Sign in to follow this
Followers
0
Po raz pierwszy wykazano związek malarii z wylesianiem na potrzeby handlu międzynarodowego
By
KopalniaWiedzy.pl, in Zdrowie i uroda
-
Similar Content
-
By KopalniaWiedzy.pl
Stabilne ekosystemy niosą ze sobą wiele korzyści koniecznych do ludzkiego dobrostanu, w tym zachowania zdrowia. Jeśli pozwolimy na masowe zniszczenia w ekosystemach, odbije się to na zdrowiu ludzkiej populacji w sposób, który trudno przewidzieć i kontrolować, mówi profesor Michael Springborn z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis. Uczony stał na czele grupy badawczej, która wykazała, że wymieranie płazów w Panamie i Kostaryce doprowadziło do wzrostu liczby przypadków malarii wśród ludzi.
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat z wielu miejsc Ameryki Południowej – i nie tylko, bo problem dotyczy całej Ziemi – zaczęły znikać żaby, salamandry i inne płazy. Poza ekologami mało kto zwrócił na to uwagę. Jednak spadki te miały bezpośredni wpływ na ludzkie zdrowie. Naukowcy poinformowali na łamach Environmental Research Letters, że w szczytowych okresach spadku liczby płazów w Panamie i Kostaryce doszło w tych krajach do wzrostu przypadków malarii o 1 osobę rocznie na 1000. Oba kraje liczą ponad 9 milionów obywateli, a to oznacza, że roczna liczba przypadków malarii zwiększyła się tam o ponad 9000.
Od początku lat 80. do połowy lat 90. w Kostaryce rozprzestrzeniał się śmiertelny dla płazów patogen grzybiczny Batrachochytrium dendrobatidis. W Panamie dziesiątkował zwierzęta jeszcze dłużej. W sumie na całym świecie B. dendrobatidis zabił co najmniej 90 gatunków płazów i przyczynił się do spadków wśród kolejnych 500 gatunków. Wkrótce po szczytach jego rozpowszechnienia Kostaryka i Panama doświadczyły wzrostu liczby przypadków malarii.
Wiadomo, że żaby czy jaszczurki zjadają każdego dnia setki komarzych jajek. Malaria zaś jest przenoszona przez komary. Dlatego też naukowcy postanowili sprawdzić, czy istnieje związek pomiędzy spadkiem liczby płazów, a wzrostem zapadalności na malarię. Od pewnego czasu wiemy, że istnieją złożone związki pomiędzy zdrowiem ekosystemów a zdrowiem ludzi, jednak badanie tych związków jest niezwykle trudne, mówi doktor Joakim Weill z UC Davis.
Uczeni przeanalizowali informacje dotyczące ekologii płazów, dane z opieki zdrowotnej oraz wykorzystali modele ekonomiczne do zbadania wzajemnych wpływów obu zjawisk. Analiza wykazała bezsprzeczny związek pomiędzy czasem i miejscem rozprzestrzeniania się B. dendrobatidis, a czasem i miejscem zwiększenie przypadków malarii. Nie znaleziono przy tym żadnego innego czynnika, który tłumaczył by obserwowane wzrosty liczby zachorowań.
« powrót do artykułu -
By KopalniaWiedzy.pl
Już wkrótce przypada Międzynarodowy Dzień Kawy. Z tej okazji prof. Piotr Tryjanowski z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu (UPP) opowiedział, co kawa ma wspólnego z ptakami, zwierzętami i ochroną przyrody.
Jak można się domyślić, nie chodzi wyłącznie o zoologiczne nazwy palarni i kaw czy symbole znajdujące się na opakowaniach i naczyniach. Ze śladem zwierząt mamy do czynienia już na samym początku, czyli wtedy, gdy ludzie odkryli właściwości kryjącej się w kawie kofeiny.
