Wielki Zderzacz Hadronów odkrył pierwszy tetrakwark o „otwartym” zapachu

[KopalniaWiedzy.pl 357]

Wielki Zderzacz Hadronów odkrył pierwszy tetrakwark o „otwartym” zapachu. Cząstka składa się z czterech różnych kwarków. Ma ona masę około 2,9 Gev/c². Uzyskano ją podczas zderzeń protonów, których celem było uzyskanie mezonów B i poszukiwanie nowych cząstek w produktach ich rozpadu.

Nowy tetrakwark zyskał nazwę X(2900). Naukowcy nie są pewni jego natury, stąd „X” w nazwie. Uczeni sądzą, że składa się on z kwarka górnego, dolnego oraz antykwarków powabnego i dziwnego. Jako, że nie zawiera on pary kwark-antykwark o tym samym zapachu, nie ma żadnych ukrytych zapachów, dlatego został opisany jako tetrakwark o otwartym zapachu.

Zanim odkryto X(2900) wszystkie znane tetrakwarki zawierały przynajmniej jedną parę kwark powabny-antykwark powabny lub kwark piękny-antykwark piękny. Jednak, jak mówi Tim Gershon, fizyk z University of Warwick, pracujący przy eksperymencie LHCb, teoretycznie dopuszczano istnienie tetrakwarków o otwartym zapachu, nikt jednak nie przewidział istnienia takiej konkretne konfiguracji, więc odkrycie było niespodzianką.

Jako że X(2900) zawiera tylko jeden ciężki kwark (antykwark powabny), ma relatywnie niską masę w porównaniu do innych tetrakwarków. Gershon zauważa, że jest go wobec tego łatwiej pozyskać w LHC niż inne tetrakwarki. Z drugiej jednak strony, ja zauważa tetrakwarki o otwartym zapachu mają mniej jednoznaczne sygnatury i tylko dzięki unikatowej architekturze i niezwykłej wydajności wykrywacza LHCb mogliśmy dokonać tego odkrycia.

Gershon ma nadzieję, że badania nad X(2900) pozwolą zrozumieć, jak powstają tetrakwarki. Jedna z hipotez mówi, że wszystkie kwarki i antykwarki są ściśle ze sobą powiązane, inna zaś, że powstają one z dwóch luźno związanych par. Uczony zauważa, że X(2900) ma podobną masę do masy wzbudzonego mezonu D oraz kaonu, które łącznie posiadają te same kwarki co X(2900). To może pozwolić na określenie modelu tetrakwarków, jednak jest jeszcze zbyt wcześnie, by wyciągać daleko idące wnioski.

« powrót do artykułu