Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Jarek Duda

Użytkownicy
  • Liczba zawartości

    1452
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    78

Odpowiedzi dodane przez Jarek Duda


  1. Nie wiem o jakim perpetum mobile kolega pisze??? Ja piszę o po prostu podłączeniu do pompy ... aktywnej: wymuszającej przepływ używając źródła energii.

    Nie ma problemu hydrodynamicznie, pytałem m.in. o matematyczną różnicę z elektromagnetyzmem (podając analogi równań i literaturę) - jaka różnica niby uniemożliwiałaby analogię podłączenia do pompy dla elektromagnetyzmu?

    Owszem praktycznie może to być bardzo trudne, ale jeszcze nie widziałem argumentu żeby to było teoretycznie niemożliwe ... a jeśli takiego nie ma, to raczej kwestia czasu kiedy zaczną budować two-way quantum computers dla przynajmniej jednej z wielu technologii komputerów kwantowych.

    Pozdrawiam

    x9Wcym1.png


  2. Mówimy o podłączeniu do pompy, czy podobnie działającej baterii (może np. lasera pierścieniowego) - możesz to nazywać "kontrolowaniem z przyszłości", ale jest to mniej magiczna czynność - działanie zarówno dodatnim, jak i ujemnym ciśnieniem ... radiacyjne zachowuje się analogicznie, są dziesiątki realizacji optical pulling.

    Mechaniczne qubity zaczynają budować: https://phys.org/news/2023-06-mechanical-qubits.html

    Tutaj na superfluid: https://www.nature.com/articles/s41534-021-00393-3 "We show that highly confined superfluid films are extremely nonlinear mechanical resonators, offering the prospect to realize a mechanical qubit"

    Qubity tutaj to mody własne, kwestia realizacji bramek odwracalnych i jest komputer kwantowy - nie widzę fundamentalnych przeszkód żeby był w microfuidic chip - który wystarczy podłączyć do pompy i dostajemy two-way quantum computer.

    Na ten moment nie mówimy o praktyczności tylko teoretycznej możliwości ... a skoro teoretycznie "podłączenie do pompy" jest dozwolone, więc pewnie za kilka lat przejdzie w sferę praktycznych.

    2 hours ago, peceed said:

    Chętnie się dowiem jakie matematyczne pojęcie tłumaczy się na "prawie to samo".

    No np. w tabelce którą podawałem wiele razy, tutaj są setki artykułów: https://scholar.google.pl/scholar?q=hydrodynamics+electrodynamics+analogy

    Skoro można podłączyć do pompy microfluidic chip, jaka różnica matematyczna niby przeszkodziłaby w zrobieniu czegoś analogicznego dla EM, fotonów?

    https://imgur.com/Cyivdrvhttps://imgur.com/Cyivdrvhttps://imgur.com/CyivdrvCyivdrv.png

    Nawet zjawiska mechaniki kwantowej odtwarzają hydrodynamicznie (zebrane artykuły: https://www.dropbox.com/s/kxvvhj0cnl1iqxr/Couder.pdf  ), czy np. tutaj jest hydrodynamiczny Casimir:

     


  3. Dalej zero konkretów tylko "nieznane więc się nie da" ... to może konkretne pytania, proszę o konkretne odpowiedzi.

    Dla elektroniki czy mikrofluidyki możemy je aktywnie kontrolować z obu stron: zarówno wpychać elektrony/ciecz do, jak i wyciągać z (połączając "+"/ujemne ciśnienie jak poniżej) - jest już pewnie z kilkanaście technologii komputerów kwantowych, dlaczego niby żadnej nie można by też tak symetrycznie kontrolować?

    Przykładowo są mechaniczne qubity, na superfluid - czy fizyka zabrania zbudować komputer kwantowy w postaci microfluidic chip na superfluid (bez lepkości - odwracalne)? Jeśli nie ma przeciwwskazań to co broniłoby przed podłączeniem go do pompy dla symetrycznej kontroli?

    Matematycznie superfluid to prawie to samo co elektromagnetyzm - czy fizyka pozwala zbudować komputer kwantowy na mikrofalach? Jeśli tak to znowu - dlaczego nie można by go podłączyć do elektromagnetycznego odpowiednika pompy - aktywnie wymuszającej przepływ w jednym kierunku?

