliminowane z ludzkiej populacji genów.

Dzisiejszy konserwatyzm to wczorajszy progresywizm, a dzisiejszy progresywizm to jutrzejszy konserwatyzm. Jest powód, dla którego nikt nie dyskutuje nad przywróceniem pańszczyzny, a prawa wyborcze dla kobiet są oczywistą oczywistością.

Co do zasady, mechanizmy "samooceny" i chęci bycia lepszym, czyli "optymalizacji" są wbudowane w fundamenty modelu matematycznego stojącego za LLM. Jednakże model LLM nie jest w stanie wyjść poza teoretyczne założenia, na podstawie których został stworzony. Inaczej mówiąc, nie jest w stanie zmienić ani kryteriów samooceny, ani zmienić zasad optymalizacji. Inaczej mówiąc, nie jest w stanie zmienić tego, czym jest.

Jak dla mnie mechanika kwantowa jest jak obserwacja pomiaru odległości i prędkości do samolotu przez pojazd, który nie wie, że porusza się po pagórkowatym terenie. Z nieznanych powodów, ten samolot skacze góra-dół i prawo-lewo, a przy okazji z równie nieznanych powodów raz przyśpiesza, a raz zwalnia. Ale bardzo chcemy obliczyć jego położenie i prędkość więc nakładamy na niego więzy niepewności, które raczej niewiele mówią o faktycznej prędkości i położeniu samolotu, za to wiele o geometrii terenu po którym porusza się pojazd. A teraz powiedzmy, że ten samolot to inny pojazd poruszający się po równie ciekawym terenie, a co gorsza - nośniki informacji pomiędzy pojazdami też się przemieszczają po takim pofałdowanym terenie. I mamy wtedy, że tak naprawdę nie badamy pojazdów, ale stan przestrzeni. po której się poruszają oraz stan przestrzeni pomiędzy nimi. Do tej pory zakładaliśmy, że czasoprzestrzeń jest nieruchomą i niezmienną areną, na której działają cząstki. Od momentu wykrycia fal grawitacyjnych jednak wiemy, że czasoprzestrzeń jest bardzo dynamicznym zjawiskiem, a w zasadzie cała QFT to opisanie tej czasoprzestrzennej dynamiki na bardzo różne sposoby. Myk jednak, że nie potrafimy przejść między QFT i OTW w inny sposób niż przez dziedzinę klasycznej mechaniki newtonowskiej, gdzie jedne cechy znikają, a dochodzą inne.

Konkludując, nasza rzeczywistość wygląda tak jak wygląda, bo to stan najniższej energii przy tych wszystkich ograniczeniach uniemożliwiających jej natychmiastowe przejście do jeszcze niższego stanu. Do poprawienia: "[...] przeszłość miesza się z przeszłością", "[...] koniczny składnik"

Hmm, ciekawa informacja. Kiedyś się zastanawiałem, czy gdyby do konforemnej algebry geometrycznej dodać wyrazy związane z krzywizną generowaną przez dyslokacje w ramach 2 składnikowej fraktalnej budowy wszechświata, to czy nie wyszlibyśmy na jednolitą teorię wszystkiego?

Choć życie na Ziemi pojawiło się bardzo szybko, to jednak było potrzeba prawie 4 mld lat, żeby życie zaczęło zostawiać ślady na lądzie, a kolejne 400 mln lat - żeby zostawiać ślady na innych planetach. Jak dla mnie największym "Wielkim Filtrem" jest poziom inteligencji niezbędnie konieczny dla rozwoju cywilizacji technicznej w stopniu wystarczającym do wyrwania się z dołu grawitacyjnego planetarnej kolebki i przeżycia w jałowych przestrzeniach pustki kosmicznej. Przy całym naszym nader potężnym rozwoju technologicznym ludzkość nadal kurczowo trzyma się powierzchni Ziemi. Choć faktycznie na Marsie sukcesywnie budujemy cywilizację robotów...

Wydadzą przy okazji. W CERN AI jest używana do błyskawicznej oceny, czy zarejestrowany dany rozpad wart jest zainteresowania, czy też nie. Danych z detektorów jest tak dużo, że trzeba je selekcjonować prawie w czasie rzeczywistym. AI świetnie się w tym sprawdza: https://sparks.cern/ai-cern

Czyli partogeneza stała się dla ludzi dostępna, a skupione na karierze kobiety zasadniczo mogą mieć upragnione dziecko w dowolnym wieku bez tych okołomęskich hocków-klocków. A ponieważ procedura i tak przewiduje imprint genów metodą CRISPR/Cas, to nic nie szkodzi, żeby przy okazji ponaprawiać inne genetyczne słabości w przekazywanym genomie. Zaiste, ludzkość wchodzi na nowe tory sterowania swoją ewolucją...

"Epoka lodowcowa" - pod taką nazwą się chowało..

Ciekawe odkrycie. Przez czasoprzestrzeń naszego Wszechświata suną podłużne fale grawitacyjnej muzyki sfer. A jak już mamy narzędzie do jej odbioru, to możemy spróbować zrozumieć, co nam Wszechświat "śpiewa"...

Zapomniałeś o resztkowych oddziaływaniach silnych pomiędzy protonami. I jest ono silniejsze niż odpychające oddziaływanie elektromagnetyczne.