Znajdź zawartość

Gąbki Amphimedon queenslandica z Wielkiej Rafy Koralowej dzielą z ludźmi niemal 70% genów, także te związane z różnymi chorobami, włączając w to nowotwory. Pracami międzynarodowego zespołu przeprowadzającego sekwencjonowanie kierował Bernard Degnan z University of Queensland, który ma nadzieję, że uzyskane wyniki przyczynią się do przełomu choćby w badaniach nad komórkami macierzystymi. Analiza działania komórek macierzystych u gąbek może prowadzić do odkrycia głębokich i ważnych powiązań z genami wpływającymi na ludzką biologię komórek macierzystych. Degnan ujawnia, że eksperymenty wymagały posłużenia się wyjątkowo czystym DNA z embrionów gąbek. Szczątki znalezione w 2009 r. w osadach dennych pokazują, że gąbki występowały już 635 mln lat temu - to najstarszy dowód na istnienie organizmów wielokomórkowych na Ziemi. W ramach najnowszych badań poszukiwano mechanizmów genetycznych, które umożliwiły indywidualnym komórkom wspólne działanie w ramach większej całości (na razie beztkankowej). Genom A. queenslandica rzuca też sporo światła na pierwotne sposoby radzenia sobie z jednym z podstawowych zagrożeń wynikających z kolektywnego życia – rakiem. Gąbka dysponuje ponad 18 tys. genów, które kodują m.in. metody przylegania komórek do siebie, zorganizowanego wzrostu oraz rozpoznawania obcych. Co ciekawe, u zwierząt tych występują analogi genów, które u organizmów wyższych z kodują tkankę mięśniową i neurony. Douglas Erwin ze Smithsonian Institute sądzi, że taka złożność wskazuje, iż gąbki muszą pochodzić od znacznie bardziej rozwiniętego przodka niż dotąd sądzono. Wg genetyk Mansi Srivastavy z MIT-u, podstawy życia wielokomórkowego rozwinęły się w trwającym od 150 do 200 mln lat okienku. To w tym czasie dokonała się mniej więcej 1/3 zmian genetycznych, odróżniających człowieka od ostatniego wspólnego przodka z organizmami jednokomórkowymi. Czemu więc nie miałyby one zajść u naszych gąbkopodobnych praszczurów? U gąbek pojawiły się też zabezpieczenia przed namnażaniem pojedynczych komórek kosztem większości. Analiza genomu A. queenslandica zademonstrowała, że najpierw wyewoluowały mechanizmy programowanego samobójstwa (apoptozy), a dopiero później uśmiercania wadliwych komórek przez sąsiadów.

Niewielka firma Caustic Graphics z San Francisco, ogłosiła przełom w sprzętowej akceleracji ray-tracingu. Przedsiębiorstwo zapewnia, że jej technologia już teraz jest w stanie 20-krotnie przyspieszyć związane z nim obliczenia, a na początku 2010 roku osiągnie 200-krotne przyspieszenie. Tak olbrzymi postęp możliwy jest dzięki specjalnym algorytmom, które są implementowane w układach scalonych. Opracowana przez Caustic Graphics platforma CausticRT umożliwi przyspieszenie ray-tracingu za pomocą GPU i CPU. Składa się ona z koprocesora CausticOne oraz API CausticGL bazującego na OpenGL. Dzięki nim powinny pojawić się niezwykle realistyczne efekty w grach i filmach. Jon Peddie, z firmy Jon Peddie Research mówi: Caustic Graphics dokonało przełomu dzięki niewielkiemu akceleratorowi sprzętowemu i bardzo innowacyjnemu oprogramowaniu. Caustic jest zarządzana przez osoby, które wcześniej pracowały w takich firmach jak Autodesk, Apple, ATI, Intel czy Nvidia. Szczegółową ofertę Caustic Graphics poznamy już w kwietniu.