Znajdź zawartość

Amerykańscy uczeni udowodnili, że można dokonywać obliczeń za pomocą skrzyżowanych ze sobą nanokabli. Wystarczy ich odpowiednie połączenie, a otrzymamy prosty układ logiczny. Specjaliści z Universytetu Harvarda ułożyli na krzemowym podłożu 10-nanometrowej długości kable z germanu. Następnie pokryli je tlenkami metali i nałożyli nań w określonych miejscach kolejne kable, krzyżujące się z tymi poniżej. Dzięki podaniu wysokiego napięcia naukowcy mogli włączyć i wyłączyć poszczególne miejsca przecięcia się kabli, programując w ten sposób układ. Później użyli niższego napięcia, dzięki któremu niżej położone kable z germanu działały jak tranzystory. Stworzony w ten sposób chip składał się z 496 programowalnych tranzystorów umieszczonych na powierzchni 960 mikrometrów. Układ umożliwiał przeprowadzenie operacji dodawania i odejmowania. Twórcy nowej kości przyznają, że jest ona bardzo duża, a ich technika raczej nie pozwoli na dorównanie szybko rozwijającym się technologiom litograficznym. Podkreślają jednak, że ich metoda ma olbrzymią zaletę, gdyż tworzone w ten sposób układy mogą zużywać nawet 100-krotnie mniej energii niż konwencjonalne kości. Mogą zatem przydać się do tworzenia niewielkich robotów czy prostych urządzeń biomedycznych.

Szkoccy naukowcy stworzyli niewielki superkomputer, który nie wykorzystuje procesorów. Komputer Maxwell powstał na uniwersytecie w Edynburgu, a jego twórcą jest FPGA High Performance Computing Alliance (FHPCA). Zamiast procesorów wykorzystuje on 64 programowalne układy logiczne FPGA firmy Xilinx. Całość zamknięto w obudowie IBM-a przeznaczonej dla serwerów typu blade. Układy są osobno programowane do każdego zadania i to w taki sposób, by otrzymywały tylko i wyłącznie instrukcje konieczne do jego wykonania. Dzięki temu pracują one z maksymalną wydajnością. FHPCA twierdzi, że wart 3,6 miliona funtów system jest 10-krotnie bardziej wydajny i 300-krotnie szybszy od tradycyjnych superkomputerów porównywalnej wielkości. Jednocześnie do pracy potrzebuje 10 razy mniej energii. Maxwell będzie wykonywał zadania typowe dla superkomputerów. Zostanie więc zaangażowany do obróbki danych sejsmologicznych, finansowych oraz do modelowania czy zadań obronnych. Przed zbytnim optymizmem dotyczącym Maxwella ostrzegają jednak sami jego twórcy. Układy FPGA są trudne w programowaniu i może się to stać główną przeszkodą na drodze upowszechnienia się bezprocesorowych superkomputerów. Mark Persons, dyrektor Edinburgh Parallel Computing Centre, mówi, że następnym krokiem będzie zachęcenie biznesu i środowiska naukowego do używania Maxwella oraz prace nad uproszczeniem tworzenia oprogramowania dla tego typu maszyn.