Search the Community

Usunięcie migdałków podniebiennych – tonsillektomia - u dzieci nie pomaga w zahamowaniu moczenia nocnego (Journal of Urology). Wydaje się, że jedno z drugim ma niewiele wspólnego, ale niektórzy lekarze twierdzą, że operacyjne ułatwienie oddychania w czasie snu wpływa jednocześnie na niekontrolowane oddawanie moczu. Wyniki niewielkiego studium doktora Carmina Kalorina, urologa z Capital Urological Associates w Północnej Karolinie, wskazują jednak, że wiele dzieci, którym usunięto migdałki, przestawało się moczyć po pół roku, czyli podobnie jak maluchy przechodzące inne operacje, np. usunięcie przepukliny. Moczy się ok. 15% pięciolatków. Kalorin ujawnia, że może się tak dziać z wielu powodów. I tak przyczyną bywają zbyt mały pęcherz, zwiększona produkcja moczu nocą oraz problemy z wybudzeniem. Sygnał z pęcherza do mózgu jest czasem po prostu zbyt słaby. Zdarza się też, że moczenie stanowi pokłosie zaburzeń oddychania, które prowadzą do wydzielania hormonów nasilających wytwarzanie uryny. U dzieci zmniejszenie drożności górnych dróg oddechowych to skutek głównie przerostu migdałków podniebiennych, stąd pomysł zespołu Kalorina, by sprawdzić, czy tonsillektomia rzeczywiście zmienia coś w kwestii moczenia nocnego. Amerykanie skrupulatnie zaplanowali swoje studium, wskazując, że badania sugerujące skuteczność usuwania migdałków w terapii moczenia miały wady metodologiczne. Urolodzy uwzględnili grupę 326 dzieci. Rodzicom przekazano kwestionariusz, w którym znalazły się m.in. pytania dotyczące moczenia nocnego i nietrzymania moczu. Większość maluchów zakwalifikowano do tonsillektomii, pozostałe miały przejść inne zabiegi. Moczenie występowało u mniej więcej jednej trzeciej badanych dzieci. W ciągu pół roku od zabiegu suche noce pojawiły się u ok. połowy z nich, bez względu na rodzaj przeprowadzonej operacji. Lekarze uważają więc, że moczenie i tak by ustąpiło w ciągu 6 miesięcy, a operacje usuwały tylko podstawowy problem, czyli utrudnienia w oddychaniu, przepuklinę itp. Lepiej by to było jednak sprawdzić, uwzględniając grupę kontrolną różniącą się tylko tym, że w analizowanym okresie nie poddawano jej żadnym zabiegom medycznym. Kalorin dodaje, że nie da się wykluczyć, że tonsillektomia daje poprawę w zakresie moczenia u dzieci z najcięższymi zaburzeniami snu. W opisywanym studium większość niekontrolujących oddawania moczu dzieci moczyła się od dawna, a usunięcie migdałów pomagało głównie tym, którym zaczęło się to przydarzać ostatnio.