Inżynierowie i naukowcy sprzeczają się o miejsce lądowania łazika ExoMars

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Łazik, który w ramach drugiej części misji ExoMars poleci na Czerwoną Planetę, wyląduje w jednym z dwóch wybranych miejsc. Po burzliwej dyskusji wybraliśmy Oxia Planum i Mawrth Vallis – mówi Frances Westhall z Centrum Biofizyki Molekularnej w Orleanie. Ostateczna decyzja zapadnie na kilka miesięcy przed startem zaplanowanym na 2020 rok. Już teraz wiadomo, że dojdzie do próby sił pomiędzy naukowcami a inżynierami. Jedno z wybranych miejsce jest bardziej interesujące pod względem geologicznym, drugie zaś jest mniej skaliste, więc łatwiej tam manewrować łazikiem.

Obie lokalizacje są bogate w glinę, mogą więc zawierać ślady życia z przeszłości. Lubimy glinę, bo przyciąga ona materię organiczną i ją dobrze przechowuje – stwierdził Westhall.

Łazik misji ExoMars zostanie wyposażony w wiertło i w czasie sześciu miesięcy ma dokonać 8 wierceń, dwa razy na głębokość 2 metrów i sześć razy na głębokość 1,5 metra. W tym czasie przejedzie około 12 kilometrów. Pozyskane podczas wierceń próbki zostaną przeanalizowane przez instrumenty pokładowe.

Oba wybrane miejsca to nisko położone kratery. Organizatorzy misji chcą mieć pewność, że lądownik zdąży rozwinąć spadochrony i tym razem misja się powiedzie. Europa już dwukrotnie próbowała posadowić lądownik na Marsie. Podczas pierwszej próby łazik Beagle zamilkł wkrótce po lądowaniu. Druga próba miała miejsce w ubiegłym roku, w ramach pierwszej części misji ExoMars. Wówczas to lądownik Schiparelli bezwładnie spadł na powierzchnię Czerwonej Planety. Pozostaje nam trzymać kciuki, by za trzecim razem się udało.

Na razie jednak specjaliści muszą ostatecznie zdecydować, gdzie łazik będzie lądował. Zawsze w takich wypadkach dochodzi do przeciągania liny pomiędzy naukowcami a inżynierami. Ci pierwsi chcą lądować w miejscu, które jest interesujące, a ci drudzy tam, gdzie można bezpiecznie wylądować – żartuje Westhall.

Niedawno NASA poinformowała o wyborze 3 miejsc lądowania swojej misji Mars 2020.

« powrót do artykułu

[Ergo Sum 36]

Jaki sens jest badać nawiane osady na wypływach lawy ???? Przecież tam jest minimalna szansa na cokolwiek interesującego. Trzeba badać świeże klify, wychodnie skalne, osuwiska.

[pogo 102]

Osobiście na miejscu ESA wybrałbym łatwiejsze miejsce lądowania. Przy braku dotychczasowych sukcesów lepiej mieć jednego sprawnego łazika na powierzchni niż nowy krater uderzeniowy...

Choć mam wątpliwości czy dobrze zrozumiałem wyzwanie... Problemem jest manewrowanie łazikiem czy już samo lądowanie? Jeśli tylko manewrowanie, to bym ryzykował.

 

@@Ergo Sum, Mars jest geologicznie niemal martwy. Osuwiska i świeże klify to rzadkość.

[radar 104]

 

 

Osuwiska i świeże klify to rzadkość.

Rzadkość czy coś czego nie ma wcale?

 

Mnie interesuje ten ich plan. Dlaczego akurat 2x 8m, a 6x 1,5 m? Dlaczego nie 8x 2m, albo 8x jak najgłębiej?

[Gość Astro]

 

 

Rzadkość czy coś czego nie ma wcale?

 

No są:

http://slownik-geologiczny.wikidot.com/osuwisko

 

 

 

Dlaczego akurat 2x 8m, a 6x 1,5 m? Dlaczego nie 8x 2m, albo 8x jak najgłębiej?

 

Bo 2*8 nie jest równe 6*1,5. Tym bardziej 8*2 równe nie jest 8*w_πzdu.