Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy

Rekomendowane odpowiedzi

Władze dystryktu Papakura w Nowej Zelandii rozpoczęły drastyczną kampanię społeczną, przestrzegającą kierowców przed nieostrożną jazdą w czasie deszczu. Na billboardach widnieje twarz chłopca, która zaczyna ociekać krwią, gdy tylko spadną pierwsze krople wody. Zamieszczony pod spodem napis głosi: "Deszcz zmienia wszystko. Dostosuj się do pogody".

Eksperci podkreślają, że do największej liczby wypadków dochodzi w tym rejonie, gdy kończy się lato. Kierowcy nie dopasowują stylu jazdy do pogarszającej się pogody, dlatego pierwszy deszcz zbiera najkrwawsze żniwo.

Choć niektórzy uważają, że zdjęcie jest tak szokujące, że rozprasza prowadzących auta, inni twierdzą, że spełnia swoją funkcję, bo od czasu wdrożenia kampanii nie doszło do wypadku śmiertelnego. Projekt billboardu powstał w agencji reklamowej Colenso BBDO, która została za niego nagrodzona na festiwalu w Cannes.

 

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

O lol.. Prezenterka na filmie mówi że od piątku do poniedziałku zginęło u nich (!!!) 15 osób. U nas to by był rekord bezpieczeństwa.. i to na skalę o czasu wynalezienia samochodu chyba.

 

I nasi politycy chcą się pchać między cywilizowane, wysokorozwinięte narody.. Jak nam bliżej do krajów trzeciego świata.

 

Niech najpierw się wezmą za poprawę sytuacji i gospodarki w naszym kraju, a dopiero później rzucają na międzynarodową arenę..

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

lucky_one@

Bo tam jest zupełnie inne podejście do problemu. Przypominam sobie doniesienie ze Szwecji. Zginął w wypadku drogowym pracownik naprawiający drogę. Jeden! Rozpoczęto w związku z tym w Szwecji analizę tego - dlaczego on zginął. No i zmieniono zasady oznaczania odcinków drogi podlegających pracom remontowym.

O co tu chodzi? Chodzi o to, że w "niektórych" krajach śmierć jednego człowieka wstrząsa wszystkimi - a specjalistami w szczególności. I poszukuje się wtedy przyczyn tej tragedii, aby w miarę możliwości wykluczyć powtórzenie się tego. Tam nie chodzi o statystykę - tam chodzi o ludzką tragedię oraz jej przyczyny. W Polsce śmierć na drodze spowszedniała do rozmiarów stalinowskiego powiedzenia o statystyce. Ja z przerażeniem czytam komentarze na różnych forach o wypadkach drogowych w Polsce. Corocznie ginie u nas wiele tysięcy ludzi na drogach. W większości młodych. Statystycznie biorąc największe żniwo zbierają drzewa przydrożne. Dzieje się tak dlatego, że drzewo przydrożne jest najbardziej niebezpiecznym wyposażeniem pasa drogowego. Nawet najechanie na pieszego lub rowerzystę nie kończy się śmiercią w tak wielkim odsetku przypadków. To są fakty.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Statystycznie biorąc największe żniwo zbierają drzewa przydrożne. Dzieje się tak dlatego, że drzewo przydrożne jest najbardziej niebezpiecznym wyposażeniem pasa drogowego. Nawet najechanie na pieszego lub rowerzystę nie kończy się śmiercią w tak wielkim odsetku przypadków. To są fakty.

 

Nie mogę się zgodzić z tym stwierdzeniem. Drzewo nie jest wyposażeniem pasa drogowego. Drzewo znajduje się nawet poza poboczem ! Nie jest winą drzew, że ludzie w nie wjeżdżają. Nawet gdybyśmy wycięli wszystkie drzewa w promieniu 100 metrów od dróg to co byłoby następne ? Wyrównywanie rowów, wysuszanie jeziorek, wyburzanie budynków ? Nie da się zrobić dróg idioto-odpornych, ale nie zwalajmy winy z kierowców na elementy krajobrazu.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Thibris - pełne poparcie. W ogóle kierowcy mają jakąś dziwaczną tendencję do szukania winnych wszędzie dookoła. Wspominałem już o tym wielokrotnie, ale to zjawisko jest podwójnie niebezpieczne, bo nie dość, że jest zakłamaniem rzeczywistości, to jeszcze nie skłania kierowców do autorefleksji i zmiany zachowań.

