Jeżyk iście kieszonkowy

[KopalniaWiedzy.pl 318]

Wg biologów, Silvacola acares to prawdopodobnie najmniejszy jeż na świecie, który mierzył ok. 5 cm. Jego skamieniałość sprzed circa 52 mln lat znaleziono w Kolumbii Brytyjskiej.

S. acares to nie tylko nowy gatunek, dla zwierzęcia utworzono bowiem osobny rodzaj. Jak wyjaśnia prof. Jaelyn Eberle, rozmiarami jeżyk przypominał współczesne ryjówki. Żywił się zapewne owadami, roślinami i być może nasionami. Trudno powiedzieć, czy miał kolce, lecz mniej więcej w tym samym czasie w Europie żyły prehistoryczne jeże, których ciało pokrywały szczeciniaste włosy. Jest więc prawdopodobne, że S. acares wyglądał podobnie.

Skamieniałości S. acares oraz przypominającego tapira ssaka wielkości średniego psa (Heptodon) znaleziono w północno-środkowej Kolumbii Brytyjskiej w Driftwood Canyon Provincial Park (Eberle przypuszcza, że we wczesnym eocenie znajdował się tu las deszczowy). Artykuł na ten temat ukazał się w Journal of Vertebrate Paleontology.

W obrębie Kanady jedyne miejsca ze ssakami w podobnym wieku znajdują się w Arktyce, więc fosylia z Kolumbii Brytyjskiej zapełniają znaczącą geograficzną lukę - przekonuje Natalia Rybczynski z Kanadyjskiego Muzeum Natury w Ottawie.

Heptodon nie miał charakterystycznej dla dzisiejszych tapirów krótkiej trąby. Uzębienie sugeruje, że żywił się liśćmi. Odkrycie w północnej Kolumbii Brytyjskiej wczesnego kuzyna tapirów jest intrygujące, bo współcześnie tapiry żyją w tropikach. Jego obecność oraz wskazująca na las deszczowy różnorodność kopalnych roślin wspierają wysuwaną przez innych teorię, że tapiry i ich wymarli krewni są dobrymi wskaźnikami gęstego lasu i wysokich opadów - twierdzi Eberle.

Skamieniałości roślin z regionu wskazują, że rzadko występowały tu ujemne temperatury, a klimat przypominał prawdopodobnie ten ze współczesnego Portland w Oregonie.

« powrót do artykułu