Znajdź zawartość

Samiec fretki Bandit nieomal przypłacił życiem swój wybór miejsca do spania. Pewnego dnia położył się bowiem na kupce ubrań w pralce. Jego właścicielka nie zauważyła, że tam wszedł i uruchomiła 100-min cykl prania. Gdy 2,5-letni Bandit trafił do kliniki weterynaryjnej Vets4Pets w Leeds, dawano mu zaledwie 1% szans na przeżycie. Właściciele zwierzęcia, Josh Crosse i Jackie Redfern z Halton koło Leeds, byli przekonani, że Bandit jest z drugą fretką - Mikeyem. Opróżniając pralkę, Jackie znalazła niereagującego pupila. Po telefonie do najbliższego pogotowia weterynaryjnego Bandit trafił do Leeds. Chirurg David Massey podkreślił, że gdy właściciele przywieźli Bandita do kliniki, jego stan był zły. Samiec był bardzo wychłodzony i miał problemy z oddychaniem. Lekarze umieścili go na macie rozgrzewającej i w namiocie tlenowym. By złagodzić ból i ułatwić oddychanie, zaaplikowali szereg leków. Okazało się, że posiniaczony Bandit ma odmę opłucnej. Ratując fretce życie, lekarze przeprowadzili torakocentezę. Prawie natychmiast Bandit zaczął lepiej oddychać, a termometr zaczął wskazywać temperaturę. Widać było, że fretka odzyskuje przytomność. Następnie pacjent trafił na 2 dni do szpitala weterynaryjnego. Josh i Jackie podkreślają, że po powrocie Bandita do domu Mikey bardzo się ucieszył i przez jakiś czas nie odstępował go na krok. Podczas wizyty kontrolnej lekarka poinformowała o resztkowych objawach neurologicznych, stwierdzając jednocześnie, że samiec powinien całkowicie wyzdrowieć. Przez kilka tygodni po wypadku Bandit był nieco niestabilny, ale potem zaczął dochodzić do siebie - opowiada Jackie. Po kilku miesiącach radzi sobie naprawdę dobrze. Jak donoszą właściciele, samczyk bawi się i psoci jak dawniej. Specjaliści z Vets4Pets podkreślają, że nagrali filmik o Bandicie, by zwiększyć świadomość wśród właścicieli zwierząt. Przypominają, by przed uruchomieniem pralki sprawdzić, czy nie ma w niej śpiących zwierząt. « powrót do artykułu

Filtr stworzony na Uniwersytecie w Exeter może rozłożyć plastikowe mikrowłókna, które trafiają do wody podczas prania ubrań. Inteligentny filtr je wychwytuje i za pomocą zestawu enzymów rozkłada do 2 produktów: kwasu tereftalowego i glikolu etylenowego. W wysokich stężeniach związki te mogą być toksyczne, ale ilość wody wykorzystywana w czasie prania wystarczy do rozcieńczenia ich do bezpiecznego poziomu. Filtr opracowało 10 studentów z różnych kierunków. By rozpocząć produkcję filtra i jego montowanie w urządzeniach, grupa PETexe współpracuje z partnerami przemysłowymi, np. firmą Miele. Syntetyczne włókna, takie jak poliester czy nylon, stanowią sporą część materiałów ubraniowych. Mikrowłókna uwalnianie w czasie każdego prania spływają do oceanu. Przez to znajdują się w wodzie z kranu, jedzeniu, które spożywamy, a nawet w powietrzu, którym oddychamy. Nasz inteligentny filtr, zaprojektowany tak, by pasował do odpływu pralek, wychwytuje ok. 75% tych włókien i je rozkłada - wyjaśnia Rachael Quintin-Baxendale. Quintin-Baxendale dodaje, że rozłożenie w ten sposób większych kawałków plastiku zajęłoby dużo czasu, ale mikrowłókna są tak drobne, że mamy nadzieję rozłożyć je w pełni pomiędzy praniami. Obecnie eksperymentujemy z różnymi stężeniami enzymów, aby znaleźć optymalne warunki do tego procesu. Lydia Pike opowiada, że polimerem najczęściej wykorzystywanym w ubraniach jest poli(tereftalan etylenu), PET. Podstawowym enzymem stosowanym przez nas do rozłożenia go jest PETaza. Oprócz tego studenci pracują nad aplikacją, która pozwoli ludziom monitorować proces i zarządzać filtrem. Dzięki niej możliwe też będzie udostępnianie danych; członkowie PETexe wykorzystają je do poprawienia wydajności enzymów. Choć na obecnym etapie skupiamy się na pralkach, możliwe, że działające na podobnych zasadach filtry znajdą zastosowanie w fabrykach materiałów i w stacjach uzdatniania wody. Projekt jest wspierany i sponsorowany przez różne podmioty, w tym Google'a. Filtr uzyskiwany za pomocą drukarki 3D został stworzony na listopadowy iGEM (International Genetically Engineered Machine), czyli konkurs z dziedziny biologii syntetycznej organizowany przez MIT. PETexe ma jednak nadzieję, że pomysł uda się dalej rozwinąć... « powrót do artykułu