 

Lucky_One - weź pod uwagę populację NZ. Jest ona 10-krotnie mniej liczna, niż u nas. W przeliczeniu na 100 000 mieszkańców, łączna roczna śmiertelność wypadków u nich jest niższa o 20%, niż u nas. Biorąc jednak pod uwagę warunki atmosferyczne w obu krajach, śmiem przypuszczać, że po zniwelowaniu ich wpływu odsetek ofiar mógłby być dość podobny.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Również popieram thibrisa - przecież drzewa nie wychodzą kierowcom na drogę.. Rozumiem że jest coś takiego jak wypadki losowe - poślizg na piasku, wyrzucenie z trasy, i łup w drzewo.. Albo wjechanie w drzewo ze względu na próbę uniknięcia zderzenia z wariatem, który myśli że cała droga jest jego..

 

Ale przypuszczam, że są to nieliczne przypadki - znacznie częściej po prostu drzewa nabierają magnetyzmu proporcjonalnie do zawartości alkoholu w krwi kierowcy - ostatnio co najmniej kilka razy było nagłaśniane, że zabiły się młode gnojki (w sumie sam jestem w tej grupie wiekowej, ale po pierwsze nie mam samochodu, po drugie nawet jakbym miał, to nie jeździłbym ani po pijaku, ani jak wariat - ja tam wolę się 5 minut spóźnić, ale mimo wszystko - żyć dalej) wracające z dyskoteki. I może wyrażę tu dość skrajne poglądy, ale wolę żeby taki pijany debil zabił siebie i ewentualnie sobie podobnych (skoro pozwolili mu wsiąść za kółko i wsiedli z nim) na drzewie, niż żeby z braku drzewa dojechał do miasta/wsi i wjechał we mnie lub innych ludzi.

 

Ktoś na jednym forum a'propos tego dobrze powiedział - kwestią jest zawsze dostosowanie prędkości do warunków jazdy. Wisi znak z ograniczeniem do 80, ale wieje wichura i leje jak diabli? Pewnie ograniczenie do 80 nie zostało przewidziane na takie warunki i kierowca powinien mieć na tyle wyobraźni żeby jechać 40km/h albo nawet wolniej w razie potrzeby. A nie tłumaczyć się, że pisało 80, on jechał 80 (a może trochę szybciej, wszak 'te ograniczenia są zaniżane') i stracił panowanie nad pojazdem

 

@j50 - właśnie o to mi chodziło, że u nas jest taka paranoja. Śmierć ludzi nie jest przyczynkiem do podjęcia działań w celu uniknięcia takich wypadków w przyszłości - jest tylko dobrym materiałem na reportaż dla jakichś pismaków, albo kolejną cyferką do statystyk dla polityków czy urzędników. A w innych krajach to z powodu takiej jednej osoby jest niemalże cała obsługa dróg stawiana w stan najwyższej gotowości.. I sztab ludzi siedzi i myśli, co było przyczyną i co zrobić aby to się nie powtórzyło..

 

@mikroos - nie wiem czy należało by tę śmiertelność wypadkową przeliczać na ilość mieszkańców.. Bardziej trafne było by na ilość osób posiadających samochód - bo może jest nas więcej, ale wiele osób u nas jest mniej zamożnych i procentowo pewnie więcej osób u nich korzysta z samochodów. Rozumiem o co Ci chodziło, ale mam wrażenie że w tej sprawie kwestia nie leży w statystyce tylko w podejściu do wartości ludzkiego życia.. Tak jak napisał j50 - tam tragedią jest jak 1 osoba zginie - nieważne czy jest to 1ppm czy 1% populacji. I robią wszystko aby więcej do tego typu wypadków nie doszło. A u nas? U nas czy zginie jedna osoba czy 100, to co najwyżej Kaczor zarządzi żałobę narodową przez 3 dni, i na tym się wszelkie postępowanie zakończy.. Aha, jeszcze zrobią jakiś sensacyjny temat we wszystkich wiadomościach jednego dnia z tego. A następnego dnia już będzie inny temat...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Spoko :P Nie twierdzę, że u nas nie ginie wiele osób, bo mimo wszystko statystyki mamy katastrofalne. Chciałem jedynie zwrócić uwagę na samo to, że porównywanie ze sobą dwóch krajów o populacjach różniących się o 1000% to mało udany pomysł :D