    Następny krok to fotony - poniżej jest photonic chip dla którego state preparation to impuls lasera - wpływając na stan początkowy. Ale używając jednokierunkowego "ring laser", z perspektywy CPT robimy identyczny impuls w CPT(photonic chip) - wpływając na jego stan początkowy, który jest stanem końcowym w normalnej perspektywie. Gdzie jest błąd w tym rozumowaniu?

    nuJuRtt.png


  4. Bardzo dobrze, zostaje potwierdzenie dla elektronów - jest ta słynna próba z 1967 Witteborn, Fairbank ( https://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.19.1049 ) ... i wyszło im że przyspieszenie grawitacyjne dla elektronu jest blisko zero ... ale okazało się że jest to wina grawitacyjnego gradientu ładunku w rurce użytej do ekranowania, co niweluje efekt.

    Ciekawe czy kiedyś się uda? Slajdy: https://indico.cern.ch/event/361413/contributions/1776296/attachments/1137816/1628821/WAG2015.pdf


  5. Wszędzie podkreślam że jest to rozszerzenie - state preparation pozwala wpłynąć na stan początkowy, więc dodajemy dodatkową operacją: to samo tylko na odwrót żeby wpłynąć na stan końcowy.

    Nie ma w tym nic dziwnego dla microfluidic chip: zamiast pasywnie obserwować z której rurki wypłynie, aktywnie ciągniemy z wybranej ujemnym ciśnieniem ... też dla obwodów elektrycznych - aktywnie polem elektrycznym kontrolujemy nie tylko skąd elektrony mają wypłynąć, ale i dokąd mają dopłynąć ... dlaczego miałoby to być niemożliwe dla innych technologii, np. na falach EM z dodatnim/ujemnym ciśnieniem radiacyjnym?

    Matematycznie działałoby jak postselekcja ... tylko przez narzucenie więzów fizycznych, zamiast wielokrotnego przeprowadzania.


  6. 19 minutes ago, l_smolinski said:

    Mam wrażenie, że @Jarek Duda komputery kwantowe postrzega inaczej niż ich przyjęta powszechnie definicja.

    Przecież w artykule i talku, też tutaj, dyskutuję różne technologie używane obecnie w komputerach kwantowych - np. fotonic chip z https://www.nature.com/articles/s41467-019-11489-y - standardowo używa impuls lasera czyli dodatnie ciśnienie radiacyjne do state preparation, proponuję dodatkowo zastosować ujemne ciśnienie radiacyjne - np. umieszczając go w strumieniu lasera pierścieniowego.

    Trzeba się przyglądnąć różnym technologiom, szczególnie procesowi używanemu do state preparation - z pytaniem czy można zrealizować proces odwrotny (CPT analog): np. ciągnij-pchaj, ujemne-dodatnie ciśnienie, stymulowana emisja-absorpcja. Jeśli tak, to skoro jeden pozwala wpłynąć na stan początkowy, to drugi powinien pozwolić wpłynąć na stan końcowy.

    t0V5uz5.png


  7. Są różne kwantyzacje, np. tutaj są zebrane z kwantyzacji orbit dla skaczących kropelek - nie mogą mieć dowolnego rzeczywistego promienia, ale są ze zbioru dyskretnego - ponieważ sprzężna fala "pilotująca" musi wejść w rezonans/falę stojącą (dla uniknięcia fluktuacji o nadmiarowej energii) - jak w rozwiązaniach stacjonarnych równania Schrodingera : http://dualwalkers.com/eigenstates.html

    Czy np. ładunku elektrycznego: że prawo Gaussa może zwrócić tylko całkowitą wielokrotność ładunku elektrycznego - co można dostać interpretując pole elektryczne jako krzywizna głębszego pola np. wektorów jednostkowych - wtedy prawo Gaussa liczy ilość "nawinięć sfery na sferę" - ładunek topologiczny, który jest liczbą całkowitą.

    PINuaFx.png


  8. 1 hour ago, peceed said:

    procedurą obliczeniową.

    Jasne, OTW i QFT modelu standardowego to są nasze procedury obliczeniowe ... jednak o świetnej zgodności z eksperymentem, więc naturalnym założeniem jest że fizyką rzeczywiście rządzą tego typu równania.

