Pajęczy ratunek dla pszczół?

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Nowy bioinsektycyd, stworzony z połączenia toksyny z jadu australijskiego pająka z rodziny Atracinae oraz lektyny z przebiśniegu, zabija wiele kluczowych szkodników upraw, nie szkodząc przy tym pszczołom.

Podczas eksperymentów naukowcy z Uniwersytetów w Newcastle upon Tyne i Durham oraz Food and Environment Research Agency podawali pszczołom ostre i przewlekłe dawki białka fuzyjnego Hv1a/GNA (przekraczały one poziomy, z jakimi mogą się one zetknąć w naturze). Okazało się, że miało to niewielki wpływ na przeżywalność i nie wywierało mierzalnego wpływu na uczenie oraz pamięć.

Autorzy artykułu z pisma Proceedings of the Royal Society B podkreślają, że owadospecyficzny biopestycyd ma naprawdę duży potencjał. Jako bezpieczny środowiskowo stanowi świetną alternatywę dla powiązanych z masowym wymieraniem pszczół neonikotynoidów.

Nasze ustalenia pokazują, że jest mało prawdopodobne, by Hv1a/GNA wyrządził pszczołom krzywdę. Wcześniejsze studia zademonstrowały, że jest bezpieczny dla zwierząt wyższych [...] - opowiada prof. Angharad Gatehouse.

Jak tłumaczą akademicy, pszczoły przez tydzień stykały się z różnymi dawkami białka fuzyjnego. W tym czasie poddawano je testom pamięciowym i odnotowywano zmiany w zachowaniu. To doustny pestycyd, więc w odróżnieniu od niektórych wchłanianych przez egzoszkielet, [...] musi zostać połknięty - wyjaśnia doktorant Erich Nakasu. Hv1a/GNA wpływa na niedostatecznie poznany w tym kontekście cel - kanały wapniowe. Są one bardziej zróżnicowane niż powszechnie wykorzystywane przez insektycydy kanały sodowe, rozbudzając tym samym nadzieje na bardziej gatunkowospecyficzne pestycydy.

U pszczół kanały wapniowe wiążą się z uczeniem i pamięcią, dlatego bardzo istotne jest, by jakikolwiek oddziałujący na nie pestycyd nie zaburzał tych procesów. [Na szczęście] choć Hv1a/GNA trafił do mózgu pszczoły, nie wpływał na nią, co sugeruje, że wysoce wybiórcza toksyna jadu pająka nie wchodzi w interakcje z kanałami wapniowymi pszczół. Larwy także były bezpieczne, bo potrafiły rozłożyć Hv1a/GNA w jelicie.

« powrót do artykułu