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Tak sobie ostatnio myślałem nad tym, co piszecie o tym, jak traktuje się śmierć ludzi na drogach w innych krajach, a jak u nas... zaczynam nabierać coraz silniejszego przekonania, że przyczyną tej różnicy są okoliczności śmierci kierowców/pieszych/kogokolwiek na drodze.

 

Ostatnio bardzo dużo jeżdżę rowerem po Niemczech. Nie mam co prawda radaru, ale nie widziałem jeszcze kierowcy, który przekraczałby dozwoloną prędkość (lub jeśli już, przekraczał ją minimalnie). Nie widziałem też kierowcy, który na złej nawierzchni, śliskiej drodze albo w złej pogodzie jechałby tak szybko, jak tylko pozwalają przepisy - WSZYSCY zwalniają, bo tak jest bezpieczniej. Nie widziałem wymuszania, a wprost przeciwnie - kierowcy wolą ustąpić czasem wręcz niepotrzebnie, ale mieć pewność, że wypadku nie będzie.

 

A u nas? Spróbuj jechać przepisowo, zostaniesz otrąbiony i zwyzywany (pod nosem albo i nie) przez innych kierowców. Zwalnianie przy złych warunkach pogodowych to rzecz nie do pomyślenia, rzadkością jest także prawdziwie asekuracyjne jeżdżenie.

 

Do czego dążę? Chodzi mi o to, że w Polsce przyczyna wypadków jest w ogromnej większości przypadków jedna i jest nią ludzka głupota. Niemiec na fatalnej drodze będzie jechał powoli, nawet jeśli znaki pozwalają poruszać się szybciej, ale dojedzie do celu; Polak będzie jechał tak szybko, jak tylko pozwala stan samochodu (i przeważnie znacznie szybciej, niż pozwalają jego umiejętności). I tu właśnie jest różnica - w Niemczech państwo wie, że jeżeli zdarza się wypadek, współwinny z dużym prawdopodobieństwem jest system/stan dróg/państwo. W Polsce nietrudno zauważyć, że czołowe przyczyny wypadków są ściśle związane z ludźmi i jest to przekraczanie prędkości (zarówno tej dozwolonej, jak i tej, którą powinno się jechać z uwagi na warunki drogowe) oraz, niezmiennie, pijaństwo. Dlatego też w Polsce nie ma sensu powoływanie komisji, która i tak w 80% przypadków stwierdzi, że "idiota sam siebie zabił".

 

Tyle w temacie. Rozpisałem się, ale jakoś mi to ciążyło.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

W 100% Cię popieram.. Jest to przykra prawda, ale jednak prawda. Nawet dałbym Ci pochwałę za tę wypowiedź, ale niedawno dawałem więc nie da rady :P

 

Jeśli chodzi o mentalność ludzi, to niestety właśnie przez nią w naszym kraju jest tak źle i to na wszystkich płaszczyznach - bo oprócz dróg jeszcze w polityce, urzędach czy nawet na ulicy w sensie podwórek, chodników, klatek schodowych.

 

Pytanie tylko, kiedy ta mentalność się zmieni i co zrobić aby ją zmieniać. Kiedy w końcu większy ogół a nie jakieś kilka jednostek zrozumie, że uprzejmość i uczynność się zwraca z nawiązką i jeśli większość ludzi będzie pozytywnie nastawiona to wszystkim będzie się żyło lepiej?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Podobna zawartość

