Znajdź zawartość

Jay Radcliffe, chorujący na cukrzycę specjalista ds. bezpieczeństwa, który informował wcześniej o możliwości przeprowadzenia śmiertelnego w skutkach zdalnego ataku na pompę insulinową, zdecydował się ujawnić nazwę jej producenta. Jest nim firma Medtronic, jeden z największych na świecie wytwórców urządzeń dla medycyny. Radcliffe postanowił publicznie poinformować o tym fakcie, gdyż mimo wielokrotnych ostrzeżeń Medtronic nie podjął żadnych kroków w celu zabezpieczenia swoich urządzeń. Rzecznik prasowa Medtronika odmówiła skomentowania sprawy i poinformowania, jak wyglądały kontakty pomiędzy Radcliffe'em a firmą. Poinformowała jedynie, że przedstawiciel firmy był obecny na prezentacji podczas konferencji Black Hat. Otrzymał on od Radcliffe'a dokumentację szczegółowo opisującą przeprowadzony atak. Jednak gdy trzy dni później Radcliffe napisał do niego maila, nie otrzymał żadnej odpowiedzi. Rewelacje Radcliffe'a sprawdzali eksperci z Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, którzy skontaktowali go też z odpowiednią osobą w firmie Medtronic. Jednak maile i telefony mężczyzny pozostały bez odpowiedzi. Narażone na atak są pompy Paradigm 512, 522, 712 i 722. Radcliffe zauważa jednak, że prawdopodobieństwo ataku jest bardzo małe i zaleca, by posiadacze tych urządzeń nadal ich używali. Radcliffe skrytykował też Medtronic za stwierdzenie, że użytkownicy pompy mogą po prostu wyłączyć moduł łączności bezprzewodowej. Tymczasem funkcje, które on wykorzystał podczas swojego ataku nie mogą być wyłączone przez użytkownika urządzenia. Doniesieniami o możliwym zaatakowaniu pomp insulinowych i innych urządzeń medycznych zainteresowali się za to parlamentarzyści, którzy wezwali Government Accountability Office - instytucję kontrolną Kongresu USA - do zbadania sprawy. Zdaniem Marca Maiffreta, szefa firmy eEye Digital Security, Medtronic traktuje badania Radcliffe'a jako problem marketingowy, a nie kwestię bezpieczeństwa. Tak postąpiłby Microsoft 10 lat temu - stwierdził Maiffert. Dodał, że tego typu postawa nie jest niczym nowym, gdyż zdecydowana większość firm albo próbuje w takich wypadkach oczerniać odkrywcę problemu, albo bagatelizuje zagrożenie. Dopiero, gdy informacja staje się publiczna i firma odczuwa naciski ze strony klientów, zaczyna poważnie zajmować się problemem.

Podczas konferencji Black Hat przeprowadzono pokaz cyberataku, który może... zabić człowieka. Jay Radcliffe, specjalista ds. bezpieczeństwa, który od kilkunastu lat cierpi na cukrzycę typu 1 i korzysta z pompy insulinowej, zademonstrował, w jaki sposób można zaatakować urządzenie. Atak można przeprowadzić z odległości 45 metrów, a napastnik potrzebuje jedynie odpowiedniego sprzętu, oprogramowania oraz znajomości numeru seryjnego pompy. Taki zestaw pozwala na połączenie się z pompą i wydawanie jej poleceń. Można ją wyłączyć lub, co gorsza, zmienić podawane przez nią dawki insuliny. To z kolei może doprowadzić do śmierci właściciela pompy. To jak mieć dostęp do urządzenia, a to oznacza posiadanie dostępu do chemii organizmu - mówi Radcliffe. Nie chciał on zdradzić, jakiego producenta pomp dotyczy problem. Z jednej strony mogłoby to wywołać panikę posiadaczy takich urządzeń, a z drugiej - zachęcić cyberprzestępców do szukania w nim luk. Radcliffe nie badał innych modeli pomp i innych producentów. Nie wiadomo zatem, ile tego typu urządzeń można zaatakować. Jego zdaniem należy wprowadzić mechanizmy bezpieczeństwa, polegające np. na tym, że wszelkie zmiany w działaniu pompy muszą zostać zatwierdzone przez jej użytkownika.

Naukowcy wykazali, że sztuczna trzustka może pomóc ciężarnym kobietom z cukrzycą typu 1., zmniejszając liczbę martwych urodzeń i zgonów samych matek (Diabetes Care). Sztuczna trzustka to system ciągłego monitorowania stężenia glukozy, zintegrowany z pompą insulinową. Działają one w zamkniętej pętli, bez zaangażowania pacjenta. Gdy brytyjscy badacze zastosowali taki model u 10 ciężarnych z cukrzycą typu 1., okazało się, że zapewniał on właściwą dawkę insuliny we właściwym czasie, umożliwiając utrzymanie niemal prawidłowego poziomu cukru we krwi. Zarówno na wczesnych, jak i późnych etapach ciąży nocą nie dochodziło do niebezpiecznych spadków stężenia glukozy. Odkrycie, że sztuczne trzustki pozwalają podtrzymać prawidłowy poziom glukozy u tych kobiet, jest bardzo obiecujące – podkreśla dr Helen Murphy z Uniwersytetu w Cambridge. Ciąża stwarza dodatkowe zagrożenie dla kobiet z cukrzycą typu 1., ponieważ wahania hormonów niezwykle utrudniają utrzymanie stężenia glukozy w bezpiecznych granicach, zwłaszcza nocą. Dzieci takich chorych 5-krotnie częściej rodzą się martwe, 3-krotnie częściej umierają w pierwszych miesiącach życia i z 2-krotnie wyższym prawdopodobieństwem cierpią na różnego rodzaju wady wrodzone. Dwie na trzy kobiety z cukrzycą występującą przed zajściem w ciążę mają właśnie cukrzycę typu 1, a hipoglikemia (niedocukrzenie) w ciąży stanowi ważną przyczynę zgonów pacjentek. Wcześniej wykazano poprawę w zakresie kontroli poziomu glukozy i zmniejszoną hipoglikemię u dzieci z cukrzycą typu 1., u których sztuczną trzustkę (monitor plus pompę) zastosowano także w nocy. Studium z Cambridge jest jednak pierwszą tego typu próbą na ciężarnych z identycznym schorzeniem. Dla kobiet w ciąży z cukrzycą typu 1. samomonitorowanie jest szczególnym wyzwaniem. Dzieje się tak z powodu zmian fizjologicznych i hormonalnych. Wcześniejsze badania unaoczniły, że u ciężarnych diabetyczek stężenie cukru we krwi wykracza poza zalecaną normę średnio przez 10 godzin dziennie. Zwiększa to nie tylko ryzyko wad wrodzonych czy martwych urodzeń, ale i przedwczesnego porodu i makrosomii (masy płodu nadmiernej w stosunku do wieku płodowego). W takich okolicznościach zbliżenie się do normalnego poziomu cukru we krwi dzięki sztucznej trzustce wydaje się tym bardziej cenne.