Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

I kornika zje, i malarię zlikwiduje...

Rekomendowane odpowiedzi

Nasosznik trzęś (Pholcus phalangioides) to niewielki pająk, który okazał się pogromcą korników. Brytyjscy naukowcy zauważyli, że jada również komary, co oznacza, że dałoby się go wykorzystać jako skuteczną biobroń przeciw malarii.

[Zamiłowanie do komarów] może mieć globalne znaczenie, ponieważ gdybyśmy byli w stanie okiełznać z pomocą pająków populacje komarów i zaprojektować coś, co pozwoliłoby zakwaterować pająki we właściwym miejscu, moglibyśmy opanować malarię - przekonuje Charles Hippisley-Cox z Uniwersytetu w Huddersfield, specjalista od historycznych budynków.

Choć to bodaj najważniejszy z wniosków, pierwotnie badania dotyczyły technik konserwatorskich. Zespół eksperymentował w rejonie Francji, gdzie nie brakuje opuszczonych budynków po okazyjnych cenach.

We Francji istnieje nakaz chemicznego likwidowania korników. Jak na ironię, spreje są nie tylko szkodliwe dla zdrowia, ale i nie dają gwarancji 100-proc. skuteczności. Po zastosowaniu środka dom wydaje się wymarły, lecz [...] dużo owadów przeżywa w rejonach, gdzie udało im się schować przed insektycydem. W takiej sytuacji "wynajęcie" P. phalangioides wydaje się o wiele lepszym rozwiązaniem.

Nasosznik gniazduje w pajęczynie, ale gdy zgłodnieje, wyrusza na łowy. Spotykając ofiarę, zachowuje się jak Spiderman - zarzuca na nią jedwabną nić. Potencjalny kąsek wpada w panikę, a wtedy pająk podchodzi i ją kąsa.

Gdy naukowcy zdali sobie sprawę, że P. phalangioides może stać się sojusznikiem w ich sprawie, zaczęli się baczniej przyglądać jego obyczajom. Odkryli, że populacja pająków podlega samoregulacji. Gdy pożywienia jest pod dostatkiem, populacja się rozrasta i staje się olbrzymia. Kiedy źródło pożywienia zaczyna wysychać, pająki wdrażają kanibalizm i przestają się rozmnażać. W ten sposób w pomieszczeniu zostaje zaledwie kilka par.

Jeśli któryś z właścicieli domów miałby obiekcje co do 8-nożnego towarzystwa, Hippisley-Cox argumentuje, że jest ono zupełnie nieuciążliwe. P. phalangioides poruszają się ponoć wolno i z wielką gracją, miło więc na nie popatrzeć. Przy takiej różnicy temp przemieszania prawdopodobieństwo bezpośredniego kontaktu jest zaś praktycznie zerowe.

W kolejnym etapie studium mają wziąć udział entomolog, projektant budek lęgowych oraz specjalista od medycyny (ten ostatni zajmie się wykorzystaniem potencjału antymalarycznego tych pająków).

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Czyli sprowadza się do pytania co wolisz bardziej: malarię i korniki czy pająki? Jakaś kobieta wypowie się na ten temat?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

A co do ich sposobu poruszania, to potrafią całkiem nieźle zapierniczać jak tylko poczują zagrożenie i do tego czasem gubią te swoje obrzydliwe, długie nogi. Fuj!

 

zapierniczają aż gubią nogi ; D Może nasza kadra piłkarska mogła by się nauczyć tak biegać :P:lol:

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...