    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Samochody przeszły długą drogę od momentu wynalezienia pierwszego pojazdu napędzanego silnikiem spalinowym. Na przestrzeni lat ewoluowały one pod względem technologicznym, designu oraz funkcjonalności. Poznaj historię ewolucji samochodów!
      Początki motoryzacji – pierwsze pojazdy samobieżne
      Współczesne samochody są nowoczesne i naszpikowane zaawansowanymi technologiami. Aż trudno uwierzyć, że prototypy pojazdów samobieżnych napędzane były siłą wiatru. Projekt takiej maszyny był włoski inżynier Roberto Valturio, tematem interesował się także Leonardo da Vinci. Żaglowozy pojawiły się Niderlandach – można je było zobaczyć na tamtejszych drogach już w na początku XVII wieku.
      Jednak pierwszy pojazd samobieżny, który był zdolny do przewozu osób i dał zalążek współczesnej motoryzacji, pojawił się w roku 1765. Jego konstruktorem był francuski inżynier Nicolas Josepha Cugnot. Maszyna powstała na potrzeby armii i miała pełnić funkcję ciągnika artyleryjskiego.
      W ten sposób rozpoczęła się przygoda, która trwa do dzisiaj. Branża samochodowa budzi duże zainteresowanie i generuje ogromne zyski. Wynalazcy sprzed stuleci na pewno nie spodziewali się, jak może ewoluować ich pomysł. Dzięki nim każdy z nas może swobodnie przemieszczać się z miejsca na miejsce. Oczywiście warunkiem jest spełnienie wymogów – posiadanie prawa jazdy, wykonywanie corocznych przeglądów oraz wykupienie obowiązkowej polisy. Aktualne ceny znajdziesz tutaj – kalkulator oc HDI.
      Tak powstawały konstrukcje współczesnych samochodów
      Jak wspomniano wcześniej, pierwsze próby skonstruowania samochodu we współczesnym rozumieniu sięgają XVIII wieku, kiedy to powstały pojazdy napędzane silnikiem parowym. Jednak prawdziwy przełom nastąpił w 1886 roku, gdy Carl Benz opatentował pierwszy pojazd napędzany silnikiem spalinowym. Był to trójkołowy pojazd nazwany Benz Patent-Motorwagen Nummer 1, który uznawany jest za protoplastę współczesnych samochodów. W 2011 roku akt patentowy został wpisany na listę Pamięć Świata. Jest to projekt pod patronatem UNESCO, który ma chronić najbardziej wartościowe dla ludzkości dokumenty.
      W kolejnych latach pojawiały się nowe konstrukcje, takie jak pierwszy seryjnie produkowany samochód Benz Velo z 1894 roku (maksymalna prędkość wynosiła zawrotne 30 km/h) czy Ford Model T, który zrewolucjonizował przemysł motoryzacyjny dzięki wprowadzeniu taśmowej produkcji. Samochody z początku XX wieku charakteryzowały się prostą budową, otwartym nadwoziem i niewielkimi silnikami.
      Rozwój technologii i designu w branży motoryzacyjnej
      Wraz z upływem czasu samochody stawały się coraz bardziej zaawansowane technologicznie. W latach 20. i 30. XX wieku pojawiły się pierwsze pojazdy z zamkniętym nadwoziem, elektrycznym rozrusznikiem czy hydraulicznymi hamulcami. Zaczęto także zwracać uwagę na design, tworząc bardziej opływowe i eleganckie karoserie.
      Lata 50., 60. i 70. to okres rozkwitu motoryzacji, szczególnie w Stanach Zjednoczonych. Powstawały duże, mocne samochody z silnikami V8, bogato wyposażone i efektownie stylizowane. Były to auta typu muscle car i pony car – miały masywną sylwetkę i dużą moc. W Europie dominowały mniejsze, ekonomiczne pojazdy dostosowane do węższych ulic i wyższych cen paliwa.
      Samochody współczesne
      Obecnie samochody to zaawansowane technologicznie maszyny wyposażone w elektroniczne systemy wspomagające kierowcę, zapewniające wysoki poziom bezpieczeństwa i komfortu. Coraz większą rolę odgrywają kwestie ekologii, stąd dynamiczny rozwój pojazdów z napędem hybrydowym i elektrycznym.
