Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Regeneracja głowy z mózgiem to niedawno nabyta zdolność

Rekomendowane odpowiedzi

Regeneracja amputowanych części ciała jest rzadka, jednak występuje w świecie zwierząt. U salamander, pająków czy rozgwiazd mogą odrastać kończyny, czułki i inne zewnętrzne części ciała, a u wstężnic dochodzi do regeneracji całego osobnika z niewielkiego fragmentu ciała. Dotychczas sądzono, że zdolność do regeneracji wyewoluowała bardzo dawno. Jednak naukowcy poinformowali właśnie o odkryciu czterech gatunków wstężnic, które niezależnie od siebie wyewoluowały niedawno zdolność do regeneracji głowy wraz z mózgiem.

To oznacza, że gdy porównujemy grupy zwierząt, nie możemy zakładać, że podobne zdolności regeneracyjne są stare i oznaczają, że zwierzęta te mają wspólnych przodków. Musimy być bardziej ostrożni podczas porównywania zdolności regeneracyjnych różnych grup zwierząt, mówi profesor Alexandra Bely z University of Maryland.

Każde zwierzę, nawet człowiek, ma pewne zdolności regeneracyjne. Jednak te grupy, który zróżnicowały się na bardzo wczesnych etapach ewolucji, jak gąbki czy stułbiopławy odznaczają się znacznie większymi zdolnościami do regeneracji. Gdy zwierzęta stawały się coraz bardziej złożone, zdolności regeneracyjne były coraz rzadsze i coraz bardziej ograniczone.
Do niedawna naukowcy badali ewolucję zdolności regeneracyjnych opierając sie na badaniach zwierząt, które zdolności te utraciły. Działo się tak, gdyż zdolności te pojawiły się tak dawno, ze trudno było śledzić początki tych zdolności.

W ramach najnowszych badań naukowcy zebrali wstężnice u wybrzeży USA, Argentyny, Hiszpanii i Nowej Zelandii. Przeprowadzali na nich eksperymenty, krojąc zwierzęta i obserwując, jak się regenerują.

Wszystkie zebrane gatunki były w stanie regenerować się całkowicie od przednich części ciała. Jednak tylko osiem było w stanie przeprowadzić regenerację od tylnych części, regenerując głowę wraz z mózgiem. Cztery z tych gatunków było wcześniej znanych, cztery to gatunki nieznane.

Największym zaskoczeniem był fakt, że wiele gatunków nie było w stanie zregenerować głowy. Już z badań prowadzonych w latach 30. ubiegłego wieku wiemy, że Lineus sanguineus jest w stanie zregenerować całe ciało wraz z głową z zaledwie 1/200000 części dorosłego osobnika. Przypadek ten sprawił, że cały typ tych stworzeń uznano za mistrzów regeneracji. Naturalnym było przypuszczenie, że zdolność ta jest bardzo stara i pochodzi od wspólnego przodka. Jednak najnowsze badania pokazały, że posiada ją jedynie 8 z 35 zbadanych gatunków. Naukowcy przeanalizowali więc ewolucję zdolności regeneracyjnych i stwierdzili, że pojawiły się one niedawno.

Pierwsze zdolności regeneracyjne pochodzą sprzed kambru, zatem sprzed ponad 500 milionów lat, jednak u zbadanych gatunków, które są w stanie regenerować głowę, niektóre z tych cech pojawiły się zaledwie 10–15 milionów lat temu.
Naukowcy zauważyli, że niektóre z gatunków, które nie potrafiły regenerować głowy, były w stanie przeżyć bez niej wiele miesięcy. Ta zdolność może być prekursorem umiejętności regeneracji głowy, gdyż umiejętność tak długiego przeżycia daje wystarczająco dużo czasu, by amputowana część ciała mogła odrosnąć.

Najnowsze badania pozwolą lepiej zrozumieć ewolucję procesu regeneracji, a to z kolei może przydać się w medycynie regeneracyjnej.


« powrót do artykułu

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Najprawdopodobniej tak samo jak w przypadku pierścienic — nie.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Naliczylem 24 regeneracje w roznych odmianach :rolleyes: trzeba zregenerowac artykuł... tfu... zredagowac ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach
W dniu 10.03.2019 o 07:23, bea napisał:

czyli że powstanie 5 różnych osobników, czy tylko jeden kawałek się zregeneruje?

