Jeżowce gryzą skały z imponującą prędkością

[KopalniaWiedzy.pl 322]

Naukowcy od dawna podejrzewali, że jeżowce są w stanie wgryzać się nawet w bardzo twarde skały. Teraz uczonym z Villanova University w Pennsylvanii udało się nie tylko to udowodnić, ale sprawdzić tempo, w jakim zwierzęta gryzą skałę. Badali oni jeżowce purpurowe (Strongylocentrotus purpuratus), żyjące wzdłuż zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej.

W laboratorium naukowcy umieścili pojedyncze jeżowce na podłożu z miękkiego mułowca, umiarkowanie twardego piaskowca i twardego granitu. Jeżowce szukając schronienia wykorzystują już istniejące zagłębienia terenu, jednak gdy takich nie znajdą, wgryzają się w podłoże. Po roku skały, na których przebywały jeżowce, zważono i zbadano ich powierzchnię.

Okazało się, że zwierzęta naruszyły wszystkie skały. Dziury w mułowcu miały objętość około 220 centymetrów sześciennych, te piaskowcu liczyły sobie 63 cm3, a w granicie – 45 centymetrów sześciennych.

Nie zdziwiło nas to, że wgryzają się w skałę. Jednak zaskoczyło nas tempo, szczególnie w piaskowcu, mówi główny autor badań, Michael Russel. Uczony mówi, że zdolności jeżowców to pochodna tego, jak jedzą. U dołu ciała mają pięć ostrych zębów. Nawet gdy zwierzęta nie spożywają posiłku, zęby ciągle się poruszają, drapiąc skałę, na której jeżowiec przebywa. Jeżowce zjadają zeskrobaną przez siebie skałę.

Zespół Russela obliczył też, że jeżowce tworzą olbrzymią ilość osadów morskich. Rocznie może to być nawet 200 ton na hektar. To ilość porównywalna z osadami pozostawianymi w oceanach przez niektóre rzeki.

« powrót do artykułu