      Współczesne trendy w designie samochodów to m.in. dążenie do aerodynamicznej sylwetki, LED-owe oświetlenie, duże alufelgi i muskularne proporcje nadwozia. Jednocześnie producenci starają się wyróżnić swoje modele charakterystycznym wyglądem zgodnym z filozofią marki.
      Innowacje i kierunki rozwoju
      Branża motoryzacyjna nieustannie poszukuje innowacyjnych rozwiązań, które mają uczynić samochody bardziej przyjaznymi dla środowiska, bezpiecznymi i funkcjonalnymi. Kluczowe kierunki rozwoju to elektromobilność, autonomiczne systemy jazdy czy komunikacja między pojazdami. Coraz większe znaczenie zyskują także usługi mobilności, takie jak car-sharing czy abonamenty na samochody. Zmienia się podejście do własności pojazdu, szczególnie wśród młodszych pokoleń, które chętniej korzystają z elastycznych form użytkowania aut.
      Nadal jednak samochody pozostają wyznacznikami statusu – mimo swojej powszechnej dostępności.
      Ewolucja pojazdów – niezwykła podróż przez historię
      Historia samochodu to fascynująca opowieść o ludzkiej pomysłowości, innowacyjności i dążeniu do ciągłego ulepszania środków transportu. Od pierwszych prymitywnych pojazdów napędzanych silnikiem parowym, przez kultowe modele będące ikonami swoich epok, aż po zaawansowane technologicznie współczesne auta – samochody przeszły ogromną ewolucję.
      Dziś stoją one przed nowymi wyzwaniami związanymi z ochroną środowiska, bezpieczeństwem i zmieniającymi się potrzebami użytkowników. Jednak jedno pozostaje niezmienne – samochody nadal są symbolem wolności, niezależności i realizacji marzeń o podróżowaniu, odgrywając istotną rolę w życiu milionów ludzi na całym świecie.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Ruszasz na urlop? Wiesz, jak przygotować samochód do podróży? Przed wyjazdem w daleką trasę powinieneś dobrze sprawdzić stan techniczny pojazdu, a także zabrać ze sobą odpowiednie akcesoria. Niech nic nie zaskoczy Cię podczas wyjazdu, a na pewno wrócisz wypoczęty!
      Jak przygotować samochód na wakacyjną podróż?
      Oczywiście każdy samochód powinien być regularnie sprawdzany, nie tylko przed wyjazdami na wakacje. Jednak jak wiemy w praktyce, bywa z tym różnie. Pamiętaj, że kiedy wybierasz się daleko od domu, koniecznie powinieneś przygotować auto do trasy. Zwłaszcza jeśli zabierasz ze sobą rodzinę. Zapewnienie bezpieczeństwa podróżującym bliskim to absolutny priorytet każdego kierowcy. Przygotowanie samochodu nie polega wyłącznie na sprawdzeniu jego stanu technicznego, ale także zabraniu odpowiednich akcesoriów lub narzędzi. Powinieneś także upewnić się, jaki zakres ubezpieczenia obejmuje Twoje auto i podróżujące z Tobą osoby.
      Sprawdź pobliski warsztat na trasie Twojej podróży:
      https://motointegrator.com/pl/pl/warsztaty
      Sprawdzenie stanu pojazdu i krótki serwis przed wyjazdem
      Podróże zazwyczaj planowane są z odpowiednim wyprzedzeniem. Upewnij się więc wcześniej w jakim stanie są najważniejsze podzespoły Twojego pojazdu. Sprawdź poziom zużycia klocków hamulcowych, a także stan bieżnika opon. Jeśli cokolwiek budzi Twoje wątpliwości, udaj się do mechanika. Ważne jest także sprawdzenie poziomu płynu chłodniczego i oleju. Jeśli poziom jest minimalny, konieczne będzie ich uzupełnienie. W bagażniku warto wozić także zapasową butelkę oleju i płynu chłodniczego. Nigdy nie wiadomo, co spotka Cię po drodze. Dzięki przygotowaniu zapasu będziesz mógł uzupełnić stan płynów, aby bezpiecznie dojechać do warsztatu samochodowego w razie wycieków. Przed wyjazdem warto także udać się na szybki przegląd do mechanika. Podda weryfikacji także stan zawieszania oraz stan pasków osprzętu, które również lubią niezapowiedziane odmówić posłuszeństwa. Przy okazji warto także odgrzybić i „nabić” klimatyzację. W końcu czeka Cię kilkugodzinna podróż, a lato bywa upalne.