Jeden, ten sam. ;) Choć w przypadku tak prostego układu nerwowego nie wiem czy jest tutaj jakieś rozróżnienie.

W dniu 7.03.2019 o 11:34, KopalniaWiedzy.pl napisał:

u wstężnic dochodzi do regeneracji całego osobnika z niewielkiego fragmentu ciała

W dniu 7.03.2019 o 11:34, KopalniaWiedzy.pl napisał:

Wszystkie zebrane gatunki były w stanie regenerować się całkowicie od przednich części ciała. Jednak tylko osiem było w stanie przeprowadzić regenerację o tylnych części, regenerując głowę wraz z mózgiem

Musi pozostać część, która jest w stanie przetrwać i się zregenerować. To nie jest klonowanie. ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Z tego co czytam to w przypadku Lineus sanguineus faktycznie jest to sztuczne użycie (czy nadużycie) jego mechanizmu reprodukcji.

Cytat

However, it is able to regenerate itself from any fragment that is at least half as long as the worm's diameter; each piece can develop into a complete new worm in three to four weeks.[2] In fact this appears to be a form of asexual reproduction, the worm dividing along pre-arranged fracture lines; tiny pieces may form cysts, with the new worms developing inside these.[6]

Pączkuje. ;-)

Aczkolwiek wedle https://www.sealifebase.ca/summary/Lineus-sanguineus.html wynika, że faktycznym sposobem rozmnażania jest składanie jaj.

  • Lubię to (+1) 1

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Podobna zawartość

    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Jeszcze kilka lat temu „wycinanie DPF” było jednym z popularniejszych sposobów radzenia sobie z zapchanym filtrem cząstek stałych. Jednak dziś kierowcy powinni mieć świadomość, że takie rozwiązanie nie tylko jest nielegalne, ale również grozi poważnymi konsekwencjami - od problemów podczas przeglądu technicznego po wysokie mandaty. Co zatem zrobić, gdy na desce rozdzielczej pojawia się kontrolka filtra?


      Do czego służy filtr DPF? Filtr DPF ma za zadanie ograniczać emisję szkodliwych cząstek do atmosfery, a jego sprawność wpływa zarówno na ekologię, jak i komfort jazdy. Jeśli ulegnie zatkaniu, nie zawsze oznacza to konieczność wydania kilku tysięcy złotych na nowy element - często wystarczy diagnostyka i odpowiednia regeneracja. Takie rozwiązania są nie tylko tańsze, ale przede wszystkim w pełni legalne, tak samo jak profesjonalne czyszczenie DPF.
       
      Dlaczego nie warto usuwać DPF? Decyzja o całkowitym wycięciu filtra może wydawać się kusząca, szczególnie gdy samochód traci moc lub wchodzi w tryb awaryjny. Jednak skutki są dużo poważniejsze niż krótkotrwała ulga:
      Ryzyko wysokich mandatów - w Polsce i całej UE przepisy jasno wskazują, że auto bez sprawnego DPF-u nie spełnia norm emisji spalin. Problemy przy przeglądzie - diagnosta może od razu wykryć brak filtra i odmówić podbicia dowodu rejestracyjnego. Wyższe koszty w przyszłości - przy ewentualnej odsprzedaży pojazdu, brak DPF znacząco obniża jego wartość. Ekologia i wizerunek - coraz więcej miast wprowadza strefy niskoemisyjne, gdzie pojazd bez DPF-u po prostu nie wjedzie. Zamiast inwestować w ryzykowne obejścia, lepiej sięgnąć po metody, które są skuteczne i zgodne z prawem.
       
       
      Jakie są legalne alternatywy dla wycinania DPF? Na rynku dostępne są trzy główne rozwiązania, które pozwalają odzyskać sprawność filtra i cieszyć się bezproblemową jazdą.
      Diagnostyka komputerowa – to pierwszy krok, który pozwala sprawdzić, czy filtr faktycznie jest zapchany, czy problem wynika np. z uszkodzonego czujnika ciśnienia. Profesjonalne czyszczenie DPF – polega na wymyciu filtra w specjalistycznych urządzeniach, które usuwają nagromadzone sadze i popioły. Efekt? Filtr odzyskuje niemal fabryczną wydajność. Regeneracja filtra – bardziej zaawansowany proces, obejmujący nie tylko oczyszczenie, ale też przywrócenie sprawności elementów pomocniczych (np. czujników). Dzięki tym metodom żywotność DPF-u może być wydłużona nawet o kilkaset tysięcy kilometrów, a kierowca unika niepotrzebnych kosztów.
       