    Oczywiście są alternatywy jak życie w matrix, fizyka jako obraz ludzkiego obserwatora ... jednak poza artykułami filozoficznymi, nie prowadzą one do modeli z lepszą zgodnością z rzeczywistością - jedyny prawdziwy benchmark modeli jaki mamy.

    Dalej kwestia nastawienia - ludzkość długo żyła zafiksowana np. na kreacjonizm, jednak prawdziwy rozwój nastąpił ze zmiany myślenia na ewolucjonizm - szukania modeli których często dalekie konsekwencje zgadzają się z empirią ... jak w fizyce QFT + OTW, żeby znaleźć unifikujący je finalny model potrzebne jest nastawienie - co jest hamowane odpowiednikiem kreacjonizmu: zamknięcie na "shut up and calculate", "nobody understands QM".

    1 hour ago, peceed said:

    To wielka zaleta ideałów matematycznych. Można sobie zrobić warunek końcowy w przyszłości i już

    QFT jako zespół Feynmanowski np. historii Wszechświata, wymaga warunków brzegowych z dwóch kierunków - np. Wielki Wybuch w przeszłości, Wielki Kolaps w przyszłości.

    Używając warunków brzegowych tylko w przeszłości, np. równanie Schrodingera jest lokalne, realistyczne - jego konsekwencje muszą spełniać nierówności Bella, a natura na to: bzdura.

    Jest wiele argumentów na to że zgodna z fizyką filozofia czasu to eternalism/block universe: https://en.wikipedia.org/wiki/Eternalism_(philosophy_of_time)

    6t8jN3C.png

     

    Co do 2WQC, na arxiv przez miesiąc był "on hold", gdyby był bezsensu, znaleźli prawdziwy kontrargument, to odrzucają ... a widzę że też wrzucili na insipireHEP (daleko nie każdy): https://inspirehep.net/literature/2691482

    Dyskutowałem w wielu miejscach - jest kilka silnych argumentów że powinno działać, nie tylko opartych na symetrii CPT: jak quantum super-microfluidic chip który wystarczyłoby podłączyć do pompy, ogólnie jest wiele bardzo różnych technologii komputerów kwantowych, dla niektórych może być realizowalne (to samo co state preparation tylko na odwrót) ... najbardziej kontrowersyjne jest dla fotonów, ale i prawdopodobnie najbardziej praktyczne ... Zamiast 100 podpisanych krytyków, wystarczyłby jeden merytoryczny kontrargument - ale takiego jeszcze nie widziałem, jedynie ogólną niechęć do nowości - która występuje z ludzkością od tysiącleci.

    Przez wakacje mało co się dzieje, ale liczę że uda się ruszyć testy po.


  9. Pisałem: minimalizacją działania lub zespołami Feynmanowskimi - pierwsze klasyczne: jedna historia minimalizująca działanie, drugie kwantowe: ich ważony zespół Feynmanowski. Podobnie jak w termodynamice: naiwnie układ jest w minimum energii, bardziej poprawnie jest w ich zespole Boltzmannowskim.

    W samym zespole Feynmanowskim nie ma miejsca na prawdopodobieństwa, za to jest symetria CPT: przeszłość i przyszłość zachowują się bardzo podobnie ... chyba że dodamy obserwatora, ale fizyka sobie radziła miliardy lat bez nich - chcąc zrozumieć fizykę, zamiast narzucać antropocentryczne filozofie, szukamy jej równań (np. model standardowy, OTW) i porównujemy ich dalekie konsekwencje z eksperymentem.

    Co do bardziej symetrycznych komputerów kwantowych (2WQC), budują już mechaniczne qubity (np. https://phys.org/news/2023-06-mechanical-qubits.html ), na nadciekłych cieczach (np. https://www.nature.com/articles/s41534-021-00393-3 ) - pewnie kwestia czasu kiedy zbudują (super-)microfluidic chip z mechanicznymi qubitami np. wibracji nadciekłego helu ... dla którego 2WQC to będzie po prostu podłączenie go do pompy żeby równocześnie pchać dodatnim ciśnieniem i ciągnąć ujemnym ... a skoro można dla jednej technologii, to może i dla innych ... historia rozwoju nauki to często nietypowe pomysły.