      Co zabrać ze sobą w wakacyjną podróż?
      Przede wszystkim, sprawdź koło zapasowe. Powinieneś mieć także ze sobą pasujący klucz i lewarek, za pomocą którego możliwe będzie podniesienie auta. Wiele samochodów nie przewiduje już miejsca na koło zapasowe. Wtedy konieczne jest wożenie tak zwanego „zestawu naprawczego” składa się on z pianki wypełniającej ubytki w oponie oraz kompresora, z pomocą którego możliwe jest napompowanie koła. W bagażniku pojazdu koniecznie powinien znaleźć się także trójkąt ostrzegawczy oraz ważna gaśnica samochodowa. Obowiązkowym wyposażeniem, choć często lekceważonym, jest kamizelka odblaskowa, którą powinieneś założyć podczas nieoczekiwanych postojów. W bagażniku powinno się również znaleźć miejsce na apteczkę, mimo, że nie jest ona wymagana w świetle przepisów.
      W podróż zabierz także podstawową skrzynkę z narzędziami. Powinny się w niej znaleźć: taśma izolacyjna, opaski zaciskowe, zestaw wkrętaków i kluczy płasko oczkowych i zapasowe żarówki. Choć w nowoczesnych autach niewiele można naprawić samodzielnie, warto mieć takie podstawowe narzędzia. Z ich pomocą możesz naprawić np. bagażnik dachowy. Poza tym przygotuj akcesoria ułatwiające jazdę. Powinien to być uchwyt do telefonu, a także ładowarka samochodowa. Jeśli nie korzystasz z map Google, powinieneś zabrać ze sobą również nawigację GPS. Mogą przydać się również okulary przeciwsłoneczne z polaryzacją, jeśli masz spędzić za kółkiem wiele godzin.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Pokonując 2000 km, dym z olbrzymich pożarów buszu w Australii dotarł do Nowej Zelandii. Doprowadziło to do znaczącego spadku widoczności. W powietrzu czuć też woń spalenizny.
      Dym dotarł nad Wyspę Południową 31 grudnia. Niebo zabarwiło się na żółto. Przestało być widać szczyty i lodowce Alp Południowych, np. Lodowiec Tasmana. W mediach społecznościowych pojawiły się dokumentujące zjawisko zdjęcia i filmiki.
      Szczególnie źle było w środę po południu - opowiada Arthur McBride z firmy wycieczkowej Alpine Galciers.
      Tak naprawdę przebarwienia lodowca dostrzegaliśmy już od kilku tygodni, a więc [na długo] przed pojawieniem się samego dymu - dodaje Dan Burt z Mount Cook Skiplanes and Helicopters. Jego firma odwołała w ostatnich dniach parę wycieczek. Loty są nadal bezpieczne, ale nie ma już mowy o podziwianiu zapierających dech w piersi widoków.
      Australię i Nową Zelandię dzieli ok. 2 tys. km. Opublikowane przez Weather Watch mapki i zdjęcia satelitarne pokazują, jaką dokładnie drogą dym znad Australii przemieszcza się nad Morzem Tasmana nad Nową Zelandię.
      Dym zasłonił nie tylko słynne lodowce, ale i Queenstown, Dunedin czy Akaroa w regionie Canterbury. Do czwartku dym i woń spalenizny dotarły nad Wyspę Północną. W Auckland nie czuć [co prawda] spalenizny, ale wschód słońca i poranek robiły upiorne wrażenie. Morze znaczyła złota poświata, niebo było zachmurzone, a gdy wreszcie przebiło się słońce, miało pomarańczowy kolor - opowiada Ena Hutchinson. Mieszkanka największego miasta Nowej Zelandii dodaje, że w ostatniej dekadzie, kiedy Australię także trawiły pożary, pojawiało się zadymienie, ale nigdy tak duże. Coś takiego nigdy wcześniej się nie zdarzyło. Wyspa Południowa jest całkowicie zakryta, a teraz dym kieruje się na północ.
       


