W Chinach odkryto nieznany gatunek jeża. To pierwszy chinojeż ze wschodnich Chin

[KopalniaWiedzy.pl 322]

W Chinach odkryto nieznany dotychczas gatunek jeża. Gatunek został nazwany przez swoich odkrywców – naukowców z Anhui Normal University w Wuhu – Mesechinus orientalis. Zwierzę należy zatem do rodzaju chinojeż. Dotychczas do rodzaju tego należały M. dauuricus, M. hughi, M. miodon i M. wangi. Wszystkie one, z wyjątkiem M. wangi, zamieszkują północne Chiny. Nowo odkryty gatunek jest zaś jedynym chinojeżem zamieszkującym wschód Państwa Środka i jest geograficznie oddalony od wszystkich innych chinojeży.

Mesechinus orientalis pod względem morfologicznym najbardziej podobny jest do M. hughi, jednak jest od niego mniejszy, ma krótsze kolce i różni się pewnymi cechami czaszki. Najbliżej spokrewniony jest z M. hughi i M. wangi.

Rodzaj Mesechinus pojawił się około 1,71 miliona lat temu. Ostatni wspólny przodek M. orientalis z M. hughi i M. wangi żył około 1,1 miliona lat temu, a M. hughi i M. wangi oddzieliły się od siebie ok. 740 000 lat temu.

Odkrycie nowego gatunku to spora niespodzianka. Przez długi czas uważano, że rodzaj Mesechinus ograniczony jest do północnych Chin oraz pobliskich obszarów Mongolii i Rosji. Jednak w 2007 roku w paśmie górskim Gaoligong Shan na południowym zachodzie Chin znaleziono niewielką populację chinojeży. Tym samym odkryto M. wangi. Teraz okazuje się, że chinojeże zamieszkują też wschodnie Chiny, południe prowincji Anhui i północ Zhejiang. Nowy gatunek oddalony jest od innych chinojeży o co najmniej 1000 kilometrów. Co więcej, to zaledwie drugi – obok jeża amurskiego (Erinaceus amurensis) – gatunek z podrodziny jeży występujący we wschodnich Chinach.

Odkrywcy sądzą, że tak duża izolacja M. orientalis spowodowana jest zmianami klimatycznymi, jakie zaszły plejstocenie. Doprowadziły one do zmian szlaków migracyjnych zwierząt. Szczegółowy opis badań oraz samego gatunku opublikowano w ZooKeys.

« powrót do artykułu