    3HpuCQA.png


  10. Nie mając pełnej wiedzy, potrzebujemy pracować na prawdopodobieństwach - w fizyce statystycznej zbudowanej na zasadzie maksymalizacji entropii ... ale też np. w praktycznej mechanice kwantowej: modelującej zwykle pojedynczy elektron, czyli potrzebując uwzględnić resztę wszechświata w sposób statystyczny.

    Ale to że my nie wiemy, nie znaczy że fizyka nie wie - żeby zrozumieć jak działa natura, trzeba wyjść z ograniczonej antropocentrycznej perspektywy i szukać podstawowych równań - porównując zgodność ich dalekich konsekwencji.

    Szukając fundamentalnego opisu zakładamy że fizyka wie (realizm): działające mechaniki lagranżowskie jak QFT, EM, OTW mają deterministyczne sformułowania, jak zasada minimalizacji działania czy zespoły Feynmanowskie.

    Takich modeli szukamy na podstawie zgodności z bardzo dalekimi konsekwencjami - np. astrofizyczno-kosmologicznymi, czy skomplikowanymi symulacjami Monte-Carlo dla kolejnych wyrazów lagranżianu modelu standardowego.

    4 hours ago, peceed said:

    Fizycy nie mają problemu z nieskończonościami renormalizacji.

    Z jednej strony mamy model standardowy, z drugiej OTW ... ale są ze sobą sprzeczne - istnieją procesy w których obie strony są kluczowe, ale przez tą sprzeczność nie potrafimy ich spójnie modelować, czyli nie rozumiemy świata dookoła nas.

    ps. arxiv z tych ulepszonych bardziej symetrycznych komputerów kwantowych: https://arxiv.org/pdf/2308.13522 (talk: https://www.youtube.com/watch?v=pv95hvSdA3c  )... ich klasa złożoności to chyba https://en.wikipedia.org/wiki/PostBQP


  11. 17 hours ago, thikim said:

    Tu mamy ten problem że coś jednak nie działa. Bardziej precyzyjne eksperymenty jak mion g-2 pokazują że czegoś w tych modelach brakuje. Już nawet nie mówię o sprzecznościach pomiedzy OTW a QFT w CD.

    Ogólnie obecny model standardowy (QFT) to jest szukanie niezgodności i łatanie ich kolejnymi fitowanymi poprawkami - jeśli potwierdzi się następna niezgodność, to pewnie dodadzą kolejne wyrazy ... ale oczywiście najlepiej byłoby mieć prostszy model z którego można by wyprowadzać taki szereg poprawek jak w Taylorze - tutaj właśnie nadzieja w modelach z cząstkami jako solitony topologiczne (wprowadzenie: https://community.wolfram.com/groups/-/m/t/2856493 ).

    Odnośnie unifikacji z grawitacją, GEM ( https://en.wikipedia.org/wiki/Gravitoelectromagnetism ) to drugi zestaw równań Maxwella, konieczny dla Lorentz invariance, potwierdzony w najważniejszym teście: Gravity Probe B ... względnie trywialny do unifikacji z pierwszy zestawem równań Maxwella (np. u mnie: EM z obrotów przestrzennych + GEM z boostów w SO(1,3) grupie Lorentza) i tutaj jeszcze nie ma problemu z nieskończonościami renormalizacji - więc może warto się cofnąć do GEM i przemyśleć kolejne kroki ... szczególnie że z OTW też są niezgodności prowadzące do rozwoju np. MOND: https://en.wikipedia.org/wiki/Modified_Newtonian_dynamics

    W każdym razie zgodność obu jest niezła i to jest czysta matematyka, formalizm lagranżowski ... i nic porównywalnego niematematycznego nie mamy - więc żeby zrozumieć fizykę, trzeba zaakceptować że jest rządzona tego typu matematyką ... i naprawiać niezgodności, może też upraszczać/unifikować.

