Skocz do zawartości
Forum Kopalni Wiedzy
KopalniaWiedzy.pl

Dlaczego szkło mineralne jest tak ważne w konstrukcji zegarka? Sprawdzamy na przykładzie Casio G-shock

Rekomendowane odpowiedzi

To nie bez znaczenia, jakie materiały producent wybiera do wykonania zegarka. Przykład japońskiej marki Casio oraz jej czasomierzy pokazuje, że dobrej jakości komponenty mają duże znaczenie dla wyglądu, jak również żywotności produktu. Nic dziwnego, że wiele firm decyduje się na stosowanie szkła mineralnego jako osłonki dla cyferblatu. Sprawdź dlaczego.

Główną rolą szkiełka w zegarku jest ochrona tarczy przed uszkodzeniami. Od tego, jak solidny jest ten element, zależy nie tylko poziom zabezpieczenia całego mechanizmu, ale również widoczność cyferblatu. Do produkcji części często używane jest szkło mineralne.

Szkła mineralne w zegarkach G Shock

Już sam fakt, że szkło mineralne stosowane jest w zegarkach G Shock, wskazuje na jego ponadprzeciętną wytrzymałość. Czasomierze japońskiej marki określane są bowiem mianem niezniszczalnych i dotyczy to również szkiełka. To wykorzystywane w produkcji Casio G Shock GA 100 czy innych zegarków męskich G Shock musi więc odznaczać się wysoką jakością oraz solidnością.

Jak można się dowiedzieć z danych udostępnionych przez firmę ZegarkiCentrum.pl, zegarki męskie G Shock ze szkłem mineralnym najrzadziej ulegają uszkodzeniom i trafiają na gwarancję.

Dzieje się tak, ponieważ szkło mineralne w G Shock męskim lub damskim:

●    ma bardzo dobre właściwości optyczne — nie zniekształca cyfr, nie przekłamuje ich wielkości, nie odbija promieni słonecznych, dzięki czemu użytkownik może w każdej chwili odczytać aktualną godzinę,
●    stanowi optymalne połączenie ceny i funkcjonalności — nie winduje kosztu zakupu zegarka w górę, lecz sprawia, że jest on produktem solidnym, z dobrze chronionym cyferblatem,
●    jest elastyczne, co pozwala producentowi na swobodne formowanie elementu i dopasowywanie go do kształtu oraz rozmiaru tarczy. W wielu nowoczesnych zegarkach można zauważyć, że krawędzie są nieco zaokrąglone, co poprawia widoczność, a zarazem zmniejsza ryzyko zadrapania ostrym brzegiem koperty,
●    jest uniwersalne — pod względem wyglądu oraz parametrów technicznych pasuje do wszystkich modeli czasomierzy — sportowych, eleganckich i casualowych,
●    jest odporne na zachlapania i zabrudzenia, można łatwo przetrzeć szkiełko mineralne bez ryzyka, że zmatowieje czy wytarcia,
●    jest niepodatne na zarysowania i inne uszkodzenia mechaniczne — ten parametr oceniany jest w 10-stopniowej skali Mohsa. W przypadku szkła mineralnego ta wartość oscyluje mniej więcej w połowie. Wskaźnik odporności na zarysowania wynoszący 4/5 plasuje go pod najtwardszymi w zestawieniu (i najdroższymi) szkłami szafirowymi, lecz znacznie wyżej od miękkich szkieł hesalitowych.

Zastosowanie szkieł mineralnych w zegarkach G Shock

Mając na uwadze wszystkie powyższe aspekty, nie dziwi fakt, że szkło mineralne stosowane jest do produkcji zegarków męskich G Shock. Przedstawicielem tej kategorii jest sportowy model Casio G Shock GA100.

Zastosowanie wytrzymałego szkła mineralnego w takim produkcie jest rozsądne. Na jego tarczy znajdują się nie tylko wskazówki, ale też datownik, wskaźnik poziomu baterii i barometr. Cyfrowe wyświetlacze na cyferblacie muszą być dobrze widoczne, a przy tym świetnie chronione przed wstrząsami czy upadkami zegarka z wysokości. Wraz z solidną obudową z tworzywa sztucznego i kauczukowym paskiem, czasomierz jest doskonale zabezpieczony i gotowy nawet na ekstremalne wyprawy.
Producent stosuje szkło mineralne również w modelach damskich, np. G Shock złotym czy różowym.


