Zaloguj się, aby obserwować tę zawartość
Obserwujący
0
Innowacyjne urządzenie z Warszawy bada oddech, pracę serca i aktywność fizyczną
dodany przez
KopalniaWiedzy.pl, w Technologia
-
Podobna zawartość
-
przez KopalniaWiedzy.pl
Głowomłot tropikalny, gatunek ryby z rodziny młotowatych, wstrzymuje oddech by utrzymać temperaturę ciała podczas nurkowania na większe głębokości, gdzie poluje na kałamarnice. To było całkowite zaskoczenie. Nie spodziewaliśmy się, że rekiny wstrzymują oddech podczas nurkowania jak morskie ssaki. To niezwykłe zachowanie wspaniałego zwierzęcia, mówi główny autor badań Mark Royer z Shark Research Group na University of Hawai'i.
Skrzela są naturalnymi radiatorami, które szybko doprowadziłyby do wychłodzenia krwi, mięśni i organów, gdyby głowomłoty nie wstrzymywały oddechu. Głowomłot tropikalny życie w ciepłych wodach, ale zanurza się na głębokości, gdzie temperatura wody spada do 5 stopni Celsjusza. By efektywnie polować, jego ciało musi utrzymać ciepło.
Oczywistym jest, że oddychające powietrzem atmosferycznym ssaki wstrzymują oddech podczas nurkowania. Ale nie spodziewaliśmy się zaobserwować takiego zachowania u rekinów. To zachowanie wskazuje, że strategie polowania głowomłotów tropikalnych są podobne do strategii ssaków morskich, jak grindwal. Oba gatunki wyewoluowały do polowania na głęboko pływającą zdobycz i oba robią to wstrzymując na krótko oddech w tych fizycznie wymagających środowiskach.
Naukowcy z Hawajów dokonali niezwykłego odkrycia po przyczepieniu głowomłotom tropikalnym urządzeń, które mierzyły temperaturę mięśni, głębokość nurkowania, orientację ciała i poziom aktywności. Zauważyli, że mięśnie ryby utrzymywały temperaturę podczas nurkowania na duże głębokości, ale pod koniec każdego nurkowania, gdy rekin zbliżał się do powierzchni, gwałtownie się chłodziły. Model komputerowy zasugerował, że głowomłot musi przestawać oddychać, by zapobiec utraty temperatury przez skrzela. Dodatkowym dowodem był materiał wideo, pokazujący rekina z zamkniętymi skrzelami na głębokości 1044 metrów, podczas gdy przy powierzchni skrzela są szeroko otwarte. Nagłe ochłodzenie mięśni pod koniec nurkowania wskazuje, że rekiny zaczynają oddychać gdy wciąż znajdują się w dość zimnych wodach.
Wstrzymanie oddechu zapobiega utracie ciepła, ale odcina dopływ tlenu. Chociaż rekiny te wstrzymują oddech na 17 minut, to na największych głębokościach spędzają tylko 4 minuty, a następnie szybko wracają do cieplejszych dobrze napowietrzonych wód powierzchniowych. Odkrycie to pozwala nam zrozumieć, jak głowomot tropikalny jest w stanie nurkować na znaczne głębokości i zdobywać tam pożywienie. Pokazuje ono również, że ryba musi utrzymać delikatną równowagę fizjologiczną, mówi Royer.
« powrót do artykułu -
przez KopalniaWiedzy.pl
Delfiny bultonose (Tursiops truncatus) potrafią świadomie regulować tempo bicia serca tak, by dobrać do planowanej długości zanurzenia, czytamy na łamach Frontiers in Physiology. Badania te rzucają nowe światło na sposób, w jaki ssaki morskie oszczędzają tlen i radzą sobie z ciśnieniem podczas nurkowania.
Autorzy badań, naukowcy z Czech, USA, Kanady, Włoch, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii, pracowali z trzema samcami Tursiops truncatus. Zwierzęta wytresowano tak, by na umówiony sygnał wstrzymywały oddech tak, jak robią to przed nurkowaniem. Delfiny nauczono trzech różnych sygnałów: długiego nurkowania, krótkiego nurkowania oraz nurkowania o dowolnie wybranej przez nie długości.
Gdy prosiliśmy je, by wstrzymały oddech, tempo bicia ich serca zmniejszało się natychmiast przed lub natychmiast po wstrzymaniu oddechu. Zauważyliśmy też, że delfiny zmniejszały tempo bicia serca szybciej i bardziej, gdy przygotowywały się do długotrwałego nurkowania, mówi doktor Andreas Fahlman z hiszpańskiej Fundación Oceanográfic.
Uzyskane wyniki sugerują, że delfiny – a możliwe że i inne ssaki morskie – potrafią świadomie zmieniać tętno w zależności od planowanej długości nurkowania. Delfiny mogą również łatwo zmieniać tempo bicia serca jak my możemy zmieniać szybkość oddychania. To pozwala im na oszczędzanie tlenu i może być też kluczowym elementem pozwalającym na unikanie problemów związanych z nurkowaniem, takich jak choroba dekompresyjna, dodaje Fahlman.