    Obecny Lagrangian modelu standardowego: https://www.symmetrymagazine.org/article/the-deconstructed-standard-model-equation?language_content_entity=und

    sml.png

    ps. Dzisiaj się zaczyna otwarty online workshop solitonowy: https://www.math.nagoya-u.ac.jp/~hamanaka/soliton2023.html


  12. 10 hours ago, thikim said:

    Jarek - ty świetnie matematyką władasz ale rzeczywistość to nie jest matematyka

    Działające fundamentalne opisy fizyki to np. QFT, EM, OTW - wszystkie 3 to formalizmy Lagranżowskie, czysta matematyka.

    Natomiast wymaganie obserwatora do zrozumienia fizyki to jakiś ekstremalny przejaw antropocentrycznej pychy ... fizyka sobie radziła i radzi bez nas.

    • Pozytyw (+1) 1

  13. 31 minutes ago, peceed said:

    Interpretacją fizyczną jest relacja tych struktur do przeprowadzanych eksperymentów.

    Czy potrafimy bezpośrednio eksperymentalnie przebadać np. procesy w centrum gwiazdy?

    Nie - istnieją alternatywy do bezpośrednich pomiarów: założyć hipotezy, przeliczyć ich dalekie konsekwencje - i dopiero je porównywać z eksperymentem ... tak też szukali np. wyrazy Lagrangianu modelu standardowego.

    31 minutes ago, peceed said:

    Otóż nie - są różne sformułowania mechaniki kwantowej i są równoważne wyłącznie w sensie probabilistycznym

    Probabilistyczna jest np. fizyka statystyczna - z definicji teoria efektywna, używająca prawdopodobieństw dla pracy z niepełną informacją.

    Praktyczna mechanika kwantowa zwykle jest dla pojedynczego elektronu - pomija całą resztę, czyli musi traktować ją probabilistycznie -  też może tylko przewidywać prawdopodobieństwa,

    Fundamentalna mechanika kwantowa to byłaby funkcja falowa wszechświata - już bez pomijanego otoczenia, z unitarną, deterministyczną ewolucją ... równoważnie np. zespół Feynmanowski po historiach wszechświata.

     

    Chcąc zrozumieć fizykę, zamiast antropocentrycznej filozofii, trzeba szukać tej fundamentalnej, jej równań - porównując ich dalekie konsekwencje z eksperymentem, rzeczywistością dookoła nas.


  14. 5 hours ago, peceed said:

    Losowość jest fundamentalna. Już chyba to kiedyś przerabialiśmy, że mechaniki kwantowej nie da się rozumieć jako niepełnej wiedzy o modelu klasycznym

    Klasyczną mechanikę Lagranżowską definiujemy minimalizacją działania, kwantową zespołami Feynmanowskimi: po trajektoriach czy diagramach (QFT) - gdzie tam jest miejsce na fundamentalną losowość?

    8 hours ago, peceed said:

    Nieunitarny jest moment, gdy dowiadujemy się że atom gdzieś wyemitował foton.

    A co gdyby nikt tego nie widział? Jak w reszcie wszechświata i poprzednich miliardach lat ... może skupmy się lepiej na próbie zrozumienia obiektywnej fizyki, zamiast uprawiania jakiejś antropocentrycznej filozofii.


  15. 2 hours ago, peceed said:

    liczy się amplitudę prawdopodobieństwa

    Dla niedoskonałego obserwatora który nie ma pełnej informacji, jedyna opcja to modele efektywne jak fizyka statystyczna - które muszą mieć wbudowaną losowość.

    Ale fundamentalnie fizyka nie ma tych ograniczeń - formalizm Lagranżowski, który nie pozostawia miejsca na niedeterminizm ... ja się skupiam na fundamentalnej.

    2 hours ago, peceed said:

    Co do otoczenia jest to nieprawda. Zaburzenie unitarności zachodzi wyłącznie w wyniku pomiaru

    Nie tylko, prosty przykład to deekscytacja wzbudzonego atomu - w równaniu Schredingera opisującym sam atom jest to zdarzenie nieunitarne ... przyjmuje się że potrzebuje oddziaływania z otoczeniem, uwzględniając otocznie ewolucja powinna być unitarna.

    2 hours ago, peceed said:

    Ja bym raczej przyjął analogię, ze ustawianie 1 to na przykład pchanie, a 0 to ciągnięcie.

    Zgadzam się i tak mam w slajdach: absorpcja do |1> dla początkowego, stymulowana emisja do <0| dla końcowego.

