Dowód na podwójne uderzenie?

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Podczas 45th Lunar and Planetery Science Conference w Teksasie przedstawiono najbardziej przekonujące dotychczas dowody na jednoczesne uderzenie w Ziemię dwóch asteroid, z których jedna była satelitą drugiej.

Uczeni ustalili, że dwa sąsiadujące ze sobą kratery w Szwecji liczą tyle samo lat. Wiek obu oszacowano na około 458 milionów lat. Sceptycy są jednak ostrożni i twierdzą, że kratery mogły powstać w odstępach tygodni, miesięcy, a nawet lat i w takim przypadku nie ma mowy o podwójnym uderzeniu.

Obecnie na Ziemi znajduje się wiele kraterów, które mogą być pozostałością po podwójnym uderzeniu.

Doktro Jens Ormo i jego zespół badali kratery Lockne i Malingen. Leżą one w odległości 16 kilometrów od siebie. Większy, Lockne, ma średnicę około 7,5 kilometra. Średnica Malingena jest około 10-krotnie mniejsza.

Do powstania podwójnych asteroidów dochodzi, gdy asteroida, pod wpływem efektu YORP, rozpada się, a jeden z fragmentów nie odlatuje, tylko zaczyna krążyć wokół pozostałości asteroidy.

Niezwykła charakterystyka kraterów Lockne i Malingen została zauważona w połowie ubiegłego wieku, jednak dopiero w latach 90. stwierdzono, że Lockne to krater uderzeniowy. W ostatnich latach doktor Ormo wiercił się w Malingena na około 145 metrów i badał znajdujące się pod nim osady. Znalazł w nich kwarc szokowy, który powstaje w wyniku silnego uderzenia. Datowanie osadów pozwoliło zaś stwierdzić, że Malingen ma tyle samo lat – około 458 milionów – co Lockne.

Doktor Gareth Collins z Imperial College London, który specjalizuje się w badaniu kraterów uderzeniowych, mówi: Jeśli nie jest się naocznym świadkiem takiego wydarzenia, to nie można udowodnić, że dwa położone obok siebie kratery powstały jednocześnie. Jednak w tym przypadku dowody są bardzo przekonujące. Ich bliskość oraz podobny wiek powodują, że prawdopodobnym jest, iż powstały w wyniku podwójnego uderzenia.

Symulacje komputerowe wskazują, że asteroida, która utworzyła Lockne miała około 600 metrów średnicy, a ta, w wyniku uderzenia której powstał Malingen – około 250 metrów. Oba kratery znajdują się w odległości wskazującej, że mamy do czynienia z asteroidą i jej satelitą. Gdyby były bardziej oddalone hipotezę o podwójnym uderzeniu trzeba by wykluczyć, gdyż bardzie odległe kratery nie mogłyby powstał wskutek upadku grawitacyjnie powiązanych obiektów.

Inne kratery, które mogły powstać w wyniku podwójnego upadku to m.in. Clearwater East i West w Kanadzie, Kamieńsk i Gusiew w Rosji czy Ries i Steinheim w Niemczech.

« powrót do artykułu

[pogo 102]

Gdyby udało się zbadać w jakich kierunkach rozprysł się materiał po uderzeniu z każdego z tych kraterów, to byłoby już praktycznie pewne czy to było podwójne uderzenie. Bardzo podobny kąt uderzenia można by uznać za twardy dowód na podwójne uderzenie. Ale jeśli dopiero niedawno odkryto, że mniejszy krater jest uderzeniowy, to namierzenie kierunku uderzenia będzie prawdopodobnie niemożliwe.