      Kiedy czyszczenie, a kiedy regeneracja? >Nie każdy przypadek wymaga pełnej regeneracji - czasem wystarczy dokładne czyszczenie. Jeśli samochód sporadycznie jeździ w trasie, a częściej w mieście, filtr szybciej się zatyka. W takim wypadku regularne czyszczenie co kilkadziesiąt tysięcy kilometrów może skutecznie rozwiązać problem.

      Regeneracja jest zalecana w sytuacjach, gdy filtr był długo zaniedbywany, komputer pokładowy wielokrotnie wymuszał wypalanie, a objawy (takie jak brak mocy, wysokie spalanie czy tryb awaryjny) są coraz bardziej dokuczliwe. Wtedy kompleksowa usługa daje najlepszy efekt i pozwala uniknąć kosztownej wymiany filtra na nowy.
       
      Jazda bez stresu i problemów z filtrem Usunięcie DPF to droga donikąd - w dodatku nielegalna, kosztowna i ryzykowna. Zamiast tego warto postawić na nowoczesne, bezpieczne i legalne alternatywy. Diagnostyka komputerowa, profesjonalne czyszczenie i regeneracja filtra to metody, które nie tylko przywracają samochodowi pełną sprawność, ale także dbają o środowisko. Dzięki nim kierowca może cieszyć się jazdą bez stresu, wiedząc, że jego auto spełnia wymogi i jest gotowe na długie trasy.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Jeszcze kilka lat temu „wycinanie DPF” było jednym z popularniejszych sposobów radzenia sobie z zapchanym filtrem cząstek stałych. Jednak dziś kierowcy powinni mieć świadomość, że takie rozwiązanie nie tylko jest nielegalne, ale również grozi poważnymi konsekwencjami - od problemów podczas przeglądu technicznego po wysokie mandaty. Co zatem zrobić, gdy na desce rozdzielczej pojawia się kontrolka filtra?


      Do czego służy filtr DPF? Filtr DPF ma za zadanie ograniczać emisję szkodliwych cząstek do atmosfery, a jego sprawność wpływa zarówno na ekologię, jak i komfort jazdy. Jeśli ulegnie zatkaniu, nie zawsze oznacza to konieczność wydania kilku tysięcy złotych na nowy element - często wystarczy diagnostyka i odpowiednia regeneracja. Takie rozwiązania są nie tylko tańsze, ale przede wszystkim w pełni legalne, tak samo jak profesjonalne czyszczenie DPF.
       
      Dlaczego nie warto usuwać DPF? Decyzja o całkowitym wycięciu filtra może wydawać się kusząca, szczególnie gdy samochód traci moc lub wchodzi w tryb awaryjny. Jednak skutki są dużo poważniejsze niż krótkotrwała ulga:
      Ryzyko wysokich mandatów - w Polsce i całej UE przepisy jasno wskazują, że auto bez sprawnego DPF-u nie spełnia norm emisji spalin. Problemy przy przeglądzie - diagnosta może od razu wykryć brak filtra i odmówić podbicia dowodu rejestracyjnego. Wyższe koszty w przyszłości - przy ewentualnej odsprzedaży pojazdu, brak DPF znacząco obniża jego wartość. Ekologia i wizerunek - coraz więcej miast wprowadza strefy niskoemisyjne, gdzie pojazd bez DPF-u po prostu nie wjedzie. Zamiast inwestować w ryzykowne obejścia, lepiej sięgnąć po metody, które są skuteczne i zgodne z prawem.
       
