Znajdź zawartość

British Library udostępniła w internecie trzy miliony stron zeskanowanych z XVIII-, XIX- i XX-wiecznych gazet. Pochodzą one z 200 tytułów, które ukazywały się na terenie dzisiejszej Wielkiej Brytanii i Irlandii. Internauci mogą bezpłatnie przeszukiwać udostępnione materiały, ale dostęp do poszczególnych stron jest płatny. Praca nad digitalizacją gazet zajęła pracownikom British Library cały rok. Każdego dnia byli oni w stanie przenieść do postaci cyfrowej do 8000 stron. British Library ma nadzieję, że w ciągu najbliższych 10 lat do sieci trafi kolejne 40 milionów stron z pracy. Dzięki wysiłkowi tej szacownej instytucji osoby zainteresowane dawnymi materiałami prasowymi nie będą musiał spędzać całych tygodni czy miesięcy w bibliotekach. Zamiast tego w ciągu kilkunastu sekund przeszukają olbrzymi zbiór danych i wybiorą interesujące ich teksty.

British Library podpisała z Google'em umowę, na podstawie której do sieci trafi 250 000 tekstów. Dzięki temu internauci zyskają bezpłatny dostęp do dzieł, które powstały w latach 1700-1870. Realizacja projektu digitalizacji zajmie całe lata, a jego koszty pokryje Google. Użytkownicy będą mieli dostęp do tekstów zarówno ze strony Google'a, jak i British Library. Będą mogli wyszukiwać, czytać i kopiować teksty. Jednymi z pierwszych dzieł, które trafią do sieci będzie pamlet ośmieszający królową Marię Antoninę oraz pochodzące z 1858 roku plany jednej z pierwszych łodzi podwodnych, nakreślone przez hiszpańskiego wynalazcę Narciso Nonturiola. Wspomniane 250 000 dzieł to niewielki ułamek zbiorów British Library. Zgromadziła ona bowiem 150 000 000 dzieł, w tym tak niezwykłe jak Diamentowa Sutra - najstarsza zachowana w całości książka drukowana - czy Kodeks Synajski, najstarszy manuskrypt Biblii.

Od 24 lipca w Internecie będzie można oglądać Kodeks Synajski (łac. Codex Sinaiticus), uznawany przez biblistów za bezcenny zabytek. Zachowały się fragmenty Starego oraz cały Nowy Testament. Spisano je po grecku między 330 a 350 rokiem n.e. Na co dzień Kodeks jest przechowywany m.in. w British Library w Londynie. Udostępnienie w Sieci jego zdjęć w wysokiej rozdzielczości to pierwsza część bibliotecznego projektu. Internauci będą się mogli zapoznać z ponad 100 stronami Kodeksu. Sześćdziesiąt siedem pochodzi z British Library, a pozostałe z Uniwersytetu w Lipsku. W ciągu następnych lat liczba pagin dostępnych w Internecie będzie wzrastać, w miarę postępów w zakresie skanowania. W 1844 roku 1460-stronicowy zabytek został odkryty przez Konstantina von Tischendorfa w klasztorze Św. Katarzyny przy górze Synaj. Biblista wrócił z częścią manuskryptu do Lipska i w 1869 r. zaprezentował ją carowi Mikołajowi II. Od 1973 roku większość stron znajduje się w Londynie (Brytyjczycy odkupili 694 strony od Stalina). Czterdzieści trzy karty są przechowywane w Lipsku, 3 fragmenty w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Sankt Petersburgu, a 12 pagin i kilkanaście fragmentów w miejscu odkrycia Kodeksu w Egipcie. W 2005 roku na projekt ponownego połączenia kawałków Kodeksu z wykorzystaniem współczesnych technologii cyfrowych przeznaczono aż 650 tysięcy funtów. Efekty pracy naukowców będzie można podziwiać na witrynie internetowej Codex Sinaiticus.