Cykady biorą ptaki na przetrzymanie?

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Za pomocą 13- i 17-letnich cykli życiowych cykady wieloletnie (Magicicada) manipulują liczebnością swoich głównych wrogów - ptaków owadożernych. W momencie wyroju populacja ptaków jest najmniejsza.

Walt Koenig z Uniwersytetu Cornella i Andrew Liebhold ze Służby Leśnej Stanów Zjednoczonych przyglądali się liczebności populacji ptaków w latach 1966-2010 (dane na ten temat zaczerpnęli z North American Breeding Bird Survey). Uwzględnili 15 gatunków, m.in. kukawiki żółtodziobe (Coccyzus americanus), dzięciury krasnogłowe (Melanerpes erythrocephalus) i wróble zwyczajne (Passer domesticus).

W przypadku gatunków żywiących się cykadami 17-letnimi po 12 latach od wyroju liczebność populacji zaczynała się zmniejszać, osiągając minimum w roku 17., a więc wtedy, gdy owady znowu miały się pojawić. W populacjach ptaków żerujących na cykadach 13-letnich zachodziły podobne przemiany. Minimum liczebności również przypadało na rok wyroju, lecz tuż po nim populacja zaczynała się rozrastać. Cykady sterują populacjami ptaków. Sprowadzają je na drogę wiodącą ku znacznie mniejszej liczebności w roku kolejnego wyroju.

Nadal nie wiemy, w jaki sposób zastrzyk z martwych ciał cykad sprawia, że populacje ptaków są najmniej liczne dokładnie po 13 i 17 latach - podkreśla Koenig, wyraźnie zarysowując obszar przyszłych badań.

[inhet 0]

Cykliczność cykad może być skutkiem, nie przyczyną liczebności populacji ptasich, zwłaszcza że ptaki nie zywią się wyłacznie nimi. Nadto 13- i 17-letnie są blisko spokrewnione, co by wskazywalo na sympatrię.