       
      Jakie są legalne alternatywy dla wycinania DPF? Na rynku dostępne są trzy główne rozwiązania, które pozwalają odzyskać sprawność filtra i cieszyć się bezproblemową jazdą.
      Diagnostyka komputerowa – to pierwszy krok, który pozwala sprawdzić, czy filtr faktycznie jest zapchany, czy problem wynika np. z uszkodzonego czujnika ciśnienia. Profesjonalne czyszczenie DPF – polega na wymyciu filtra w specjalistycznych urządzeniach, które usuwają nagromadzone sadze i popioły. Efekt? Filtr odzyskuje niemal fabryczną wydajność. Regeneracja filtra – bardziej zaawansowany proces, obejmujący nie tylko oczyszczenie, ale też przywrócenie sprawności elementów pomocniczych (np. czujników). Dzięki tym metodom żywotność DPF-u może być wydłużona nawet o kilkaset tysięcy kilometrów, a kierowca unika niepotrzebnych kosztów.
       
      Kiedy czyszczenie, a kiedy regeneracja? >Nie każdy przypadek wymaga pełnej regeneracji - czasem wystarczy dokładne czyszczenie. Jeśli samochód sporadycznie jeździ w trasie, a częściej w mieście, filtr szybciej się zatyka. W takim wypadku regularne czyszczenie co kilkadziesiąt tysięcy kilometrów może skutecznie rozwiązać problem.

      Regeneracja jest zalecana w sytuacjach, gdy filtr był długo zaniedbywany, komputer pokładowy wielokrotnie wymuszał wypalanie, a objawy (takie jak brak mocy, wysokie spalanie czy tryb awaryjny) są coraz bardziej dokuczliwe. Wtedy kompleksowa usługa daje najlepszy efekt i pozwala uniknąć kosztownej wymiany filtra na nowy.
       
