Znajdź zawartość

Dr Joyce Keyak i zespół z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine (UCI) opracowali nową metodę radzenia sobie z przerzutami do kręgosłupa, które powstają w przebiegu raka piersi. Standardowo stosuje się sesje radioterapii, okazało się jednak, że istnieje coś innego i bardzo obiecującego – zastrzyki z radioaktywnego cementu, które podaje się bezpośrednio do trzonu kręgów. Akademicy z UCI nawiązali współpracę z naukowcami z St. Jude Heritage Medical Group i razem testowali nowo opracowaną technikę. Gdyby okazała się klinicznie przydatna, mogłaby wyeliminować sesje readioterapii. W porównaniu do teleterapii, opisywana procedura pozwala na dostarczanie wyższych dawek [promieniowania] do przerzutów w kościach i niższych do rdzenia kręgowego oraz innych niezmienionych chorobowo tkanek. Niewykluczone więc, że udałoby się polepszyć wyniki terapii – twierdzi Keyak. Przerzuty do kręgosłupa powodują silny ból oraz złamania kręgów. Ze względu na bliskość rdzenia i nerwów skutkują często poważnymi komplikacjami neurologicznymi. W takich sytuacjach prowadzi się przeważnie 2-etapowe leczenie: 1) wszystko zaczyna się od procedury chirurgicznej (wertebroplastyki lub kyfoplastyki), w ramach której złamany trzon jest wypełniany cementem kostnym, stosowanym przez ortopedów również podczas mocowania endoprotez, 2) potem następuje teleterapia. Skuteczność tej ostatniej jest ograniczona, ponieważ bliskość rdzenia kręgowego obniża bezpieczną dawkę promieniowania. Terapia jest też uciążliwa dla pacjentów, gdyż z tego samego powodu dzieli się ją na wiele sesji. Pomysł zespołu doktor Keyak to połączenie w jeden zabieg obu opisanych wyżej faz. Jako że do cementu kostnego dodaje się składników radioaktywnych, mamy do czynienia z brachyterapią kręgową. W ramach kolejnych studiów lekarze zamierzają określić, jakie radioizotopy należałoby zastosować, stopień ich aktywności oraz rozmieszczenie w cemencie. Poza tym konieczne będzie zbadanie wrażliwości na napromieniowanie w zależności od rozmiaru kości, jej gęstości oraz rodzaju guza.

Połączone siły badaczy z Uniwersytetu w Leeds i Królewskiego Uniwersytetu w Belfaście pracują nad biologicznymi cementami, które pozwoliłyby na uzupełnianie ubytków powstałych w czasie wybuchowego złamania kręgosłupa, kiedy na kość działa siła zgniatająca. Do tego typu naprężeń dochodzi w czasie wypadków kumunikacyjnych albo upadku z dużej wysokości. Cement kostny, przypominający ten stosowany podczas mocowania endoprotezy stawu, wykorzystuje się podczas tzw. wertebroplastyki. Nakłada się go, aby wzmocnić naruszone osteoporozą kręgi. W przypadku złamań wybuchowych sytuacja jest jednak dużo bardziej skomplikowana. Przy tego typu złamaniach odłamki kości rozpryskują się wokół. W ciężkich przypadkach wbijają się nawet w rdzeń kręgowy. Chirurgom może się udać poskładać je razem i ustabilizować kręgosłup metalowymi śrubami. [...] Im mniej inwazyjne leczenie, tym lepiej – wyjaśnia dr Ruth Wilcox z Instytutu Inżynierii Medycznej i Biologicznej w Leeds. Naukowcy z Belfastu mają bogate doświadczenie, jeśli chodzi o zastosowanie syntetycznych biomateriałów do usuwania anomalii kostnych. Materiały te mogą być wstrzykiwane w miejscu złamania i naśladować skład chemiczny samej kości – opowiada dr Fraser Buchanan ze Szkoły Inżynierii Mechanicznej i Kosmicznej. Ich partnerzy z Leeds specjalizują się natomiast w symulacjach komputerowych kręgosłupa. Dzięki temu podczas prac nad nowym biomateriałem będzie można obserwować jego działanie w żywych organizmach. Ponieważ większość wybuchowych złamań występuje u młodych osób, nie wiadomo, jak obecnie stosowane cementy sprawują się w dłuższej perspektywie czasowej. U starszych ludzi, u których przeprowadzono wertebroplastykę, dochodzi do uszkodzenia kręgów sąsiadujących z naprawionymi. Dzieje się tak najprawdopodobniej dlatego, że cement jest twardszy (i cięższy) od kości. Trzeba więc użyć czegoś o właściwościach jak najbardziej zbliżonych do naturalnej tkanki.