Istnieje wiele legend dot. kawy i odkrycia jej pobudzającego działania. Jedna mówi o kozach (albo wielbłądach), które po zjedzeniu pewnej odmiany jagód były szczególnie ożywione. Pasterz skosztował ich i odczuł podobny efekt. W innej wersji, mentalnie mi znacznie bliższej - opowiada ornitolog – owoce zjadły nie kozy, a bliżej nieokreślone ptaki. Też były pełne energii, sił witalnych i się pociesznie zachowywały. Nigdzie nie spotkałem się z informacją, co to za gatunek ptaka [...], ale podejrzewam bilbila arabskiego. Gatunek stosunkowo pospolity i lubiący wszelakie, nawet większe, nasiona.
Najlepiej związki kawy i zwierząt uwidaczniają się w jednak w przypadku ziaren przerabianych, czyli takich, które przeszły przez układ pokarmowy zwierzęcia. Wg koneserów, stąd właśnie bierze się ich smak i pewne właściwości.
Ziarna kawy luwak (in. kopi luwak) wydobywa się z odchodów łaskunka palmowego (Paradoxurus hermaphroditus), a więc zasiedlającego lasy tropikalne południowo-wschodniej Azji przedstawiciela rodziny wiwerowatych. Podobnie powstaje kawa muntjack, z tym że tym razem owoce kawowca zjada niewielki przedstawiciel jeleniowatych. Jest i kawa nietoperzowa, bo ziarnami zajadają się, nieznane u nas, nietoperze owadożerne. Gdyby ktoś wolał jednak ziarna kawy, która wychodzi tam, gdzie wchodzi, a nie w innym miejscu organizmu, to jest i taka propozycja. Są małpy – makaki tajwańskie - które zajadają się łupinkami, a samo ziarno wypluwają.
Prof. Tryjanowski dodaje, że gdyby miał wybierać spośród zwierzęcych kaw, jako miłośnik ptaków zdecydowałby się na Jacu Bird Coffee. Bo ta kawa to naprawdę efekt współpracy z ptakami z gatunku penelopa ciemnonoga [...]. Jej powstanie jest związane z fantastyczną historią, gdy początkowo ptaki zajadające się owocami kawowca uchodziły za niezwykłe szkodniki. Wybierały najlepsze owoce, ale ziarna przechodziły praktycznie nienaruszone przez ich przewód pokarmowy. Ponoć tracą nieco goryczki, przez co kawa Jacu ma charakterystyczny, delikatny smak. No i sporo kosztuje, ale to także efekt czasu poszukiwania ptasich odchodów i ręcznej ich obróbki.
Wszystko zaczęło się od tego, że Henrique Sloper de Araújo, właściciel fazendy Camocim, "przyłapał" ptaki żerujące na jego uprawie położonej przy Parku Narodowym Pedra Azul. Przypomniał sobie jednak cenioną kopi luwak i postanowił spróbować. Pierwsza partia Jacu Bird Coffee ujrzała światło dzienne w 2006 r.
Jak podkreślono w informacji prasowej UPP, naciski konsumenckie wywołują zmiany w zakresie plantacji kawowych. Coraz popularniejsze staje się, na przykład, uprawianie kawy w cieniu. Zmniejsza się plonowanie, ale takie plantacje są o wiele przyjaźniejsze dla ptaków i płazów. W zamian producenci otrzymują specjalne certyfikaty. To naprawdę "bird friendly" podejście i chętnie sam taka kawę kupowałbym w Polsce – podsumowuje prof. Tryjanowski.
« powrót do artykułu -
By KopalniaWiedzy.pl
Powierzchnia Marsa jest bez przerwy poddawana działaniu dużych dawek promieniowania kosmicznego, a jego intensywność może wzrastać nawet 50-krotnie w wyniku pojawiania się wysoko energetycznych rozbłysków na Słońcu. Naukowcy holenderskiego Uniwersytetu w Wageningen postanowili sprawdzić, jak w takich warunkach rosną rośliny. Ekolog Wieger Wamelink mówi, że irytuje go przedstawiany w filmach sposób upraw na Marsie. Często pokazują uprawy w szklarniach, ale to nie blokuje promieniowania kosmicznego, stwierdza.
