Znajdź zawartość

Osoby z historią chorób umysłowych są biologicznie starsze, niż wskazuje na to ich wiek metrykalny. Naukowcy znaleźli w ich krwi markery wskazujące, na rozbieżność między wiekiem biologicznym a rzeczywistym. To może częściowo wyjaśniać, dlaczego ludzie ze zdiagnozowaną depresją, chorobą dwubiegunową czy innymi schorzeniami żyją krócej i pojawia się u nich więcej chorób związanych z wiekiem. Profesor Cathryn Lewis i doktor Julian Mutz z King's College London przyjrzeli się 168 metabolitom we krwi 110 780 osób, o których dane zgromadzono w UK Biobank. Dane te połączyli z informacjami o stanie zdrowia psychicznego badanych. W ten sposób odkryli, że osoby ze schorzeniami umysłowymi mają profil metabolitów typowy dla osób starszych od siebie. Doktor Mutz, prezentując wyniki badań podczas Europejskiego Kongresu Psychiatrii w Paryżu, powiedział, że z badań wynika, iż np. osoby z chorobą dwubiegunową mają profil metaboliczny typowy dla osób o około 2 lata starszych. Osoby cierpiące na choroby psychiczne przeważnie żyją krócej (mężczyźni o ok. 10 lat, kobiety o ok. 7 lat) i są w gorszym stanie zdrowia od przeciętnego przedstawiciela zdrowej populacji. Długość życia i stan zdrowia jest różny w zależności od rodzaju choroby. Często jednak rozwijają się u nich – pogarszające się z wiekiem – cukrzyca i choroby serca. Nasze badania wskazują, że ciała osób z problemami psychicznymi są starsze niż wskazuje wiek metrykalny. To nie wyjaśnia wszystkich różnic zdrowotnych oraz w spodziewanej długości życia u tych osób i u zdrowej populacji, ale może wskazywać, że przyspieszone starzenie się odgrywa tutaj ważną rolę. Jeśli moglibyśmy użyć tych markerów do śledzenia wieku biologicznego, mogłoby to zmienić sposób monitorowania stanu zdrowia u osób a chorobami umysłowymi oraz sposób oceny naszych działań na rzecz poprawy ich zdrowia psychicznego, powiedział Mutz podczas kończącego się dzisiaj Kongresu. « powrót do artykułu

Podwyższony wiek biologiczny wiąże się z większym ryzykiem raka piersi. Wiek biologiczny wyznaczano na podstawie metylacji DNA (modyfikacji DNA stanowiącej część procesu starzenia). Okazało się, że każdy 5-letni wzrost wieku biologicznego nad wiek metrykalny przekładał się na 15% wzrost ryzyka raka sutka. Szacując wiek biologiczny, naukowcy z amerykańskiego Narodowego Instytutu Środowiskowych Nauk o Zdrowiu (NIEHS) posłużyli się zegarami epigenetycznymi. Stosując ilościowe mapy epigenetyczne stopnia metylacji DNA, można określać wiek epigenetyczny ludzkich komórek. Różnice między wiekiem epigenetycznym a wiekiem kalendarzowym komórek można zaś wykorzystać do szacowania postępów starzenia. Amerykanie wykorzystali DNA z próbek krwi dostarczonych przez ochotniczki z Sister Study NIEHS (obejmuje ono ponad 50 tys. kobiet z USA i Portoryko). Naukowcy zmierzyli metylację w podgrupie 2764 pań; w momencie pobrania krwi żadna nie chorowała na raka piersi. Odkryliśmy, że jeśli wiek biologiczny jest większy od metrykalnego, ryzyko raka piersi jest podwyższone. Odwrotna zależność także jest prawdziwa; jeśli twój wiek biologiczny jest niższy od kalendarzowego, ryzyko wystąpienia raka sutka jest obniżone. Na razie jednak nie wiemy, w jaki sposób ekspozycja na różne czynniki i styl życia mogą wpływać na wiek biologiczny i czy proces ten da się odwrócić - opowiada dr Jack Taylor. Kiedy patrzymy się na grupę ludzi w tym samym wieku, jedni mogą być idealnie zdrowi, a inni nie. Zmienność w zakresie stanu zdrowia można lepiej uchwycić za pomocą wieku biologicznego, a nie metrykalnego - podsumowuje dr Jacob Kresovich. « powrót do artykułu