Przyjazne dla środowiska rozwiązanie problemu chorób przenoszonych przez komary?

[KopalniaWiedzy.pl 358]

Nietoksyczna mieszanina filtratu ze sproszkowanych chitynowych pancerzy krabów i nanocząstek srebra jest, wg naukowców z National Taiwan Ocean University, kluczem do ograniczenia rozprzestrzeniania chorób przenoszonych przez komary, a w szczególności malarii.

Mimo wielu lat intensywnych badań, malaria pozostaje globalnym problemem zdrowotnym, zwłaszcza w subsaharyjskiej Afryce i Azji.

Zespół Jianga-Shiou Hwanga skoncentrował się na chitynie - nietoksycznej substancji wykorzystywanej do leczenia ran, jako nośnik leków, w filtrach do uzdatniania wody oraz powłokach biodegradowalnych opakowań spożywczych. Chityna występuje w różnych tkankach zwierzęcych, np. egzoszkieletach stawonogów, dziobach ptaków czy w jajach owadów. Łatwo ją zmodyfikować chemicznie, jest dość wytrzymała, a dzięki rozpowszechnieniu w naturze należy do tanich materiałów.

W pierwszym etapie badań Tajwańczycy zmiażdżyli wysuszone w piecu egzoszkielety Xenograpsus testudinatus - krabów z kominów hydrotermalnych. Następnie wyekstrahowali chitynę i inne minerały. W dalszym kroku mlecznobiały filtrat zmieszano z azotanem srebra (AgNO₃), uzyskując brązowo-żółty roztwór nanocząstek srebra (AgNP).

Roztwór rozpylono nad 6 zbiornikami National Institute of Communicable Diseases w Coimbatore w Indiach. Okazało się, że nawet w niewielkich stężeniach zabijał larwy i poczwarki komarów. Autorzy publikacji z pisma Hydrobiologia zauważyli, że jego skuteczność była największa na wczesnych etapach rozwoju larw komarów.

Roztwór testowano także w obecności karasi Carassiu auratus, które żerowały na larwach komarów. Okazało się, że w żaden sposób nie wpływał on na rybki, co oznacza, że jest przyjazny dla środowiska i nietoksyczny. Co ważne, roztwór hamował wzrost chorobotwórczych bakterii: pałeczek okrężnicy (Escherichia coli), laseczek siennych (Bacillus subtilis), pałeczek zapalenia płuc (Klebsiella pneumoniae) i odmieńców pospolitych (Proteus vulgaris).

Hwang dywaguje, że nanocząstki przechodzą przez oskórek owadów i docierają do poszczególnych komórek, gdzie zakłócają przebieg różnych procesów fizjologicznych.

« powrót do artykułu