Ludzie. Krótka historia o tym, jak spieprzyliśmy wszystko

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Ekscytująca podróż przez najbardziej kreatywne i katastrofalne fiaska w historii ludzkości, od od upadku naszego praprzodka z drzewa począwszy, po najbardziej spektakularne współczesne porażki rodzaju ludzkiego.

Odkąd Homo sapiens chodzi po Ziemi, przebyliśmy długą drogę. Sztuka, nauka, kultura, handel – w ewolucyjnym łańcuchu pokarmowym jesteśmy prawdziwymi zwycięzcami. Ale powiedzmy sobie szczerze, to wcale nie była bułka z masłem, a do tego czasami, zupełnie przypadkiem, udawało się nam coś naprawdę wybitnie spieprzyć. Od klęski ekologicznej na Wielkich Równinach Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku po walkę z czterema plagami przewodniczącego Mao. Od pijanej w sztok austriackiej armii, która przypuściła atak na samą siebie, po supermocarstwo, które wybrało na prezydenta gospodarza programu telewizyjnego z gatunku reality show... Można dość bezpiecznie stwierdzić, że jako gatunek z wiekiem wcale nie stajemy się mądrzejsi.

Tom Phillips jest redaktorem internetowego serwisu Full Fact, cenionej brytyjskiej niezależnej organizacji zajmującej się sprawdzaniem faktów. Wcześniej był dyrektorem wydawniczym brytyjskiej wersji serwisu BuzzFeed, gdzie dzielił swój czas między bardzo poważne relacjonowanie poważnych spraw... i robienie zupełnie niepoważnych żartów...

Jest to książka o ludziach i o naszym wyjątkowym talencie do zawalania na najróżniejszych frontach. O tym, dlaczego na każde osiągnięcie, które napawa nas dumą z przynależności do gatunku Homo sapiens (sztuka, nauka, puby), zawsze przypada coś innego, co sprawia, że z konsternacją i rozpaczą kręcimy głowami (wojna, skażenie środowiska, puby na lotniskach).

Całkiem możliwe, że – niezależnie od osobistych opinii czy przekonań politycznych – w pewnym momencie spojrzałeś na stan świata i zadałeś sobie w duchu pytanie: o cholera, co myśmy zrobili?

Niniejsza książka daje odrobinę pociechy: nie przejmuj się, zawsze byliśmy tacy. I zobacz, nadal tu jesteśmy!

Tom Phillips

[wilk 103]

Czyli trochę o niczym. ;-) Z jednej strony anatomia upadku, a jednocześnie wciąż wychodzimy przecież na plus, bo to wszystko się uśrednia, z reguły jest lokalnym wydarzeniem, choć mającym szersze reperkusje dla reszty ludzkości. Stoi to zupełnie w sprzeczności do tytułu, bo przecież nie wszystko poszło nie tak. Jestem pewien, że podobne dekadenckie odczucia pojawiały się i tysiąc lat temu, a pomimo to... Gość ma jakiś problem z pubami (lub to wpadka wydawcy). ;-)