Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Komarza pamięć wcale nie jest krótka

Rekomendowane odpowiedzi

Polujesz na komary? Jeśli tak, mogą się nauczyć kojarzyć twój zapach z uderzeniami i gdy cię poczują następnym razem, będą cię unikać.

Gdy komary nauczyły się negatywnie kojarzyć zapachy, wywoływało to u nich reakcję awersyjną podobnego stopnia jak DEET, a należy pamiętać, że jest to jeden z najskuteczniejszych środków odstraszających i owadobójczych. Co więcej, komary pamiętają wyuczony zapach przez wiele dni - opowiada Jeffrey Riffell z Uniwersytetu Waszyngtońskiego.

Amerykanie podkreślają, że komary nie gryzą ofiar losowo i że ich preferencje zmieniają się sezonowo - latem żerują na ptakach, a w innych porach roku do menu dołączają też krew ssaków. Pamiętając o tym, Riffell i inni postanowili sprawdzić, jak na preferencje wpływa uczenie.

Na początku naukowcy nauczyli komary kojarzyć zapach danego człowieka albo zwierzęcia (szczura bądź kurczaka) ze wstrząsem mechanicznym. By odtworzyć wibracje i przyspieszenia doświadczane przez komara podczas prób pacnięcia, zastosowano wstrząsarkę. Okazało się, że owady uczyły się bardzo szybko i wykorzystywały zdobyte informacje do określenia kierunku lotu (co ciekawe, nie umiały się nauczyć unikania zapachu kurczaka).

Autorzy artykułu z pisma Current Biology wyjaśniają, że u wielu gatunków zwierząt kluczową rolę w uczeniu odgrywa dopamina. Komary także są od niej zależne - bez receptorów dopaminy uczenie nie zachodziło, a pod nieobecność neuroprzekaźnika rzadziej dochodziło do wyładowywania neuronów w ośrodku węchowym mózgu. Wskutek tego owady w mniejszym stopniu przetwarzały informacje zapachowe i słabiej uczyły się na ich podstawie.

Ustalenie, na jakiej podstawie komary podejmują decyzje, kogo ugryźć i jaką rolę odgrywa w tym uczenie, pomoże w znalezieniu genów i podstaw neuronalnych zachowania. Dzięki temu można by zaś opracować lepsze metody kontroli komarów.

Obecnie naukowcy badają zdolność komarów do zapamiętywania ulubionych gospodarzy. Uważamy, że w obu sytuacjach [awersyjnej i nagradzającej] dopamina odgrywa kluczową rolę.


« powrót do artykułu

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nie wiem dlaczego, ale czytając ten artykuł zacząłem się drapać.  :unsure: 

 

No dobra, wiem dlaczego ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...