    1 hour ago, peceed said:

    Natomiast co do zegarka to jeszcze jedna analogia z wehikułem czasu: po prostu odwróćmy baterię, i będziemy mieli wymuszony cpt-analog,

    Masz rację - ponieważ bateria zarówno pcha elektrony do, jak i ciągnie z (kabelek w centrum pierwszego slajdu) - dosłownie jak dla 2WQC które proponuję.

    Natomiast standardowe 1WQC pozwalają tylko pchać np. fotony do, oraz pasywnie obserwować którędy wypływają ... dla 2WQC proponuję dołożyć z tyłu odpowiednik pompy żeby lepiej kontrolować przepływ - podłączając baterią dodatkowo byśmy ciągnęli (elektrony).

    Z https://www.nature.com/articles/s41467-019-11489-y 

    U5gzfW6.png

    ps. Był referat (slajdy), powinien być niedługo dostępny pod

     


  16. Gdzie widzisz miejsce na fundamentalny niedeterminizm?

    Formalizm Lagranżowski którego skutecznie używamy od GRT do QFT nie zostawia na to miejsca - dla nich fizyka to optymalizacja działania/zespoły Feynmanowskie.

    Losowość jest w pomiarze: kwantowym opisie drobnego podukładu, przyjmuje się że gdyby dodać do opisu otoczenie to już będzie unitarna ewolucja.

    MERW ( https://en.wikipedia.org/wiki/Maximal_entropy_random_walk ) jest modelem fizyki statystycznej - efektywnym, najbezpieczniejszym z zasady maksymalizacji entropii - używanym przez nas nie bezpośrednio przez fizykę. Lekkie wprowadzenie: https://community.wolfram.com/groups/-/m/t/2924355

    XHOid74.png


  17. Symetria CPT oznacza że np.:
    - fundamentalne równania rządzące fizyką są CPT symetryczne,
    - patrząc się na system z perspektywy po zastosowaniu CPT, fizyka powinna działać tak samo.

    Z perspektywy CPT, równania stymulowanej emisji i absorpcji zamieniają się miejscami - czyli konkluzja z twierdzenia CPT: B_12 musi być równe B_21.

    Łamanie symetrii może być w rozwiązaniu - jak wrzucenie kamienia do symetrycznej powierzchni jeziora ... dla nas takie "wrzucenie kamienia" to był np. Wielki Wybuch: wszystko razem więc niska entropia - zaczynając jej gradient, czy spontaniczna emisja - łatwo żeby przyszłość przyjęła wytworzony foton, trudno żeby przyleciał on z przeszłości.


  18. Odwrócone zjawisko do spontanicznej emisji to np. pompowanie zewnętrznym źródłem energii - jego istnienie jest względnie rzadko spełnionym warunkiem, dlatego zwykle przyjmuje się że spontaniczna emisja jest asymetryczna (A_12=0, B_12=B_21): https://en.wikipedia.org/wiki/Einstein_coefficients

    Warunkiem który spowodował asymetrię wzrostu entropii jest bliskość Wielkiego Wybuchu. Poza tym fundamentalne równania rządzące fizyką przyjmuje się że są CPT symetryczne.


  19. Skoro można zbudować mechaniczne qubity na nadciekłej cieczy ( https://www.nature.com/articles/s41534-021-00393-3 ), to teoretycznie można podłączyć pompę z dwóch stron - dostając proponowany 2WQC.

    Matematycznie różnica między cieczą nadciekłą, a elektromagnetyzmem jest głównie w prędkości propagacji: dźwięku vs światła.

    Jedyny problem w analogicznym podłączeniu czipu fotonicznego równocześnie do dodatniego i ujemnego ciśnienia promieniowania, to brak wiary w symetrię CPT niektórych ludzi ... ale fizyka nie musi się tym przejmować: https://en.wikipedia.org/wiki/CPT_symmetry

    Quote

    The CPT theorem says that CPT symmetry holds for all physical phenomena

     

     


  20. A jaki byłby kierunek przyczynowości w takim micro-superfluidic chip wpiętym w obwód z pompą? (bez lepkości/produkcji ciepła - odwracalny)

    Z symetrii powiedziałbym że ustalone ciśnieniami warunki brzegowe, wręcz symetrycznie wpływają na przepływ cieczy, czy np. dodatkowy mierzony wypływ.