Wysokoenergetyczne promieniowanie kosmiczne może zmieniać DNA roślin. A trzeba pamiętać, że powierzchnia Marsa nie jest chroniona ani przez atmosferę, ani przez pole magnetyczne, które zapewniają ochronę organizmom żywym na Ziemi.
Wamelink wraz z zespołem postanowili odtworzyć warunki panujące na Marsie. Dlatego też wykorzystali promieniowanie gamma, generowane przez radioaktywny kobalt. Co prawda promieniowanie docierające do powierzchni Marsa składa się w różnych typów promieni, w tym alfa i beta, jednak ich uzyskanie jest już znacznie trudniejsze. Cząstki alfa i beta można wytworzyć w akceleratorach i Wamelink z chęcią by któregoś użył, jednak wie, że to nie możliwe. "Musielibyśmy wsadzić rośliny do akceleratora na 2-3 miesiące. Biorąc pod uwagę, jak duże jest zapotrzebowanie na te urządzenia i jakie kolejki chętnych się do nich ustawiają, przeprowadzenie tak długotrwałego eksperymentu nie byłoby możliwe", stwierdza uczony.
Holendrzy musieli więc zadowolić się samym promieniowaniem gamma. Rozpoczęli więc pracę z radioaktywnym kobaltem i nasionami żyta i pieprzycy siewnej. Część z nich hodowali w standardowych warunkach panujących na Ziemi, a drugą część w takich samych warunkach z dodatkiem promieniowania gamma. Cztery tygodnie po kiełkowaniu ziaren naukowcy porównali rośliny i stwierdzili, że liście żyta i pieprzycy, które rosły w środowisku pełnym promieni gamma mają nienormalne kształty i kolory.
Ponadto żyto hodowane w promieniach gamma było o 48% lżejsze niż żyto z normalnych warunków. W przypadku pieprzycy siewnej okazało się, że rośliny z uprawy z dodanym promieniowaniem są o 32% lżejsze od roślin ze standardowych upraw. Naukowcy przypuszczają, że wszystkie te różnice są wynikiem uszkodzenia DNA i białek roślinnych przez promieniowanie.
Badania Holendrów pochwalił Michael Dixon z kanadyjskiego University of Guelph. Należy on do grupy, która ma zamiar w ciągu najbliższych 10 lat założyć eksperymentalną hodowlę jęczmienia na Księżycu. Jednym z pierwszych pytań, na jakie trzeba będzie odpowiedzieć, brzmi, czy rośliny są w stanie przeżyć promieniowanie docierające do Srebrnego Globu. Dixon mówi, że praca uczonych z Wageningen pokazuje, jak olbrzymie trudności może sprawić kolonizacja Marsa.
Dodaje, że idealne odtworzenie marsjańskich warunków na Ziemi jest niemożliwe, dlatego ostatecznym testem byłaby eksperymentalna uprawa roślin na Marsie. Dopiero ona pokaże, czy produkcja żywności na Czerwonej Planecie będzie możliwa.
« powrót do artykułu -
By KopalniaWiedzy.pl
Trawa pampasowa to jedna z dekoracyjnych roślin. Cechuje ją stosunkowo wysoka wytrzymałość, dzięki czemu niektóre odmiany przetrwają zimę. Poniżej dowiesz się, jakie warunki są niezbędne dla rozwoju tej rośliny, jak wygląda proces jej rozmnażania, a także - gdzie może zostać wykorzystana.
Trawa pampasowa - czym jest?
Trawa pampasowa to roślina kępiasta. Pochodzi ze stepów krajów południowoamerykańskich. Ma puszyste, przyciągające uwagę kwiatostany. Rośnie zarówno na ciepłych, jak też na zimnych obszarach, jednak wymaga dość specyficznych warunków uprawy. Sadzi się ją bezpośrednio do gleby lub do donic, które to stanowią doskonały element dekoracyjny. Co ciekawe, można ją spotkać także w dzikim otoczeniu, np. nad brzegiem morza czy oceanu.
Istnieje wiele odmian traw pampasowych. Różnią się one wyglądem, wielkością, kolorem, a także wymaganiami co do uprawy.
