Znajdź zawartość

Wg Elizabeth Cashdan, antropolog z University of Utah, figura klepsydry nie zawsze jest dla kobiet najlepsza, dlatego coraz częściej spotyka się kształty odbiegające od czegoś, co jeszcze niedawno uznawano za ideał. Obecnie coraz większą popularnością "cieszy się" forma cylindryczna z wyższym stosunkiem obwodu talii do obwodu bioder (Current Anthropology). Podobną zmianę kształtów obserwuje się na całym świecie. Amerykanka dowodzi, że społeczeństwa i sytuacje, które powodują, że kobieta musi sama zadbać o siebie czy swoje dzieci, zmniejszają prawdopodobieństwo, że będzie ona mieć kształty klepsydry. Dzieje się tak wskutek oddziaływania hormonów. Zwiększają one siłę fizyczną, zdolność do współzawodnictwa i pozwalają lepiej poradzić sobie ze stresem, ale jednocześnie pociągają za sobą męski model tycia. Tłuszczyk zaczyna się więc odkładać paniom na brzuchu, a nie na biodrach. Do tej pory promowano teorię rodem z psychologii ewolucyjnej, w ramach której wykazano, że stosunek obwodów talii i bioder równy lub mniejszy od 0,7 to gwarancja wyższej płodności i mniejszego zagrożenia chronicznymi chorobami. Znajdowało to odzwierciedlenie w męskich preferencjach. Szukając partnerki, panowie wybierali właśnie kobiety zbliżające się w jak największym stopniu do wyliczonego ideału. Kiedy jednak Cashdan porównała dane z 33 społeczeństw spoza kultury zachodniej i 4 populacje europejskie, wszędzie średni stosunek obwodów wynosił ok. 0,8. Skąd tak duże odchylenie od magicznego 0,7? Chodzi właśnie o oddziaływanie wspomnianych wcześniej androgenów, m.in. testosteronu. Androgenizacja jest korzystna w warunkach, kiedy zamiast mieć szczupłą talię, lepiej umieć zdobywać zasoby, a nie da się zaprzeczyć, że do tego przydają się wytrzymałość czy asertywność...

Jedzenie czarnej soi pomaga obniżyć poziom tłuszczów oraz cholesterolu i zapobiegać cukrzycy. Do tej pory wiedziano, że żółta soja obniża stężenie cholesterolu, a czarną stosowano w medycynie orientalnej jako lekarstwo na cukrzycę. Koreańskie studium wykazało, że waga szczurów, które 10% swojej energii uzyskiwały z czarnej soi, wzrosła w mniejszym stopniu niż u gryzoni niejedzących żadnej odmiany soi. Brytyjscy eksperci ostrzegają jednak, że czarna soja w pojedynkę nie może zapobiegać cukrzycy (Journal of the Science of Food and Agriculture). Naukowcy z Hanyang University w Seulu opracowali dla 32 szczurów specjalną wysokotłuszczową dietę. Gryzonie losowo przydzielono do jednej z czterech grup. Jedna nie jadła w ogóle czarnej soi, w pozostałych z warzywa tego uzyskiwano 2, 6 lub 10% energii. Po 28 dniach odkryto, że zwierzęta, które jadły najwięcej soi, przybrały na wadze o połowę mniej niż szczury, które w ogóle jej nie dostawały. Dodatkowo gryzonie z pierwszej grupy miały o 25% niższy całkowity poziom cholesterolu i aż o 60% niższe stężenie złego cholesterolu LDL niż zwierzęta "niesojowe". Szef zespołu naukowców Shin Joung Rho powiedział, że nie wiadomo, w jaki sposób jedzenie czarnej soi wywołuje opisane wyżej efekty. David Bender z University College Medical School w Londynie podpowiada, że być może białka sojowe wpływają na metabolizm tłuszczu w wątrobie i tkankę tłuszczową, zmniejszając syntezę nowych kwasów tłuszczowych i cholesterolu. Kluczowe dla cukrzycy typu 2. jest upośledzone działanie insuliny. Przede wszystkim wskutek nadmiernego odkładania się tzw. tłuszczu brzusznego. Dlatego też zrzucenie zbędnych kilogramów pomaga lepiej kontrolować poziom cukru we krwi. Bender uważa jednak, że jeśli organizmowi dostarcza się więcej kalorii, niż zużywa on w ciągu dnia, nie pomoże nawet czarna soja, która tylko do pewnego stopnia hamuje tworzenie kwasów tłuszczowych. Libby Dowling z Diabetes UK wyjaśnia, iż czarna soja zawiera niewiele tłuszczu, obfituje natomiast w rozpuszczalne włókna i białka. Wg niej, sama w sobie nie zapobiegnie rozwojowi cukrzycy. Konieczne są regularny ruch i zbilansowana dieta.