Ekspozycja na UVB zmniejsza ryzyko krótkowzroczności

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Większa ekspozycja na promieniowanie UVB, zwłaszcza w młodym wieku, zmniejsza ryzyko krótkowzroczności (miopii).

Krótkowzroczność to złożona cecha, na którą wpływa wiele czynników genetycznych i środowiskowych. Częstość jej występowania rośnie na całym świecie, a najbardziej w zurbanizowanej Azji.

Zespół dr Astrid E. Fletcher z Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej badał związek między promieniowaniem UVB, stężeniem witaminy D w surowicy oraz polimorfizmem (wariantami) genów szlaku witaminy D. Naukowcy brali poprawkę na liczbę lat edukacji.

W badaniu uwzględniono losową próbę osób w wieku 65+ z 6 ośrodków badawczych European Eye Study. Spośród 4187 uczestników 4166 przeszło badanie oka (m.in. wad refrakcji) i odpowiedziało na pytania kwestionariuszowe. Pobrano im także krew. Po wykluczeniu pacjentów z afakią, pseudoafakią (rzekomosoczewkowością), związanym z wiekiem zwyrodnieniem plamki żółtej i zaćmą ostatecznie zidentyfikowano 371 osób z krótkowzrocznością i 2797 bez. Średnia wieku wynosiła 72,4 roku, a kobiety stanowiły 54% próby.

Okazało się, że zwiększona ekspozycja na UVB w wieku 14-19 i 20-39 lat wiązała się ze zmniejszonym ryzykiem miopii. Choć wśród osób z najwyższego tercyla lat wykształcenia ryzyko krótkowzroczności było 2-krotnie wyższe, ujemna korelacja między UVB i krótkowzrocznością utrzymywała się nawet po wzięciu poprawki na liczbę lat wykształcenia.

Nie odnotowano zależności między krótkowzrocznością a stężeniem witaminy D₃ w surowicy i wariantami genów szlaku witaminy D. Ku swojemu zaskoczeniu autorzy publikacji z pisma JAMA Ophthalmology zauważyli, że przynależność do najwyższego kwintyla poziomu luteiny w surowicy wiązała się z mniejszym ryzykiem miopii (specjaliści zaznaczają, że wynik ten wymaga dalszych badań).

« powrót do artykułu