Jedne z najpopularniejszych to:
• Weiser Fede - trawa o białych kwiatach;
• Rendatleri - trawa o różowych kwiatach;
• Sunningdale Silver - trawa o srebrzysto połyskujących kwiatach.
Trawy ozdobne pampasowe to także trawy niskopienne, takie jak Evita czy Pumila oraz mini trawy - Mini Pampas.
Trawa pampasowa różowa - uprawa
Jak wspomniano powyżej, pampasowa trawa jest dość wymagająca pod względem warunków uprawy. Przede wszystkim powinna mieć ona odpowiednie miejsce, w którym zapewnione będzie ciepło, nasłonecznienie oraz ochrona od wiatru.
Jeżeli chodzi natomiast o wymagania glebowe, to trawy pampasowe lubią żyzne podłoża, zatem gleba powinna być bogata w próchnicę i składniki odżywcze, a także lekko kwaśna. W przeciwnym razie roślina nie urośnie prawidłowo, dlatego jeżeli zaplanowałeś w swoim ogrodzie trawę pampasową, sadzonki powinny mieć zapewnione wszystkie wskazane powyżej czynniki. Jeżeli natomiast Twoja gleba nie spełnia wymienionych wymagać, to konieczne okaże się jej odpowiednie nawożenie, zwłaszcza w okresie wiosennym i letnim, kiedy trawa nie zacznie jeszcze okresu kwitnienia.
Co do okresu zimowania, trawa ozdobna pampasowa powinna spędzić go w suchej glebie. W przeciwnym razie wilgoć oraz niska temperatura doprowadzą do zniszczenia korzeni rośliny i przyczynią się do rozwoju procesu gnilnego. O ile ww. czynniki atmosferyczne nie zaszkodzą trawie, powinna ona odbić wczesną wiosną, na przełomie marca oraz kwietnia.
Trawy pampasowe - kiedy sadzić i jak pielęgnować?
Trawa pampasowa może być sadzona właściwie w każdym czasie (oprócz sezonu kwitnienia i okresu zimowego). Oznacza to, że roślinę można przesadzić z doniczki do gruntu pomiędzy początkiem kwietnia a początkiem września. Najlepiej będzie, jeżeli trawa zostanie posadzona już po ustąpieniu zimowych przymrozków - wówczas nic nie powinno jej zagrozić. Roślina rośnie bardzo szybko, dlatego w trakcie jednego sezony może osiągnąć dwumetrowe liście oraz półmetrowe kwiatostany. Kwiaty wypuszczane są najczęściej od początku września do listopada, przy czym mogą pojawić się wcześniej (w zależności od warunków pogodowych w danym sezonie).
Aby trawa rozwijała się prawidłowo, należy dostarczyć jej odpowiednią ilość wody, co jest niezwykle ważne zwłaszcza na etapie wzrostu oraz kwitnienia. Ważnym elementem uprawy jest także oczyszczenie trawy z chwastów. Nie jest to zazwyczaj najłatwiejsze zadanie, ponieważ bylina jest gęsto, zatem tylko regularne usuwanie niechcianych chwastów może przynieść pożądany efekt. Przy tych czynnościach należy zwrócić uwagę na ochronę osobistą, ponieważ trawy pampasowe mają ostre liście i z łatwością można się nimi dość poważnie skaleczyć.
Trawa pampasowa - jak wykorzystać?
Roślina może być wykorzystana przede wszystkim do ozdoby ogrodu i domu, przy czym ma szersze zastosowanie, niż tylko posadzenie jej do doniczek. Kwiatostany trawy pampasowej można bowiem wysuszyć i wykorzystać jako element dekoracyjny w wazonach. Rozwiązanie to przypadnie do gustu zwłaszcza miłośnikom minimalistycznych wnętrz w stylu Boho, ponieważ idealnie wpasuje się w klimat.
