Znajdź zawartość

Naukowcy z Gladstone Institutes we współpracy z badaczami z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (UCSF) i Uniwersytetu Technicznego w Monachium (TUM) stworzyli mapę genetyczną, dzięki której są w stanie odróżnić regulatorowe limfocyty T od pozostałych limfocytów T. Odkrycie to pozwoli na stworzenie terapii, które pozwolą na wzmacnianie lub osłabianie działania regulatorowych limfocytów T. Odkrycie sieci powiązań genetycznych, które kontrolują biologię regulatorowych limfocytów T to pierwszy krok w kierunku znalezienia leków zmieniających funkcję tych komórek, co pomoże w terapii nowotworów i chorób autoimmunologicznych, mówi doktor Alex Marson, dyrektor Gladstone-UCSF Institute of Genomic Immunology. Ludzkie regulatorowe limfocyty T (Treg) są niezbędnym składnikiem homeostazy immunologicznej. [...] zidentyfikkowaliśmy czynniki transkrypcyjne, które regulują krytyczne proteiny Treg zarówno w warunkach bazowych, jak i prozapalnych, stwierdzają naukowcy. Dotychczasowe badania na myszach wskazują, że zwiększenie liczby regulatorowych limfocytów, T, a tym samym wytłumienie układu odpornościowego, pomaga zwalczać objawy chorób autoimmunologicznych. Z drugiej zaś strony, zablokowanie Treg, a tym samym zwiększenie aktywności układu odpornościowego, może pomagać w skuteczniejszej walce z nowotworami. Obecnie testowane są na ludziach terapie polegające na zwiększeniu liczby Treg. Polegają one na pobieraniu od pacjentów tych komórek, namnażaniu ich i ponownych wstrzykiwaniu. Dotychczas jednak w takich terapiach nie zmienia się samego działania komórek. Większość naszej wiedzy o Treg pochodzi z modeli mysich. Chcieliśmy zidentyfikować geny związane z działaniem Treg, by lepiej zrozumieć, jak wszystko jest ze sobą połączone i móc manipulować działaniem tych komórek. Gdy już rozumiemy funkcje każdego z genów możemy precyzyjnie edytować komórki i zwalczać choroby, wyjaśnia profesor Kathrin Schumann z Monachium. Podczas swoich najnowszych badań naukowcy selektywnie usuwali jeden z 40 czynników transkrypcyjnych, by zmienić działanie Treg. Wybrali te właśnie czynniki, gdyż wcześniejsze badania wskazywały, że mogą one odgrywać specyficzne funkcje w działaniu Treg w odróżnieniu od innych limfocytów T. Następnie skupili się na 10 czynnikach, które wywierały największy wpływ na funkcjonowanie regulatorowych limfocytów T. Za każdym razem przyglądali się tysiącom genów, by sprawdzić, jak zmieniło się ich działanie w wyniku manipulacji czynnikiem transkrypcyjnym. W ten sposób przebadali aż 54 424 indywidualne komórki Treg. Dzięki tak szczegółowej analizie byli w stanie stworzyć rozległą mapę powiązań genetycznych i czynników transkrypcyjnych, które wpływały na pracę Treg. Jednym z najbardziej zaskakujących odkryć było spostrzeżenie, że słabo poznany czynnik HIVEP2 bardzo silnie oddziałuje na funkcjonowanie Treg. Po przeprowadzeniu badań na myszach naukowcy zauważyli, że usunięcie genu HIVEP2 obniżyło zdolność Treg do zwalczania stanu zapalnego. To ważne odkrycie. Wcześniej tak naprawdę nigdy nie rozważano roli HIVEP2 w biologii Treg, mówi Sid Raju z MIT i Harvarda. Naukowcy mówią, że ich badania pokazują też, jak potężnymi narzędziami badawczymi obecnie dysponujemy. Teoretycznie możemy wziąć dowolną komórkę ludzkie organizmu, wybiórczo usuwać z niej pojedyncze geny i badać wpływ takich działań na funkcjonowanie tej komórki. To naprawdę otwiera drogę do traktowania ludzkich komórek jako eksperymentalnego systemu. « powrót do artykułu