    Fizyka jest CPT symetryczna, np. jako <Phi_final |U| Phi_initial> w teorii rozpraszania, czy jako zespoły Feynmanowskie trajektorii (QM) czy diagramów (QFT) - też teoretycznie pozwalając ustalić warunki brzegowe z dwóch kierunków, np. ograniczające zespół Feynmanowski.

    Dochodzi asymetria we wzroście entropii, ale to jest własność rozwiązania w którym żyjemy - że jesteśmy blisko ~Wielkiego Wybuchu w którym wszystko było zlokalizowane, więc entropia mała - tworząc jej obserwowany gradient.

    Podczas gdy spontaniczna emisja jest asymetryczna z podobnych powodów, tutaj używamy symetrycznej unitarnej ewolucji, oraz symetrycznych analogów CPT: ciągnij-pchaj, ujemne-dodatnie ciśnienie, stymulowana emisja-absorpcja.

    3Z4WP2H.png


  21. Pompa dodatnim ciśnieniem pcha ciecz do np. microfluidic chip, a ujemnym ciągnie przez - umieszczona na końcu takiego procesu np. obliczeniowego ... ale analogicznie do unitarności, pewnie często możnaby taki chip wpiąć na odwrót - odwracając przepływ.

    Ciśnienie radiacyjne to też jest wektor: może być dodatnie (w kierunku powierzchni) lub ujemne (od powierzchni).

    https://en.wikipedia.org/wiki/Radiation_pressure#Radiation_pressure_from_momentum_of_an_electromagnetic_wave

    Podczas gdy naiwnie myślimy że jest tylko dodatnie, fizyka mówi coś innego i np. jest pełno artykułów z "optical pulling" np. https://www.semanticscholar.org/paper/Microdroplet-oscillations-during-optical-pulling-Ellingsen/b3d4e9ac17370604b83ca88c451f50d5711543ef

    2-Figure1-1.png


  22. 4 minutes ago, peceed said:

    Na pierwszym z nich rekwizyt z jakiegoś filmu s-f.

    Są linki na slajdach - microfluidic chip z https://www.carvilleplastics.com/latest_news/microfluidic-devices-microfluidics/ oraz fotoniczny z https://opg.optica.org/optica/fulltext.cfm?uri=optica-3-4-407&id=338939 ... oba trzeba "napompować" dodatnim ciśnieniem - hydrodynamicznym z pompy, czy radiacyjnym z lasera.

    6 minutes ago, peceed said:

    1) No cóż, pole magnetyczne B nie jest dyskretne, podczas gdy w już tak - analogia hydrodynamiczna chyba się rozbija gdy przechodzimy do układów kwantowych. Ogólnie używanie analogii pomiędzy teoriami klasycznymi do poszukiwania komputerów kwantowych jest podejrzane.

    Fale szczególnie w nadciekłej cieczy też są skwantowane (jak fale stojące) - i są plany ich użycia jako qubity, np.: https://www.nature.com/articles/s41534-021-00393-3

     

    9 minutes ago, peceed said:

    2) Pompa jest miernikiem. Ona przede wszystkim mierzy stan bitu wyjściowego, a nie "ustala więzy". Rozwali koherencję.

    Wyobrażając sobie że ciecz może wypłynąć jedną z 2 rurek - pomiar to byłaby pasywna obserwacja "z której" ... natomiast pompa dodaje możliwość aktywnego zastosowania ujemnego ciśnienia: dosłownie ciągnąc ciecz przez czip, poprawiając kontrolę przepływu (cieczy/informacji ... fotonów).

    10 minutes ago, peceed said:

    3) Jest prosta zasada odnośnie komputerów kwantowych: ich działanie nie wymaga dostarczenia energii, a dopiero odczytanie wyników. Jeśli częścią aktywną "układu obliczeniowego" jest układ, który pobiera energię podczas swojego działania, to nie ma mowy o obliczeniach kwantowych.
    W prawidłowym komputerze kwantowym energię ma prawo też pobierać ustalenie początkowych stanów kwantowych ("reset"), ale w trakcie obliczeń chodzi jedynie chłodzenie.

