Choć to muzyka, wzrok bierze górę nad słuchem...

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Ocena jakości występu muzyka klasycznego zależy w większym stopniu od tego, jak zachowuje się na scenie, niż jak śpiewa czy gra.

Choć jak zaznacza dr Chia-Jung Tsay z Uniwersyteckiego College'u Londyńskiego, większość ochotników (83%) - tak amatorów, jak i profesjonalnych muzyków - twierdziła na początku, że to dźwięk odgrywa kluczową rolę w ocenie, okazało się, że to nieprawda.

Badanym prezentowano trzech finalistów z każdego z dziesięciu prestiżowych międzynarodowych konkursów śpiewaczych i proszono o wytypowanie zwycięzcy. Gdy demonstrowano nagrania audio-wideo lub sam dźwięk, częstość prawidłowych wskazań wynosiła 33% lub nieco mniej, zaś przy filmie z wyciszonym dźwiękiem sięgała 46-53%.

Bez względu na doświadczenie, [wszyscy] wydajemy się nadal kierować głównie informacją wzrokową, nawet w dziedzinie muzyki. Wyniki pokazują, że choć chcemy zachować obiektywizm w czasie oceny [...] muzyki, kiedy w grę wchodzi występ na żywo, doświadczenie wzrokowe może być najsilniej wpływającym aspektem.

Brytyjka podkreśla, że kluczowe dla jakości wystąpienia cechy, w tym najistotniejszą dla odbiorców pasję, łatwiej wychwycić w wyrazie czyjejś twarzy czy działaniach niż w głosie.

[Usher 22]

Jak widać, Polacy na Wyspach promują też polskie kabarety. Janusz Gajos już ćwierć wieku temu w "Monologu mecenasa kultury" opisywał, że prawdziwy artysta "siądzie, łbem zarzuci, po mankietach, po pazurach…" i dochodził do wniosku, że "najlepszy jest taki, który w ogóle nie zagra".