Rozwiązanie black hole information paradox? - WH działają dodatnim ciśnieniem radiacyjnym, więc BH powinny ujemnym?

[Jarek Duda 143]

Jest ten głośny https://en.wikipedia.org/wiki/Black_hole_information_paradox : "Hawking's calculation suggests that the final state of radiation would retain information only about the total mass, electric charge and angular momentum of the initial state. Since many different states can have the same mass, charge and angular momentum, this suggests that many initial physical states could evolve into the same final state."

Rozwiązanie może być trywialne: ignoruje się oddziaływania czarnej dziury (poza grawitacją i promieniowaniem Hawkinga), więc warto sobie przypomnieć że białe dziury jak najbardziej powinny oddziaływać - tylko emitując, działając dodatnim ciśnieniem radiacyjnym (push) - ciągle wymieniając informację z otoczeniem.

Czarne dziury są T/CPT analogami białych, więc czyż nie powinny symetrycznie działać skierowanym przeciwnie ujemnym ciśnieniem radiacyjnym (pull)? np. pomagając w formowaniu wirów/jetów skierowanych do środka ... w ten sposób też symetrycznie ciągle wymieniając informację z otoczeniem, czyli paradoks znika ...

Świeże z Horizon Telescope https://eventhorizontelescope.org/new-eht-images-reveal-unexpected-polarization-flips-at-m87 : "magnetized plasma swirling near the event horizon is far from static; it’s dynamic and complex, pushing our theoretical models to the limit.”

Co myślicie o takim rozwiązaniu black hole information paradox? Znacie jakieś inne?

Czyż czarne dziury nie powinny oddziaływać z otoczeniem ujemnym ciśnieniem radiacyjnym? (poza grawitacją i promieniowaniem Hawkinga) Na jakie jeszcze inne sposoby mogą oddziaływać?

Ze wspomnianego https://eventhorizontelescope.org/new-eht-images-reveal-unexpected-polarization-flips-at-m87 :

[l_smolinski 34]

Po prostu czarne dziury nie są tym co sobie ludzkość ustaliła. Zawsze uważałem, że oddziaływają standardowo z otoczeniem w sensie wymiany energii. Pola elektromagnetyczne odpowiadają za transfer energii itd. Te wszystkie koncepcje z dyskami materii, parowaniem, jet-ami tworzącymi się za horyzontem zdarzeń itd. to tak zwane pudrowanie syfa. Przecież plazma nie wiruje sam z siebie tam przy tzw. hipotetycznym horyzoncie zdarzeń.

Natura czasoprzestrzeni najwidoczniej jest taka, że propagacja energii zawsze jest możliwa. Obrazkowo to maksymalna gęstość czasoprzestrzeni jest skończona coś związanego z długością plncka. No i w takiej 'gęstej' czasoprzestrzeni nadal odziaływania funkcjonują. 

Edytowane 6 godzin temu przez l_smolinski

[Jarek Duda 143]

Też kiedyś byłem sceptyczny odnośnie czarnych dziur, ale nie unikniemy przechylania stożków światła w związku z grawitacją ... nawet w https://en.wikipedia.org/wiki/Teleparallelism Einsteina dla unifikacji EM+grawitacja (talk: https://www.youtube.com/watch?v=ATkeqMRucfc )

W ekstremalnych warunkach horyzontu zdarzeń, stożki mogą być "przechylone o 45 stopni" jak na obrazku powyżej - powodując że nawet światło/EM może poruszać się tylko w jednym kierunku przestrzennym.

Dla białej dziury stożki są skierowane na zewnątrz - jak odkurzacz przełączony na dmuchanie, tak silny że działa nawet na elektromagnetyzm: dodatnim ciśnieniem radiacyjnym - "wydmuchując nawet EM" na zewnątrz.

Dla czarnej dziury symetrycznie przełączamy ten odkurzacz na ssanie - wciąga wszystko łącznie z elektromagnetyzmem, działając ujemnym ciśnieniem radiacyjnym, tworząc wiry/jety do środka - do końca wymieniając informację z otoczeniem ... więc nie ma paradoksu.

[l_smolinski 34]

3 godziny temu, l_smolinski napisał:

Natura czasoprzestrzeni najwidoczniej jest taka, że propagacja energii zawsze jest możliwa. Obrazkowo to maksymalna gęstość czasoprzestrzeni jest skończona coś związanego z długością plncka. No i w takiej 'gęstej' czasoprzestrzeni nadal odziaływania funkcjonują. 

 

34 minuty temu, Jarek Duda napisał:

W ekstremalnych warunkach horyzontu zdarzeń, stożki mogą być "przechylone o 45 stopni" jak na obrazku powyżej - powodując że nawet światło/EM może poruszać się tylko w jednym kierunku przestrzennym.

Dla białej dziury stożki są skierowane na zewnątrz - jak odkurzacz przełączony na dmuchanie, tak silny że działa nawet na elektromagnetyzm: dodatnim ciśnieniem radiacyjnym - "wydmuchując nawet EM" na zewnątrz.

Istnieje sporo publikacji i artykułów teoretycznych, które zajmują się właśnie kwestią: czy osobliwości w czarnych dziurach mogą być zastąpione przez skończoną gęstość, jak propagują się oddziaływania w warunkach zbliżonych do skali Plancka, jak może się modyfikować fizyka, i związane z tym efekty.

Horyzont zdarzeń może sobie powstawać, ale nie oznacza, że nic nie jest w stanie się  wydostać i że w środku jest osobliwość. Krzywizny czy torsje mówią tylko tyle, że mogą się zdarzać takie scenariusze ale nie zawsze i nie dla wszystkiego. Może jeden z tych scenariuszy to ten który ty proponujesz. 

te 45 stopni to przy założeniu że nie zmieni się długość planka za horyzontem zdarzeń. Osobliwości raczej nie ma. Horyzont jest, ale należy spoglądać na niego jak na pokręcony rodzaj filtru.   

Np. Nie przepuszcza niskich częstotliwości takich jak światło widzialne, a przepuszcza na dużych energiach.

Edytowane 3 godziny temu przez l_smolinski

[Jarek Duda 143]

Oczywiście centrum czarnej dziury jest problematyczne, ale fizyka raczej regularyzuje osobliwości do skończonej gęstości, więc podejrzewam że też tutaj ... np. running coupling obserwowaną deformację siły Coulomba w bardzo małej odległości/dużych energiach można wyprowadzać jako regularyzację osobliwości ładunku: https://www.mdpi.com/2218-1997/11/4/113 .

Dalej promieniowanie Hawkinga zamienia oryginalne bariony w promieniowanie bezmasowe - łamiąc liczbę barionową i dając ultimiate energy source: mc^2 z dowolnej materii.

Natomiast sam horyzont nie jest taki problematyczny, o ile myślimy czterowymiarowo w czasoprzestrzeni - Einstein's block universe/eternalism ( https://en.wikipedia.org/wiki/Eternalism_(philosophy_of_time) ) - polecam przemyśleć https://en.wikipedia.org/wiki/Kruskal–Szekeres_coordinates

Edytowane 2 godziny temu przez Jarek Duda