      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Parkując samochód na zewnątrz, zwłaszcza w okolicy, gdzie występują wiewiórki, warto od czasu do czasu zapobiegawczo zajrzeć pod maskę. Przekonała się o tym Holly Persic z Pensylwanii, która wybrawszy się autem do biblioteki, poczuła swąd spalenizny i miała wrażenie, że SUV wydaje dziwne dźwięki. Kobieta zadzwoniła do męża, który poradził jej, by zajrzała pod maskę. Okazało się, że w środku znajduje się cała masa orzechów czarnych i trawy - jednym słowem, wiewiórcze zapasy na zimę.
      Wyjęcie ponad 200 orzechów zajęło prawie godzinę. Później małżonkowie pojechali do warsztatu. Tam po rozmontowaniu podwozia udało się wyjąć resztę orzechów (dobre pół wiaderka). Te, które leżały na bloku cylindrów, były czarne i miały charakterystyczną woń spalenizny - opowiada Chris Persic. Na szczęście nie doszło do jakichś poważniejszych uszkodzeń.
      Skarb spod maski wyjaśnił, co się stało z orzechami, które spadły z dużego drzewa. Na ziemi nie pozostało ich za dużo, a Chris zachodził ostatnio w głowę, gdzie się podziały...

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Od czasu, gdy ludzie zasiedlili Nową Zelandię, wyginęła połowa miejscowych gatunków ptaków, a wiele innych jest zagrożonych. Teraz na łamach Current Biology ukazał się artykuł, którego autorzy obliczają, że powrót do takiej liczby gatunków jak przed kolonizacją człowieka zająłby nowozelandzkiej naturze około 50 milionów lat.
      Podejmowane przez nas dzisiaj decyzję dotyczące ochrony środowiska będą odczuwalne przez miliony lat. Niektórzy ludzie sądzą, że wystarczy zostawić naturę samą sobie, a szybko się ona odrodzi. Prawda jednak jest taka, że – przynajmniej w Nowej Zelandii – natura potrzebowałaby milionów lat, by odrodzić się po zniszczeniach dokonanych przez człowieka, a być może nigdy by się naprawdę nie odrodziła, mówi Luis Valente z berlińskiego Muzeum Historii Naturalnej.
      Dzisiejszy poziom bioróżnorodności to skutek milionów lat ewolucji. Ludzie w ciągu kilku tysiącleci wymazali te miliony lat. Naukowcy potrafią stwierdzić, jak dużo bioróżnorodności utraciliśmy wskutek działalności człowieka, ale rzadko zajmują się pomiarami wpływu ludzi na bioróżnorodność wysp.
      Valente i jego koledzy opracowali metodę oszacowania, jak długo wyspiarskiej przyrodzie zajmie odrodzenie się po utracie bioróżnorodności spowodowanej przez człowieka. Stwierdzili, że idealnym modelem do zademonstrowania działania nowej metody będzie zastosowanie jej do ptaków Nowej Zelandii. Antropogeniczne wymieranie nowozelandzkich zwierząt jest dobrze udokumentowane dzięki dziesięcioleciom pracy paleontologów i archeologów. A dostępne zsekwencjonowane DNA wymarłych gatunków ptaków Nowej Zelandii pozwala nam na zastosowanie naszej metody, mówi Valente.
      Naukowcy obliczyli, że powrót do takiej samej liczby gatunków ptaków, jakie żyły na Nowej Zelandii przed przybyciem człowieka, zająłby naturze 50 milionów lat. Gdyby zaś wyginęły wszystkie zagrożone obecnie gatunki, to natura potrzebowałaby 10 milionów lat, by ich liczba powróciła do liczby obecnej.
      Teraz Valente chce zastosować swoją metodę do innych wysp, by sprawdzić, jak tam wygląda sytuacja. Naukowcy spróbują też ocenić, które z czynników antropogenicznych odgrywają najważniejszą rolę w utracie gatunków.
      Uczony z optymizmem spogląda na przyszłość nowozelandzkiej przyrody. "Podejmowane tutaj inicjatywy są wysoce innowacyjne, wydają się działać i mogą zapobiec kolejnym stratom, które natura będzie odrabiała przez miliony lat", stwierdza uczony.

      « powrót do artykułu
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...