      Jazda bez stresu i problemów z filtrem Usunięcie DPF to droga donikąd - w dodatku nielegalna, kosztowna i ryzykowna. Zamiast tego warto postawić na nowoczesne, bezpieczne i legalne alternatywy. Diagnostyka komputerowa, profesjonalne czyszczenie i regeneracja filtra to metody, które nie tylko przywracają samochodowi pełną sprawność, ale także dbają o środowisko. Dzięki nim kierowca może cieszyć się jazdą bez stresu, wiedząc, że jego auto spełnia wymogi i jest gotowe na długie trasy.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Naukowcy z Northwestern University poinformowali na łamach PNAS o stworzeniu nowego materiału wysokiej jakości, który z powodzeniem zregenerował tkankę chrzęstną u dużych zwierząt. Jak mówią wynalazcy, materiał wygląda jak gumowata maź i składa się z sieci molekuł, które naśladują naturalne środowisko tkanki chrzęstnej. Podczas badań podawano go do stawu kolanowego zwierząt. W ciągu sześciu miesięcy zaobserwowano dowody na naprawę zniszczonego stawu, w tym pojawienie się nowej tkanki chrzęstnej zawierającej naturalne biopolimery. Autorzy badań mają nadzieję, że uda im się tak rozwinąć ich materiał, że w przyszłości posłuży on do leczenia chorób degeneracyjnych, urazów sportowych i nie będą już konieczne pełne protezy kolana.
      Tkanka chrzęstna to podstawowy element stawów. Gdy zostaje ona uszkodzona, ma to wielki wpływ na ludzkie zdrowie i mobilność. Problem w tym, że u dorosłych tkanka chrzęstna nie ma możliwości regeneracji. Nasza terapia stwarza warunki do takiej regeneracji tkanki, które w naturalny sposób się nie regenerują. Sądzimy, że może to pomóc w rozwiązaniu poważnego problemu medycznego, mówi główny autor badań, Samuel I. Stupp.
      Nowy materiał zawiera bioaktywny peptyd łączący się z transformującym czynnikiem wzrostu beta 1 (TGF-β1) – podstawową proteiną odpowiedzialną na rozwój i utrzymanie tkanki chrzęstnej – oraz zmodyfikowany kwas hialuronowy. Wiele osób słyszało o kwasie hialuronowym, gdyż jest to popularny składnik produktów do pielęgnacji skóry. Występuje on naturalnie w wielu tkankach ludzkiego ciała, w tym w stawach i mózgu. Wybraliśmy go, gdyż przypomina naturalne polimery znajdujące się w tkance chrzęstnej, dodaje uczony. Jego zespół zintegrował bioaktywny peptyd i chemicznie zmodyfikowany kwas hialuronowy tak że doszło do spontanicznego utworzenia nanowłókien, które połączyły się w sposób naśladujący naturalną architekturę tkanki chrzęstnej. W ten sposób powstało rusztowanie, na którym mogą wesprzeć się komórki, by zregenerować tkankę chrzęstną. A do tej regeneracji zachęcają bioaktywne komponenty, wysyłające do organizmu odpowiednie sygnały.
      Materiał został przetestowany na owcach. Wybrano te zwierzęta, gdyż posiadają złożony stan kolanowy, który ma podobny rozmiar i znosi podobne obciążenia co staw ludzki. Ponadto ich tkanka chrzęstna niezwykle trudno ulega regeneracji. Owcom wstrzyknięto materiał w staw kolanowy. Wypełnił on uszkodzone przestrzenie i indukował regenerację uszkodzonej tkanki.
      Stupp ma nadzieję, że w przyszłości materiał ten zostanie wykorzystany podczas zabiegów chirurgicznych na kolanach. Obecnie stosuje się metodę chirurgiczną, w czasie której lekarz powoduje niewielkie uszkodzenia kości pod tkanką chrzęstną, by spowodować wzrost nowej tkanki chrzęstnej. Problemem w tej technice jest fakt, że często tworzy się wówczas tkanka chrzęstna włóknista, taka jak w uszach, a nie tkanka chrzęstna szklista, potrzebna do prawidłowego funkcjonowania stawów, stwierdza Stupp. Doprowadzając do regeneracji tkanki chrzęstnej szklistej uzyskamy lepsze wyniki i rozwiążemy długoterminowy problem ograniczonej mobilności oraz bólu, wyjaśnia.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Osoby, które regularnie ćwiczą, powinny rozważyć zjadanie codziennie garści migdałów. Randomizowane kontrolowane badania wykazały, że w krwi osób jedzących codziennie 57 gramów migdałów występowało po ćwiczeniach fizycznych znacznie więcej korzystnego kwasu tłuszczowego, który umożliwia szybszą regenerację po ćwiczeniach, reguluje metabolizm i zużycie energii, oraz znacznie mniej umiarkowanie toksycznego kwasu tłuszczowego.
      W badaniach, których wyniki opublikowano na łamach Frontiers in Nutrition, wzięło udział 38 mężczyzn i 26 kobiet w wieku od 30 do 65 lat. Były to osoby zdrowe, które nie wykonywały regularnie intensywnych ćwiczeń fizycznych. Około połowy z nich przypisano losowo do grupy, która codziennie przez miesiąc zjadała 57 gramów migdałów. Grupa kontrolna zjadała baton zbożowy, który dostarczał tyle samo kalorii. Przed rozpoczęciem eksperymentu i po 4 tygodniach przeprowadzono badania krwi i moczu uczestników.
