Nadzwyczajna precyzja starożytnej obróbki kamienia - wyjaśnienie?

[peceed 128]

Coraz więcej przesłanek przemawia za tym, że niektóre starożytne cywilizację opanowały maszynową obróbkę kamienia w sposób zupełnie nam nie znany.
Po obejrzeniu kilku programów poruszających tą tematykę przyszła mi do głowy ciekawa hipoteza.
Konkretnym problemem była mechaniczna produkcja waz z granitu które miały dokładność wykonania na poziomie poniżej 100 mikrometrów.

Doszedłem do wniosku, że bardzo dobrym wyjaśnieniem byłoby istnienie narzędzi wykorzystujących kamienie szlachetne. Wraz z upadkiem cywilizacji wciąż istniał obrót tymi kamieniami, uważano je za cenne ale zapomniano dlaczego kiedyś stały się tak bardzo cenne - wiele pięknych i rzadkich przedmiotów nie osiągnęło aż takiego statusu, w tym minerałów.
Głowice tnące z brązu byłyby pierwowzorem biżuterii.
Przy czym wystarczający, a jednocześnie stosunkowo bardzo dostępny byłby kwarc. Twardsze i cenniejsze minerały (korund, topaz, diament) służyłyby do precyzyjnej obróbki narzędzi kwarcowych.
Granit ma twardość 6 w skali Mohsa, żelazo - 4, stal -5.5, stal hartowana 6.4. Tymczasem kryształy kwarcowe mają 7.5.

Hartowana stal wciąż wydaje się zupełnie nieprawdopodobna.

[thikim 119]

100 mikrometrów to jest 0,1 mm. Na pograniczu ludzkich możliwości manualnych. Jestem w stanie sobie wyobrazić że osoba robiąca coś >10 lat - jest w stanie osiągać taką precyzję czysto manualnymi sposobami.

[peceed 128]

Nie w wypadku gdy mowa o odstępstwach dużych kształtów od płaszczyzny czy koła... To nie jest chropowatość powierzchni, ta jest zrobiona na połysk!
I znaleziono kilkadziesiąt tysięcy tak zrobionych naczyń...
Z drugiej strony, symetria obrotowa otworów i produktów jest właśnie dodatkowym świadectwem wykorzystania maszyn.
Jedyną kwestią jest "jak to robiono". Zawsze uważano że były to narzędzia z brązu z piaskiem jako pomocniczym materiałem ściernym, ja uważam że należy poważnie rozważyć hipotezę kamieni szlachetnych.