Celem badań jest uchronienie morskich ssaków przed problemami, jakie powodują ludzie. Wywoływanie przez człowieka zjawiska, takie jak np. podwodne eksplozje związane z wydobywaniem ropy naftowej, są powiązane z pojawianiem się choroby dekompresyjnej u zwierząt. Jeśli umiejętność spowalniania tętna jest im potrzebna do uniknięcia choroby dekompresyjnej, a nagłe głośne dźwięki powodują, że mechanizm ten zawodzi, to powinniśmy unikać generowania takich dźwięków. Zamiast tego możemy spróbować stopniowo zwiększać głośność dźwięku, by zminimalizować stres u zwierząt. Innymi słowy, nasze badania mogą dostarczyć wskazówek, w jaki sposób zastosować proste rozwiązania, by ludzie i zwierzęta mogły bezpiecznie korzystać z oceanu.
« powrót do artykułu -
przez KopalniaWiedzy.pl
Naukowcy z Uniwersytetu Massachusetts w Amherst opracowali tkaniny będące jednocześnie czujnikami, które można wszywać w odzież do snu. Mając na uwadze funkcję, Amerykanie nazwali takie ubrania fiżamami (ang. Phyjamas).
Studenci Ali Kiaghadi i S. Zohreh Homayounfar oraz ich profesorzy Trisha L. Andrew i Deepak Ganesan zaprezentują monitorującą stan zdrowia piżamę na konferencji Ubicomp 2019. Publikacja na ten temat ma się zaś ukazać w piśmie Proceedings of the ACM on Interactive, Mobile, Wearable and Ubiquitous Technologies.
Stanęliśmy przed wyzwaniem, jak pozyskać użyteczne sygnały, nie zmieniając wyglądu/estetyki czy tekstury tkaniny (tego, jaka jest w dotyku). Ludzie zakładają, że inteligentne tkaniny są mocno dopasowanymi ubraniami, które wyposażono w różne czujniki do pomiaru sygnałów fizycznych i fizjologicznych. Z oczywistych względów nie jest to jednak rozwiązanie nadające się do ubrań codziennego użytku, a zwłaszcza odzieży do spania - podkreśla Andrew.
Stwierdziliśmy, że choć generalnie odzież do snu jest luźna, w kilku miejscach tkanina przyciska się do ciała ze względu na naszą posturę czy w wyniku kontaktu z zewnętrznymi powierzchniami. Chodzi m.in. o nacisk wywierany przez tułów na [...] łóżko, nacisk występujący, gdy ramię leży na boku śpiącego człowieka czy delikatny dotyk koca przykrywającego piżamę - dodaje Ganesan.
Takie uciskane rejony materiału są potencjalnymi miejscami pomiaru ruchów balistycznych, wywołanych przez bicie serca i oddech. Te z kolei można by wykorzystać do wyekstrahowania zmiennych fizjologicznych.
Naukowcy dodają, że sygnały z wielu czujników rozmieszczonych w różnych częściach ciała dałoby się inteligentnie połączyć, by uzyskać dokładny odczyt kombinowany.
Zespół szybko zdał sobie sprawę z tego, że nie istnieją bazujące na tkaninach metody wykrywania dynamicznych zmian ciśnienia (a do tego trzeba sobie uświadomić, że w sytuacjach, o jakich myślą naukowcy, mierzone sygnały będą słabe). Amerykanie zaprojektowali więc nowy tkaninowy czujnik ciśnienia i połączyli go z czujnikiem tryboelektrycznym, aktywowanym przez zmianę dot. fizycznego kontaktu. W ten sposób uzyskali zestaw rozproszonych czujników, który można zintegrować z luźnymi ubraniami, np. piżamami.
Ekipa przeprowadziła testy z licznymi użytkownikami (w warunkach naturalnych i kontrolowanych) i wykazała, że jest w stanie z dużą dokładnością wyekstrahować piki tętna i rytm oddechu, a także idealnie przewidzieć/określić pozycję w czasie snu.
Spodziewamy się, że takie postępy przydadzą się szczególnie w monitoringu seniorów, którzy często cierpią na zaburzenia snu. Ubieralne urządzenia w rodzaju smartwatcha nie są zbyt dobre dla starszej populacji, gdyż w grę wchodzą zapominanie czy opór związany z noszeniem dodatkowego wyposażenia, a piżama czy koszula nocna są częścią codziennej rutyny. Należy też pamiętać, że zegarek nie powie ci, w jakiej pozycji śpisz i czy twoja postura wpływa na jakość snu, a nasza Phyjama może już coś takiego zrobić.
« powrót do artykułu
-
-
Ostatnio przeglądający 0 użytkowników
Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.