      Po 4-tygodniowej diecie u badanych wywołano stan zapalny i uszkodzenia mięśni za pomocą intensywnej 90-minutowej sesji ćwiczeń. Składał się na nią, między innymi, 30-sekundowy anaerobowy test Wingate, 50-metrowy bieg wahadłowy, podskoki, wyciskanie sztangi na ławeczce czy rozciąganie nóg i pleców. Natychmiast po ćwiczeniach oraz przez cztery kolejne dni od uczestników badań pobierano krew i mocz. Po ich pobraniu każdy wypełniał kwestionariusz, który pozwalał ocenić na 10-stopniowej skali samopoczucie oraz ból i sztywność mięśni spowodowane ćwiczeniami.
      Badania krwi wykazały, że po ćwiczeniach doszło do zwiększenia poziomu prozapalnych cytokin IL-6, IL-8, IL-10 i MCP-1, co jest świadectwem łagodnego uszkodzenia mięśni. Zmiany poziomu cytokin były takie same w obu grupach badanych.
      Jednak, co istotne, natychmiast po ćwiczeniach w grupie jedzącej migdały poziom korzystnego kwasu tłuszczowego 12,13-DiHOME (kwas 12,13-dihydroksy-9Z-oktadecenowy) był o 69% wyższy, niż w grupie kontrolnej. Kwast ten jest syntetyzowany z kwasu linolowego przez brunatną tkankę tłuszczową i ma pozytywny wpływ na metabolizm i regulację energii. Jednocześnie w grupie tej stwierdzono o 40% niższy poziom umiarkowanie toksycznego kwasu 9,10-DiHOME (9,10-dihydroksy-12-oktadecenowego). Ma on negatywny wpływ na zdrowie i zdolność organizmu do regeneracji po ćwiczeniach.
      Autorzy badań stwierdzają, że codzienne spożywanie migdałów prowadzi do zmiany metabolizmu oraz zmniejszenia stanu zapalnego i stresu oksydacyjnego, co pozwala z kolei na szybszą regenerację po ćwiczeniach. To już kolejne w ostatnim czasie doniesienie o pozytywnym wpływie migdałów na zdrowie. Niedawno informowaliśmy, że dobrze wpływają na mikrobiom.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Wysiłki zmierzające do odbudowy terenów leśnych skupiają się głównie na jednym elemencie – drzewach. Zalesianie polega głównie na ich sadzeniu. Międzynarodowy zespół naukowy, składający się ze specjalistów z Instytutu Zachowania Zwierząt im. Maxa Plancka, Yale School of the Environment, New York Botanical Garden i Smithsonian Tropical Research Institute informuje, że brak tutaj innego niezwykle istotnego elementu, czyli zwierząt.
      Naukowcy przeprowadzili unikatowe badania w Panamie, analizując to, co dzieje się na wylesionych terenach, które zostały następnie przez człowieka porzucone i pozostawione samym sobie. Były to tereny, które porzucono 20-100 lat temu, na których dochodziło do spontanicznego odradzania się lasu. Okazało się, że dzięki obecności zwierząt w ciągu zaledwie 40–70 lat samoistnie dochodziło do odnowienia składu gatunkowego i bioróżnorodności drzew do poziomu sprzed wycięcia lasu.
      Zwierzęta są naszymi największymi sprzymierzeńcami w odbudowie lasów. To pokazuje, że zalesianie powinno polegać na czymś więcej niż tylko sadzeniu drzew, mówi Daisy Dent z Instytutu Maxa Plancka. Z badań wynika, że bardzo istotnym elementem udanego odtwarzania lasu jest sadzenie drzew w pobliżu starego już istniejącego lasu i ograniczenie polowań. To zachęca zwierzęta do kolonizacji nowych terenów leśnych, co ułatwia odtworzenie lasu.
      Zwierzęta odbudowują las poprzez roznoszenie nasion. Na obszarach tropikalnych to zwierzęta odpowiadają za rozprzestrzenianie się ponad 80% gatunków roślin. Mimo to odtwarzanie lasów polega wyłącznie na sadzeniu drzew, a nie na odtworzeniu prawidłowych interakcji pomiędzy zwierzętami a roślinami. Stwierdzenie, w jaki sposób zwierzęta przyczyniają się do odbudowy lasów jest niezwykle trudne, gdyż trzeba mieć dokładne informacje o diecie zwierząt, mówi Sergio Estrada-Villega z kolumbijskiego Universidad del Rosario.
      Unikalną okazję do takich badań stwarza las w Barro Colorado Nature Monument leżący przy Kanale Panamskim. To jeden z najlepiej zbadanych lasów tropikalnych na świecie. Pracowało tam wiele pokoleń specjalistów, którzy dokumentowali interakcje pomiędzy roślinami a zwierzętami.
      Teraz międzynarodowy zespół naukowy przeanalizował wszystkie dostępne dane, by określić proporcje różnych roślin rozsiewanych przez cztery grupy zwierząt – nielotne ssaki, małe ptaki, duże ptaki oraz nietoperze – oraz sprawdzić, jak proporcje te zmieniały się na przestrzeni ponad 100 lat. To najszerzej przeprowadzone badania tego typu. Większość takich badań skupia się bowiem na pierwszych 30 latach odradzania się lasu.
      Dowiadujemy się zatem, że w regeneracji młodego lasu udział biorą małe ptaki. Ale wraz z upływem czasu rośnie rola dużych ptaków. Jednak przez cały okres wzrostu lasu najważniejszą rolę – i to było dużym zaskoczeniem – odgrywały ssaki nielotne. To coś niezwykłego w lesie odradzającym się po działalności rolniczej. Prawdopodobnie istnienie obok starszego lasu oraz ograniczenie polowań pozwala ssakom na zwiększenie swojej liczebności oraz na przenoszenie nasion pomiędzy starym a nowym lasem, mówi Dent.

      « powrót do artykułu
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...