    Dla aktywnego wpłynięcia na stan końcowy, trzeba zrobić dokładnie to samo co w state preparation, tylko symetrycznie na odwrót ("CPT analog"), np. : ciągnąć-pchać, ujemne-dodatnie ciśnienie, stymulowana emisja-absorpcja powodujące deekscytację-ekscytację.

    12 minutes ago, peceed said:

    4) Odnośnie następnych slajdów - zasadniczo próbuje kolega wmawiać że nowe badania mogą odkryć nieznane aspekty mechaniki kwantowej nie wynikające z dotychczasowego formalizmu i już przeprowadzonych eksperymentów...

    Kolejne slajdy to rozwinięcie/dyskusja pierwszego.


  23. Pisanie tutaj wygląda na przejaw masochizmu, ale muszę przyznać że krytyka pomaga mi podszlifować argumenty, a pracuję nad jutrzejszym referatem (potem kolejny temat) - więc proszę o w miarę możliwości merytoryczną krytykę do pierwszego slajdu poniżej (wszystkie).

    Tekst mniej więcej:

    Na początek wyobraźmy sobie czip mikrofuidyczny jak na obrazku, później do zastąpienia kwantowym fotonicznym - dzięki podobieństwu między hydro i elektro-dynamiką (tabelka).

    Hydrodynamicznie odpowiednik state preparation to jest wpychanie cieczy dodatnim ciśnieniem używając pompy, w fotonicznym analogicznie używamy lasera.

    Wyobrażając sobie że wypływ może być z jednej z dwóch rurek, odpowiednik pomiaru to pasywna obserwacja z której. Ale możemy też zadziałać aktywnie: pociągnąć ujemnym ciśnieniem podłączając z drugiej strony pompy, jako symetryczny analog tego co zrobiliśmy dla state preparation, w ten sposób lepiej kontrolując przepływ cieczy.

    (dolna połowa): Podłączając pompę do minimalnej wersji czipu: rozgałęzienia (split), równocześnie dodatnie i ujemne ciśnienie pozwala kontrolować przepływ - ujemne tutaj pozwala zmniejszyć przepływ w dół rozgałęzienia.

    Podczas gdy mogą istnieć różne realizacje symetrycznego analogu state preparation dla różnych technologii komputerów kwantowych, opowiem z perspektywy fotonicznych, spróbuję przekonać że ring laser może działać jako pompa dla fotonów.

    Tutaj (prawy dół) jest taki analogiczny układ do hydrodynamicznego po lewej. Patrząc się na niego z perspektywy po symetrii CPT, trajektorie fotonów byłyby odwrócone - czyli dodatnie ciśnienie radiacyjne byłoby w drugą stronę, ilość fotonów byłaby taka sama - sugerując że beamsplitter byłby praktycznie ignorowany.

    3Z4WP2H.png


  24. Chcę uzyskać ulepszenie komputerów kwantowych - proponuję np. dosłownie podłączenie do pompy superfluid komputera kwantowego dla lepszej kontroli przepływu informacji (teoretycznie pozwalając na atakowanie NPC) ... oraz praktyczną realizację w matematycznie bardzo podobnym elektromagnetyzmie.

    iAsh3af.png

     

    Widzę że te topological quantum computers też używają takiego symetrycznego sformułowania <Phi_final | U_gates | Phi_initial> - zapętlając trajektorie 2+1D.

    https://physicsworld.com/a/quantum-computing-with-a-twist/ (też diagram poniżej)

    "Finally, one makes a measurement at the end by, say, attempting to annihilate the pairs of particles" - w takim razie może zrobić anihilację z wybranym, wpływając też na stan końcowy dla 2WQC.

    qua4.jpg

    Pewnie jest to daleko nietrywialne, ale raczej jest wiele sposobów na fizyczne wpływanie na stan końcowy: jak ciągnij-pchaj, ujemne-dodatnie ciśnienie, stymulowana emisja-absorpcja, teraz anihilacja z wybranym ...

    Trzeba być otwartym na takie możliwości - które niedługo mogą być w powszechnym użyciu ... a nie tylko bezmyślnie powtarzać że nieznane więc niemożliwe.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...