Jeden ze składników zielonej herbaty - polifenol galusan epigallokatechiny (EGCG) - znacznie zwiększa liczbę tzw. regulatorowych limfocytów T (Treg) - komórek należących do układu odpornościowego, odpowiedzialnych głównie za hamowanie odpowiedzi immunologicznej, także autoimmunologicznej. Ze szczegółowymi wynikami badań można się zapoznać na łamach pisma Immunology Letters. Badano już leki spełniające podobne funkcje (pomagające kontrolować stan zapalny, poprawiające działanie układu odpornościowego czy zapobiegające nowotworom), ale zawsze pojawiał się problem związany z ich toksycznością. Produkt naturalny umożliwia osiągnięcie tego samego, lecz bez efektów ubocznych. Zespół prof. Emily Ho z Instytutu Linusa Paulinga Uniwersytetu Stanowego Oregonu zdecydował się na eksperymenty na EGCG, ponieważ jest to związek odpowiedzialny za większość prozdrowotnych właściwości zielonej herbaty, który działa zarówno przeciwzapalnie, jak i przeciwnowotworowo. Dzięki temu Amerykanie odkryli, że galusan epigallokatechiny zwiększa produkcję regulatorowych limfocytów T. Efekt nie był co prawda tak silny jak w przypadku niektórych leków, ale przy stosowaniu EGCG nie trzeba się martwić o długoterminowe skutki czy toksyczność. EGCG może działać za pośrednictwem mechanizmów epigenetycznych, co oznacza, że nie zmieniamy samego kodu genetycznego, lecz wpływamy na jego ekspresję: na to, które komórki zostają włączone. Studia laboratoryjne na myszach pokazały, że galusan epigallokatechiny znacznie zwiększa liczbę Treg w śledzionie i węzłach chłonnych. Regulacją epigenetyczną można wykorzystać do generowania supresyjnych Treg do [specyficznych] celów terapeutycznych, a ma to niewątpliwie duże znaczenie w leczeniu chorób autoimmunologicznych - twierdzi Ho. Poza naukowcami z Uniwersytetu Stanowego Oregonu nad projektem pracowali specjaliści z University of Connecticut i Changwon National University w Korei Południowej.

Wystarczy podanie dwóch prostych białek, by wymusić na organizmie przyjęcie przeszczepu - twierdzą australijscy badacze. Opracowana przez nich metoda wzbudzania tolerancji pozwala na całkowite uniknięcie konieczności stosowania leków immunosupresyjnych. Odkrycia dokonali badacze z Garvan Institute of Medical Research. Ich pomysł opiera się na aktywacji tzw. regulatorowych limfocytów T (Treg) - komórek należących do układu odpornościowego, odpowiedzialnych głównie za hamowanie odpowiedzi immunologicznej. Dzięki zabiegowi dochodzi do wywołania trwałej tolerancji przeszczepionego organu przy nieznacznym i krótkotrwałym zaburzeniu ogólnego funkcjonowania systemu odpornościowego. Pomysł badaczy z Garvan Institute polegał na podawaniu interleukiny 2 (IL-2), jednego z białek służących jako przekaźniki informacji w układzie odpornościowym, oraz specjalnie wyselekcjonowanego przeciwciała zdolnego do aktywacji Treg. Mieszanka była podawana przez trzy dni, po czym wykonywano przeszczep tzw. wysp trzustkowych BETA, czyli skupisk komórek zdolnych do wytwarzania insuliny. Jak udowodnili badacze z australijskiego instytutu, zastosowanie ich pomysłu wystarcza do wywołania trwałej tolerancji organizmu biorcy wobec przeszczepu. Mówiąc najprościej, IL-2 jest czynnikiem wzrostu limfocytów T, tłumaczy szef zespołu pracującego nad nową techniką, prof. Jonathan Sprent. Dodaje: Mój kolega Onur Boyman odkrył, że dzięki połączeniu IL-2 z różnymi rodzajami przeciwciał można kontrolować działanie IL-2, wspomagając wzrost jednych populacji komórek T i blokując rozwój innych. W tym projekcie potrzebowaliśmy zwiększyć liczbę komórek Treg. Autorzy eksperymentu chwalą się, że ich pomysł na zwiększenie skuteczności transplantacji zakończył się niemałym sukcesem. Ponad 80% badanych myszy przyjęło przeszczep, tzn. nie wykazało żadnych objawów jego odrzucenia przez 100 dni po zabiegu (taki okres czasu uznaje się w medycynie za potrzebny dla orzeczenia, czy operacja zakończyła się sukcesem). Co więcej, część zwierząt utrzymywano przy życiu jeszcze przez 200-300 dni od ukończenia procedury. Żadne z nich nie odrzuciło obcych komórek. Obecnie planowane są kolejne eksperymenty, których zadaniem będzie ocena skuteczności opracowanej metody w wywoływaniu tolerancji wobec przeszczepiania bardziej złożonych organów, takich jak nerki czy serca. Jeżeli zakończą się one sukcesem, najprawdopodobniej dojdzie do uruchomienia pierwszych testów na ludziach. Ich powodzenie mogłoby stać się prawdziwym przełomem w światowej transplantologii.