Folkowe Przystanki - szlak do przemierzenia i galeria (śródpolna) w jednym

[KopalniaWiedzy.pl 357]

W województwie łódzkim kilkanaście przystanków PKS przeszło malarską metamorfozę. Folkowe Przystanki zostały przyozdobione wielkoformatowymi dziełami sztuki. Nie są one wiernymi kopiami znanych obrazów, lecz bazują na głównych motywach oryginału (artysta wkomponowuje je w bryłę wiaty). Jak ujawniła nam Barbara Gortat, pomysłodawczyni i koordynatorka projektu, jego celem było - i na ten moment nadal jest - tworzenie sieci, tak by 'śródpolna galeria' stanowiła szlak - do przemierzenia np. rowerem. Do 2018 roku Folkowe Przystanki mieściły się tylko na obszarze gminy Poddębice, w tej chwili dołączyły gminy sąsiednie, jednak operacja przebiega na obszarze powiatu poddębickiego.

Za akcją Folkowe Przystanki stoi Fundacja Tu Brzoza. Dzięki niej, czekając na autobus, można podziwiać np. pracę nawiązującą do "Portretu Józia Feldmana" Stanisława Wyspiańskiego.

Akcja zaczęła się w 2015 r. Pierwszy wielki format powstał w Nowym Pudłowie, rodzinnej wsi Gortat. Sylwester Stabryła namalował wtedy "Babie lato" Józefa Chełmońskiego. Rok później Natalia Grala stworzyła dzieło inspirowane sieradzkim folklorem. W 2017 r. w Górze Bałdrzychowskiej powstało autorskie opracowanie wiaty inspirowane "Chłopami". Dwa lata temu pod hasłem "Małopolskie białogłowy" duet Grala-Stabryła zagospodarował 4 przystanki. W Businie "zadebiutowała" "Panna młoda" Piotra Stachiewicza (S.S.), zaś w Anusinie "Wiosna" Jacka Malczewskiego (S.S.). Grala była odpowiedzialna za "Ojczyznę" Malczewskiego w Feliksowie i "Żniwa" Włodzimierza Przerwy-Tetmajera w Wólce.

Tegoroczna edycja Folkowych Przystanków wzbogaci Śródpolną Galerię aż o 6 nowych dzieł. To ważne, gdyż rok 2019 był rokiem przerwy. Tym razem malują już nie tylko Stabryła i Grala, ale i nowi członkowie zespołu: Marcin Jaszczak oraz Olga Pelipas.

Gortat podkreśla, że wśród obrazów pojawiają się też prace oryginalne. Tegoroczna "Rusałka rudnicka" Jaszczaka jest współczesną impresją. Portret dziewczyny w wianku nawiązuje do motywów występujących w Śródpolnej Galerii i twórczości malarza (nie brakuje w niej rusałek, nimf i leśnych duchów).

 

 

« powrót do artykułu