« powrót do artykułu

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

  • Podobna zawartość

    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Naukowcy z Florida Atlantic University zajęli się noszonymi na nadgarstkach paskami o różnych teksturach, by zbadać, czy mogą się na nich znajdować potencjalnie szkodliwe/patogenne bakterie. Naukowcy podkreślają, że choć opaski (do których mocowane są np. zegarki czy krokomierze) noszone są codziennie, ludzie zapominają o ich czyszczeniu lub zwyczajnie ignorują taką potrzebę.
      W ramach studium Amerykanie testowali opaski z plastiku, gumy, tkaniny, skóry i metalu (srebra i złota). Chcieli sprawdzić, czy istnieje korelacja między rodzajem materiału a występowaniem bakterii. Naukowcy przyglądali się czystości różnych rodzajów opasek. Starali się też zidentyfikować najlepsze protokoły ich prawidłowej dezynfekcji.
      Oznaczano liczebność bakterii, typy bakterii oraz ich rozkład na powierzchni opaski. Zespół dr Nwadiuto Esiobu oceniał też skuteczność 3 roztworów odkażających: 70% etanolu, lizolu (Lysol™ Disinfectant Spray) oraz octu jabłkowego.
      Niemal na wszystkich (95%) paskach znaleziono bakterie, ale najgorzej wypadły paski plastikowe i gumowe. Natomiast metalowe, szczególnie zawierające złoto i srebro, miały na swojej powierzchni niewiele bakterii lub nie miały ich prawie wcale. Plastik i guma są prawdopodobnie lepszym siedliskiem dla bakterii, gdyż są porowate i wykazują się elektrostatycznością, co przyciąga bakterie i ułatwia kolonizację. Najlepszym wskaźnikiem pozwalającym na przewidzenie stopnia kolonizacji przez bakterię była struktura powierzchni paska oraz aktywność jego użytkownika. Nie zauważono za to różnicy pomiędzy paskami używanymi przez mężczyzn i kobiety jeśli chodzi o rodzaje bakterii i częstotliwość ich występowania.
      Znalezione na paskach mikroorganizmy to standardowo występujące na skórze rodzaje Staphylococcus i Pseudomonas oraz obecny w jelitach rodzaj Escherichia, szczególnie E. coli. Staphylococcus znaleziono na 85% pasków, Pseudomonas na 30%, a E. coli występowała na 60%. Najwięcej Staphylococcus przebywało na paskach osób, które korzystały z sal gimnastycznych.
      Liczba bakterii oraz zidentyfikowane przez nas gatunki pokazują, że należy regularnie czyścić paski urządzeń noszonych na nadgarstku. Nawet niewielka liczba patogenów z tych rodzin może powodować poważne choroby. O czyszczenie pasków powinni dbać szczególnie pracownicy służby zdrowia, gdyż zidentyfikowane przez nas mikroorganizmy są bardzo niebezpieczne dla osób o osłabionym układzie odpornościowym, a ludzi ci z takimi właśnie osobami się stykają, zauważa doktor Nwadiuto Esiobu.
      Spośród trzech testowanych środków odkażających największą skutecznością wykazały się lizol i 70-procentowy etanol. Niezależnie od materiału paska po 30-sekundowej ekspozycji zabijały 99,9% bakterii. Ocet jabłkowy potrzebował 2 minut, by liczba bakterii zaczęła spadać.

      « powrót do artykułu
    • przez KopalniaWiedzy.pl
      Na ETH Zurich powstało niezwykle lekkie, 18-karatowe złoto, do którego wytworzenia użyto plastikowej matrycy w miejsce stopu metali. Lekkie złoto znajdzie zastosowanie w jubilerstwie, przede wszystkim przy produkcji zegarków, gdzie niewielkie zwiększenie wagi może być bardzo uciążliwe ale posiadacza zbyt ciężkiego zegarka.
      Lekkie złoto to dzieło Leonie van't Hag z zespołu profesora Raffaele Mezzengi. Waży ono od 5 do 10 razy mniej niż standardowe 18-karatowe złoto, które jest zwykle wykonane z 3/4 złota i 1/4 miedzi. Taki stop ma gęstość około 15 g/cm3.
      Gęstość nowego materiału wynosi zaledwie 1,7 g/cm3 i wciąż jest to jak najbardziej prawdziwe 18-karatowe złoto. Zamiast stopu metali van't Hagn, Mezenga i ich zespół wykorzystali włókna proteinowe i polimer, z których utworzyli matrycę, na którą nałożyli cienkie nanokryształy złota. Same nanokryształy zawierają też wiele pustych niewidocznych gołym okiem przestrzeni. Uczeni opisali swoje badania na łamach Advanced Functional Materials.
      Cały proces produkcyjny przebiegał następująco: najpierw wszystkie składniki umieścili w wodzie, tworząc układ dyspersyjny. Po dodaniu soli zamienił się on w żel. Następnie wodę zastąpiono w nim alkoholem. Całość umieszczono w specjalnej komorze, gdzie w warunkach wysokiego ciśnienia i w atmosferze nadkrytycznego CO2 doszło do wymieszania się alkoholu i dwutlenku węgla. Po zmniejszeniu ciśnienia całość zamieniła się w homogeniczny aerożel. Następnie za pomocą wysokiej temperatury pozbyto się polimerów i nadano całości ostateczny kształt.
      To złoto ma właściwości plastiku. Gdy upadnie na twardą powierzchnię, wydaje taki dźwięk, jak tworzywo sztucznej. Jednak ma połysk złota, można go polerować i obrabiać jak złoto. Co więcej można też dopasować jego twardość do przewidywanych zastosowań. Można też zmienić jego kolor zmieniając kształt tworzących go nanocząstek. Jeśli np. użyjemy sferycznych nanocząstek, złoto będzie miało fioletowy połysk. Możemy w ten sposób uzyskać wszystkie rodzaje złota o potrzebnych nam właściwościach.
      Mezzenga mówi, że „plastikowe” złoto będzie szczególnie użyteczne w jubilerstwie i wytwarzaniu zegarków, gdzie dużą rolę odgrywa waga produktu. Nadaje się też do roli katalizatora, do zastosowania w elektronice czy w osłonach przed promieniowaniem.

      « powrót do artykułu
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...