Search the Community

Wiele badań sugerowało, że witamina D zabezpiecza przed stwardnieniem rozsianym. Badacze amerykańscy potwierdzili ten związek, porównując próbki krwi pobrane od ponad 7 mln wojskowych. Dwieście pięćdziesiąt siedem pochodziło od osób, u których w latach 1992-2004 zdiagnozowano stwardnienie rozsiane. Próbki krwi są przechowywane w depozycie Departamentu Obrony. Sprawdzano je pod kątem zawartości 25-hydroksywitaminy D (25OHD), produktu rozpadu witaminy D. Ponieważ zawartość witaminy D jest zależna od koloru skóry, badania przeprowadzono oddzielnie dla poszczególnych ras i grup etnicznych. Wśród przedstawicieli rasy kaukaskiej na każdy wzrost stężenia 25-hydroksywitaminy D o 50 nanomoli na litr stwierdzano 41-procentowy spadek ryzyka zachorowania na stwardnienie rozsiane (multiple sclerosis, MS). Największe prawdopodobieństwo zachorowania odnotowano w grupie z najniższym, a najniższe (zredukowane o 62%) w grupie z najwyższym stężeniem 25OHD. Wśród przedstawicieli rasy czarnej i Latynosów, dla których charakterystyczny jest niższy o 25% poziom 25-hydroksywitaminy D, nie wykryto istotnego statystycznie związku między witaminą D a MS. Naukowcy uważają jednak, że może to być skutkiem niewielkiej liczebności przebadanej próby.