Co więcej, trawa pampasowa coraz częściej wykorzystywana jest w dekoracjach weselnych i to zarówno w dekoracjach stołów, jak i w bukietach przyszłych żon. Pastelowe kolory trawy idealnie pasują bowiem do delikatnych wystrojów sal weselnych. Jeżeli jednak nowożeńcy chcieliby, aby przewodni kolor ich uroczystości był nieco bardziej krzykliwy, to nic straconego. Floryści mogą bowiem zafarbować kwiatostany trawy pampasowej tak, by pasowały one do motywu każdej uroczystości.
Trawa pampasowa różowa - gdzie kupić?
Każdą trawę pampasową, w tym również tę różową, możesz kupić w szkółkach lub sklepach ogrodniczych. Jest to jednak dość specyficzna roślina i mimo że wciąż zyskuje na popularności, to nie w każdym sklepie odnajdziesz jej sadzonki. Przy dokonywaniu zakupu pamiętaj także, aby wybrać interesujący Cię gatunek oraz odmianę, ponieważ od tych czynników zależy w dużej mierze uprawa i pielęgnacja rośliny, w tym jej ochrona przed chorobami oraz szkodnikami. Co więcej, upewnij się, że sadzonki nie zawierają żadnych uszkodzeń, bowiem te w niewłaściwym stanie najprawdopodobniej nie przyjmą się w ogrodzie. Jeżeli szukasz najwyżej jakości sadzonek różowej trawy pampasowej, odnajdziesz je na stronie internetowej: https://www.podkarpackiesady.pl/pl/p/Trawa-pampasowa-rozowa-ROSE-PLUME/813.
Źródło: https://swiat-ogrodnika.pl/zabojczo-piekne-jak-uprawiac-konwalie.html
« powrót do artykułu -
By KopalniaWiedzy.pl
Malaria to jedna z najpoważniejszych chorób trapiących ludzkość. W roku 2019 na świecie zanotowano 229 milionów przypadków tej choroby. Zmarło 409 000 osób, w tym 274 000 dzieci. Choroba powodowana jest przez pięć gatunków pierwotniaków z rodzaju Plasmodium. Przenoszone są one przez komary z rodzaju Anopheles (widliszek). Naukowcy donieśli właśnie o obiecującej metodzie walki z malarią, która polega na modyfikacji genów układu pokarmowego komarów.
Wspomniane badania wykorzystują technikę CRISPR-Cas9 do takiego zmodyfikowania genomu komarów, by zablokować ich zdolność do przenoszenia zarodźców. Sięganie po techniki genetyczne stało się koniecznością w obliczu rosnącej odporności komarów na pestycydy i oporności zarodźca malarii na leki przeciwmalaryczne.
Edycja genów to obiecujące narzędzie kontroli malarii. Potrzebowaliśmy jednak bezpiecznej metody przetestowania takich narzędzi w krajach, gdzie malaria najczęściej występuje, mówi główna autorka badań Astrid Hoermann z Imperial College London.
Naukowcy zmodyfikowali genetycznie komara Anopheles gambiae. Wykorzystali przy tym technologię CRISPR-Cas9 by wprowadzić do jego DNA gen kodujący proteinę antymalaryczną. Umieszczono ją wśród genów, które aktywują się, gdy komar się pożywia. Cała manipulacja została przeprowadzona w ten sposób, by antymalaryczny gen był przekazywany potomstwu.
Następnie uczeni hodowali zmodyfikowane komary, by sprawdzić, czy pozostaną zdrowe i czy są zdolne do rozmnażania się. Sprawdzali też, jak w przewodzie pokarmowym zmodyfikowanych komarów rozwija się zarodziec. Badania dostarczyły wstępnych dowodów wskazujących, że taka modyfikacja genetyczna może być skuteczną metodą walki z malarią.
To pasywne modyfikacje. Można je przetestować w warunkach polowych, by upewnić się, że są bezpieczne i efektywnie blokują pasożyta, bez ryzyka przypadkowego rozprzestrzenienia się w środowisku, wyjaśnia Nikolai Windbichler z Imperial College London.
« powrót do artykułu
-
-
Recently Browsing 0 members
No registered users viewing this page.