Dziecko bardziej tyje, gdy rodzice uważają, że ma nadwagę

[KopalniaWiedzy.pl 318]

Dzieci, w przypadku których rodzice uważają, że mają nadwagę, tyją w ciągu dekady więcej niż dzieci uznawane przez rodziców za mieszczące się w normie. Powodów należy upatrywać w tym, że dzieci te postrzegają swoje ciało bardziej negatywnie i częściej próbują się odchudzać.

[...] Ostatnie badania sugerują, że [...] gdy rodzic identyfikuje dziecko jako ważące za dużo, jest ono zagrożone przyrostem wagi w przyszłości. Sądzimy, że piętno związane z byciem dzieckiem z nadwagą może wyjaśniać, czemu postrzegane w ten sposób osoby mają tendencję do tycia z wiekiem - wyjaśniają Eric Robinson z Uniwersytetu w Liverpoolu i Angelina Satin z College'u Medycyny Uniwersytetu Stanowego Florydy.

Psycholodzy wykorzystali dane 2823 rodzin z Longitudinal Study of Australian Children. Naukowcy ważyli i mierzyli dzieci, gdy rozpoczynały studium jako 4- lub 5-latki. W tym czasie ich rodzice wskazywali, które z określeń, wg nich, najlepiej opisuje syna/córkę: niedowaga, waga prawidłowa, nadwaga lub znaczna nadwaga.

Później w wieku 12-13 lat dzieci wskazywały, który zarys ciała z serii o wzrastających rozmiarach najbardziej je przypomina. Uczestnicy mieli też powiedzieć, czy w ostatnim roku angażowali się w jakieś zachowania związane z odchudzaniem.

Gdy dzieci miały 14-15 lat, przeprowadzono kolejne ważenie i mierzenie. Okazało się, że postrzeganie wagi 4-5-letniego dziecka przez rodziców miało wpływ na jego wagę 10 lat później; dzieci rodziców wspominających o nadwadze bardziej tyły w ciągu dekady. Autorzy publikacji z pisma Psychological Science uważają, że przynajmniej po części, można to przypisać przekonaniom i zachowaniom maluchów, które postrzegały swoje ciało bardziej negatywnie i z większym prawdopodobieństwem próbowały się odchudzać.

Podobne wyniki uzyskano dla obu płci. Nie da się ich wyjaśnić innymi czynnikami, np. dochodem rodziny, wagą rodziców czy jakimś schorzeniem. Związek między postrzeganiem wagi przez rodziców i późniejszym tyciem nie zależał od prawdziwej wagi dziecka na początku badania.

Co ważne, gdy psycholodzy przeanalizowali dane 5886 rodzin biorących udział w Growing Up in Ireland, zauważyli takie same wzorce.

« powrót do artykułu