Budują podobnie w służbie rozszerzonej fizjologii

[KopalniaWiedzy.pl 322]

Skorpiony z różnych środowisk budują norki o zadziwiająco podobnej architekturze. Wg naukowców, wspólne cechy są częścią "rozszerzonej fizjologii" i odgrywają kluczową rolę w przeżyciu w nieprzyjaznym otoczeniu.

Nasze badanie dotyczyło sposobów, na jakie architektura norki może rozszerzać fizjologię zwierzęcia, pełniąc role, które w innym razie organizm musiałby realizować sam. Chodzi np. o podtrzymywanie optymalnej temperatury czy poprawę wentylacji - wyjaśnia Berry Pinshow z Uniwersytetu Ben-Guriona w Beer Szewie.

Nory zamieszkują setki gatunków skorpionów z co najmniej 10 rodzin. To niesamowite, jak wszędobylskie są nory skorpionów w pewnych częściach świata i jednocześnie jak mało je dotąd badano - dodaje Lorenzo Prendini, kurator działu zoologii bezkręgowców w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku.

Norki skorpionów różnią się rozmiarami. Mają też różny plan: od krótkiego wybiegu, przez złożone spiralne tunele o długości nawet 2,7 m, po wspólnotowe struktury o wielu wejściach. Niektóre są używane przez mniej niż dobę, a w innych pajęczaki spędzają większość swojego życia.

Jako zwierzęta zmiennocieplne, inaczej zimnokrwiste, by regulować wewnętrzną temperaturę, skorpiony polegają na energii ze środowiska. Liczne cechy norek wspomagają te pajęczaki w dostosowaniu do biologicznych wymogów środowiska - opowiada dr Amanda Adams.

By stwierdzić, jaki norki wspomagają skorpiony z rodziny Scorpionidae, zbadano ich architekturę u 3 gatunków: Scorpio palmatus z pustyni Negew w Izraelu, Opistophthalmus setifrons z wyżyn środkowej Namibii oraz Opistophthalmus wahlbergii z pustyni Kalahari.

Po usunięciu skorpionów z norek oraz pomiarze wilgotności i temperatury w różnych ich punktach naukowcy wypełnili konstrukcje ciekłym aluminium (podgrzanym za pomocą pieca na gaz do temperatury ponad 660 stopni Celsjusza). Po wykopaniu odlewy zeskanowano, by uzyskać cyfrowe modele 3D. Później można je było analizować za pomocą specjalnego programu.

Biolodzy odkryli 3 wspólne cechy norek: 1) poziomą platformę w pobliżu powierzchni gruntu, która pozwala skorpionom skanować otoczenie w poszukiwaniu potencjalnych ofiar, drapieżników i partnerów, a także rozgrzewać się przed żerowaniem, 2) co najmniej dwa spiralne lub wijące się zakosami łuki, które zniechęcają drapieżniki do wykopywania skorpionów lub hamują napływ powietrza z powierzchni, utrzymując stosunkowo wysoką wilgotność i niską temperaturę, a także 3) powiększoną końcową komorę na głębokości, gdzie temperatura jest niemal stała (zapewnia ona schronienie przed upałem oraz miejsce do żerowania, spółkowania, linienia i porodu).

Międzynarodowy zespół ustalił też, że architektura norki może się zmieniać w reakcji na skład, twardość i wilgotność gleby. Okazało się np., że norki z gleb piaszczystych są głębsze od nor z gleb twardych.

« powrót do artykułu