Niezwykły zabytek potwierdza historię opisaną w Biblii? Korespondencja na szczytach władzy

[KopalniaWiedzy.pl 384]

W pobliżu Ściany Zachodniej na Wzgórzu Świątynnym dokonano niezwykłego odkrycia. Archeolodzy trafili na niewielki fragment glinianej tabliczki z pismem klinowym. To nie tylko jedyny akadyjski tekst pochodzący z Jerozolimy z okresu Pierwszej Świątyni, ale i zabytek opowiadający niezwykłą historię. Fragment odnosi się bowiem do nieuregulowania przez Królestwo Judy daniny należnej władcom Asyrii. Teraz specjaliści badają, czy może być to potwierdzeni biblijnej historii (2 Krl 18:7) o odmowie płacenia daniny władcy Asyrii Sennacherybowi przez króla Judy Ezechiasza.

Niewielki gliniany fragment datowany jest na VIII-VII wiek przed naszą erą, pochodzi zatem z czasów istnienia Pierwszej Świątyni, zniszczonej przez Nabuchodonozora w 587 roku p.n.e. Archeolog Moriah Cohen, która go znalazła, mówi, że segregowała odpadki, gdy zauważyłam odłamek z dziwną dekoracją. Gdy się bliżej przyjrzałam, wyglądało mi to na pismo klinowe, ale to było nieprawdopodobne. [...] nigdy nie znaleziono czegoś takiego. Przyjrzałam się jeszcze raz, a gdy stwierdziłam, że to rzeczywiście pismo klinowe, a nie dekoracja, zaczęłam krzyczeć z ekscytacji. Wszyscy przybiegli i zebrali się wokół mnie. [...] Takie rzeczy odkrywa się raz w życiu.

Niezwykły zabytek znaleziono na stosie ziemi, która została zmieciona na skraj głównego kanału ściekowego miasta. Kanał pochodził z czasów Drugiej Świątyni, sprzed około 2000 lat. Osad ten najprawdopodobniej pochodził z zawalonej wcześniejszej struktury z czasów Pierwszej Świątyni. Strukturę tę odkryto w miejscu późniejszego od niej kanału odwadniającego, który się nie zachował, co umożliwiło dostęp do starszych warstw. Jest to jedno z miejsc najbliższych obszarowi, na którym pozostałości struktur z czasów Pierwszej Świątyni zachowały się w oryginalnym kontekście.

Odkryta inskrypcja stanowi bezpośredni dowód na istnienie oficjalnej korespondencji pomiędzy Imperium Asyryjskim a Królestwem Judy. Pozwala potwierdzenie tego, co wiemy obecnie na temat wpływów Asyrii, ich siły i znaczenia dla tego, co się działo w Królestwie. Dodatkowo jest świadectwem statusu dzielnicy istniejącej na zboczach wzgórza na zachód od świątyni. Wskazuje, że obszar ten był miejscem, w którym pracowali czy przebywali najwyżsi rangą urzędnicy.

Znaleziony fragment był prawdopodobnie częścią odcisku królewskiej pieczęci służącej zapieczętowaniu oficjalnej korespondencji wysyłanej przez dwór asyryjski. Takim odciskom, obok wizerunku samej pieczęci, czasem towarzyszyły krótki opis treści przesyłki lub miejsca jej przeznaczenia. Analiza napisu wskazuje, że korespondencja dotyczyła opóźnienia płatności. Napis określa termin płatności i wspomina urzędnika odpowiedzialnego za rydwan, „tego, który trzyma lejce”. Tytuł taki przysługiwał wysokiej rangi urzędnikowi, odpowiedzialnemu za przekazywanie oficjalnych wiadomości z dworu.

W znalezionym fragmencie nie wymieniono króla Judy, do którego kierowana była korespondencja. Jednak kontekst i tekst pozwalają stwierdzić, że wiadomość trafiła na dwóch Ezechiasza, Manassesa lub początek rządów Jozjasza. To czasy, gdy Królestwo Judy było wasalem Asyrii.

Nie możemy ocenić, czy korespondencja ta ma związek z opóźnieniem z przyczyn technicznych czy też z celowym zwlekaniem z opłatą daniny, co byłoby gestem o znaczeniu politycznym, samo istnienie takiego listu wskazuje, że dochodziło do tarć pomiędzy Judą a imperium, stwierdzają naukowcy. Obecnie trwa analiza, która ma na celu stwierdzenie, czy królewska pieczęć na wiadomości nie pochodziła z dworu Sennacheryba. Z Biblii wiemy bowiem, że król Ezechiasz zbuntował się przeciwko królowi Asyrii i nie był mu poddany. Dotychczasowe analizy materiału, z którego wykonano pieczęć ujawniły, że nie powstała w Jerozolimie. Skład mineralny materiału, z którego ją wykonano odpowiada geologii basenu rzeki Tygrys, gdzie znajdowały się najważniejsze centra administracyjne Asyrii, jak Niniwa, Nimrud czy Aszur.

« powrót do artykułu