Odkryto białko hamujące regenerację aksonalną po udarze

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA) odkryli białko - efrynę A5 - które nie dopuszczając do tworzenia nowych połączeń między neuronami, hamuje regenerację po udarze. Okazało się, że po zablokowaniu szlaku sygnałowego tej cząsteczki u myszy pojawiają się nowe wypustki aksonalne. Jeśli uda się znaleźć efrynę A5 u ludzi, będzie można przyspieszyć regenerację po udarze.

Dorosły mózg hamuje "pączkowanie" (ang. axonal sprouting) i tworzenie nowych połączeń. Wcześniejsze badania pokazały, że paradoksalnie po udarze wysyła mieszane sygnały - jednocześnie aktywuje cząsteczki stymulujące i hamujące tworzenie nowych wypustek aksonalnych. W ramach najnowszego studium zespół z UCLA opisał efekty działania jednej z molekuł hamujących.

Kalifornijczycy opracowali też nową technikę bioinżynierii tkankowej, umożliwiającą dostarczanie leków po udarze. Wykorzystuje się tu biopolimerowy hydrożel, inaczej mówiąc - żel białek naturalnie występujących w mózgu, który uwalnia substancje neuronaprawiające bezpośrednio do docelowego obszaru - tkanki przyległej do centrum udaru.

Ekipa z UCLA zademonstrowała także, że im więcej aktywności behawioralnej po udarze (np. poruszeń kończyną), tym silniejsza bezpośrednia stymulacja powstawania nowych połączeń w uszkodzonym rejonie.

Efryna A5 "włącza się" w reaktywnych astrocytach na obrzeżach strefy martwicy (ang. periinfarct cortex). Białko to jest inhibitorem wzrostu wypustek aksonalnych, a zarazem odzyskania sprawności motorycznej.

Podczas eksperymentów na modelu mysim blokada szlaku sygnałowego efryny A5 za pomocą unikatowego systemu dostaw tkankowych wyzwalała tworzenie nowych wzorców wypustek aksonalnych w obwodach kory ruchowej, przedruchowej i przedczołowej.

[Rowerowiec 27]

Jeśli ludzkość znajdzie już lekarstwa i sposoby na większość chorób, to poważniejszym problemem może okazać się to, że będzie nas za dużo na Ziemi...

[fuzja 19]

Jeśli ludzkość znajdzie już lekarstwa i sposoby na większość chorób, to poważniejszym problemem może okazać się to, że będzie nas za dużo na Ziemi...

Nie sądzę aby to był wielki problem, ludzkość ma już sposoby na kontrolę populacji: wojny, zamachy, masakry. Poza tym wszystkim z wiekiem raczej spada libido i jak już będziemy żyć po sto kilkadziesiąt lat to raczej odechce się rozmnażania, zresztą wcześniej, więcej przyjemności będą dawały nam robo-dziewczęta czy robo-mężczyźni. W kulturach wysoko rozwiniętych widać spadek dzietności. Jeśli nawiedzi nas kiedyś globalna klęska głodu, to po prostu może się okazać że będziemy znowu wydawać 50%-90% pieniędzy na żywność, a nie jak teraz <<20%.